-
1 ἐπι-μίγνῡμι
ἐπι-μίγνῡμι (s. μίγνυμι), dazu, darunter mischen, Nic. Th. 572; αἷμα ϑνητοῖς Pind. P. 2, 32; Αἰϑιόπεσσι χεῖρας, mit ihnen handgemein werden, N. 3, 58; übertr., ἀγλαΐαισι λαόν 9, 31; ἐπέμιξεν ἡ φύσις ἡδονήν Plat. Phaedr. 240 b. – Häufiger im med., sich darunter mischen, Verkehr mit Einem haben, ἐπεμίγνυντο ἀκηρυκτὶ παρ' ἀλλήλους Thuc. 2, 1, der 1, 146 ἐπεμίγνυντο καὶ παρ' ἀλλήλους ἐφοίτων vrbdt; auch act., ἐπιμιγνύντες ἀδεῶς ἀλλήλοις 1, 2, wie Xen. An. 3, 5, 16 ἐπιμιγνύναι σφῶν τε (sc. τινὰς) πρὸς ἐκείνους καὶ ἐκείνους πρὸς αὐτούς die bessere Lesart für ἐπιμίγνυσϑαι ist; ἀλλήλοις φυσικῶς Cyr. 7, 4, 5; vgl. γυναῖκα μἡ ἐπιμεμιγμένην ἑτέρῳ ἀνδρί Dem. 59, 75. Auch τόπῳ, wiederholt an einen Ort gehen, Ruhnk. ep. crit. p. 99; ταῖς πράξεσιν, sich darein mischen, Plut. Flam. 2. Vgl. ἐπιμίσγω.
-
2 συν-επι-μίγνῡμι
συν-επι-μίγνῡμι (s. μίγνυμι), mit dazu mischen, Aristaen. 1, 10.
-
3 μίγνυμι
μίγνυμι/μιγνύω (the pres. is lacking in our lit. [B-D-F §92; Mlt-H. 249], as well as in the Ptolemaic pap [Mayser I/22, ’38, 187].—On the spelling [μιγ-all edd. instead of μειγ-] s. B-D-F §23; Kühner-Bl. II 482; Mayser 91; Mlt-H. 249.—The word is found Hom. [μίσγω] et al.; also ins, pap, LXX, TestSol, Joseph., Just., Ath.) 1 aor. ἔμιξα. Pass.: 1 aor. ptc. μιχθείς (Ath. 18, 4); 2 aor. ἐμίγην; pf. ptc. μεμιγμένος mix, mingle, lit. τί τινι mingle someth. with someth. Rv 15:2 (Chariton 3, 10, 2 αἵματι μεμιγμένον ὕδωρ; Quint. Smyrn. 6, 281 οἴνῳ δʼ αἷμα μέμικτο; schol. on Nicander, Alexiph. 353). Also τὶ ἔν τινι (cp. Ps 105:35) 8:7. τὶ μετά τινος (Pla., Tim. 35b) οἶνον μετὰ χολῆς μεμιγμένον Mt 27:34. ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξεν μετὰ τ. θυσιῶν αὐτῶν whose blood Pilate mingled with (the blood of) their sacrifices, i.e. whom P. ordered slain while they were sacrificing Lk 13:1 (on quest. of connection w. accounts in Jos. s. JFitzmyer, AB Comm. ad loc.). ὄξος καὶ οἶνος μεμιγμένα ἐπὶ τὸ αὐτό vinegar and wine mixed together Hm 10, 3, 3b.—In affective imagery mix, blend τί τινι someth. with someth. (Jos., Bell. 5, 332, Ant. 15, 52) ἡ ὀξυχολία τῇ μακροθυμίᾳ 5, 1, 6. τὶ μετά τινος: ἡ λύπη μετὰ τῆς ἐντεύξεως, … μετὰ του ἁγίου πνεύματος 10, 3, 3ac.—B. 335. DELG s.v. μείγνυμι. M-M. s.v. μίγν-. -
4 προς-μίγνῡμι
προς-μίγνῡμι u. - μιγνύω (s. μίγνυμι), zumischen, beimischen, womit verbinden, τινί τι, übh. womit in Verbindung bringen, z. B. κράτει προςέμιξε δεσποταν, Pind. Ol. 1, 22, er verhalf dem Herrn zum Siege, verlieh ihm den Sieg; προςέμιξε κίνδυνον τῇ πόλει, Aesch. 3, 146; – intrans., οὐκ ἄρ' ἐκείνῳ γ' οὐδὲ προςμῖξαι ϑρασύ; Soph. Phil 106, sich ihm bewaffnet nähern; vgl. ποδὶ βοηδρόμῳ μέλαϑρα προςμίξει, Eur. Or. 1291; προςέμιξεν ἄφαρ τοὔπος τὸ ϑεοπρόπον ὑμῖν, Soph. Trach. 818, wie Hom. sagt ϑέσφαϑ' ἱκάνει, es trifft uns, geht an uns in Erfüllung, handgemein werden mit Einem, Her. 5, 64. 6, 112; τοῖς ὁπλίταις οὐκ ἠδυνήϑησαν προςμῖξαι, Thuc. 4, 33; Folgde, wie Pol. 1, 28, 8 u. öfter; vom Orte, hinzugehen, sich nähern, bes. anlanden, τῇ Νάξῳ, τῇ Ἀσίῃ, Her. 6, 96. 7, 168. 8, 130; προςέμιξαν τῷ τείχει τῶν πολεμίων, Thuc. 3, 22, u. öfter; ἔτι προςμίξωμεν ἐγγύτερον ἐπὶ τοὺς μήπω βεβασανισμένους, Plat. Polit. 290 c; auch ἀρετῇ ϑείᾳ προςμίξασα, Legg. X, 904 d; Sp.; τοῖς τόπ οις, τῇ χώρᾳ, Pol. 3, 42, 1. 1, 37, 1. – Auch πρὸς τὰ ὅρια, Xen. Cyr. 2, 4, 21; An. 4, 2, 16 u. Sp., wie. Plut.
-
5 ἐπιμίγνῡμι
ἐπι-μίγνῡμι, dazu, darunter mischen; Αἰϑιόπεσσι χεῖρας, mit ihnen handgemein werden; sich darunter mischen, Verkehr mit einem haben. Auch τόπῳ, wiederholt an einen Ort gehen; ταῖς πράξεσιν, sich darein mischen -
6 επιμιγνυμι
1) примешивать(βλάβῃ μεγάλῃ ἡδονήν τινα Plat.)
ἐπιμῖξαί τισι χεῖρας Pind. — вступать с кем-л. в схватку2) делать участником, приобщать3) смешиваться, вступать в связь, вступать в общение, общаться(ἀλλήλοις и med. παρ΄ ἀλλήλους Thuc.; πρός τινας Xen.; ἀλλήλοις ἐπιμεμιγμένων τῶν γενῶν Plut.)
4) иметь сношения(γυνέ ἐπιμεμιγμένη ἀνδρί Dem.)
5) вмешиваться, принимать участие(ταῖς πράξεσι Plut.)
-
7 συνεπιμίγνῡμι
-
8 μιγνύω
μίγνυμι/μιγνύω (the pres. is lacking in our lit. [B-D-F §92; Mlt-H. 249], as well as in the Ptolemaic pap [Mayser I/22, ’38, 187].—On the spelling [μιγ-all edd. instead of μειγ-] s. B-D-F §23; Kühner-Bl. II 482; Mayser 91; Mlt-H. 249.—The word is found Hom. [μίσγω] et al.; also ins, pap, LXX, TestSol, Joseph., Just., Ath.) 1 aor. ἔμιξα. Pass.: 1 aor. ptc. μιχθείς (Ath. 18, 4); 2 aor. ἐμίγην; pf. ptc. μεμιγμένος mix, mingle, lit. τί τινι mingle someth. with someth. Rv 15:2 (Chariton 3, 10, 2 αἵματι μεμιγμένον ὕδωρ; Quint. Smyrn. 6, 281 οἴνῳ δʼ αἷμα μέμικτο; schol. on Nicander, Alexiph. 353). Also τὶ ἔν τινι (cp. Ps 105:35) 8:7. τὶ μετά τινος (Pla., Tim. 35b) οἶνον μετὰ χολῆς μεμιγμένον Mt 27:34. ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξεν μετὰ τ. θυσιῶν αὐτῶν whose blood Pilate mingled with (the blood of) their sacrifices, i.e. whom P. ordered slain while they were sacrificing Lk 13:1 (on quest. of connection w. accounts in Jos. s. JFitzmyer, AB Comm. ad loc.). ὄξος καὶ οἶνος μεμιγμένα ἐπὶ τὸ αὐτό vinegar and wine mixed together Hm 10, 3, 3b.—In affective imagery mix, blend τί τινι someth. with someth. (Jos., Bell. 5, 332, Ant. 15, 52) ἡ ὀξυχολία τῇ μακροθυμίᾳ 5, 1, 6. τὶ μετά τινος: ἡ λύπη μετὰ τῆς ἐντεύξεως, … μετὰ του ἁγίου πνεύματος 10, 3, 3ac.—B. 335. DELG s.v. μείγνυμι. M-M. s.v. μίγν-. -
9 μείγνυμι
Grammatical information: v.Meaning: `mix, bring together, connect', midd. `mix with each other, convene in battle' (Il.).Other forms: (- μιγ-, s. below; posthom.), - ύω (X., Arist.), μίσγω (Hom., IA. usw.), ὀνεμείχνυτο (Sapph.), aor. μεῖξαι, midd. (ep.) μίκτο (σ- or root aor., Schwyzer 751, Chantraine Gramm. hom. 1, 383), pass. μιγῆναι with fut. - ήσομαι, μ(ε)ιχθῆναι with - ήσομαι, fut. μείξω, - ομαι, perf. midd. μέμ(ε)ιγμαι; act. (hell.) μέμιχα.Compounds: Very often with prefix, e.g συν-, ἐπι-, κατα-, ἀνα-. As 1. member in governing compp. μ(ε)ιξ(ο)-, e.g. μιξ-έλληνες pl. `mixed-, halfhellenes' (Hellanik., hell.), μ(ε)ιξό-θροος `mixing the crying, with mixed crys' (A.); also μισγ-, esp in μισγ-άγκεια f. `place, where clefts meet' (Δ 453), from *μισγ-αγκής, s. Schwyzer 442, Sommer Nominalkomp. 174 f., Chantraine Gramm. hom. 1, 15. As 2. member in παμ-, ἀνα-, συμ-μιγής etc. (IA.); from there μιγής (Nic-.; Schwyzer 426 a. 513), ἀνα-, ἐπι-μίξ adv. `mixed' (Il.).Derivatives: Few derivv. 1. ( σύμ-) μεῖξις (- ι-) `mixing etc.' (IA.; Holt Les noms d'action en - σις 100 A. 2); 2. μεῖγμα (- ί-) `mixing' (Emp., Anaxag., Arist.; μεῖχμ[α] Alc.); 3. ἐπιμ(ε)ιξία, - ίη `mixing, intercourse' (IA.); from ἐπίμ(ε)ικ-τος. 4. μιγάς, - άδος m. f. `mixed, together' (Att.). 5. Several adverbs: ( σύμ-)μίγα, μιγά-δην, - δις, μίγ-δα, - δην (ep. poet.). 6. μιγάζομαι `mix, unite' (θ 271: μίγα, μιγάς; Schwyzer 734).Origin: IE [Indo-European] [714] *meiǵ\/ḱ- `mix'.Etymology: Whether μίγνυμι, which is fequent in mss., is an original zero grade, is very doubtful. Prob. μείγνυμι, built after μεῖξαι, μείξω was early (Schwyzer 697 w. n. 5). Also for other, in principle zero grade forms ( μίξις, ( σύμ) - μικτος, μέμιγμαι) the full grade is often found, μεῖξις etc. For the media in μίσγω, if from *μίγ-σκ-ω (diff. Wackernagel KZ 33, 39 = Kl. Schr. 1, 718: from *μι-μσγ-ω to Lat. mergō etc.), μιγῆναι, μίγα all other languages have tenuis, IE *m(e)iḱ-: Skt. miś-rá- = Lith. mìš-ras `mixed', Balt., e.g. Lith. miešiù, miẽšti `mix', Slav. (caus.), e.g. OCS měšǫ, měšiti `mix'. An iranian maēz- (IE *meiǵ-) in the sense of `mix', adopted by Smith Lang. 4, 178ff. because of Y. 44, 20, does not exist, s. Humbach Münch. Stud. 2, 7, where de form is connected from maēz- `urinate'. A sḱ-present is also well represented in the West: Lat. misceō, OIr. mesc(a)id `mixes, dips in, confuses', Germ., e.g. OHG miscan, NHG mischen (if not Lat. LW [loanword]). The νυ-present however is limited to Greek (so prob. innovation). The nasalinfixed GAv. minaš-, mostly rendered as `you shall mix' (pres. myāsa-), is by Humbach l.c. also derived from maēz- `urinate'. Indian has a reduplicated s-formation in mí-mikṣ-ati `mix' (prob. prop. desiderative), with perf. mimikṣé, caus. mekṣayati. On themselves stand the full grade forms Skt. pres. myakṣati = Av. myāsa-; on the root analysis s. Kuiper Nasalpräs. 123. Also the aorist μεῖξαι is isolated as well as μιγῆναι and the other forms with γ, which is prob. due to assimilation. -- Details in WP. 2, 244f., Pok.714, W. -Hofmann and Ernout-Meillet s. misceō, Fraenkel s. miẽšti, Vasmer s. mesítь.Page in Frisk: 2,192-193Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μείγνυμι
См. также в других словарях:
ευεπίμικτος — εὐεπίμικτος, ον και εὐεπίμεικτος, ον (Α) 1. αυτός τον οποίο μπορεί κάποιος να πλησιάσει εύκολα, ο ευπρόσιτος («χώραν πᾱσιν εὐεπίμικτον», Στράβ.) 2. (για ανθρώπους) ο καταδεκτικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + επί μικτος (< επι μίγνυμι)] … Dictionary of Greek
επιμίσγω — ἐπιμίσγω (Α) 1. επικοινωνώ, συναναστρέφομαι («παρ’ ἀλλήλους ἐπιμισγόντων», Θουκ.) 2. έρχομαι σε σαρκική επαφή 3. (για τόπο) πλησιάζω («οὐδέ ποτ’ ἐς βουλήν ἐπιμίσγεται οὐδ’ ἐπὶ δαῑτας», Ησίοδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μίσγω, παράλλ. αρχαιότερος τ.… … Dictionary of Greek
μεταμίξ — (Α) επίρρ. (κατά τον Ησύχ.) αναμεμιγμένα, ανάμικτα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α) * + μίξ (< μίγνυμι), πρβλ. ανα μίξ, επι μίξ] … Dictionary of Greek
μιξ — μίξ (ΑΜ) επίρρ. μίγα*. [ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρ. που σχηματίστηκε κατ απόσπαση από επιρρήματα σε μιξ (πρβλ. ανα μίξ, επι μίξ), βλ. μίγνυμι] … Dictionary of Greek
