-
1 ἱμανήθρη
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱμανήθρη
-
2 ἱμανήθρη
Grammatical information: f.Meaning: `well-rope' (Herod. 5, 11).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Formation like κολυμβήθρα (: κολυμβάω), ἀλινδήθρα (: ἀλινδέω, ἀλίνδω) a. o. (Schwyzer 533, Chantr. Form. 373f.), so from a verb *ἱμανάω (Bechtel Dial. 3, 304) or *ἱμαίνω; s. on ἱμάς (esp. ἱμονιά).Page in Frisk: 1,723Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἱμανήθρη
-
3 ἱμάς-
Grammatical information: m.Meaning: `leathern strap, for drawing, lashing etc., thong of a sandal, of a door etc.', as building term `beam' (Il.; Delebecque Cheval 63, 187f.).Compounds: As 1. member e. g. in ἱμαντ-ελίκται pl. "pricker of tapes-", name of the sophists in Democr. 150, ἱμαντελιγμός name of a game (Poll. 9, 118), compounds of ἱμάντας ἑλίσσειν, cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 244 w. n. 1.Derivatives: Diminut. ἱμάντιον (Hp.), ἱμαντ-άριον (Delos IIa a. o.), - ίδιον (EM), - ίσκος (Herod.); adj. ἱμάντινος `of ropes' (Hdt., Hp.), ἱμαντώδης `rope-like' (Pl., Dsc., Gal.); denomin. verbs: 1. ἱμάσσω, aor. ἱμάσαι a) `lash' (Il.) with ἱμάσθλη `lash, whip' (Il.); also μάσθλης (through cross with μάστιξ?, cf. on μαίο-μαι; diff. on ἱμάσσω, ἱμάσθλη Schwyzer 533, 725 n. 3, Belardi Maia 2, 274ff.); b) `provide with ἱμάντες, i. e. beams' only in ἱμασσια `beams?' (IG 4, 823, 26, Troizen IVa; s. Fraenkel Nom. ag. 1, 149 w. n. 1, Bechtel Dial. 2, 510, Scheller Oxytonierung 113 n. 1). 2. ἱμάσκω `wallop' (`fetter'?; Del.3 409, 7; cf. Brugmann IF 29, 214). 3. ἱμαντόω `provide with ἱμάντες, i. e. bed-clothes' in ἱμαντωμένην κλίνην (H. s. πυξ\< ίνην\>; from there ἱμάντωσις (LXX, Poll.), ἱμάντωμα H. - Besides, independent of ἱμάς, but cognate with it: 1. ἱμαῖος (sc. ᾠδή), ἱμαῖον ( μέλος, ᾳ῏σμα) `song at water scooping' (Call., Tryphon, Suid.) with ἱμαοιδός (haplolog. for ἱμαιο-αοιδός) `who sings an ἱμαῖον' (Poll., H.); 2. ἱμάω `bring (water) up with a ropel (from a well)', also metaph. (Arist., Ath.), usually ἀν-, καθ-ιμάω (Ar., X.) with ἱμητήρ ( κάδος, Delos IIa), ἱμητήριος (H. s. ἱβανατρίς), ἀν-, καθ-ίμησις (Plu.); 3. ἱμονιά `well-rope' (Com., Ph., Luc. a. o.; Scheller Oxytonierung 75f.); 4. ἱμανήθρη `id.' s. v.Etymology: As secondary formation in - ντ- (Schwyzer 526, esp. Kretschmer Glotta 14, 99f.) ἱμάς supposes a noun, that is found also in ἱμάω, ἱμαῖος, so e.g. *ἱμᾱ `rope' ( ἱμαῖος from ἱμάω like δαμαῖος from δαμάζω?; cf. Chantr. Form. 48f.); beside it we find in ἱμον-ιά (as in καθ-, κατ-ιμονεύει καθίησι, καθιεῖ H., if not free formed to ἱμονιά) an ν-stem, prob. *ἱμων; thus ἱμανήθρη through *ἱμανάω, perh. *ἱμαίνω goes back on *ἱμάνη (cf. πλεκτάνη, ἀρτάνη; this seems quite doubtful, however), or *ἷμα; cf. e. g. γνώμη: γνῶμα: γνώμων. Note the changing quantity of the anlauting vowel: against length in ἱμονιά, ἱμανήθρη, καθ-ιμάω stands a short in ἱμαῖος, mostly also in ἱμάς (except Φ 544, Κ 475 a. o., cf. Schulze Q. 181, 466 n. 1) with compp. and derivv. The change cannot go back on old ablaut (as Frisl says), but it will continue * sh₁i-, which with metathesis (to * sih₁m-) gives a long, without a short vowel; see Schrijver, Laryngals in Latin 519ff, who supposes that a stressed form resulted in the long vowel. With *ἱ̄μων agrees exactly a Germ. word for `rope', e. g. OWNo. sīmi, OS sīmo m.; with deviant meaning Skt. sīmán- m. f. `skull, boundary', IE * sī-mon-, sī-men- (note that for Germ. also * seh₁i-m- is possible); formally identical are *ἱμᾱ and Skt. sīmā f. `boundary'; an m-suffix also in Irish sim `chain'. The primary verb `bind' is still seen in Indo-Iranian, Baltic and Hittite, e. g. Skt. sy-ati, si-nā́-ti, Ptz. sĭ-ta-, Lith. sienù, siẽti, Hitt. išh̯ii̯a-, 3. sg. išh̯āi. The nominal derivv. are very numerous, a. o. OHG NHG seil (uncertain hypotheses in Specht Ursprung 227). More forms Pok. 891f. - (The group ἰβάνη, ἴβανος etc. (s. v. and s. εἴβω) is rather Pre-Greek (Kuiper Μνήμης χάριν 1, 212f.).Page in Frisk: 1,724-725Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἱμάς-
-
4 ἱμάω
См. также в других словарях:
ιμανήθρη — ἱμανήθρη, ἡ (Α) ιμονιά*. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με τον τ. ιμάς, άντος (βλ. ιμάντας) και προέρχεται πιθ. από *ἱμανῶ < *ἵμων (πρβλ. ιμονιά). Εμφανίζει επίθημα η θρα (< επίθημα θρον / θρα παρεκτεταμένο με η ), πρβλ. δακτυλ ήθρα, κολυμβ ήθρα] … Dictionary of Greek
ιμάντας — Όργανο σε σχήμα ατέρμονης ταινίας, το οποίο χρησιμοποιείται για να μεταδίδει την περιστροφική κίνηση από έναν άξονα σε έναν άλλο. Για τον σκοπό αυτό, o ι. αναπτύσσει τριβή πάνω σε τροχαλίες που συνδέονται σταθερά με τους άξονες. Η κινητήρια… … Dictionary of Greek
ιμονιά — ἱμονιά, ἡ (ΑΜ) 1. το σχοινί με το οποίο τραβούν τον κουβά από το πηγάδι 2. μήκος σχοινιού. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με τον τ. ἱμάς, άντος (βλ. ιμάντας), προέρχεται πιθ. από *ἵμων (πρβλ. αρχ. σαξων. sĩmo «κορδόνι», αρχ. ινδ. sĭman «όριο» και ελλ.… … Dictionary of Greek
