-
41 μόν-αυλος
-
42 καμψι-δί-αυλος
καμψι-δί-αυλος, im Diaulos laufend u. um das Ziel herum in die zweite rückwärts führende Bahn einbiegend; daher χείρ, die Saiten der Either schnell hinauf-u. hinablaufend, Telecl. bei Ath. XIV, 637 a.
-
43 κώμ-αυλος
κώμ-αυλος, ὁ, Einwohner eines Dorfes, Ep. ad. 130 (VI, 169), wenn es nicht nom. pr. ist.
-
44 δράκ-αυλος
δράκ-αυλος, Soph. frg. 569 bei E. M., den Drachen ansiedelnd, od. bei den Drachen wohnend.
-
45 δύς-αυλος
δύς-αυλος, wobei sich schlecht übernachtet; δυςαύλων πάγων αἰϑρία Soph. Ant. 354, die Kälte des Reises, der das Uebernachten unter freiem Himmel unangenehm macht, – Aber ἔρις δύςαυλος Antp. Th. 29 (IX, 266) ist = der unglückliche Flötenstreit.
-
46 δί-αυλος
δί-αυλος, ὁ, 1) die doppelte Rennbahn; seit der 15. Olympiade wurde das Stadium nicht blos einmal bis zur Säule, sondern auch zurück durchlaufen, Paus. 5, 8, 3; gew. mit Waffen, Schol. Av. 293; also der Doppellauf; Pind. Ol. 13, 36; δρόμων διαύλων τε Soph. El. 681; τὸν δίαυλον ἁμιλλᾶσϑαι Plat. Legg. VIII, 833 b; auch vom Wettrennen, δρομεὺς δισσοὺς διαύλους ἱππίους διήνυσε Eur. El. 824; so auch bei Sp., das Wettrennen im römischen Circus. Uebh. jeder doppelte Weg, κάμψας διαύλου ϑάτερον κῶλον πάλιν Aesch. Ag. 340, für; zurückkehren; vgl. Eur. Herc. fur. 1102; δίαυλοι κυμάτων, hin- u. herwogende Wellen, Hec. 29; übertr., τὸ ὕστατον τρέχων δίαυλον τοῦ βίου Alexis Stob. flor. 99, 15. – 2) Engpaß; στενὸν δίαυλον πέτρας, von einer Meerenge, Eur. Tr. 435; Hesych. στενοὶ τόποι, ὁδοί; dah. Straße, Aristaen. 1, 27. Bei Opp. Cyn. 2, 181 von den Nasenlöchern.
-
47 μέσ-αυλος
μέσ-αυλος, ep. μέσσαυλος (vgl. μέταυλος), mitten im Hofe; – a) ὁ μ. oder τὸ μέσαυλον, der Hofraum in der Mitte der Wohnung, cavaedium, von wo aus die Thüren in die einzelnen Gemächer führen; auch μεσσαύλη u. ἡ μέσαυλος, die aus dem Haushof in die Gemächer der Frauen führende Thür, vgl. Ap. Rh. 3, 235 u. Schol. dazu; ϑύραι μέσαυλοι, Eur. Alc. 552. Vgl. noch Plut. Arat. 26. – b) der Landhof, das Gehöft, das in der Mitte einer Umhegung liegt, bes. der Viehhof, Il. 17, 112. 667. 24, 29. 11, 548; auch von der Höhle des cyklopen, Od. 10, 435; an keiner dieser Stellen ist das genus zu erkennen. Einzeln auch bei sp. D., wie Qu. Sm. 12, 580.
-
48 μέτ-αυλος
-
49 μίμ-αυλος
-
50 θύρ-αυλος
-
51 ὀρεί-αυλος
ὀρεί-αυλος, in den Bergen hausend, bergbewohnend; ϑῆρες, Opp. Cyn. 3, 18; auch ξύλοχοι, Hal. 4, 309.
-
52 ὀρέσσ-αυλος
ὀρέσσ-αυλος, = ὀρείαυλος; χίμαιρα, Coluth. 107; Ἠχώ, Theaet. Schol. 3 ( Plan. 233); δίφρος, Nonn. D. 11, 63, öfter.
-
53 ἀ-δί-αυλος
ἀ-δί-αυλος ἕδρα, von wo man nicht zurückkehrt, Eur. bei B. A. 344, von der Rennbahn entlehnt.
-
54 ἄπ-αυλος
-
55 ἄγρ-αυλος
ἄγρ-αυλος, H. h. Merc. 412 findet sich als v. l. auch ἀγραύλη (αὐλή), auf dem Felde, im Freien wohnend, hausend. Hom. öfter βοὸς ἀγραύλοιο, z. B. Iliad. 10, 155; ἄγραυλοι πόριες Odyss. 10, 410; ποιμένες ἄγραυλοι Iliad. 18, 162; wie μηλοβοτῆρες H. Merc. 286; ϑήρ Soph. Ant. 348 u. Sp. Auch von Sachen, ländlich, Eur. El. 342.
-
56 ἄν-αυλος
ἄν-αυλος, 1) ohne Flötenspiel, ἄναυλα ὀρχεῖσϑαι Babr. 9, 9; dah. freudlos, κῶμον ἀναυλότατον προχορεύεις Eur. Phoen. 801, Schol. κακομουσοτάτην, vom Ares; ϑυσίαι Plut. aud. poet. 2, wie ἄναυλα ϑύειν qu. Rom. 55. – 2) des Flötenspiels unkundig, Luc. Halc. 7.
-
57 ἔπ-αυλος
ἔπ-αυλος, ὁ, 1) der Stall, die Hürde zum Uebernachten des Viehes, Od. 23, 358. – 2) Uebh. Wohnsitz, Θρῃκίων ἐπαύλων Aesch. Pers. 851; ἔπαυλοι Ap. Rh. 1, 800; gew. τὰ ἔπαυλα, Soph. O. C. 662 O. R. 1138; ἔπαυλα βοῶν Leon. Tar. 6 (VI, 262); Κιμμερίων ἔπαυλα Lycophr. 695.
-
58 ἔξ-αυλος
-
59 ὕπ-αυλος
ὕπ-αυλος, unter dem Hofe; – σκηνῆς ὕπαυλος, unter dem Zelte, Soph. Ai. 783.
-
60 ῥαπάτ-αυλος
ῥαπάτ-αυλος, ὁ, der Schalmeibläser, bei Hesych. falsch ῥάπαλος.
См. также в других словарях:
αὐλός — pipe masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αὖλος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄυλος — immaterial masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αυλός — Πνευστό μουσικό όργανο αρχαιότατης προέλευσης. Αιγυπτιακές τοιχογραφίες μάς πληροφορούν ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τουλάχιστον τρία είδη α.: τους ευθύαυλους μιμ με επιστόμιο και πέντε οπές, τους πλαγίαυλους σέμπι, που παίζονταν περίπου όπως και τα … Dictionary of Greek
άυλος — Πνευστό μουσικό όργανο αρχαιότατης προέλευσης. Αιγυπτιακές τοιχογραφίες μάς πληροφορούν ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τουλάχιστον τρία είδη α.: τους ευθύαυλους μιμ με επιστόμιο και πέντε οπές, τους πλαγίαυλους σέμπι, που παίζονταν περίπου όπως και τα … Dictionary of Greek
άυλος — η, ο αυτός που δεν αποτελείται από ύλη, ασώματος, πνευματικός (αντίθ. υλικός): Ο Θεός είναι άυλος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αυλός — ο πνευστό μουσικό όργανο σωληνοειδές, σουραύλι, φλογέρα: Ο αυλός συνόδευε το παίξιμο αρχαίας ελληνικής τραγωδίας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Βιτέλιος, Αύλος — (Aulus Vitellius,Ρώμη 15 – 69 μ.Χ.).Ρωμαίος αυτοκράτορας (69). Ευνοούμενος διαδοχικά του Καλιγούλα, του Κλαύδιου και του Νέρωνα, κατόρθωσε να φτάσει σε μεγάλα πολιτικά και θρησκευτικά αξιώματα. Το 48 μ.Χ. έγινε ύπατος και τον επόμενο χρόνο… … Dictionary of Greek
Πέρσιος, Φλάκος Αύλος — (Aulus Persius Flaccus, Βολτέρα 34 μ.Χ. – Ρώμη 62 μ.Χ.). Λατίνος σατιρικός ποιητής. Έχοντας διαμορφώσει τη σκέψη του σύμφωνα με τις στωικές αρχές, θέλησε, στις έξιΣάτιρέςτου σε εξάμετρα, να εκφράσει την αποδοκιμασία μιας αξιοπρεπούς συνείδησης… … Dictionary of Greek
ἀύλως — ἄυλος immaterial adverbial ἄυλος immaterial masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄυλον — ἄυλος immaterial masc/fem acc sg ἄυλος immaterial neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)