-
1 ηλακάτη
ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc sg (attic epic doric ionic)——————ἠλακάτηdistaff: fem dat sg (attic epic doric ionic) -
2 ἠλακάτη
ἠλᾰκάτη [κᾰ], ἡ (so in [dialect] Att. Inscrr., IG22.1517.209, but [pref] ἠλεκ- SIG2 588.17 (Delos, ii B.C.), AJA17.162 ([place name] Cyrene), Sammelb. 5873, cf. Hsch.;A v. ἠλεκάτιον), [dialect] Dor. [full] ἠλᾰκάτᾱ E.Or. 1431 (lyr.), [dialect] Aeol. [full] ἀλᾰκάτᾱ Theoc.28.1 ( ᾱλ- also in χρυσᾱλάκατος, εὐᾱλάκατος, [dialect] Dor. ἠλ- is dub.):— distaff, Od.4.135, 1.357, Il.6.491, E. l.c., etc.; ἡ ἠ. [τοῦ ἀτράκτου] the stalk of the spindle, Pl.R. 616c: metaph., γηραιῇσι.. ἠλακάτῃσι with the fate of old age, IG14.1389i18.II of distaffshaped objects:1 one joint of a reed or cane, Thphr.HP2.2.1; a reed,= δόναξ, Hsch.; ὥσπερ ἠ., of the pistil of the citron-flower, Thphr.HP1.13.4, cf. 4.4.3.2 in Compds. (e.g. χρυσηλάκατος), arrow, Hsch.5 the constellation Coma Berenices, Sch.Arat.146.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἠλακάτη
-
3 ἠλακάτη
Grammatical information: f.Meaning: `(wool on the) distaff', also metaph. of comparable objects (Ζ 491)Other forms: ἠλεκάτη (Delos, Cyrene a. o.), Aeol. ἀλακάτα (Theoc. 28, 1; but ἠλακάτα E. Or. 1431 [lyr.]) and χρυᾱλακ. Pi. (three times), εὐαλακ. Theoc. 22.Dialectal forms: Myk. a-ra-ka-te-ja nom. pl. f. `spinsters'Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unknown. Solmsen assumed an Anatolian loan, Wortforsch. 121f. Prob. just Pre-Greek.Page in Frisk: 1,628Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἠλακάτη
-
4 ἠλακάτη
Βλ. λ. ηλακάτη -
5 ἠλακάτῃ
Βλ. λ. ηλακάτη -
6 αλακάτα
ἀλακάτᾱ, ἀλακάταfem nom /voc /acc dualἀλακάτᾱ, ἀλακάταfem nom /voc sg (doric aeolic)ἀ̱λακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc /acc dual (doric)ἀ̱λακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
7 ἀλακάτα
ἀλακάτᾱ, ἀλακάταfem nom /voc /acc dualἀλακάτᾱ, ἀλακάταfem nom /voc sg (doric aeolic)ἀ̱λακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc /acc dual (doric)ἀ̱λακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
8 αλακάται
ἀλακάτᾱͅ, ἀλακάταfem dat sg (doric aeolic)ἀ̱λακάται, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc pl (doric)ἀ̱λακάτᾱͅ, ἠλακάτηdistaff: fem dat sg (doric aeolic) -
9 ἀλακάται
ἀλακάτᾱͅ, ἀλακάταfem dat sg (doric aeolic)ἀ̱λακάται, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc pl (doric)ἀ̱λακάτᾱͅ, ἠλακάτηdistaff: fem dat sg (doric aeolic) -
10 αλακάτας
ἀλακάτᾱς, ἀλακάταfem acc plἀλακάτᾱς, ἀλακάταfem gen sg (doric aeolic)ἀ̱λακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem acc pl (doric)ἀ̱λακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem gen sg (doric aeolic) -
11 ἀλακάτας
ἀλακάτᾱς, ἀλακάταfem acc plἀλακάτᾱς, ἀλακάταfem gen sg (doric aeolic)ἀ̱λακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem acc pl (doric)ἀ̱λακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem gen sg (doric aeolic) -
12 ηλακάτα
ἠλακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc /acc dual (doric)ἠλακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
13 ἠλακάτα
ἠλακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc /acc dual (doric)ἠλακάτᾱ, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
14 ηλακάται
ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc pl (doric)ἠλακάτᾱͅ, ἠλακάτηdistaff: fem dat sg (doric aeolic) -
15 ἠλακάται
ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc pl (doric)ἠλακάτᾱͅ, ἠλακάτηdistaff: fem dat sg (doric aeolic) -
16 ηλακάτας
ἠλακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem acc pl (doric)ἠλακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem gen sg (doric aeolic) -
17 ἠλακάτας
ἠλακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem acc pl (doric)ἠλακάτᾱς, ἠλακάτηdistaff: fem gen sg (doric aeolic) -
18 αλακάταν
ἀλακάτᾱν, ἀλακάταfem acc sg (doric aeolic)ἀ̱λακάτᾱν, ἠλακάτηdistaff: fem acc sg (doric aeolic) -
19 ἀλακάταν
ἀλακάτᾱν, ἀλακάταfem acc sg (doric aeolic)ἀ̱λακάτᾱν, ἠλακάτηdistaff: fem acc sg (doric aeolic) -
20 αλακάτη
ἀλακάταfem nom /voc sg (attic epic ionic)ἀ̱λακάτη, ἠλακάτηdistaff: fem nom /voc sg (attic epic doric ionic)
См. также в других словарях:
ἠλακάτη — distaff fem nom/voc sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠλακάτῃ — ἠλακάτη distaff fem dat sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηλακάτη — η (AM ἠλακάτη και ἠλεκάτη, Α δωρ. τ. ἠλακάτα και αιολ. τ. ἀλακάτα) 1. επιμήκης ράβδος στο άκρο τής οποίας προσδένεται η τούφα τού μαλλιού ή τού βαμβακιού που πρόκειται να γνεστεί, η ρόκα 2. ζωολ. γένος τελεόστεων ακανθοπτερύγιων ιχθύων που ζουν… … Dictionary of Greek
ἠλακάται — ἠλακάτη distaff fem nom/voc pl (doric) ἠλακάτᾱͅ , ἠλακάτη distaff fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠλακάταις — ἠλακάτη distaff fem dat pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠλακάτην — ἠλακάτη distaff fem acc sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠλακάτης — ἠλακάτη distaff fem gen sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠλακάτῃσι — ἠλακάτη distaff fem dat pl (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ηλάκατα — ἠλάκατα, τὰ (Α) [ηλακάτη] (μόνο στον πληθ.) 1. οι τούφες τών μαλλιών που είναι τοποθετημένα πάνω στην ηλακάτη, δηλ. στη ρόκα 2. το νήμα που κλώθεται από την ηλακάτη … Dictionary of Greek
αλεκάτη — η 1. ρόκα (αρχ. ἠλακάτη), όργανο τής κατεργασίας τού μαλλιού, που αποτελείται από καλαμένιο κορμό ή διχαλωτή ράβδο, γύρω από την άκρη τής οποίας τυλίγεται το μαλλί, το λινό, το βαμβάκι κ.ά. για γνέσιμο 2. η τουλούπα, η τούφα μαλλιού βαμβακιού κ.ά … Dictionary of Greek
ευηλάκατος — εὐηλάκατος, ον (αιολ. τ. εὐαλάκατος) (Α) (για γυναίκα) αυτή που έχει ωραία ηλακάτη, ρόκα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ηλακάτη «ρόκα»] … Dictionary of Greek