-
81 ὤκειλαν
-
82 ώκειλε
-
83 ὤκειλε
-
84 ώκειλεν
-
85 ὤκειλεν
-
86 चल्
cal
perf. cacāla pl. celur;
fut. calishyati;
aor. acālīt), to be moved, stir, tremble, shake, quiver, be agitated, palpitate MBh. etc.;
to move on orᅠ forward, proceed, go away, start off, depart MBh. ( āsanebhyo'calan, « they rose from their seat», V, 3114) etc.;
to set (said of the day) Kathās. LXXII, 406 ;
to be moved from one's usual course, be disturbed, become confused orᅠ disordered, go astray MBh. etc.;
to turn away from, swerve, deviate from (abl. e.g.. dharmāt, to swerve from virtue Mn. VII, 15 MBh. II, 2629),
fall off (with abl.) MBh. etc.;
to sport about, frolic, play Dhātup. XXVIII, 64, Kuval. 320:
Caus. calayati (Pāṇ. 1-3, 87),
to cause to move, move, shake, jog, push, agitate, disturb Ragh. VIII, 52 Ṛitus. BhP. Bhaṭṭ. ;
to cause to deviate, turn off from (abl.) Mṛicch. IX, 21:
Caus. cālay- (Pass. cālyate) to cause to move, shake, jog, push, agitate MBh. etc.;
to drive, drive away, remove orᅠ expel from (abl.) MBh. I, 5743; XIII, 3336 Hariv. 2697 ;
to disturb, make confused orᅠ disordered MBh. XII Vedântas. BhP. III, 1, 42 ;
to cause to deviate from (abl.) MBh. III, 1504 R. III ;
to cherish, foster Dhātup. XXXII, 68 (v.l. for bal):
Intens. cañcalyate (cf. cañcala) orᅠ cāc-
(cf. á-vicācala ff.) Vop. XX, 8 f. ;
+ cf. κέλω, κέλλω, ὀκέλλω, κέλης;
Lat. celer, pro-cello, ex-
-
87 κέλλω
A , E.Hec. 1057 (lyr.),κελῶ Hsch.
: [tense] aor. ἔκελσα (v. infr.):— drive on, Hom. only in Od., always in phrase νῆα κέλσαι run a ship to land, put her to shore,νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι Od.10.511
;νῆα.. ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν 9.546
; cause to land,ἀνδρῶν ἡρώων στόλον A.R.2.1090
: metaph.,Ἄργει κ. πόδα E.El. 139
(lyr.).II intr., of ships or seamen, put to shore or into harbour,κελσάσῃσι δὲ νηυσὶ καθείλομεν ἱστία Od.9.149
;κέλσαντες Σιμόεντος ἐπ' ἀκτάς A. Ag. 696
(lyr.), cf. Eu.10; ; : c.acc. loci,κέλσαι.. Ἄργους γαῖαν A.Supp.15
(anap.);Τροίας ἄστυ E. Rh. 934
: metaph., A.Pr. 186 (lyr.);κ. ποτὶ τέρμα E.Hipp. 140
(lyr.); πᾷ κέλσω; where shall I find a haven? Id.Hec. 1057 (lyr.). (Cf. κέλομαι.) -
88 συνεξοκέλλω
συνεξ-οκέλλω, intr.,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνεξοκέλλω
-
89 ἀποκέλλω
ἀπ-οκέλλω, von der Fahrt ablenken; intr., vom Wege abkommen -
90 ἐξοκέλλω
ἐξ-οκέλλω, heraustreiben, eigtl. vom Schiffe, es von der rechten Bahn verschlagen u. auf Klippen u. Untiefen treiben, es stranden lassen; übertr., τινὰ εἰς ἄταν, ins Unglück stürzen. Gew. intrans., mit dem Schiffe vom geraden Wege abkommen, stranden, scheitern; auch pass, δεῦρο δ' ἐξοκέλλεται, die Sache kommt darauf hinaus; ἡ ν αῦς ἐξοκέλλει ἐς τὰς εἰςβολὰς τοῦ Πηνειοῦ, verirrt sich dahin; μὴ τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα ἐξοκείλωμεν, in eine gefährliche Lage kommen; εἰς λόγου μῆκος, sich in eine lange Rede verlieren; auf Abwege, in Laster od. Irrtümer hineingeraten -
91 ἐποκέλλω
ἐπ-οκέλλω, wohin stoßen, treiben, νέας ἐποκείλαντες, die Schiffe ans Land treiben, stranden lassen. Auch intrans., ans Land treiben, stranden, scheitern -
92 Ο
Ο, ο, ὃ μικρόν, das kleine, d. i. kurze ο, im Ggstz des ὃ μέγα, des großen oder langen ω, der fünfzehnte Buchstabe des griechischen s; als Zahlzeichen ο' = 70, und,ο = 70000. Im Anlaut erscheint ο oft, ohne daß es als ein bestimmtes Präfixum erkannt werden könnte. Hier möge nur auf Bekanntes hingewiesen werden: βέλος ὀβελός, κέλλω ὀκέλλω, δύρομαι ὀδύρομαι, νύσσω ὄνυξ, nomen ὄνομα, recken ὀρέγω -
93 ο
Ο, ο, ὃ μικρόν, das kleine, d. i. kurze ο, im Ggstz des ὃ μέγα, des großen oder langen ω, der fünfzehnte Buchstabe des griechischen s; als Zahlzeichen ο' = 70, und,ο = 70000. Im Anlaut erscheint ο oft, ohne daß es als ein bestimmtes Präfixum erkannt werden könnte. Hier möge nur auf Bekanntes hingewiesen werden: βέλος ὀβελός, κέλλω ὀκέλλω, δύρομαι ὀδύρομαι, νύσσω ὄνυξ, nomen ὄνομα, recken ὀρέγω -
94 περιοκέλλω
περι-οκέλλω, eigtl. vom Schiffe, auf den Strand laufen, dah. übh. in eine üble Lage geraten -
95 προςοκέλλω
προς-οκέλλω ναῠν, das Schiff ans Land treiben, stranden lassen; πόδα, den Fuß woran stoßen -
96 συνεξοκέλλω
συν-εξ-οκέλλω, mit od. zugleich heraustreiben -
97 συνεποκέλλω
συν-επ-οκέλλω, mit od. zugleich aus Land treiben, landen -
98 ὑποκέλλω
ὑπ-οκέλλω, heimlich wohin verschlagen werden, wohin geraten, wohinein verfallen -
99 ὄαρ
ὄαρ, ὄαροςGrammatical information: f.Meaning: `wife' (only gen. pl. ὀάρων Ι 327; dat. pl. ὤρεσσιν Ε 486; ὄαρας γάμους. οἱ δε γυναῖκας H.).Derivatives: From it ὀαρίζω only pres. and ipf. `colloquial intercourse, to have a colloquial conversation, to consort with someone colloquially, to chat' (Il, h. Hom.) with ὄαρος, usu. pl. - οι m. `colloquial intercourse, converse, colloquial conversation', also `ditty' (h. Hom., Hes., Pi., Call.), prob. backformation; also ὀαριστύς f. (Hom.), later ὀαρισμός, usu. pl. - οί m. (Hes., Call., Q. S.), ὀαρίσματα pl. (Opp.) `intimate, close converse, colloquial conversation, billing and cooing'; ὀαρισ-τής m. `confidant, near friend' (τ 179, Timo); on meaning and use of the verbal nouns Benveniste Noms d'agent 70, Porzig Satzinhalte 181 f.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From the denominative ὀαρίζω one concludes for ὄαρ an original meaning like *'confidential intercourse', from where concrete `confidential company, wife'. A certain etymology has not been found. Several proposals: 1. to ἀρ- in ἀραρίσκω (Pott, Brugmann IF 28, 293f.); 2. to εἴρω `arrange, join' (Bugge, Bechtel Lex. s.v.); 3. to ἀείρω `bind together, -connect' (Fraenkel Nom. ag. 2, 167 f.); initial. ὀ- would be either Aeol. = ἀ copulative `equal, together' or = `to, with' (in ὀκέλλω). So the original meaning about *'arrangement, connection, intercourse'. Bechtel (with Bugge) however sees ὄαρ as nom. agentis meaning `colloquia serens' (cf. OWNo. rūna f. `wife', prop. `colloquiorum socia'). Ruijgh (Études 358f) supposes that the ideogram for `woman' (MULIER) gave the sign wo so that perh. there was a Pre-Greek word * woar `woman' (cf. δάμαρ). -- To be rejected Meringer IF 16, 171 and Benveniste BSL 35, 104. Cf. WP. 1, 69, Pok. 56, W.-Hofmann s. 2. serō, also Curtius 354. Cf. also χαλκοάρας s.v. χαλκός.Page in Frisk: 2,343-344Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄαρ
-
100 ὄαρος
ὄαρ, ὄαροςGrammatical information: f.Meaning: `wife' (only gen. pl. ὀάρων Ι 327; dat. pl. ὤρεσσιν Ε 486; ὄαρας γάμους. οἱ δε γυναῖκας H.).Derivatives: From it ὀαρίζω only pres. and ipf. `colloquial intercourse, to have a colloquial conversation, to consort with someone colloquially, to chat' (Il, h. Hom.) with ὄαρος, usu. pl. - οι m. `colloquial intercourse, converse, colloquial conversation', also `ditty' (h. Hom., Hes., Pi., Call.), prob. backformation; also ὀαριστύς f. (Hom.), later ὀαρισμός, usu. pl. - οί m. (Hes., Call., Q. S.), ὀαρίσματα pl. (Opp.) `intimate, close converse, colloquial conversation, billing and cooing'; ὀαρισ-τής m. `confidant, near friend' (τ 179, Timo); on meaning and use of the verbal nouns Benveniste Noms d'agent 70, Porzig Satzinhalte 181 f.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From the denominative ὀαρίζω one concludes for ὄαρ an original meaning like *'confidential intercourse', from where concrete `confidential company, wife'. A certain etymology has not been found. Several proposals: 1. to ἀρ- in ἀραρίσκω (Pott, Brugmann IF 28, 293f.); 2. to εἴρω `arrange, join' (Bugge, Bechtel Lex. s.v.); 3. to ἀείρω `bind together, -connect' (Fraenkel Nom. ag. 2, 167 f.); initial. ὀ- would be either Aeol. = ἀ copulative `equal, together' or = `to, with' (in ὀκέλλω). So the original meaning about *'arrangement, connection, intercourse'. Bechtel (with Bugge) however sees ὄαρ as nom. agentis meaning `colloquia serens' (cf. OWNo. rūna f. `wife', prop. `colloquiorum socia'). Ruijgh (Études 358f) supposes that the ideogram for `woman' (MULIER) gave the sign wo so that perh. there was a Pre-Greek word * woar `woman' (cf. δάμαρ). -- To be rejected Meringer IF 16, 171 and Benveniste BSL 35, 104. Cf. WP. 1, 69, Pok. 56, W.-Hofmann s. 2. serō, also Curtius 354. Cf. also χαλκοάρας s.v. χαλκός.Page in Frisk: 2,343-344Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄαρος
См. также в других словарях:
ὀκέλλω — run aor subj act 1st sg ὀκέλλω run pres subj act 1st sg ὀκέλλω run pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οκέλλω — ὀκέλλω (Α) 1. (για ναύτη) ρίχνω το πλοίο στην ξηρά 2. (για πλοίο) πέφτω στην ξηρά, προσαράζω 3. μτφ. φτάνω («ἄλγημα... ἐς γλουτὸν ἢ ὀσφὺν ὀκέλλει», Αρετ.) 4. (με ηθ. σημ.) παραστρατώ («ὤκειλαν εἰς πολυτελῆ δίαιταν ἐκ τῆς παλαιᾱς σωφροσύνης»,… … Dictionary of Greek
ὤκελλον — ὀκέλλω run aor ind act 3rd pl ὀκέλλω run aor ind act 1st sg ὀκέλλω run imperf ind act 3rd pl ὀκέλλω run imperf ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκέλλου — ὀκέλλω run pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric) ὀκέλλω run aor ind mid 2nd sg (attic epic doric) ὀκέλλω run imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκείλαντα — ὀκέλλω run aor part act neut nom/voc/acc pl ὀκέλλω run aor part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκέλλει — ὀκέλλω run pres ind mp 2nd sg ὀκέλλω run pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκέλλον — ὀκέλλω run pres part act masc voc sg ὀκέλλω run pres part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκέλλοντα — ὀκέλλω run pres part act neut nom/voc/acc pl ὀκέλλω run pres part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκέλλουσι — ὀκέλλω run pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) ὀκέλλω run pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκελῶ — ὀκέλλω run fut ind act 1st sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀκεῖλαι — ὀκέλλω run aor inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)