-
1 ορθοστάται
ὀρθοστάτηςupright shaft: masc nom /voc plὀρθοστάτᾱͅ, ὀρθοστάτηςupright shaft: masc dat sg (doric aeolic) -
2 ὀρθοστάται
ὀρθοστάτηςupright shaft: masc nom /voc plὀρθοστάτᾱͅ, ὀρθοστάτηςupright shaft: masc dat sg (doric aeolic) -
3 ὀρθο-στάτης
ὀρθο-στάτης, ὁ, der grade, aufrecht Stehende; eine Art Säulen, Eur. Ion. 1134; κλίμακες ὀρϑοστάται, die grade, aufrecht stehende Leiter, Suppl. 513 (wo gew. ὀρϑοστάτων accentuirt wird, was einen nomin. ὀρϑόστατος voraussetzen würde). – Eine Art Opferkuchen, Poll. 6, 73, bei Todtenopfern gebräuchlich, Eur. Hel. 554, v. l. ὀρϑοστάδες.
-
4 ἔμ-πυρος
ἔμ-πυρος, im Feuer; – a) von Pind. an, Brandopfer, aus deren Flamme geweissagt wird, ἐμπύροις τεκμαίρεσϑαι Ol. 8, 3, vgl. I. 3, 87; so Soph. El. 397 Ant. 992, wo das Verfahren ausführlicher erwähnt ist (B. A. 247 αἱ διὰ πυρὸς ϑυσίαι; VLL. τὰ καιόμενα ἱερά; bei Dion. Hal. 2, 25 ἔμπυρος ϑυσία); ἐμπύρων εἶδες φλόγα Eur. Suppl. 167; dah. δι' ἐμπύρων σπονδὰς καϑεῖναι I. A. 59; ἔμπυρα σήματ' ἰδέσϑαι Ap. Rh. 1, 145; in später Prosa: κατάρας ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσϑαι Pol. 16, 31, 7; ὁρκωϑῆναι ἐπὶ ἐμπ. App. Hisp. 9, 1 u. A. So auch ἡ ἔμπυρος τέχνη Eur. Phoen. 954; βωμός, auf dem Opferfeuer brennt, Archi. 16 (X, 7). – b) Alles, was am oder im Feuer gearbeitet wird, Ggstz ἄπυρος; Plat. Polit. 287 e; ἔμπυρα σκεύη Legg. III, 679 a; τέχνη τοῠ Ἡφαίστου, Kunst der Feuerarbeiter, Prot. 321 e. Bei Eur. Phoen. 1186, ἔμπυρος πίπτει νεκρός, = durch den Blitz verbrannt. Auch = brennend, ὀρϑοστάται Eur. Hel. 547; λαμπάς Ep. ad. 123 (VI, 100); ἠέλιος Leon. Tar. 49 (IX, 24); gekocht, gebraten, σάρξ Qu. Haec. 8 (VI, 89). Der Sonne ausgesetzt, heiß, Theophr. öfter, χώρα Strab.; ὁδοιπορία D. Sic. 19, 19; übertr., feurig, καὶ ἀκμάζων βασιλεύς Plut. Num. 5. – c) an Fieberhitze leidend, Medic. – Adv. ἐμπύρως, feurig, ἐρᾶν Poll. 3, 68.
-
5 εμπυρος
21) употребляемый для огня, т.е. огнеупорный(σκεύη Plat.)
2) горящий, объятый огнем(βωμός, λαμπάς Anth.)
3) огненный, огневойἔ. τέχνη τοῦ Ἡφαίστου Plat. — кузнечное искусство Гефеста (ср. 7)
4) палящий, знойный(ἠέλιος Anth.)
5) совершаемый под палящим солнцем(ὁδοιπορία Diod.)
6) сжигаемый на жертвеннике, т.е. жертвенный(ὀρθοστάται Eur.)
7) связанный с огненным жертвоприношением, т.е. прорицательскийἐμπύρῳ χρῆσθαι τέχνῃ Eur. - — гадать по пламени горящей жертвы (ср. 3)
8) приготовленный на огне (вареный или жареный)(σάρξ Anth.)
9) пораженный (небесным) огнем, обожженный, обгорелый(νεκρός Eur.)
10) обжигающий, жгучий(δῆγμα Arst.)
11) пламенный, пылкий(ἔ. καὴ ἀκμάζων Plut.). - см. тж. ἔμπυρα
-
6 ορθοστατης
1) подпора, колонна Eur.κλιμάκων ὀρθοστάται Eur. — приставные лестницы - v. l. ὀρθόοτατος
2) погребальная лепешка ( сжигавшаяся на могиле усопшего) Eur. -
7 καταληπτήρ
3 Archit., top course of stylobate, IG22.1682.11; coping laid on ὀρθοστάται, ib.11(2).287A120 (Delos, iii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταληπτήρ
-
8 καταλοβεύς
A cornice over a door, IG4.1485.94 (Epid.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταλοβεύς
-
9 ἔμπυρος
A in, on or by the fire, σκεύη ἔ. implements used at the fire, opp. ἄπυρα, Pl.Lg. 679a; ἡ ἔ. τέχνη the work of the forge, smith's art, Id.Prt. 321e (but in E.Ph. 954, the art of divining by fire, soothsaying trade (v. infr. 111));Χειρώνακτες Ael.NA2.31
.II exposed to fire or sun, burnt, scathed, ; roasted,σάρξ AP6.89
(Maec.); fiery hot, torrid,Χώρα Str.16.1.10
;ἀήρ Thphr. CP1.13.5
; [ ἡ ὥρα] - ωτάτη ib.4; feverish, Hp.Morb.2.40 (v.l. ἐμπύρετος); λοιμοί LXXAm.4.2
; inflammatory, of a bite, Arist.Mir. 846b16; heated, of a cautery iron, PMed.Lond.155.3.2.2 burning, scorching,ἠέλιος AP9.24
(Leon.): metaph. of persons, fiery, Plu.Num.5. Adv.-ως, ἐρᾶν Poll.3.68
.2 as Subst., ἔμπυρα (sc. ἱερά), τά, burnt sacrifices, opp. ἄπυρα, Pi.O.8.3, cf. A.Ch. 485 (prob.); δι' ἐμπύρων σπονδὰς καθεῖναι to make libations at the burnt-offerings, E. IA59 (hence ἔμπυρα are improperly used for σπονδαί, S.El. 405); κατάρας ἐπὶ ἐμπύρων ποιεῖσθαι swear upon the sacrifice, Plb.16.31.7, cf. App.Hisp.9; esp. of burnt-offerings as used for purposes of divination (v. supr.1), S.Ant. 1005;εἰς ἔμπυρ' ἦλθε E.IT16
; alsoἐμπύρους ἀκμάς Id.Ph. 1255
;ἔμπυρα σήματ' ἰδέσθαι A.R.1.145
: rarely sg., ἔμπυρον, τό, PMag.Osl.1.69, dub. sens. in PCair.Zen.14.17.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔμπυρος
-
10 ὀρθοστάτης
ὀρθο-στάτης, ὁ, der gerade, aufrecht Stehende; eine Art Säulen; κλίμακες ὀρϑοστάται, die gerade, aufrecht stehende Leiter; eine Art Opferkuchen, bei Totenopfern gebräuchlich
См. также в других словарях:
ὀρθοστάται — ὀρθοστάτης upright shaft masc nom/voc pl ὀρθοστάτᾱͅ , ὀρθοστάτης upright shaft masc dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
