ἐπὶ+ἔργα

τί έργο(ν) κάνεις; — чем ты занимаешься?;

ποιητικό έργο(ν) — поэтическое произведение;

ζωγραφικό έργο(ν) — произведение живописи;

έργο(ν) τέχνης — произведение искусства;

θεατρικό έργο(ν) — пьеса;

γλυπτικό έργο(ν) — скульптура;

τό έργο(ν) των χειρών μου — дело моих рук;

έργα αγαθά — добрые дела;

η ζωή και το έργο(ν) — жизнь и деятельность;

χρειάζονται έργα και όχι λόγια — нужны дела, а не слова;

από τα λόγια έρχομαι στα έργα — переходить от слов к делу;

έργ όλης της ζωής μου — дело всей моей жизни;

έργο(ν) φρονήσεως — благоразумный акт;

τεχνικά έργα — технические сооружения;

οχυρωματικά έργα — оборонительные, фортификационные сооружения или работы;

δημόσια έργα — общественные работы;

καταναγκαστικά έργα — принудительные работы;

τό θεωρώ έργο(ν) — считать долгом, обязанностью;

έργο(ν) μου είναι να... — мой долг...;

δεν είναι ιδικόν μου έργο(ν) να... — это не моя обязанность;

τί έργο(ν) παίζεται στο Εθνικό; — что идёт в «Этнико»?;

τελειώνω το έργο(ν) μου — выполнять своё задание;

§ τίθεμαι επί το έργο(ν) — приступать к делу;

εις έργ! — к делу!;

ευχής έργο(ν) θα ήτο — было бы желательно;

είναι έργο(ν) μου — это моё дело;

μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου — очень странно!, удивительно!, удивительны дело твой, господи!

τί έργο(ν) κάνεις; — чем ты занимаешься?;

ποιητικό έργο(ν) — поэтическое произведение;

ζωγραφικό έργο(ν) — произведение живописи;

έργο(ν) τέχνης — произведение искусства;

θεατρικό έργο(ν) — пьеса;

γλυπτικό έργο(ν) — скульптура;

τό έργο(ν) των χειρών μου — дело моих рук;

έργα αγαθά — добрые дела;

η ζωή και το έργο(ν) — жизнь и деятельность;

χρειάζονται έργα και όχι λόγια — нужны дела, а не слова;

από τα λόγια έρχομαι στα έργα — переходить от слов к делу;

έργ όλης της ζωής μου — дело всей моей жизни;

έργο(ν) φρονήσεως — благоразумный акт;

τεχνικά έργα — технические сооружения;

οχυρωματικά έργα — оборонительные, фортификационные сооружения или работы;

δημόσια έργα — общественные работы;

καταναγκαστικά έργα — принудительные работы;

τό θεωρώ έργο(ν) — считать долгом, обязанностью;

έργο(ν) μου είναι να... — мой долг...;

δεν είναι ιδικόν μου έργο(ν) να... — это не моя обязанность;

τί έργο(ν) παίζεται στο Εθνικό; — что идёт в «Этнико»?;

τελειώνω το έργο(ν) μου — выполнять своё задание;

§ τίθεμαι επί το έργο(ν) — приступать к делу;

εις έργ! — к делу!;

ευχής έργο(ν) θα ήτο — было бы желательно;

είναι έργο(ν) μου — это моё дело;

μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου — очень странно!, удивительно!, удивительны дело твой, господи!

ως είπα — как я сказал;

ως συμβαίνει πάντοτε — как всегда бывает;

αντέστη ως λέων — он сражался как лев;

εφέρθη ως τίμιος άνθρωπος — он поступил, как честный человек;

ως πόσα; — сколько приблизительно?;

§ ως φαίνεται — по-видимому;

ως προς... — что касается...;

ως αν ( — или εάν) — как будто; — как если бы;

ως επί το πλείστον — или ως επί το πολύ — в основном, в большинстве случаев;

εξεμάνη ως τον είδε — он вышел из себя, когда его увидел;

ευθύς ως — сразу же, как только;

ως την Μόσχα — до Москвы;

ως τό πρωί — до утри;

ως πότε; — до каких пор?;

ως τώρα — до сих пор;

ως τον φίλο — к другу;

ως θαυμαστά τα έργα σου! ( — как) замечательны дела твои!;

§ ως καί — даже

(τινὴ τι ἐς ὄψιν Her.; ἅπαντα εἰς τὸ κοινόν Xen.; διαθήκας Dem.; med. μαρτύρια Her.)

(γνῶμην περί τινος Her., (δόξαν) περί τινος Plat. и ἐπί τινος Arst.)

(τι Thuc., Arph., Plat., Dem., Polyb.)

(τινά Lys.)

περίβλεπτον τέν πατρίδα ἀποφῆναι Luc. — прославить (свое) отечество

(τινα Her.; παῖδας ἐκ γυναικός Isae.)

(τινὰ ἄρχοντα Plat.; med. τινα ταμίαν Pind.)

(πόλεσιν νόμους Plat.)

(ἑκατὸν τάλαντα ἀπὸ τῶν πολεμίων Dem.)

σθένος οὐκ ἐπιεικτόν Hom. — неодолимая сила;

(ἔργα καὴ ἐπιμελήματα Xen.)

(ἀγαθῶν Plat.; τέκνων Arst.; ἀνθρώπων Plut.; περὴ τὰ αὑτῶν ἔργα Xen.)

(δεῖ τοὺς ἄρχοντας ἐπιμελεοτέρους γενέσθαι τοὺς νῦν τῶν πρόσθεν Xen.)

(τινι Her., Thuc., Dem.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τινά Hom.)

(νόον τινός Hom.)

(εἰς εὐνήν Hom.)

(ἡδέϊ ὕπνῳ Hom.; σὺν παρακοίτι Hes.)

(παρὰ τάφρον Hom.)

(μηκέτι νῦν δῆθ΄ αὖθι λεγώμεθα Hom.)

(αἱμασιάς, ὀστέα, med. ξύλα Hom.)

(λέξασθαι ἄνδρας ἀρίστους Hom.)

(τινὰ ἔν τισι Hom., Aesch.)

(κήδεα θυμοῦ, θέσκελα ἔργα Hom.)

(ὀνείδεά τινι Hom.)

(ἀριθμόν Hom.)

(ἀμφί τινος Aesch., περί τινος Soph., Thuc., Arst., NT. и ὑπέρ τινος Soph., Xen. etc.; ψευδῆ, τἀληθῆ, μῦθόν τινα Aesch.)

(τὰ γράμματα ἔλεγε τάδε Her.; ὡς ὅ νόμος λέγει Dem.)

κινδυνεύεις τι λ. или ἴσως ἄν τι λέγοις Plat. — возможно, что ты прав;

(τινὰ ἀγαθόν NT.; οἱ λεγόμενοι αὐτόνομοι εἶναι Xen.; τὰ λεγόμενα στοιχεῖα Arst.)

πῶς λέγεις ; Plat. — что ты хочешь (этим) сказать?;

(τί τοῦτο λέγει; Arph.)

(ποιήματα Plat.)

(τὸ βιβλίον Plat.; τὸ ψήφισμα Dem.)

(Ἀτρείδας Anacr.)

(τέν ἑαυτοῦ ῥώμην Xen.)

(τινὴ ποιεῖν τι Aesch., Soph., Xen. etc.)

(λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λ. Eupolis ap. Plut.)

(Κῦρος ἔπεμπε βίκους οἴνου, λέγων ὅτι … Xen.)

ἐκ πασῶν ὀκτὼ οὐσῶν μία ἁρμονία ξυμφωνεῖ Plat. — из всех восьми (звуков) образуется одно стройное созвучие

(τινι Plat.)

(τὰ ἔργα οὐ ξυμφωνεῖ τοῖς λόγοις Plat.)

(περί τινος Polyb.)

(μιᾷ φωνῇ σ., ὡς πάντα καλῶς κεῖται Plat.)

σ. τινι πρός τινα Arst. — вступать в заговор с кем-л. против кого-л.

ἐκ πασῶν ὀκτὼ οὐσῶν μία ἁρμονία ξυμφωνεῖ Plat. — из всех восьми (звуков) образуется одно стройное созвучие

(τινι Plat.)

(τὰ ἔργα οὐ ξυμφωνεῖ τοῖς λόγοις Plat.)

(περί τινος Polyb.)

(μιᾷ φωνῇ σ., ὡς πάντα καλῶς κεῖται Plat.)

σ. τινι πρός τινα Arst. — вступать в заговор с кем-л. против кого-л.

(τὰ ἔργα Hom.)

(λόγον Eur.; τὸν αἰῶνα Her.)

τ. ἐς τωὐτὸ γράμμα Her. — оканчиваться на ту же самую букву;

ὄψις ἥ ἐπιφανεῖσα τοῦ ὀνείρου τελευτήσειε! Her. — да исполнится явившееся во сне видение!

(νούσῳ Her.; μάχῃ Aesch.; ἐν τῷ πολέμῳ Plat.)

(ἐς τέν Αἴγυπτον τ. Her.)

(εἵματα, ἔργα, ἀοιδή, πρόσωπον Hom.; μέλος Pind.; δῶρα Arph.; ὑδάτια Plat.; ζῷα Luc.)

(οἱ χαριέστατοι τῶν Ἑλλήνων Isocr.; τῶν ἰατρῶν οἱ χαρίεντες Arst.)