Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

Ἡράκλειον

  • 1 Ηράκλειον

    Ἡράκλειος
    of Heracles: masc acc sg
    Ἡράκλειος
    of Heracles: neut nom /voc /acc sg
    Ἡράκλειος
    of Heracles: masc /fem acc sg
    Ἡράκλειος
    of Heracles: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > Ηράκλειον

  • 2 Ἡράκλειον

    Ἡράκλειος
    of Heracles: masc acc sg
    Ἡράκλειος
    of Heracles: neut nom /voc /acc sg
    Ἡράκλειος
    of Heracles: masc /fem acc sg
    Ἡράκλειος
    of Heracles: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > Ἡράκλειον

  • 3 Ἡράκλειος

    Ἡράκλειος, α, ον, also ος, ον S.Tr.51; [dialect] Ep. [suff] ἠπιο-ήειος, in [dialect] Ion. Prose [suff] ἠπιο-ήϊος, η, ον:—
    A of Heracles, βίη Ἡρακληείη, i.e. Heracles himself, Il. 11.690, al., Theoc.25.154, etc.; Ἡ. στῆλαι the opposite headlands of Gibraltar and Apes' Hill near Tangier, Hdt.2.33,4.8 (where - κλέων is the best reading);

    στᾶλαι Ἡ Pi.I.4(3).12

    . Adv. - είως like Heracles, Luc.Peregr.33.
    II Ἡράκλειον or [suff] ἠπιο-εῖον, [dialect] Ion. - ήϊον (sc. ιερόν), τό, temple of Heracles, Hdt.2.44, al.; also, a huge drinking-cup, such as Heracles used, Ath.11.469c.
    2 Ἡράκλεια (sc. ἱερά), τά, his festival, Ar.Ra. 651, IG3.129;

    Ἡ. θύειν D.19.86

    , etc.
    3 Ἡρακλεία, ἡ, frothy poppy, Silene viscosa, Thphr.HP9.12.5,9.15.5, Dsc.4.66.
    b title of poem by Rhianus.
    III νοῦσος Ἡρακλείη epilepsy, Hp.Mul. 1.7, cf. Gal.17(2).341; but Ἡ. πάθος elephantiasis, Aret.SD2.13.
    IV Ἡράκλεια λουτρά hot baths, Ar.Nu. 1051, ubi v. Sch. (also Ἡρακλέους κοῖται soft bedding, Megaclid. ap. Ath.12.512f).
    V λίθος Ἡρακλεία or Ἡράκλεια, ἡ, the magnet, Pl.Ti. 80c, Ion 533d, Epicur.Fr. 293; from Heraclea in Lydia, acc. to Hsch.
    2 πάνακες Ἡράκλειον opopanax, Zopyr. ap. Orib.14.62.1.
    VI Ἡράκλειος, ὁ (sc. μήν), a month at Delphi, GDI1685, al.; at Halicarnassus, SIG1015.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἡράκλειος

  • 4 γοάω

    A

    γοάει Mosch.3.88

    ,

    - άουσι A.R.3.995

    ,

    γοόωσι Q.S.2.648

    : [dialect] Dor. [ per.] 3pl.

    - άοντι Mosch.3.24

    ; opt.

    γοάοιμεν Il.24.664

    ;

    γοάοιεν Od. 24

     190; [dialect] Ep. inf.

    γοήμεναι Il.14.502

    ; part.

    γοόων, -όωσα 6.373

    , etc.: [dialect] Ep. [tense] impf.

    γόων Od.10.567

     (

    γόον Il.6.500

     may be [tense] aor.), [dialect] Ion.

    γοάασκεν Od.8.92

    : [dialect] Ep. [tense] fut.

    γοήσομαι Il.21.124

    , later

    γοήσω AP7.638

     (Crin.), Nonn.D.2.137: [tense] aor. 1

    ἐγόησα IG12(7).445

     ([place name] Amorgos), AP7.599 (Jul.), 611 (Eutolm.):—[voice] Med., Trag. (v. infr.) and once in Prose, X.Cyr.4.6.9:—[voice] Pass., v. infr.:—groan, weep, Od.8.92, etc.: c. acc., bewail, Il.16.857, etc.;

    ὑπέρ τινος Mosch.4.83

    :—[voice] Med. (never in Hom. exc. in [tense] fut.),

    γοᾶσθε A.Pers. 1072

    , cf. Ch. 632;

    ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην S.Tr.51

    ; ἀμφί νιν γοώμενος ib. 937:— [voice] Pass.,

    γοᾶται A.Ch. 632

    ;

    μακρὰ γοηθείς AP7.371

     (Crin.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γοάω

  • 5 δέμας

    δέμας, τό, ([etym.] δέμω)
    A bodily frame, usu. of man, Hom. (v. infr.); rarely of other animals, Od.10.240, Pi.O.1.20; prop. the living body, but also of a corpse,

    νεκρὸν δ. Batr.106

    , cf. S.Ant. 205, E.Or.40, 1066, Sch. Ven.Il.1.115.—Hom. uses it only in acc. sg., usu. abs., μικρὸς δ. small in stature, Il.5.801;

    ἄριστος εἶδός τε δ. τε Od.8.116

    ;

    δέμας ἐϊκυῖα θεῇσιν Il.8.305

    ;

    δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος Od.8.14

    ;

    οὐ.. ἐστι χερείων οὐ δέμας οὐδὲ φυήν Il.1.115

    , cf. Od.5.212;

    δέμας καὶ εἶδος ἀγητός Il.24.376

    , cf. Od.18.251;

    χαρίεσσα δέμας Hes.Th. 260

    ;

    Κλύμενον.. ἀμώμητον δ. B.5.147

    : nom. in later poets, as S.OC 110, 501, etc.: dat.

    δέμαϊ Pi.Pae.6.80

    .
    2 in Lyr. and Trag. as a periphrasis, Ἀστερίας δ., the island of Delos, ib.5.42;

    κτανεῖν μητρῷον δ. A. Eu.84

    ;

    οἰκετῶν δ. S.Tr. 908

    ;

    Ἡράκλειον δ. E.HF 1037

     (lyr.); οἰνάνθης δ., i.e. the vine-shoot, S.Fr.255.4; ἀστερωπὸν οὐρανοῦ δ. v.l. in Critias 25.33 D.; Δάματρος ἀκτᾶς.. δ., i.e. bread, E.Hipp. 138: in later [dialect] Ep.,

    ὕλης δ. Orph.L. 238

    .
    3 Com., = πόσθη, Pl.Com.173.10.
    II as Adv., δέμας πυρὸς αἰθομένοιο in form or fashion like burning fire, Il.11.596, cf. 17.366.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δέμας

  • 6 πανακής

    πᾰν-ᾰκής, ές, ([etym.] ἄκος)
    A all-healing,

    π. πάντων φάρμακον ἁ σοφία Call.Epigr.47.4

    , cf. Ph.1.455 ([comp] Sup.);

    ποτάμιον π. πρὸς τὰς τῶν θρεμμάτων νόσους Str.6.3.9

    ;

    λύπης πανακές Epicur.Fr. 154

    .
    II πάνακες, ους, τό, all-heal, Ferulago galbanifera, Hp.Mul. 2.201, Thphr.HP9.7.2, etc.; π. Ἀσκληπίειον Aesculapius' all-heal, Echinophora tenuifolia, ib.9.8.7, 9.11.1; π. Ἡράκλειον, = πανάκεια 1.2a, ib.9.11.3, Dsc.3.48; π. Κενταύρειον Centaury, Centaurea salonitana, Plin.HN25.33, Sch.Nic.Th. 564; π. λεπτόφυλλον feverfew, Erythraea Centaurium, Thphr.HP9.11.4; π. Χειρώνειον elecampane, Inula Helenium, ib.9.11.1; also, = Chiron's all-heal, Hypericum olympicum, Nic. Th. 565 (cf. 500), Dsc.3.50, Gal.12.95.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πανακής

  • 7 μερίς

    μερίς, ίδος, ἡ (s. μερίζω and three next entries; Antiphon, Thu.+; ins, pap, LXX, TestSol; TestJob 38:2; 41:5; Test12Patr; Philo; Jos., Ant. 11, 292, Vi. 36; Just.).
    ① a portion of a whole that has been divided, part (Pla., Soph. p. 266a; Demetr.: 722 Fgm. 1, 14 Jac.; Diod S 15, 31, 2; 15, 64, 1 [where comparison with 15, 63, 4 τέτταρα μέρη … ἡ πρώτη μερίς shows that it is not necessary to assume that there is a difference in the meanings of these word-forms]. In ins and pap oft.=district: OGI 177, 9; 179, 8; PPetr III, 32 recto, 3 τῆς Θεμίστου μερίδος; BGU 975, 6 [45 A.D.]; PTebt 302, 4; 315, 13; Diod S 1, 54, 3; Josh 18:6). The wording of Ac 16:12 v.l in describing Philippi ἥτις ἐστὶν πρώτη τῆς μερίδος Μακεδονίας πόλις (vv.ll., among others, πρ. τῆς μερ. τῆς Μακ.; πρ. τῆς Μακ.) is difficult because of τῆς μερίδος.The transl. leading city of the district of Macedonia (e.g. Beyer, Steinmann, Bauernfeind, NRSV) is tolerable only through lack of a better one. As far as the form is concerned, the article is lacking w. πρώτη, and as far as subject matter goes, Philippi was not the capital city (which πρώτη means in such a context: Ps.-Scylax, Peripl. 35 [BFabricius 1878]; schol. on Pind., O. 8, 1h; cp. 6, 144g; Eunap. 7; 96; Procop., Aedif. 5, 4, 18 μητρόπολις … οὕτω πόλιν τ. πρώτην τοῦ ἔθνους καλοῦσι Ῥωμαῖοι) either of the province of Macedonia or of any of its districts. The Nestle text follows Blass, who favored the conjecture of Johannes Clericus (LeClerc), and reads πρώτη[ς] μερίδος τῆς Μακεδονίας of the first district of Macedonia, w. ref. to the fact that the Romans (Livy 45, 29) divided Macedonia into four μερίδες=districts in 167 B.C. (so also Hoennicke, Preuschen, Wlh., Zahn; Field, Notes 124; EHaupt, Gefangenschaftsbriefe7 1902, 83f; Belser; Zürcher Bibel ’31; Haenchen ad loc; RBorger, TRu 52, ’87, 37f. On the textual variants, s. Metzger, Textual Commentary ad loc. S. also AClark and JLarsen s.v. κεφαλή 2b, end.—If the restoration of the apparently damaged text should result in a wording that would make it possible for πρώτη to refer to the progress of a journey, we might compare Arrian, Anab. 4, 23, 3 ἡ πρώτη καθʼ ὁδὸν πόλις; Appian, Bell. Civ. 2, 35 §137 Ariminum ἐστὶν Ἰταλίας πρώτη [i.e., πόλις] μετὰ τὴν Γαλατίαν=the first city in Italy after [leaving] Gaul; Ps.-Scylax §67: from Thessaly the πρώτη πόλις Μακεδονίας is Ἡράκλειον.—Linguistically πρ. πόλ. can, of course, be understood of time as well, and can mean the first city in connection with which someth. happens [Diod S 12, 67, 2 Acanthus was the first city, πρ. πόλ., to revolt from Athens]).
    ② share, portion (Demosth. 43, 82; Plut., Ages. 17, 5; Lucian, De Merc. Cond. 26; Vett. Val. 345, 16; SIG 1013, 4; BGU 996 III, 1; PLond III, 880, 18ff p. 9 [113 B.C.]; POxy 1482, 21; LXX) τὴν ἀγαθὴν μ. ἐκλέγεσθαι choose the better portion Lk 10:42 (fig., of food? Cp. Mft., transl., ‘Mary has chosen the best dish’, and s. Gen 43:34; 1 Km 9:23, but against him TGillieson, ET 59, ’47/48, 111f. For other reff. Field, Notes 63f; HAlmqvist, Plutarch u. d. NT ’46, 65). μ. κυρίου the Lord’s portion 1 Cl 29:2 (Dt 32:9); cp. 30:1. τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; what has a believer in common with an unbeliever? (i.e., with ref. to the same thing; on μετά s. below) 2 Cor 6:15. Sim. μετὰ μοιχῶν τὴν μερίδα σου ἐτίθεις you cast your lot w. adulterers 1 Cl 35:8 (Ps 49:18). οὐκ ἔστιν σοι μ. οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ you have neither share nor lot in this matter Ac 8:21 (cp. Dt 12:12 οὐκ ἔστιν αὐτῷ μ. οὐδὲ κλῆρος μεθʼ ὑμῶν.—μ. καὶ κλῆρος also TestSol 14:5 and Philo, Plant. 60.—μ. ἐν as 2 Km 20:1; TestJob 38:2 ἐν γῇ καὶ σποδῷ). ἡ μερὶς τοῦ κλήρου τῶν ἁγίων a share in the inheritance of the saints / holy ones (cp. 1QS 11:7f) Col 1:12.—DELG s.v. μείρομαι II p. 679. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > μερίς

См. также в других словарях:

  • ’Ηρακλειόν — Sp Herakliònas Ap ’Ηρακλειόν/Hērakleion sen. graikų kalba Sp Irãklijas Ap Ηράκλειο/Irakleio graikiškai L Egėjo j. įl., Kretos adm. c. ir Graikijos nomas …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Ηράκλειον — Ονομασία δύο αρχαίων πόλεων. 1. Οχυρωμένη πόλη της Πιερίας. Ήταν χτισμένη στα παράλια του Θερμαϊκού κόλπου, κοντά στις εκβολές του ποταμού Απίλα. Οι αρχαίοι γεωγράφοι τη θεωρούσαν ως τη νοτιότερη μακεδονική πόλη. Κατά τους πολέμους των Ρωμαίων… …   Dictionary of Greek

  • Ἡράκλειον — Ἡράκλειος of Heracles masc acc sg Ἡράκλειος of Heracles neut nom/voc/acc sg Ἡράκλειος of Heracles masc/fem acc sg Ἡράκλειος of Heracles neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ГЕРАКЛЕЙОН —    • Ήράκλειον,          название всякого храма, посвященного Гераклу, но, кроме того, и имя нескольких городов и мысов:        1. город в Кампании, см. Herculaneum, Геркуланум;        2. город на юге Македонии при Фермейском заливе. Liv. 44, 8;… …   Реальный словарь классических древностей

  • ηράκλειος — I Όνομα αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. 1. Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (610 641 μ.Χ.), η βασιλεία του οποίου αποτέλεσε σταθμό για τη βυζαντινή ιστορία. Τα μεγάλα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει ο Η. ήταν εξωτερικά (η περσική απειλή από τα Α και η …   Dictionary of Greek

  • Candie — Gemeinde Iraklio Δήμος Ηρακλείου (Ηράκλειο) DEC …   Deutsch Wikipedia

  • Genus griechischer Ortsnamen — Wegweiser auf der Europastraße 75 Griechische Toponyme, also die Eigennamen von geografischen Objekten im Griechischen, weisen einige sprachliche und grammatikalische Besonderheiten auf. Im Gegensatz zu Ortsnamen in den meisten westeuropäischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Griechische Ortsnamen — Wegweiser auf der Europastraße 75 Griechische Toponyme, also die Eigennamen von geografischen Objekten im Griechischen, weisen einige sprachliche und grammatikalische Besonderheiten auf. Im Gegensatz zu Ortsnamen in den meisten westeuropäischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Griechische Toponyme — Wegweiser auf der Europastraße 75 Griechische Toponyme, also die Eigennamen von geografischen Objekten im Griechischen, weisen einige sprachliche und grammatikalische Besonderheiten auf. Im Gegensatz zu Ortsnamen in den meisten… …   Deutsch Wikipedia

  • Heraklion — Gemeinde Iraklio Δήμος Ηρακλείου (Ηράκλειο) DEC …   Deutsch Wikipedia

  • Iraklio — Gemeinde Iraklio Δήμος Ηρακλείου …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»