-
1 ἰθαιγένης
ἰθαι - γένης ( ἰθύς): born in lawful wedlock, legitimate, Od. 14.203†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἰθαιγένης
-
2 ιθαγενης
эп. ἰθαιγενής 2(ῐ) [ἰθύς]1) происходящий по прямой линии, рожденный в законном браке, законныйτινὰ ἶσον ἰθαι γενέεσσιν τιμᾶν Hom. — почитать кого-л. наравне с законными (сыновьями)
2) подлинный, чистокровный, коренной(Ἀιγύπτιοι Her.)
3) естественный, природныйτὸ Βολβίτινον στόμα καὴ τὸ Βουκολικὸν οὐκ ἰθαγενέα στόματά ἐστι, ἀλλ΄ ὀρυκτά Her. — Больбитское и Буколическое устья (Нила) - не естественные, а (искусственно) прорытые4) действительный, настоящий(ἀριστεὺς Βακτρίων ἰ. Aesch.; νότος, ζέφυρος Arst.)
-
3 इह
iháind. (fr. pronom. base 3. i), in this place, here;
to this place;
in this world;
in this book orﾠ system;
in this case (e.g.. tenêhana, « therefore not in this case» i.e. the rule does not apply here);
now, at this time RV. etc. etc.;
+ cf. Zend idha, « here»
Gk. ἰθα orﾠ ἰθαι in ἰθαγενής andﾠ ἰθαιγενής;
Goth. ith;
perhaps Lat. igi-tur
- इहकार
- इहकाल
- इहक्रतु
- इहचित्त
- इहत्र
- इहद्वितीया
- इहपञ्चमी
- इहभोजन
- इहलोक
- इहवत्
- इहसमये
- इहस्थ
- इहस्थान
- इहागत
- इहामुत्र
- इहेह
-
4 ἰθαγενής
Grammatical information: adj.Meaning: `here, i. e. in house born, born in lawful matrimony ' (ξ 203, ion., A., Arist.).Other forms: sec. ἰθαιγενής (Schwyzer 448)Origin: IE [Indo-European] [84] *idhh₂\/e `here'Etymology: Formation like αὑθι-γενής, bahuvrihi of γένος with inherited adverbial 1. member ἰθα- = Skt. ihá, Prākr. idha, Av. iδa `here'; from the pronominal stem i- in Cypr. ἴν (s. v.) and with the same suffix as in ἔν-θα. (If ἰθαι is old, one could assume that it is related with ἰθαρός `clear, pure', Lejeune, Adverbes en - θεν 366-8.) Schwyzer 613 and 628; further W.-Hofmann s. ibi, with more details. Wrong Bechtel Lex. s. v.Page in Frisk: 1,715Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰθαγενής
См. также в других словарях:
ιθαγενής — ές (ΑΜ ἰθαγενής, ές Α και επικ. τ. ἰθαιγενής) αυτός που κατάγεται από τη χώρα στην οποία κατοικεί, αυτόχθονος, ντόπιος αρχ. 1. αυτός που γεννήθηκε από νόμιμο γάμο, νόμιμος 2. γνήσιος («ἰθαγενὲς χρυσίον» γνήσιος χρυσός) 3. φρ. «ἰθαγενὲς κύημα»… … Dictionary of Greek
λα- — (Α) προθεματικό επιτατικό μόριο (πρβλ. ζα ) άγνωστης ετυμολ. που απαντά σε περιορισμένο αριθμό συνθέτων (πρβλ. λα κατάρατος λα καταπύγων, λα πτυήρ, λα φονοι, λά μαχος). Το μόριο εμφανίζεται και με τη μορφή λαι(σ) κυρίως σε ανθρωπωνύμια (πρβλ. Λαι … Dictionary of Greek
