-
1 ἰσό-κωλος
-
2 ἰσόκωλος
ἰσό-κωλος, ον,A of equal members or clauses, Arist.Top. 148b33; τὸ ἰ. a sentence consisting of equal members, Demetr.Eloc.25, Plu.2.350e: in pl., D.S. 12.53, Ath.5.187c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰσόκωλος
-
3 ἰσόκωλος
ἰσό-κωλος, von gleichen Gliedern od. Teilen, bes. in der Rede, von gleich langen Satzgliedern; gleich lang -
4 ισοκωλος
-
5 κῶλον
Grammatical information: n.Meaning: `member of an animal or a man, esp. leg' (IA.), also metaph., e.g. of a part of a periode (Rhet.), often plur., a. o. = `corpse' (LXX, NT).Compounds: Several compp., e.g. ἰσό-κωλος `with equal members' (Arist.), ἀκρο-κώλια `extremities', ὑπο-κώλια `thigh of an animal'Derivatives: Diminut. κωλάριον (Ael.), κωλύφιον (Phryn., Plaut.; cf. Lat. cōlyphium); κωλέα, -ῆ (Att.), κωλήν, - ῆνος f. (IA.), κωλεός f. (Epich., Hp.) `bones of the hip with its flesh, ham' (Solmsen Wortforsch. 124); κώληψ, - ηπος f. `hollow of the knee' (Ψ 726, Nic.); prop. ompound with ἅπτω? (Bechtel Lex. s.v. with Wackernagel), with suffixchange κώληξ `id.' (sch.) [this shows that it does prob. not contain a part of ἄπτω]; κωλώτης m. `lizard' (Hp., Arist., Babr.; Redard Les noms grecs en - της 8; because he can break off his tail, which will grow on(?); cf. Lat. lacerta to lacertus (see W.-Hofmann s. v.); also Lidén KZ 40, 260 f. on Skt. pallī `small house-lizard' (to pad-'foot'; diff. Mayrhofer KEWA s. v.) and Holthausen KZ 71, 60 (Westfal. hacke-molle `salamander' to hacke `pricks'). Denomin. κωλίζομαι `be disjointed in κῶλα' (late).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: No cognate. Related words are perhaps found in Slavic and Baltic, but their relation to κῶλον cannot be specified: OCS, Russ. kolěno `knee, stem, lineage', Russ. člen `member, body-part', Lith. kelỹs `knee'; a fullgrade aorist with o-voc. is suspected by Specht KZ 55, 19 in κόλσασθαι ἱκετεῦσαι H. (but is this cognate?) - Details in WP. 2, 597 ff., Pok. 928. Vasmer and Fraenkel Wb. s. vv. - Cf. also σκέλος. - Unclear. One notes that Pre-Greek has a suffix - ηξ ( νάρθηξ, κύμηξ).Page in Frisk: 2,60-61Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κῶλον
См. также в других словарях:
μακρόκωλος — μακρόκωλος, ον (AM) μσν. αυτός που έχει μακριά πόδια, μακροσκελής («τῶν κυνῶν ἐγκρίνουσι τοὺς μακροκώλους», Γεωπ.) αρχ. 1. (για σφενδόνα) αυτή που έχει μακρούς ιμάντες 2. (για φράσεις, προτάσεις κ.λπ.) αυτός που αποτελείται από μεγάλα κώλα, από… … Dictionary of Greek
πλυνόκωλος — ώλου, ὁ, Α αυτός που έχει πλυμένα τα μέλη του. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλύνω + κῶλον «μέλος» (πρβλ. ισό κωλος)] … Dictionary of Greek
πολύκωλος — ον, Α (για ποιητ. μέτρα και συντ. περιόδους) αυτός που αποτελείται από πολλά κώλα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + κῶλον «τμήμα περιόδου ή στίχου» (πρβλ. ισό κωλος)] … Dictionary of Greek
τετράκωλος — η, ο / τετράκωλος, ον, ΝΑ, θηλ. και ος, Ν 1. αυτός που έχει τέσσερα μέλη, τετραμελής 2. αυτός που αποτελείται από τέσσερα κώλα περιόδου 3. φρ. «τετράκωλος περίοδος» (αρχ. μετρ.) μετρική περίοδος που αποτελείται από τέσσερεις σύνθετους πόδες,… … Dictionary of Greek
