-
1 ἑανός
ἑανός, bei Homer in zehn sicheren und einer unsicheren Stelle. Letztere ist Iliad. 14, 172 ἀλείψατο δὲ λίπ' ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ ἑδανῷ, τό ῥά οἱ τεϑυωμένον ἦεν, var. lect. ἑανῷ. Unter den sicheren Stellen sind nach Buttmann Lexil. 2 S. 9 fünf, an denen ἑανός ein langes α hat und Adjectivum ist, fünf, an denen ἑανός ein kurzes α hat und Substantivum ist. Nämlich – 1) ἑᾰνός Substantiv: Iliad. 21, 507 ἀμβρόσιος ἑανός, 14, 178 ἀμβρόσιον ἑανόν, 3, 385 νεκταρέου ἑανοῦ, 3, 419 ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ, 16, 9 εἱανοῠ ἁπτομένη; – 2) ἑᾱνός Adjectiv: Iliad. 5, 734. 8, 385 πέπλον ἑανόν, 18, 352. 23, 254 ἑανῷ λιτί, 18, 613 τεῠξε δ. οἱ κνημῖδας ἑανοῠ κασσιτέροιο. Dies Adject. ἑᾱνός heißt nach Buttmann » biegsam«, » weich«, das Substantiv ἑᾰνός heißt » Kleid« und bezeichnet ein Weibergewand. Das Substantiv leitet Buttmann von ἕννυμι ab, das Adjectiv von ἐάω. Andere haben als unterscheidend auch noch den Umstand angeführt, daß das Adject. ἑᾱνός nicht digammiri sei, wie Iliad. 18, 352. 613. 23, 254 beweise, während das Substant. ἑᾰνός deutliche Spuren der Digammirung zeige, Iliad. 14, 178. 21, 507. Nämlich ἕννυμι hatte unzweifelhaft das Digamma, Sanskrit. Wurzel vas, Lat. vestis, Goth. vasti »Kleid«. Curtius Grundz. der Griech. Etymol. 1 S. 344 leitet sowohl das Adject. ἑᾱνός als das Substant. ἑᾰνός von ἕννυμι (Wurzel Fες) her; das Adject. heiße » umhüllend«; schlagend sei die Analogie des Sanskr., in welchem ebenfalls neben einem Substant. vasanam »das Kleid« ein Adject. vasânas »umhüllend« mit langem α erscheine. Andere meinen, es gebe gar nicht zwei verschiedene Wörter ἑᾰνός und ἑᾱνός, sondern nur eines; wo das α kurz gebraucht zu sein scheine, müsse man ἑα mit Synizese als eine lange Sylbe lesen; das Wort sei ursprünglich Adjectiv, = »anziehbar«, »geschmeidig«, von ἕννυμι, und werde mit Ergänzung von πέπλος substantivisch gebraucht; Iliad. 16, 9 εἱανοῠ ἁπτομένη kann man bei dieser Ansicht entweder εἱα als eine lange Sylbe lesen oder ebenfalls ἑανοῠ schreiben und dies zweisylbig messen. Aus der Alexandrinischen Zeit sind wenige Bemerkungen über ἑανός erhalten, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 14, 178. 16, 9 Herodian. Μον. λέξ. 7, 30 Apoll. Lex. Hom. 61, 26. – Hymn. Hom. Ven. 63 kehrt der Vers Iliad. 14, 172 ἀμβροσίῳ ἑανῷ (ἑδανῷ), τό ῥά οἱ τεϑυωμένον ἦεν wieder; Hymn. Hom. Cer. 176 ἐπισχόμεναι ἑανῶν πτύχας ἱμεροέντων; Sappho oder Anacreon bei Gregor. in Hermog. Rhett. Walz. 7, 2, 1236 ἱμαυίου ἑανοῠ μαλακωτέρα (Bergk. Lyr. Gr. ed. 2 Frgm. Sapph. 122. 123 p. 695 frgm. Anacr. 122 p. 799); – Apoll. Rh. 4, 169. 1155. 1189; Orph. Arg. 880. 1228.
-
2 ἑανός
-
3 ἑανός
A fine, of fabrics and materials for wearing, ἑᾱνῷ λιτί with fine linen, Il.18.352, 23.254;πέπλος ἑᾱνός 5.734
, 8.385; ἑᾱνοῦ κασσιτέροιο tin beaten out fine, 18.613;ἱμάτιον Sapph.
(?)122.II as Subst., [full] ἑᾰνός, ὁ, fine robe, once in nom.,ἀμφὶ δ' ἄρ' ἀμβρόσιος ἑᾰνὸς τρέμε Il.21.507
;νεκταρέου ἑᾰνοῦ 3.385
; ἑᾰνῷ ἀργῆτι φαεινῷ ib. 419; ἀμβρόσιον ἑᾰνόν (acc.) 14.178;ἑᾰνῶν πτύχας ἱμεροέντων h.Cer. 176
;λεπταλέῳ ἑᾰνῷ A.R.4.169
;ἑανοῖς χρυσειδέσι Hymn.Is.109
; also with the first syll. long,εἱᾰνοῦ ἁπτομένη Il.16.9
; cf. ἴανον.2 sail,λῦε ἑᾰνοῦ πτέρυγας Lyr.Alex.Adesp.20.9
. [Hom. always makes [pron. full] ᾱ in the Adj., [pron. full] ᾰ in the Subst.; but later poets use [pron. full] ᾱ or [pron. full] ᾰ, as suits the metre, as Orph.A. 877, 1223.] (Cf. ἕννυμι (q.v.); the Subst. has the digamma, Il.14.178, 21.507, whereas the Adj. has not, 18.352, 613, 23.254.) -
4 εανός
-
5 ἑανός
-
6 εανος
-
7 ἑᾶνός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἑᾶνός
-
8 ἑανός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἑανός
-
9 ἑᾰνός 1
ἑᾰνός 1.Grammatical information: m.Meaning: a womans cloth (Il.).Other forms: ( εἱανός in verse beginning Π 9, late also ἑᾱνός)Origin: IE [Indo-European] [1172] *u̯es- `cloth'Etymology: From *Ϝεσ-ανός as verbal noun of ἕννυμι (s. v.); cf. στέφανος etc. (Chantraine Formation 196ff.).Page in Frisk: 1,432Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἑᾰνός 1
-
10 εὐ-έανος
-
11 οἰ-έανος
οἰ-έανος, mit nur einem Kleide, Ap. Rh. 3, 646.
-
12 εανόν
ἑανόςfine: masc acc sgἑᾱνόν, ἑανόςfine: masc acc sgἑᾱνόν, ἑανόςfine: neut nom /voc /acc sg -
13 ἑανόν
ἑανόςfine: masc acc sgἑᾱνόν, ἑανόςfine: masc acc sgἑᾱνόν, ἑανόςfine: neut nom /voc /acc sg -
14 ἑανών
-
15 ἑανῶν
-
16 κασσίτερος
κασσίτερος, ὁ, att. καττίτερος ( kastîra im Sanscr. Blei), Zinn; bei Hom. zu Verzierungen an Panzern u. Schilden gebraucht, Il. 11, 25. 34. 18, 565. 574, nach χαλκός neben Gold u. Silber genannt; 20, 271 besteht ein Schild aus fünf Lagen über einander, zweien von Kupfer, zweien von Zinn u. einer von Gold, die der Schmied mit dem Hammer getrieben hat ( ἤλασε); auch an Wagen, 23, 503; χεῦμα φαεινοῦ κασσιτέροιο ibd. 561, ein Zinnguß, Verzinnung; ἑανὸς κ. s. unter ἑανός; πάνεφϑος Hes. Sc. 208; ἐτήκετο κασσίτερος ὥς Th. 862; Her. 3, 115 u. Folgde. Weil bei Hom. bes. Beinschienen daraus erwähnt werden, hat man, da Zinn zu weich zu sein scheint, unter κασσίτερος Werkblei verstehen wollen; es waren aber wohl überzinnie Kupferplatten, vgl. Arist. poet. 17. In der Odyssee kommt das Wort nicht vor.
-
17 ειανος
-
18 εανοίο
-
19 ἑανοῖο
-
20 εανού
См. также в других словарях:
εανός — ἐανός, ή, όν (Α) 1. (για ρούχα) λεπτός, ωραίος, κομψός 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ ἐανός α) λεπτό φόρεμα β) ιστίο πλοίου … Dictionary of Greek
ἑανός — fine masc nom sg ἑᾱνός , ἑανός fine masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανῶν — ἑανός fine masc gen pl ἑᾱνῶν , ἑανός fine fem gen pl ἑᾱνῶν , ἑανός fine masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανόν — ἑανός fine masc acc sg ἑᾱνόν , ἑανός fine masc acc sg ἑᾱνόν , ἑανός fine neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανοῖο — ἑανός fine masc gen sg (epic) ἑᾱνοῖο , ἑανός fine masc/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανοί — ἑανός fine masc nom/voc pl ἑᾱνοί , ἑανός fine masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανοῦ — ἑανός fine masc gen sg ἑᾱνοῦ , ἑανός fine masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανούς — ἑανός fine masc acc pl ἑᾱνούς , ἑανός fine masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑανῷ — ἑανός fine masc dat sg ἑᾱνῷ , ἑανός fine masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευέανος — εὐέανος, ον (Α) ντυμένος με ωραία και πλούσια ρούχα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + εανός «λεπτός, κομψός»] … Dictionary of Greek
οιέανος — οἰέανος, ον (Α) αυτός που έχει μόνο ένα ένδυμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < οἶος (Ι) «μόνος» + ἐανός «κομψός» (για ενδύματα)] … Dictionary of Greek