-
1 Όλυνθον
-
2 Ὄλυνθον
-
3 όλυνθον
-
4 ὄλυνθον
-
5 παρ-ίστημι
παρ-ίστημι (s. ἵστημι), danebenstellen, auf die Seite, τοὺς ἱππέας διελὼν ἐφ' ἑκάτερα παρέστησε τοῖς κέρασι, Pol. 3, 72, 9; δελφῖνά μοι παράστησον, Luc. D. mar. 6, 2; a. Sp., wie N. T.; παραστήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν φυλάττειν τὰ ξύλα, Dem. 49, 35; auch ὅπλα, 18, 175, geben; auch danebenstellen und vergleichen, Isocr. 12, 40; – vor Gericht stellen, N. T. – Dazu gehört bei Sp. das perf. παρέστακα, z. B. φόβον καὶ ἀπορίαν παρεστακώς, Pol. 3, 94, 7; öfter S. Emp. – Häufiger im med. u. den intrans. tempp. des act., sich danebenstellen, danebenstehen, anwesend sein, τινί, Il. 7, 467 u. sonst; Hom. oft ἄγχι παραστάς, gewöhnlich den Vers schließend; bes. von den Dienern, dem Gefolge, das einem Vornehmern ehrend zur Seite steht, ἀμφίπολος δ' ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερϑε παρέστη, Od. 1, 335. 8, 218. 18, 183 u. sonst; παρίσταται, Aesch. Spt. 469; παρεστώς, Eum. 65 u. öfter, wie Soph. u. in Prosa überall. – Auch zum Schutz zur Seite stehen, beistehen, mit ἀμύνειν verbunden, Il. 15, 225. 21, 231; Soph. Ai. 92. 117; so Xen. Cyr. 5, 3, 19 u. Folgde. – Von. Ereignissen und Schicksalen, nahe sein, bevorstehen, ἀλλά τοι ἤδη ἄγχι παρέστηκεν ϑάνατος, schon steht dir der Tod nahe bevor, Il. 16, 853, vgl. Od. 24, 28; κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν, 9, 52. 16, 280. – Τὰ παρεστῶτα, die gegenwärtigen Dinge, Umstände, Aesch. Prom. 236 Ag. 1023 Soph. Phil. 724 u. öfter; παρέστηχ' ὡς ἔοικ' ἀγὼν μέγας, Eur. Hec. 229; τὰς παρεστώσας τύχας, Or. 1024; Ar. Equ. 399; ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος, Plat. Legg. XII, 962 d, wie τῇ νυνὶ παρεστώσῃ ξυμφορᾷ, Crito 43 b. – Im aor. liegt auch die Bewegung, hinzutreten, τινί, zu Einem, sowohl um ihm beizustehen, als im feindlichen Sinne, um ihn anzugreifen, Il. 20, 472. 22, 371. 375 u. sonst; auch Einen antreten, um zu betteln, Od. 17, 450, δεῠρο, herzukommen, Il. 3, 405; vgl. noch Soph. Ai. 48 Trach. 745; auch auf Jemandes Seite treten, zu seiner Meinung übergehen, παραστῆναι εἰς γνώμην τινός, Her. 6, 99. Dah. absolut, sich unterwerfen, sich ergeben, Her. 3, 13. 6, 65. 140; παραστῆναι τῷ πολέμῳ, dem Kriege unterliegen, Dem. – Von geistigen Eindrücken, Vorstellungen, Ansichten, machen, daß sie vor dem Geiste stehen, darlegen, zeigen, beweisen, ὡς ἀμφότερα τεκμηρίοις παραστήσω, Lys. 12, 51; τὸ δεινὸν παραστῆσαι τοῖς ἀκούουσι, Dem. 21, 72; Sp., wie Ath. III, 110 f IV, 133 b u. öfter; Plut. mit folgdm accus. c. inf., Thes. 35; vgl. noch Plat. Rep. X, 600 b; δόξαν παρέστησε πᾶσι τὴν ἀληϑῆ, Ep. VII, 335 d; u. ähnlich in den intrans. tempp., γνώμη τινὶ παρειστήκει, Andoc. 1, 54, wie δόξα, Lys. 2, 22; u. pass., δόξα μοι παρεστάϑη ναοὺς ἱκέσϑαι δαιμόνων, Soph. O. R. 911; vgl. Plat. Phaed. 66 b. – Auch erregen, veranlassen, von Leidenschaften, machen, daß sie bei Einem vorhanden sind, ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργήν, Dem. 21, 72; ψήφισμα δέος καὶ φόβον παριστάν, 23, 103; ἐλπίδας u. ä. öfter, wie Pol. ϑάρσος, 3, 111, 7 u. sonst; παρίστατο πᾶσιν ὀργὴ καὶ δέος, Plut. Timol. 9; vgl. Xen. Mem. 3, 7, 5. – Imperson. παρίσταταί μοι, es kommt mir bei, fällt mir ein, Plat. Phaed. 58 e; εἰ δ' ἄρα σοι τοῦτο παρέστηκεν ὡς οὐχ οἷόν τε, Phaedr. 233 c; u. oft bei dem inf., wie Dem. 3, 1; so wohl Thuc. 4, 133, παρεστηκός, da es ihnen einfiel, Schol. aber ἐξεγένετο αὐτοῖς. – Ἐκ τοῦ παρισταμένου λέγειν, sagen, was Einem gerade einfällt, Plut. Dem. 9; auch τὸ παριστάμενον ἐλευϑέρως λέγειν, Luc. Contempl. 13. – Aber ψυχῇ, ϑυμῷ παραστῆναι, z. B. πρὸς τὸν κίνδυνον, ist = gefaßt sein, Festigkeit oder Muth gewonnen haben, D. Sic. 17, 43. 99; vgl. damit Pol. 11, 12, 2, εἰς τοιαύτην ὁρμὴν καὶ προϑυμίαν παρέστη τὸ πλῆϑος, u. 10, 11, 8, dagegen παρεστηκέναι τῶν φρενῶν ist = von Sinnen gekommen sein, 18, 36, 6, vgl. παρεστὼς τῇ διανοίᾳ, 14, 5, 7 u. öfter. – Das med. auch in trans. Bedeutung, neben sich stellen, auf seine Seite bringen, sich unterwerfen. παρίστασαι βίᾳ, Soph. O. C. 920; unterjochen, erobern, Her. 3, 45. 155. 8, 80; mit folgendem ὥςτε, 4, 136; Thuc. 1, 124; Ὄλυνϑον παραστήσεται, Dem. 1, 18; zwingen wozu, τοὺς οἰκοῠντας παρεστήσατο εἰς χαλεπήν τινα φορὰν δασ μοῦ, Plat. Legg. IV, 706 a; auch in Güte für sich gewinnen, τοὺς νικῶντας παραστήσεσϑαι ἤλπισαν, Andoc. 3, 27; Plut. Lys. 14; nach Strab. X, 484 heißen bei den Kretern παρασταϑέντες οἱ ἁρπασϑέντες παῖδες; – neben sich hinstellen, Xen. An. 6, 4, 22; dah. neben sich auftreten lassen, vgl. παρέρχομαι, παιδία παραστήσεται καὶ τούτοις αὑτὸν ἐξαιτήσεται, Dem. 21, 99; vgl. παραστήσασϑαί τινα μάρτυρα πρὸς τοὺς πολλούς, Luc. Nigr. 6; u. so oft bei den Rednern. Auch ἵνα παραστησώμεϑ' αὐτὸν εἰς κρίσιν, Plat. Rep. VIII, 555 b; und wie das act. von geistigen Eindrücken, ταύτην αὐτῷ παρεστήσαντο τὴν ἔννοιαν, Pol. 24, 8, 4; auch = bewegen wozu, βουλόμενος παραστήσασϑαι τοὺς ἀκούοντας εἰς τὸ μᾶλλον αὐτῷ συναγανακτεῖν, 2, 59, 5, wie παρεστήσατο τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῴ Πέρσῃ, 29, 2, 5.
-
6 ἀν-οικίζω
ἀν-οικίζω, 1) wieder aufbauen, πόλιν Pausan.; ἀνϑρώπους Strab. 13, 3, 3, Menschen wieder in ihre vorigen Wohnplätze zurückführen, beides im Ggstz ἀνάστατον ποιεῖν. Daher pass., wieder bevölkert werden, Plut. Luc. 29. – 2) anderswohin verpflanzen, αὐτοὺς εἰς Περσίδα Pausan. 1, 25, 5. – Med., sich übersiedeln, εἰς Ολυνϑον ἀνοικίσασϑαι τὰς ἐπὶ ϑαλάσσῃ πόλεις ἐκλιπόντας Thuc. 1, 58; ἀνοικισϑεὶς δεῦρο Ar. Av. 1351. – 3) aufwärts, d.i. landeinwärts bauen, ἀνῳκισμένοι εἰσί, sich haben sich fern vom Meere angebaut, Thuc. 1, 8; ἀνῳκίσαντο ὅπως ἀνωτάτω Ar. Pax 207; vgl. Plut. Marcell. 6. Bei Arist. rhet. Alex. 2 ist es zerstören, dem περιποιῆσαι entggstzt.
-
7 ὑπ-εκ-κομίζω
ὑπ-εκ-κομίζω, heimlich oder allmälig herausbringen, παῖδας εἰς Ὄλυνϑον Thuc. 4, 123. – Med. heimlich mit sich wegschaffen; Her. 9, 6; Xen. Cyr. 2, 4, 13.
-
8 υπεκκομιζω
тайком или постепенно вывозить(παῖδας εἰς Ὄλυνθον Thuc.)
ὅσα ἐνταῦθα δύναιτο ὑπεκκομίσασθαι Xen. — то, что он мог бы вывезти с собой туда -
9 προσπέμπω
A send to, esp. of messengers or envoys, ;κήρυκα Th.7.3
; π. τινά τινι send or conduct one person to another, , cf. 1101, Th.1.53, X.Cyr.8.5.18: simply, c. dat., send to one (sc. ἄγγελον), Th.7.35, D. 19.167, etc.; π. τινὶ ἵνα .. Arr.Epict.1.2.19; alsoπ. λόγους ἔς τινας Th.8.47
: abs., Hdt.9.108;ἐς Ὄλυνθον Th.2.79
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσπέμπω
-
10 ἀνοικίζω
A remove up the country, ἀ. τὴν Σπάρτην, i.e. break it up as a city, Arist.Rh.Al. 1423a7;ἀ. τινὰς ἐς τὴν Περσίδα Paus.1.25.5
, cf. Str.13.3.3; ἀ. [τέττιγας] φθόνου ἐς δένδρα remove them out of envy's way, dub. in Philostr.VA7.11 (leg. ἀπ-):—[voice] Pass. and [voice] Med., shift one's dwelling up the country, migrate inland or to higher ground, , cf. Av. 1351, Str.9.2.17, App.Pun.84; and of cities, to be built inland or away from the coast, Th.1.7:—generally, migrate,ἀνοικίσασθαι εἰς Ὄλυνθον Id.1.58
, cf. 8.31.II resettle, colonize afresh, Paus.2.1.2, Memn. 60 ([voice] Med.); rebuild, Aps.pp.239,245 H.:—[voice] Pass., to be repeopled, Plu. Luc.29.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνοικίζω
См. также в других словарях:
Ὄλυνθον — Ὄλυνθος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄλυνθον — ὄλυνθος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μπλόθος — ο άγουρο σύκο. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < αμάρτυρο *ὠμ όλυνθον < ὠμός + ὄλυνθος «σύκο»] … Dictionary of Greek
υπεκκομίζω — Α 1. μεταφέρω κρυφά έξω ή μακριά («ὑπεκκομίζει ἐς Ὄλυνθον... παῑδας καὶ γυναῑκας τῶν Σκιωνέων», Θουκ.) 2. μέσ. ὑπεκκομίζομαι μεταφέρω κάτι κρυφά διά μέσου ενός άλλου («ὑπεξεκομίσαντό τε πάντα καὶ αὐτοὶ διέβησαν ἐς Σαλαμῑνα», Ηρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < … Dictionary of Greek