-
1 εκτόπιος
-
2 ἐκτόπιος
-
3 εκτοπιος
-
4 ἐκτόπιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκτόπιος
-
5 ἐκτόπιος
ἐκ-τόπιος, (1) entfernt; ἐξετοπίσατε, ihr entferntet; fremd, ausländisch. (2) wie ἔκτοπος, wunderlich -
6 εκτόπιον
-
7 ἐκτόπιον
-
8 πολῑτικός
πολῑτικός, den Bürger betreffend, bürgerlich; ξύλλογος, Plat. Gorg. 452 e; οἶκοι, Bürgerhäuser, Isocr. 2, 21; στράτευμα, aus Bürgern bestehend, im Ggstz von συμμάχων, Xen. Hell. 4, 4, 19 u. oft, wie οἱ πολιτικοὶ ἱππεῖς, Pol. 1, 9, 4; bes. im Ggstz von ξένοι, ξενικόν (so auch μάγειρος πολιτικός im Ggstz des ἐκτόπιος, Ath. XIV, 659 a, u. nach B. A. 99 stehen den ἄγρια ϑηρία die πολιτικά, Hausthiere, entgegen). – Bes. aber = zur Staatsverwaltung geschickt, ὁ πολιτικός, der Staatsmann, Plat. defin. 415 c πολιτικὸς ἐπιστήμων πόλεως κατασκευῆς; so ἐπιϑυμεῖς πολιτικὸς εἶναι, Gorg. 513 b; Euthyd. 305 c u. öfter; vgl. Xen. Cyr. 2, 2, 14; πολιτικὴ ἐπιστήμη, die Kunst der Staatsverwaltung, Plat. Polit. 303 e; τέχνη, Gorg. 521 d; auch πολιτικὸς βίος, Rep. VII, 521 b; πολιτικαὶ πράξεις, Hipp. mai. 281 c, u. sonst; auch πράττειν τὰ πολιτικά, Staatsgeschäfte treiben, Gorg. 521 d Apol. 31 d; im Ggstz von τὰ οἰκεῖα, Thuc. 2, 40; τὸ πολιτικόν, die Gesammtheit der Bürger, die Bürgerschaft, Her. 7, 103; – πολιτικὴ χώρα, ager publicus, Pol. 6, 45, 3. – Ueberh. in Beziehung auf das Leben im Staate, öffentlich, λόγος u. dgl.; dem Staate nützlich, πολιτικώτατον κτῆμα, Xen. Cyr. 1, 5, 12; auch den Bürgern angenehm, bürgerfreundlich, Pol. 24, 5, 7 u. öfter; u. so im adv., πολιτικῶς μεμψιμοιρεῖν, mild, freundlich, 18, 31, 7; vgl. noch οὐκ ἴσως οὐδὲ πολιτικῶς ἔνιοι πολιτεύονται, Dem. 10, 74; πολιτικῶς βιῶναι, Isocr. 4, 151. – Von der Sprache und dem Ausdrucke, wie sie im bürgerlichen Leben oder in öffentlichen Verhandlungen gelten, vgl. Schaef, zu D. Hal. de C. V. p. 6, 7.
-
9 σεύω
σεύω, nach dem Augment bei Hom. mit verdoppeltem σ, impf. ἔσσευον, aor. ἔσσευα (σεῠα Il. 20, 189, σεῦαν Od. 6, 89, σεύας Il. 15, 681), u. med. ἐσσευάμην; perf. pass., oft mit Präsensbdtg, ἔσσυμαι, ἐσσύμενος (Accent zu bemerken); plusqpf. ἐσσύμην, auch syncop. aor., 2. Pers. ἔσσυο, Il. 16, 585 Od. 9, 447, 3. Pers. ἔσσυτο, σύτο, part. σύμενος, aor. pass. ἐσσύϑην; vom praes. pass. findet sich auch die syncopirte Form σεῠται, Soph. Trach. 645; und σοῠμαι, σοῦται, Aesch. (s. unten); – scheuchen, treiben, in schnelle Bewegung setzen; – a) jagen, verfolgen, bes. das Wild auf der Jagd, bei Hom. immer im aor. med., κύνες κάπριον σεύωνται, κύνες ἐσσεύαντο αἶγα, ὁππότε μιν σεύαιτο ἀπ' ἠϊόνος πεδίονδε, Il. 11, 415. 549. 15, 272. 20, 148; εἴπερ ἂν αὐτὸν σεύωνται κύνες, 3, 26; – anhetzen. ὅτε πού τις ϑηρητὴρ κύνας σεύῃ ἐπ' ἀγροτέρῳ συΐ, Il. 11, 293. – b) verscheuchen, verjagen, σεῠεν κύνας, Od. 14, 33, auch schnell wegführen, Αἰνείαν ἔσσευεν ἀπ ὸ χϑονὸς ὑψόσ' ἀείρας, Il. 20, 325. – c) auch von unbelebten Dingen, werfen, schleudern, Il. 11, 147. 14, 413; αἷμα ἔσσευα, ich trieb das Blut hervor, machte, daß es mit Gewalt hervorsprudelte, 5, 208; pass., αἷμα σύτο, das Blut sprudelte mit Gewalt hervor. 21. 167. – Med. u. perf. pass. in heftiger Bewegung sein, sich schnell bewegen, laufen, anstürmen; ἐπὶ τεύχεα δ' ἐσσεύοντο, Il. 2, 808. 11, 167. 419; ποσσὶν ἔσσυμαι, 13, 79; σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ, 6, 505; ὃς ἐσσύμενον κατερύκει, Od. 15, 73; öfter c. inf., ὅτε σεύαιτο διώκειν, wenn er zu verfolgen eilte, Il. 17, 463; auch von leblosen Dingen, ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι, damit das Holz zu verbrennen eile, d. i. schnell verbrenne, 23, 198; ἔσσυται Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα κελαδῆσαι, Pind. I. 7, 61; ἐσσύμενοι εἴσω κατέσταν, P. 4, 135; παρ' ᾿Αλφεῷ σύτο, Ol. 1, 20; κατὰ γῆς σύμεναι, Aesch. Eum. 961; σύϑην δ' ἀπέδιλος ὸχῳ πτερωτῷ, Prom. 135; Spt. 424; π οῠ κυρεῖ ἐκτόπιος συϑείς; Soph. O. C. 119; πάλιν, φίλα, συϑῶμεν, 1721, laß uns zurückeilen; ὅτε σύτο πατρίδος ἄπο, Eur. Hel. 1145; φροῠδος ἐκ ναοῠ συϑείς, I. T. 1294; einzeln bei sp. D., wie σεύατ' ἴμεν λαιψηρὰ δι' ὕδατα Ap. Rh. 4, 849. – Uebtr., vom bewegten Gemüth, sich heftig auf Etwas zu bewegen, heftig streben, trachten wonach, theils absolut, ϑυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, Od. 10, 484, theils c. gen., bes. im part. perf., ἐσσύμενος ὁδοῖο, πολέμου, 4, 733 Il. 24, 404, u. c. inf., μεμαῶτα καὶ ἐσσύμενόν περ ἀλύξαι, Od. 4, 416 Il. 11, 717; dah. ἐσσύμενος übh. eilig, hastig, begierig.
-
10 μαίσων
μαίσων, ωνος, ὁ, bei den Athenern der Koch, der ein Einheimischer war, τὸν πολιτικὸν μάγειρον, im Ggstz des μάγειρος ξένος oder ἐκτόπιος, Ath. XIV, 659 a; VLL. Bes. die komische Person eines Koches in der Comödie (s. nom. pr.). Davon μαισωνικὰ σκώμματα, Ath. a. a. O.
-
11 ἔκ-τοπος
ἔκ-τοπος, 1) wie ἐκτόπιος, entfernt von seinem Orte, entfernt; ἄρουρα Soph. Tr. 32; τῶνδ' ἑδράνων ἔκτοπος ἔκϑορε O. C. 232, entferne dich von diesem Sitze; dah. ein Fremder, ein Anderer, αὐτὴ πρὸς αὑτῆς, οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου τέϑνηκεν Tr. 1122. – 2) ungewöhnlich, außerordentlich, dem συνήϑης entgeggstzt; Plat. Legg. VII, 799 e; δένδρον Ar. Av. 1474; bes. bei Arist. u. Sp., wie Plut. u. Luc. häufig auch in der Bdtg bes Abenteuerlichen u. Abgeschmackten. – Adv. ἐκτόπως, außerordentlich; Pol. 32, 7, 8 Luc. Tox. 13 u. a. Sp.
-
12 εκτοπίαν
-
13 ἐκτοπίαν
-
14 εκτοπίους
-
15 ἐκτοπίους
-
16 εκτόπια
-
17 ἐκτόπια
-
18 εκτόπιοι
-
19 ἐκτόπιοι
-
20 σεύω
Aσευέμεν A.R.2.296
; with ς doubled after the augm., as always in Hom. (exc. in ἐξεσύθη (Zenod. and most codd. for - λύθη) Il.5.293): [dialect] Ep. [tense] impf.σεύεσκε Q.S.2.353
: [tense] aor.ἔσσευα Il.5.208
; [dialect] Ep. alsoσεῦα 20.189
; [ per.] 3sg. subj.σεύῃ 11.293
:—[voice] Med., [tense] aor. subj. σεύωνται (v.l. -ονται) ib. 415: [tense] impf. or [tense] aor.ἐσσεύοντο 2.808
: [tense] aor.ἐσσεύαντο 11.549
(v.l. -οντο); [dialect] Ep.σεύατο 6.505
:—[voice] Pass., B.Scol.Oxy. 1361Fr.1.7: [tense] aor. ἐσύθην [ῠ] E.Hel. 1302 (lyr.) (ἐξ- Il.
, v. supr.), , also (lyr.); subj. [ per.] 3sg.συθῇ Hp.Mul.1.36
, 2.138; part. , Pers. 866, S.OC 119(alllyr.); in iamb., Id.OT 446: [tense] pf. (with [tense] pres. sense)ἔσσῠμαι Il.13.79
; part. ἐσσύμενος (not - μένος) 11.554, al., Adv.ἐσσῠμένως 3.85
, al.: σεσύανται· ὡρμήκασιν, Hsch.: poet.[tense] aor. 2 ἐσσύμην [ῠ], [ per.] 2sg.ἔσσυο Il.16.585
, Od.9.447; [ per.] 3sg. ἔσσῠτο, [dialect] Ep.σύτο Il.21.167
, ,Ph. 1065 (both lyr.); part. , Eu. 1007, cf. 786, 816 (all lyr.): also σεῦται, [ per.] 3sg. [tense] pres. [voice] Pass., S.Tr. 645 ( σοῦται is prob. cj.), σοῦμαι ([dialect] Dor.σῶμαι Epil.3
),σοῦνται A.Pers.25
(anap.); imper. , (anap.),σοῦσθε A.Th.31
, Ar.V. 458, etc.; inf.σοῦσθαι Plu.2.362c
: Hsch. cites imper. σύθι or σῦθι:—poet. Verb (also in [dialect] Ion. Prose, Hp. and Aret. (v. infr.)), put in quick motion, drive: esp.1 hunt, chase, ; drive away, ; σεύοντ' ([ per.] 3pl.)ἀγέλας βίᾳ B.17.10
: more freq. in [voice] Med.,ὡς δ' ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες σεύωνται Il.11.415
, cf. 549, 3.26;ὥς τ'.. ἄγριον αἶγα ἐσσεύαντο κύνες 15.272
, cf. 20.148: metaph.,σ. κακότητα ἀπὸ καρήνου h.Hom.8.12
; θάμβος με ς. Orph.L. 531.2 set on, let loose at,ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας.. σεύῃ ἐπ' ἀγροτέρῳ συΐ Il.11.293
.3 drive or hurry away to or from a place, ;ἵππους ἐκ πεδίοιο 15.681
; [τινὰ] κατ' Ἰδαίων ὀρέων 20.189
: c. inf., [ἡμιόνους] σεῦαν ποταμὸν παρὰ δινήεντα τρώγειν.. drove, Od.6.89.4 set in swift motion, ὅλμον δ' ὣς ἔσσευε [Πείσανδρον] κυλίνδεσθαι sped him so that he rolled, Il.11.147;στρόμβον δ' ὣς ἔσσευε βαλών 14.413
; also αἷμ' ἔσσευα shed blood, 5.208; v. infr. 11.1.II [voice] Pass. and [voice] Med., to be put in quick motion, and so, run, rush, dart or shoot along, ἐπὶ τεύχεα to arms, 2.808;ἐπὶ κοῖτον Od.14.456
;νέρθε δὲ ποσσὶν ἔσσυμαι Il.13.79
;σεύατ' ἔπειτ' ἀνὰ ἄστυ 6.505
;σεύατ' ἔπειτ' ἐπὶ κῦμα Od.5.51
, cf. Il.14.227;κατ' ἀμαξιτόν 22.146
;παρ' ἐρινεόν 11.167
; ἀμφ' Ὀδυσῆα ib. 419;ἰθὺς Λυκίων 16.585
;διὰ σπέος Od.9.447
; so in Trag., ἐκτόπιος συθείς having gone, departed, opp. παρών, S.OC 119;ἀφ' ἑστίας A.Pers. 866
; ; ;κατὰ γᾶς σύμεναι Id.Eu. 1007
, cf. Ag. 747; ; of things, αἷμα σύτο gushed out, Il.21.167;ψυχὴ κατ'.. ὠτειλὴν ἔσσυτο 14.519
;ἐκ πυρὸς συθεὶς σίδηρος A.Th. 941
;ἐσύθη ἔξω πῦον Aret.SD1.9
; so of flux,ἢν πολλὰ συθῇ Hp.Mul.1.36
; of the eruption of disease, ὅταν τὰ παρέοντα συθῇ νοσήματα ib.2.138.2 c. inf., hasten, speed, ὅτε σεύαιτο διώκειν when he hasted to pursue, Il.17.463; ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι that the wood might begin (cf. Engl. start) to burn, 23.198, cf. 210; ἔσσυται κελαδῆσαι is eager to sing of, Pi.I.8(7).67.3 metaph., to be eager, have longings,θυμὸς ἔσσυται Od.10.484
; esp. in [tense] pf. part. ἐσσύμενος used as Adj, v. sub voce. ( σεϝ-: σῠ-, from I.-Eur. [kcirc ]yew-: [kcirc ]y[ucaron]-, cf. Skt. cyávati 'set in motion', part. [voice] Pass. cyutás:— σοῦμαι, etc., perh. [var] contr. fr. Σοοῦμαι ( = Σοόομαι, fr. σό (ϝ) ος, q.v.).)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
εκτόπιος — ἐκτόπιος, α, ον (Α) 1. απομακρυσμένος, μακριά από έναν τόπο («ἀπάγετ ἐκτόπιόν με» απομακρύνατέ με από τον τόπο, Σοφοκλ.) 2. ξένος, αλλοδαπός, όχι εντόπιος 3. εξωτικός, θαυμάσιος, παράδοξος … Dictionary of Greek
ἐκτόπιος — put away masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐκτόπιον — ἐκτόπιος put away masc acc sg ἐκτόπιος put away neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐκτοπίους — ἐκτόπιος put away masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐκτόπια — ἐκτόπιος put away neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐκτόπιοι — ἐκτόπιος put away masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐκτοπίαν — ἐκτοπίᾱν , ἐκτόπιος put away fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)