-
1 ικρια
ἴκρια, ἱκρίατά [эп. gen. и dat. pl. ἰκριόφι(ν)]1) палуба (у носа и кормы; средняя часть корабля - ἄντλος - палубы не имела)2) бортовые скрепы, поперечные брусья, корабельные ребра(ἱ. ἱστάμενοι Hom.)
3) помост, настил(ἱ. ἐπὴ σταυρῶν ὑψηλῶν ἐζευγμένα Her.)
4) театральный помост, т.е. места для зрителей, театр -
2 ικρια...
ἱκρία...ἴκρια, ἱκρίατά [эп. gen. и dat. pl. ἰκριόφι(ν)]1) палуба (у носа и кормы; средняя часть корабля - ἄντλος - палубы не имела)2) бортовые скрепы, поперечные брусья, корабельные ребра(ἱ. ἱστάμενοι Hom.)
3) помост, настил(ἱ. ἐπὴ σταυρῶν ὑψηλῶν ἐζευγμένα Her.)
4) театральный помост, т.е. места для зрителей, театр -
3 ἴκρια
A halfdeck at the stern of a ship,νηῶν ἴκρι' ἐπῴχετο μακρὰ βιβάσθων Il.15.676
; [κυβερνήτης] κάππεσ' ἀπ' ἰκριόφιν Od.12.414
; εἰς ἴκρια νηὸς ἔβαινον πρῴρης (i.e. from the prow) ib. 229; ; : wrongly expld. by Eust. as = ἐγκοίλια in Od.5.252, but perh. so used by Nonn. D.40.447, 452; expld. as = κεραία in A.R.1.566 by Sch., but prob. wrongly, cf. Lyc.751.II generally, platform, stage,ἴκρια ἐπὶ σταυρῶν ὑψηλῶν.. ἕστηκε Hdt.5.16
, cf. Str.12.3.18, Hsch.4 dub. sens. in Thphr.HP5.6.2. -
4 ἴκρια
Grammatical information: n. pl.Meaning: `half-deck' (Hom., B.), `platform, stage, benches' (Hdt., Com., inscr. etc., cf. Beare ClassRev. 53, 54f.); sg. `mast' (Eust. 1533, 31 [?]).Other forms: prob. ῑ-; Ar. Th. 395, Cratin. 323)Compounds: compp. ἰκριο-ποιέω `build a platform' (hell. inscr.), ἐπ-ίκριον n. `yard-arm' (ε 254, 318, A. R.), prop hypostasis: `what is on the ἴκρια'; as adj. Nic. Th. 198?Derivatives: Denomin. verb ἰκριόω `provide with ἴκρια, construct a platform' (Att. inscr., D. C.) with ἰκρίωμα `support, stay-beams' and ἰκριωτῆρες pl. `(standing) uprights, flooring of a deck' (Att. inscr.; often written hικ-).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Technical term without etymology, cf. Chantr. Étrennes Benveniste 8, Hermann Gött. Nachr. 1f. Hypothesis of Bezzenberger BB 27, 162 (to Russ. ikrá `calf (of the leg)'; s. Vasmer Russ. et. Wb. s. v.); not better Gray AmJPh 53, 67ff. (to OP yakā kind of wood; on the meaning Kent Old Persian [1950] 204); R. Martin, Rev. Ph. 1957, 72-81Page in Frisk: 1,718Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἴκρια
-
5 ίκρια
-
6 ἴκρια
-
7 ἴκρια
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἴκρια
-
8 ἴκριον
ἴκριον, τό, gew. im plur. τὰ ἴκρια, oft ἰκρίον accent., – 1) Od. 5, 252 ἴκρια δὲ στήσας ἀραρὼν ϑαμέσι σταμίνεσσιν ποίει, die Rippen des Schiffes, oder, wie ib. 163 ἴκρια πῆξαι ἐπ' αὐτῆς ὑψοῠ, die Bohlen, welche den obersten Rand der Schiffswände bildeten; vgl. Nitzsch. – 2) gew. das Verdeck, νηῶν ἴκρι' ἐπῴχετο Il. 15, 676, νηὸς ἐπ' ἰκριόφιν καταλέξεται Od. 3, 353, vgl. 13, 74; sp. D., wie Ap. Rh. 1, 566; auch Hel. 5, 24. – Nach Eratosth. Schol. Ap. Rh. 1, 567 ein Theil des Mastbaumes, od. nach dem Schol. ib. = κεραία, od. nach Eust. 1533, 31 = ἱστός. – 3) übh. Balken, hölzernes Gerüste, Her. 5, 16, bes. ein Schaugerüst, die Sitze im Theater, Ar. Th. 395; sing., ἴκριον ἔστησε Ath. IV, 167 f; dah. ἰκρίων ψόφησις, Cratin. fr. inc. 51, vom Beifallsklatschen im Theater; hölzerner Thurm, Strab. XII, 540. – Nach κοῠργοι ξέονται. Bei den K. S. das Kreuz.
-
9 ίκρι'
-
10 ἴκρι'
-
11 ἴκριον
ἴκριον, τό, (1) ἴκρια δὲ στήσας ἀραρὼν ϑαμέσι σταμίνεσσιν ποίει, die Rippen des Schiffes, oder ἴκρια πῆξαι ἐπ' αὐτῆς ὑψοῠ, die Bohlen, welche den obersten Rand der Schiffswände bildeten. (2) gew. das Verdeck; ein Teil des Mastbaumes. (3) übh. Balken, hölzernes Gerüste, bes. ein Schaugerüst, die Sitze im Theater; dah. ἰκρίων ψόφησις, vom Beifallsklatschen im Theater; hölzerner Turm; das Kreuz -
12 σταυρός
σταυρός, ὁ (ἵστημι), ein aufrechtstehender Pfahl, Spitzpfahl, Pallisade; ἀμφὶ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν σταυροῖσιν πυκινοῖσιν, Il. 24, 453, σταυροὺς ἐκτὸς ἔλασσε διαμπερὲς ἔνϑα καὶ ἔνϑα πυκνοὺς καὶ ϑαμέας, Od. 14, 11; ἰκρία ἐπὶ σταυρῶν ὑψηλῶν ἐζευγμένα, Her. 5, 16; Xen. An. 5, 2, 21, u. öfter. – Später das Kreuz zur Hinrichtung, N. T.
-
13 σταμίν
σταμίν od. richtiger σταμίς, ίνος, ἡ, alles in die Höhe Stehende; bes. die Rippen od. Seitenbalken am Schiffe, die vom Kiel aus in die Höhe stchen, ἴκρια ἀραρὼν ϑαμέσι σταμίνεσσι, Bretter an die dicht neben einander stehenden Rippen fügend, Od. 5, 252; vgl. Poll. 1, 92; Moschio Ath. V, 206 f, wo σταμῖνας steht. – [Nach Drac. p. 83, 1 soll ι in den mehr als zweisylbigen Casus lang sein, wogegen die Stelle des Hom. spricht.]
-
14 γομφόω
γομφόω, durch γόμφοι verbinden, bes. von Schiffen; ἴκρια Nonn. 40, 448; sonst nur pass., γεγόμφωται σκάφος Aesch. Suppl. 435; ναῦς γομφωϑεῖσα, fertig gezimmert, Bian. 9 (XI, 248); übertr. Ar. Equ. 461 μ' οὐκ ἐλάνϑανεν τεκταινόμενα τὰ πράγματ' ἀλλ' ἠπιστάμην γομφούμεν' αὐτὰ καὶ κολλώμενα. Auch = Milch gerinnen machen, Empedocl. 193.
-
15 θαμής
(θαμής, ές, oder nach Apollon. in B. A. 563 ϑαμύς), nur im plur. ϑαμέες, ϑαμέσι, ϑαμέας, = dem Folgdn, häufig, dicht gedrängt, ϑαμέες γὰρ ἄκοντες ἀντίοι ἀΐσσουσι, Il. 17, 661 u. öfter; πυκνοὺς καὶ ϑαμέας Od. 14, 12; ἴκρια δὲ στήσας, ἀραρὼν ϑαμέσι σταμίνεσσιν 5, 252; einzeln bei Sp., wie Agathocl. bei Ath. XV, 649 f. – Adv. ϑαμέως, Hippocr.
-
16 ἌΡΩ
ἌΡΩ, als praes. ungebräuchlich; 1) trans. fut. ἀρῶ, äol. ἄρσω, aor. I. ἄρσαι, aor. II. ἤραρον, perf. pass. άρήρεμαι (vgl. ἀρέσκω), aor. ἤρϑην, wovon die 3. Perf, pl. ἄρϑεν Il. 16, 211, vgl. Scholl. Herodian.; Med. fut. ἄρσομαι, Lycophr. 995; aor. ἀρσάμενος Hes. Sc. 320; zusammenfügen, fest zusammendrängen, verbinden, ἐπεὶ ἀλλήλους ἄραρον τυκτῇσι βόεσσιν, da sie sich mit den Schilden dicht an einander geschlossen harten, Il. 12, 105; μᾶλλον δὲ στίχες ἄρϑεν, die Reihen wurden mehr zusammengedrängt, Il. 16, 211; von den Sparren des Daches τοὺς ἤραρε τέκτων 23, 712; ἴκρια δὲ στήσας, ἀραρὼν ϑαμέσι σταμίνεσσιν Od. 5, 252; ἄγγεσιν ἄρσον ἅπαντα, alles in die Gefäße fügen, einpacken, 2, 289; übertr., δώσουσι γέρας, ἄρσαντες κατὰ ϑυμόν, dem Sinne anpassen, es wohlgefällig machen, Il. 1, 136, vgl. Scholl. Herodian.; durch Verbindung etwas zu Stande bringen, erbauen, ὅτε τοῖχον ἀράρῃ λίϑοισιν, eine Mauer aus Steinen, Il. 16, 212; vgl. 4, 110; ἀρσάμενος παλάμῃσιν, mit den Händen verfertigend, Hes. sc. 320; übertr., μνηστῆρσιν ϑάνατον καὶ κῆρ' ἀραρόντε, Tod u. Verderben bereiten, Od. 16, 169; ausrüsten, versehen, νῆα ἐρέτῃσιν Od. 1, 280; Ap. Rh. 2, 1063; πώμασιν ἄρσον ἅπαντας, die Krüge mit Deckeln versehen, Od. 2, 353; ἤραρε ϑυμὸν ἐδωδῇ, das Herz mit Speise versehen, erquicken, 5. 95; ἀλλ' ἔμεγε ἁ στονόεσσ' ἄραρεν φρένας, labte mir das Gemüth, Soph. El. 147; ἀρηρεμένος, zusammengefügt, verfertigt, τινί, womit versehen, Ap. Rh. 1, 787. 3, 833. 4, 677; so auch ἠρήρειντο. – 2) intrans. perf. ἄραρα, ep. u. ion. ἄρηρα, wozu ἀρᾰρυῖα gehört, Ionisch mit kurzem α statt η; plusqpf. ἀρήρειν, ἠρήρειν; Hom. braucht so auch den aor. ἤραρον Il. 16, 214 Od. 4, 777; ἄρμενος s. oben besonders; a) zusammengefügt, fest verbunden sein, fest anschließen, Τρῶες ἀρηρότες, in enggeschlossenen Reihen stehend, Iliad. 13, 800; ἴσχον πυργηδὸν ἀρηρότες 15, 618; ἄραρον κόρυϑές τε καὶ ἀσπίδες 16, 214, Helme u. Schilde drängten sich an einander; ποτὶ τοῖχον ἀρηρότες πίϑοι οἴνου, dicht an einander gegen die Wand gelehnte Weinfässer, Od. 2, 342; κόρυϑα κροτάφοις ἀραρυῖαν Iliad. 13, 188; κυνέη ἑκατὸν πολίων πρυλέεσσ' ἀραρυῖα 5, 744, passend für die Kämpfer; ἔγχος, ὅ οἱ παλάμηφιν ἀρήρει 3, 338; δοῦρε, τά οἱ παλάμηφιν ἀρήρει 16, 139; σανίδες πυκινῶς ἀραρυῖαι Od. 2, 344; πύλας εὖ ἀραρυίας Iliad. 7, 339; ζωστὴρ ἀρηρώς Iliad. 4, 134. 213, entw. ein kunstreich zusammengefügter Gürtel, oder ein eng anschließender; πυκινὸς ϑώρηξ, τόν ῥ' ἐφόρει γυάλοισιν ἀρηρότα 15, 530; ϑύρη, ἐὺ κληῖσ' ἀραρυῖα Iliad. 24, 318, v. l. ἐυκλήις ἀραρυῖα, s. Scholl. Herodian.; zweifelhaft die Constr. κνημῖδες ἐπισφυρίοις ἀραρυῖαι 3, 331; ὄφρ' ἂν μέν κεν δούρατ' ἐν ἁρμον ιῇσιν ἀρήρῃ, so lange die Balken in ihren Fugen bleiben, zusammenhalten, Od. 5, 361, kann auch Tmesis sein; μέσσῃ δ' ἐνὶ πῖλος ἀρήρει Iliad. 10, 265. Uebertr., φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς, fest in seinem Geiste, von besonnenem Geiste, Od. 10, 553; ϑυμὸς ἀρηρώς Theocr. 25, 113; ἄρηρε, ἄρᾱρε, es steht fest, ist beschlossen, bestimmt, Aesch. Prom. 60; Eur. Mad. 1609 Hipp. 1090 u. öfter; auch in Sp. Prosa, δόγματα ἀρηρότα, feste Beschlüsse, Dio Chrys. – b) versehen, ausgerüstet sein, τάφρος – ὕπερϑεν σκολόπεσσιν ὀξέσιν ἠρήρει, mit Spitzpfählen versehen, Il. 12, 56; πόλις πύργοις ἀραρυῖα 15, 737; ζώνη ϑυσάνοις ἀρ. 14, 181; auch Sp.; εἷς μὲν ἐὼν, πολλῇσι δ' ἐπωνυμίῃσιν ἀρηρώς Dion. Per. 28. – c) Uebtr., angemessen sein, ge fallen, vgl. ἀρέσκω; ἐνὶ φρεσὶν ἤραρεν ἠμῖν, gefiel uns, Od. 4, 777; ἔσχεν ἄκοιτιν ἀραρυῖαν πραπίδεσσι Hes. Th. 608; τὸ σὸν δ' ἄραρε μᾶλλον Eur. Med, 745. – Od. 5, 248 γόμφοισιν δ' ἄρα τήν γε καὶ ἁρμονιῇσιν ἄρασσεν, v. l. ἄρηρεν, vgl. Scholl. u. Apoll. Lex. 44, 17.
-
17 ἐπ-οίχομαι
ἐπ-οίχομαι (s. οἴχομαι), hinzu-, herangehen, sich nähern; ohne Casus, ϑάμ' ἐπῴχετο οἰνοχοεύων Od. 1, 143, mit dem Nebenbegriff des Bedienens; πάντοσε ἐποιχόμενος Il. 5, 508; – τινά, an Jem. herantreten, zu ihm gehen, μνηστῆρας Od. 1, 324; angehen mit Bitten, anbetteln, 17, 346. 351; oft von Apollo u. Artemis, οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχόμενος od. ἐποιχομένη κατέπεφνεν, die, annahend mit ihren Geschossen, schnellen u. leichten, schmerzlosen Tod bringen, Apollo den Männern, Artemis den Frauen. Bes. ἔργον ἐπ., ans Werk gehen, esbesorgen, seine Arbeit angreifen, Il. 6, 492 Od. 1, 358; auch absol. so, Il. 5, 720; δόρπον, an die Mahlzeit gehen, sie zubereiten, Od. 13, 34; oft von Frauen, ἱστὸν ἐποι χομένη, an den Webstuhl gehend u. webend, Il. 1, 31 Od. 5, 62, wenn nicht dabei an das bei den Alten übliche Hin- u. Hergehen beim Weben zu denken ist; auch ἃς (γύας καὶ ἀλωὰς) ἐπ. ἔργοισι, bearbeiten, Theocr. 25, 32. – Auch herantreten, um zu mustern, zu überschauen, πάντη Il. 6, 81; στίχας ἀνδρῶν, πάντας ἐπῴχετο, von dem Heerführer, der die Reihen musternd durchgeht, 15, 279. 17, 356, vgl. Od. 4, 451; – ϑεοὺς τραπέζαις ἐποίχεσϑαι, mit Opferschmäusen den Göttern nahen, sie durch Opfer verehren, Pind. Ol. 3, 42; vgl. εὐεργέτην ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσϑαι, vergelten, P. 2, 24; – ἴϑι καὶ δόμον ἄλλον ἐποίχεο, geh zu einem andern Hause, Theogn. 353; ἃς (ἐσχατιὰς) ἡμεῖς ἔργοισιν ἐποιχόμεϑα πρόπαν ἦμαρ Theocr. 25, 32, das Feld bearbeiten. – Auch c. dat., ἔργῳ Qu. Sm. 12, 343. – Feindlich andringen, darauflosgehen, ἴκρια νηῶν Il. 15, 676; von Pfeilen, οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο 1, 50; angreifen, Κύπριν χαλκῷ 5, 330, vgl. 10, 487; Aesch. Ch. 591, u. einzeln bei sp. D.
-
18 εποιχομαι
1) подходить, приближаться(τινα Hom., Pind.)
2) обходить(στίχας ἀνδρῶν Hom.)
κῆρυξ ἐπῴχετο οἰνοχοεύων Hom. — глашатай обходил (гостей), разливая вино;3) проходить, пробегать(ἴκρια νηῶν Hom.)
4) устремляться, бросаться, нападать(τινα χαλκῷ Hom.)
5) (к чему-л.) подступаться, (за что-л) приниматься(ἔργον, δόρπον Hom.)
ἐ. ἱστόν Hom. — работать за ткацким станком;ἐ. ἔργοισιν (sc. ἀλωάς) Theocr. — возделывать сады -
19 ικριόφιν
-
20 ἰκριόφιν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ίκρια — ἴκρια, τὰ (Α) βλ. ικρίο … Dictionary of Greek
ἴκρια — halfdeck neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἴκρι' — ἴκρια , ἴκρια halfdeck neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰκριόφιν — ἴκρια halfdeck neut gen pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰκρίοις — ἴκρια halfdeck neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰκρίοισι — ἴκρια halfdeck neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἰκρίων — ἴκρια halfdeck neut gen pl ἰ̱κρίων , ἰκριόω erect scaffolding imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἰ̱κρίων , ἰκριόω erect scaffolding imperf ind act 1st sg (doric aeolic) ἰκριόω erect scaffolding imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἰκριόω erect… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
НАВИГАЦИЯ — • Navigatio, ναυτιλία. Мореплавание достигло у греков, которые самой природой были направлены на морскую стихию, уже рано известной степени совершенства. Гомеровский корабль (ср. Autenricht, hom. Wörterbuch и Fridrichs, hom. Realien,… … Реальный словарь классических древностей
PERGULA — apud Ulpianum in l. haeres. §. 2. de Iudic. ut tradit Cuiacius l. 11. Observ. 13. in fin. est exedra angusta, in superficie aliqua aedium, ut Glossae Antiquorum explicant, ὑπερῷον, ἰκρία ὀροφὴ, ςτενοίκημα. Tertullian. adv. Valent. Cenacula in… … Hofmann J. Lexicon universale
PRODITOR — apud Athenienses morte multatus est, neque intra Articae fines sepultus et bona illius publicata: ex Lege, Ε᾿άν τις ἢ πὁλιν προδιδῶ, ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα εν δικαςτηρίῳ, αν καταγνώςθῃ, μὴ ταφῆναι εν τῇ Α᾿ττικῇ: τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ δημόσια… … Hofmann J. Lexicon universale
TABULATA — in Circo Romano, in quibus stantes spectabant, ξυλίνοις ςκέλεσι, ligneis cruribus, ut ait dionysius Halicarn. l. 3. seu furcis, ut Livio vocantur, sustinebantur primitus: faciebatque ea quisque sibi tumultuariâ operâ, et ad spectaculi solum… … Hofmann J. Lexicon universale