-
1 ὑπερ-άχθομαι
ὑπερ-άχθομαι (s. ἄχϑομαι), überaus unwillig od. traurig sein; Soph. El. 172; τῇ Μιλήτου ἁλώσει, Her. 6, 21.
-
2 ἌΧΘομαι
ἌΧΘομαι ( ἄχϑος), eigtl. pass., fut. ἀχϑέσομαι Ar. Nubb. 852. 1432; Plat. Rep. X. 603 e, v. l. ἀχϑεσϑήσομαι; Hipp. mai. 292 e; nach den Atticisten unattisch ἀχϑεσϑήσομαι, Andoc. 3, 21; Plat. Gorg. 506 c; Xen. Cyr. 8, 4, 10; Aeschin. u. Folgde; aor. ἠχϑέσϑην; – 1) belastet, beschwert sein; νηῠς ἤχϑετο τοῖσι νέεσϑαι, ihr Schiff war zur Abfahrt befrachtet, Od. 15, 457; übertr., ἀχϑομένην ὀδύνῃσι, mit Schmerzen beladen, Il 5, 354; ἄχϑομαι ἕλκος, ich bin (in Beziehung auf) durch die Wunde belästigt, 5, 361; ἤχϑετο κῆρ, er empfand Schmerz im Herzen, 11, 274. 400; von Gemüthszuständen, sich belästigt fühlen, unwillig, betrübt sein über etwas, zürnen auf Einen, neben βαρέως φέρω Ar. Eccl. 174; Ggstz ἥδομαι Xen. Hell. 5, 2, 7; am gewöhnlichsten τινί, τοῖς παροῠσι, Soph. Phil. 970; τῇ πλάνῃ Her. 2, 103; τῷ δεσπότῃ Plat. Gorg. 510 d; τοῖς πρέσβεσι Ar. Ach. 62; οἱ μάλιστα τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχϑόμενοι Thuc. 6, 28; τοῖς γεγενημένοις Xen. An. 7. 6, 10; ἐπί τινι; von Sachen, ἐπὶ τῷ φρονήματι Hell. 7, 1, 32, wie Mem. 2, 4. 3 u. oft Plut.; seltener ἐφ' ἑκάστου, Plat. Parm. 130 a; περί τινος Her. 8, 99; ὑπέρ τινος. sich in Jemandes Namen ärgern, Ar. Lys. 10; Plat. Apol. 23 e; mit acc., wie oben ἕλκος, so τοῦτο, ὅτι, Xen. An. 3, 2, 20, wozu noch ein partic. tritt, ἤχϑετο δαμναμένους. er betrübte sich, daß sie besiegt würden, Il. 13, 352; Ἀρίσταρχον στρατηγοῠντα Eupol. beim Schol. zu d. St.; τοιούτους κωμῳδουμένους Xen Ath. 2, 18; mit gen. abs., ἤχϑετο ἐκείνων πολεμούντων An. 1, 1. 8; ἄχϑομαι ἰδών, es ist mir unangenehm zu sehen, daß ich sehe, Soph. 671; ἄχϑομαι ἁμαρτάνων, ich ärgere mich, daß ich verfehle, Thuc. 1, 92; ἄχϑομαι εἰςιών Ar. Plut. 234; λάϑρα συγγινόμενοι Plat. Prot. 342 c; vgl. Xen. Cyr. 3, 3, 20; umgekehrt, οὐκ ἀχϑόμενοι πλανώμεϑα, nicht ungern, 1, 3, 5. Sonst folgen noch ὅτι, Ar. Plut. 899; Xen. Cyr. 3, 3, 13; εἰ, ἐάν, Xen. Cyr. 8, 4, 9; Eur. I. A. 1414. Erst Sp., wie Plut., haben auch den bloßen gen.
-
3 ἄχθομαι
ἄχθομαι, (1) belastet, beschwert sein; übertr., ἀχϑομένην ὀδύνῃσι, mit Schmerzen beladen; ἄχϑομαι ἕλκος, ich bin (in Beziehung auf) durch die Wunde belästigt; ἤχϑετο κῆρ, er empfand Schmerz im Herzen; von Gemütszuständen: sich belästigt fühlen, unwillig, betrübt sein über etwas, zürnen auf einen; ὑπέρ τινος, sich in j-s Namen ärgern; ἤχϑετο δαμναμένους. er betrübte sich, daß sie besiegt würden; ἄχϑομαι ἰδών, es ist mir unangenehm zu sehen, daß ich sehe; ἄχϑομαι ἁμαρτάνων, ich ärgere mich, daß ich verfehle -
4 ἄχθομαι
A , 1441, Av.84, Pl.R. 603e, Hp.Ma. 292e; [voice] Pass.,ἀχθεσθήσομαι And.3.21
, Pl.Grg. 506c, v.l. in X.Cyr.8.4.10, ([etym.] συν-) Aeschin.3.242: [tense] pf.ἤχθημαι Lyc. 827
: [tense] aor.ἠχθέσθην Hdt.2.103
, A.Pr. 392, Th.6.15, Isoc.12.17:—to be loaded,ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο Od.15.457
: c. gen.,τράπεζα τυροῦ καὶ μέλιτος πίονος ἀχθομένη Xenoph.1.10
: c. dat.,ἐλάτην.. ἀχθομένην ὄζοις A.R.1.1191
.II mostly of mental oppression, to be vexed, grieved:—Constr.: abs.,ἤχθετο γὰρ κῆρ Il.11.274
, cf. A.Pr. 392; ὅτῳ μὴ ἀχθομένῳ εἴη (constr. like ἀσμένῳ, βουλομένῳ ἐστί) X.Cyr.4.5.21;ἀχθομένην ὀδύνησι Il.5.354
; ἄ. τινί at a thing, or with a person, Hdt. 2.103, 3.1, al., Ar.Ach.62, Pax 119, Th.6.28, etc.;μοι μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ Pl.Ap. 31e
, cf. Men. 99e: with Preps.,ἐπί τινι X.HG 7.1.32
, etc.;ἐφ' ἑκάστου Pl.Prm. 130a
;περὶ τῶν νεῶν Hdt.8.99
;ὑπέρ τινος Ar.Lys.10
, Pl.Ap. 23e;διά τινα Isoc.12.17
: also c.acc.,λίην ἄχθομαι ἕλκος Il.5.361
: c. neut. Adj.,τοῦτο X.An.3.2.20
; : c. gen.,τῆς οἰκίας Plu.Publ.10
: c. part., either of subject, , cf. Ar.Pl. 234, Th.1.92, X.Cyr.3.3.20, Pl.Prt. 342c, etc.; or of object, ἤχθετο δαμναμένους at their being conquered, Il.13.352;Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντ' ἄ. Eup.43
: but the part. of the object is also put in gen., οὐδὲν ἤχθετο αὐτῶν πολεμούντων he had no objection to.., X.An.1.1.8, cf. Th.1.95: folld. by a relat. clause, ἄ. εἰ .., or ἤν .., E.IA 1413, Th.8.109, Pl.Hp.Ma. 292e; less freq. ἄ. ὅτι .. Ar.Pl. 899, X.Cyr.3.3.13, Pl.R. 549c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄχθομαι
-
5 αχθομαι
(fut. ἀχθέσομαι - v. l. ἀχθήσομαι и ἀχθεσθήσομαι, aor. ἠχθέσθην)1) быть нагружаемым(νηῦς ἤχθετο Hom.)
2) быть удручаемым, печалиться, мучиться(τινα Hom., τινι Hom., Her., Thuc., Arph., Xen., περί τινος Her., ἐπί τινι или τινος Xen. и ἐπί или ὑπέρ τινος Plat.)
ἄ. ἔλκος Hom. — страдать от раны;ἄ. κῆρ Hom. — скорбеть сердцем, сокрушаться;οὐκ ἄ. σ΄ ἰδών Soph. — я не жалею, что увидел тебя -
6 ὑπεράχθομαι
ὑπερ-άχθομαι, überaus unwillig od. traurig sein -
7 υπεραχθομαι
1) быть в полном отчаянии, тяжко скорбеть(τῇ Μιλήτου ἁλώσει Her.)
2) быть в страшном негодовании(τινι Soph.)
См. также в других словарях:
υπεράχθομαι — Α 1. στενοχωριέμαι πάρα πολύ («τῇ Μιλήτου ἁλώσει ὑπεραχθεσθέντες», Ηρόδ.) 2. οργίζομαι πάρα πολύ εναντίον κάποιου («μεθ οἷς ἐχθαίροις ὑπεράχθεο», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ * + ἄχθομαι «λυπάμαι»] … Dictionary of Greek
