-
1 υπεσχομην
aor. 2 к ὑπισχνέομαι См. υπισχνεομαι -
2 υπεσχόμην
-
3 ὑπεσχόμην
-
4 ὑπ-ισχνέομαι
ὑπ-ισχνέομαι, ion. u. poet. auch ὑπίσχομαι, fut. u. die übrigen tempp. von ὑπέχω, also ὑποσχήσομαι, ὑπεσχόμην, dazu imperat. ὑποσχέϑητι, v. l. bei Plat. Phaedr. 235 d, perf. ὑπέσχημαι, – sich darunter halten, über sich nehmen, d. i. versprechen, verheißen; ὑπίσχεται ἱερὰ καλά Il. 23, 209, geloben, wie ἑκατόμβας 6, 93. 115; δῶρά τινι 9, 263, wie ἱδρύσεις ϑεοῖς Plat. Legg. X, 909 e; oft absol., σὺ δ' ὑπίσχεο καὶ κατένευσας 15, 374, u. oft in dieser Vbdg; ὑπίσχεται ἀνδρὶ ἑκάστῳ Od. 2, 91, u. oft; μέγα ἔργον Il. 13, 366; bes. auch die Tochter versprechen, verloben, ὁ δ' ὑπέσχετο, ib. 376 Od. 4, 6; auch von der Braut, die sich verspricht, 2, 91; – ἐγὼ γὰρ ὑμῖν πανδίκως ὑπίσχομαι Aesch. Eum. 771; ἔδρασεν οὐδὲν ὧν ὑπέσχετο Eur. Phoen. 485; – c. inf. fut., Il. 6, 93. 274. 13, 368. 22, 114 Od. 4, 6; – acc. c. inf. fut., Od. 8, 347; – c. inf. praes., Il. 2, 112. 9, 19, wie Her. 2, 28. 7, 104, wo es »Hoffnung oder Erwartung erregen«, »vorgeben« ist (s. nachher); – im Att. mit inf. fut., Soph. Phil. 611 Eur. Or. 946 u. öfter; καί σοι ἐγὼ ὑπισχνοῦμαι χρυσῆν εἰκόνα ἀναϑήσειν Plat. Phaedr. 235 d; – c. inf. praes., Plat. Prot. 319 a Legg. IX, 856 a Xen. An. 7, 7, 31; – auch c. inf. aor., 1, 2, 2; – bes., wie profiteor, vom Lehrer, der Etwas zu leisten verspricht, ἆρ' οὐχ ὑπισχνοῦνται ποιεῖν ἀμφισβητητικούς, Plat. Soph. 232 d 234 c Theaet. 178 e u. Sp.
-
5 υπισχνεομαι
эп.-ион. ὑπίσχομαι (impf. ὑπισχνούμην, fut. ὑποσχήσομαι, aor. 1 ὑπεσχέθην, aor. 2 ὑπεσχόμην, pf. ὑπέσχημαι)1) обещать(δῶρά τινι Hom.)
ὑποσχόμενος αὐτοῖς μέ πρόσθεν παύσεσθαι πρὴν … Xen. — обещав им, что он не успокоится, пока не …;ἤρχετο ἔκ δέκα ταλάντων ὑπισχνεόμενος Her. — он начал с того, что обещал десять талантов;ὑ. θυγατέρα ἥν Hom. — обещать свою дочь (в жены)2) объявлять, заявлять, уверятьτοῦτό γε σφόδρα ὑπισχνεῖτο πάντων διαφέρειν αὐτός Plat. — вот он и заявляет, что в этом отношении он превосходит всех -
6 ὑπισχνέομαι
ὑπισχνέομαι, [dialect] Ion. and [dialect] Ep. [full] ὑπίσχομαι Od.8.347, Hdt.5.30, al., also A.Eu. 804, Ar.Fr. 615, IG22.1126.11 (Delph. Amphict.), Schwyzer 323 A14 (Delph., iv B. C.); [tense] impf.Aὑπίσχετο Il.23.195
,ὑπίσχεο 20.84
,ὑπίσχοντο Hdt.7.168
; but Hdt. also hasὑπισχνέετο 9.109
(v.l. for -έεται);ὑπισχνεύμενος 2.152
;ὑπισχνοῦμαι S.Ichn.2
; imper. (anap.): [tense] fut.ὑποσχήσομαι D.19.324
: [tense] aor.ὑπεσχόμην Il.9.263
, etc.: [tense] pf.ὑπέσχημαι Th.8.48
, X.Oec.3.1, D. 7.33, etc.: plpt.ὑπέσχητο Id.19.121
:—[voice] Act.ὑπισχνέω Aesop.205
.— collat. form of ὑπέχομαι, which supplies several of its tenses, and even in [tense] pres. is used = ὑπισχνέομαι, App.Mith.16,20, PBrem.36.10, PRyl.96.9, PGiss.5.10 (all ii A. D.), etc. ( ὑπίσχομαι was replaced by ὑπισχνέομαι under the influence of the opposite ἀρνέομαι):—take upon oneself, i. e. undertake to do, ;τροφαῖσι βασιλικαῖσι καὶ παιδεύμασιν ἅπανθ' ὑπισχνεῖθ' ὡς ἀπὸ σπλάγχνων ἑῶν Ezek.Exag.38
(s.v.l.): more freq., promise,ὑποσχέσθαι δ' ἑκατόμβας Il.6.115
, cf. 23.195;ὅσσα τοι.. ὑπέσχετο δῶρα 9.263
;βουλέων, ἅς τέ μοι αὐτὸς ὑ. 12.236
, cf. 20.84;ὑ. δαπάνην τῇ στρατιῇ Hdt.5.30
; [πόλεσιν] ὀλιγαρχίαν Th.8.48
, etc.: with a thing as subject,τῆς τῶν ὀδόντων ἀναφυήσεως ὑπισχνουμένης τὴν τῶν στερεμνιωτέρων διαίρεσιν καὶ λείωσιν Sor.1.116
; τὰ στύφειν ὑπισχνούμενα ib. 120.b c. inf. [tense] fut.,ὑπό τ' ἔσχετο—καὶ κατένευσε—δωσέμεναι Il.13.368
, cf. Od.4.6; ὑ.—καὶ κατένευσεν—Ἴλιον ἐκπέρσαντ'.. ἀπονέεσθαι (for this Verb has a [tense] fut. sense) Il.2.112, 9.19;ὑ. Ἑλένην.. δωσέμεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν 22.114
;ὑ. δυοκαίδεκα βοῦς.. ἱερευσέμεν 6.93
; so in Trag. and [dialect] Att., S.Ph. 615, E.Tr. 930, Pl.Phdr. 235d, etc.; also ὑ. ἦ μὴν.., c. inf. [tense] fut., X.Cyr.6.2.3: c. acc. et inf. [tense] fut.,ἐγὼ δέ τοι αὐτὸν ὑπίσχομαι.. τείσειν Od.8.347
, cf. A.Eu. 804.c c. inf. [tense] aor., only f.l., as in X.An.1.2.2, 2.3.19 (where the variants παύσεσθαι, βουλεύσεσθαι are now accepted), while in Cyr.2.2.12, 6.1.21, An.7.2.24 he uses inf. [tense] fut.; in D.42.17, for ἀποφαίνειν Cobet restores ἀποφανεῖν.d freq. with a neut. Adj.,μεγάλα ὑ. Hdt. 2.152
, al.: without acc., ὑπίσχεται ἀνδρὶ ἑκάστῳ she makes promises to each man, Od.2.91;ὑπισχνέεται καὶ ὤμοσε Hdt.9.109
, cf. 5.51;ἠρώτα αὐτὴν εἰ ἐθελήσει διακονῆσαί οἱ, καὶ ἣ ὑπέσχετο τάχιστα Antipho 1.16
;ὑποσχόμενος.., ἃ ὑπεδέζατο οὐκ ἐπετέλει Th.2.95
.2 c. inf. [tense] pres., profess that one is, profess to be,ὑ. οἷός τε εἶναι Hdt.7.104
;οὐδεὶς ὑπέσχετο εἰδέναι Id.2.28
, cf. Pl.Sph. 234b, Tht. 178e; also, profess to do a thing,ὑ. ποιεῖν ἄνδρας ἀγαθοὺς πολίτας Id.Prt. 319a
, cf. Sph. 232d;θεοὺς ὑ. πείθειν Id.Lg. 909b
;ὑ. συστρατεύεσθαι X.An.7.7.31
(- σεσθαι Cobet); with .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπισχνέομαι
-
7 ὑπισχνέομαι
ὑπισχνέομαι (cp. the collateral form ὑπέχομαι, s. L-S-J-M s.v. ὑπισχνέομαι) mid. dep. (Hom.+; ins, pap, LXX; ApcSed 16 p. 137, 8 Ja. [ὑπόσχομαι]; Philo; Jos., Ant. 11, 228, Vi. 111; SibOr 3, 769) 2 aor. ὑπεσχόμην promise w. dat., foll. by the aor. inf. Pol 5:2.—B. 1272. DELG.
См. также в других словарях:
ὑπεσχόμην — ὑπέχω hold under aor ind mid 1st sg ὑπισχνέομαι take upon oneself aor ind mid 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)