-
1 ἅλιος [2]
ἅλιος, 1) vom Meere, zum Meere gehörig, γέρων, Meergreis, Hom. z. B. Od. 4, 349; ἀϑανάτῃς ἁλίῃσιν Iliad. 18, 86, ἀλλάων ἁλιάων 432, ἅλιαι ϑεαί 24, 84, Nereiden, wie ἅλιος für Poseidon Secund. 1 ( Plan. 214); ψάμαϑοι Od. 3, 38; – Pind. γέρων P. 9, 97, κόραι Νηρῆος Ol. 2, 32, πρύμναι 9, 78; κῠμα Aesch. Suppl. 14 Eur. Hel. 1321, οἶδμα 520, selbst πέλαγος Andr. 994; πρῶνα Aeschyl. Pers. 129, ήϊό-νες Eur. Tr. 825; Soph. νύμφαι Phil. 1456, πλάτη O. C. 720; Ai. 351, wo Herm. ἅλιος schreibt; Eur. Heracl. 83; Eur. wie sp. D. oft. – 2) nichtig, vergeblich, μάταιος (weil das Meer unfruchtbar ist), ohne Wirkung, oft Hom., meist als Prädicatsnomen, z. B. οὐχ ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός Iliad. 5, 18, οὐχ ἅλιον βέλος ἧκε 4, 498, χειρὸς ἄπο ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα 14, 455, ἅλιον στρατὸν ἤγαγεν ἐνϑάδε 4, 179, ἅλιον ϑεῖναι πόνον 4, 26; ἅλιον τὸν μῠϑον ὑπέστημεν Μενελάῳ 5, 715; ἅλιον ἔπος ἔκβαλον 18, 324; οὐδ' ἅλιον ἔπος ἔσσεται 24, 92; ἅλιον πέλει ὅρκιον 4, 158; οὔ τοι ἔπειϑ' ἁλίη ὁδὸς ἔσσεται Od. 2, 273 vgl. 318; ἅλιος σκοπὸς ἔσσομαι Iliad. 10, 324; – ἅλιον vielleicht advb. Iliad. 13, 505 vgl. 16, 615; vgl. Soph. O. C. 1468 ch., wo Herm. des Metrums wegen ἅλια ändert; ἁλίως Soph. Phil. 829.
-
2 άλιος
ἅ̱λιος, ἅλιος 1of the sea: masc nom sgἅ̱λιος, ἅλιος 1of the sea: masc /fem nom sgἅλιος 2fruitless: masc nom sgἅ̱λιος, ἥλιοςsun: masc nom sg (doric) -
3 ἅλιος
ἅ̱λιος, ἅλιος 1of the sea: masc nom sgἅ̱λιος, ἅλιος 1of the sea: masc /fem nom sgἅλιος 2fruitless: masc nom sgἅ̱λιος, ἥλιοςsun: masc nom sg (doric) -
4 ἅλιος
A of the sea, of sea-gods, nymphs, etc., θυγάτηρ ἁλίοιο γέροντος, i.e. of Nereus, Il.1.556, Hes.Th. 1003, cf. Od.4.365, al.; θεαὶ ἅ. sea-god-desses, Nereids, Il.18.432; of Apollo, Arist.Mir. 840a20; ἅ. ψάμαθοι sea-sand, Od.3.38;ἅ. πρών A.
(only in lyr.) Pers. 131, 879;κῦμα Id.Supp.14
; πρύμναι, πλάτα, νηῦς, Pi.O.9.72, S.OC 716, Orph.A. 236.------------------------------------A fruitless, idle, ἔπος, μῦθος, Il.18.324, 5.715;πόνος 4.26
;βέλος 5.18
;ὅρκιον 4.158
; in Od. only withὁδός 2.273
, 318; of a person, Il.10.324: neut. as Adv., in vain, 13.505, cf. 4.179, S.OC 1469: reg. Adv. .—[dialect] Ep. word, used by S. in lyr.------------------------------------II ([etym.] ἁλίζω), Pythag. name for nine, Theol.Ar.57. -
5 Άλιος
-
6 Ἅλιος
-
7 ἅλιος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἅλιος
-
8 ἅλιος
-
9 αλιος
-
10 Αλιος
-
11 ἅλιος
1 of, by the seaμετὰ κόραισι Νηρῆος ἁλίαις O. 2.29
ἁλίαισιν πρύμναις Τήλεφος ἔμβαλεν O. 9.72
ἁλίοιο γέροντος i. e. Nereus. P. 9.94ἁλίῳ Pae. 6.149
ἁλίαι[ fr. 140a. 51 (25). ἁλίου δελφῖνος fr. 140b. 15. ἐπ' οἶδμἅλιον fr. 221. 4.------------------------------------v. ἀέλιος -
12 Ἅλιος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἅλιος
-
13 ἅλιος
-
14 ἅλιος
ἅλιος -α, - ονGrammatical information: adj.Meaning: `fruitless, idle'; adv. `in vain' (Hom.)Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The connection with ἠλίθιος, ἠλάσκω, and further to ἀλάομαι is correctly rejected by DELG; it does not explain the spiritus asper. There are no traces of Ϝ-, cf. Sommer Lautst. 98. Schwyzer 461 A. 5 points to the expression εἰς ὕδωρ γράφειν suggesting the word belongs to ἅλς. DELG supports this by remarking that the word is often used of βέλος, evoking an arrow that misses its target and falls in the sea; but why would it fall in the sea? - Old disappearing term, replaced by μάταιος. S. also Snell FS Von Mercklin 172f.Page in Frisk: 1,74Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἅλιος
-
15 άλιος
ἅ̱λιος, ἅλιος 1of the sea: masc nom sgἅ̱λιος, ἅλιος 1of the sea: masc /fem nom sgἅλιος, ἅλιος 2fruitless: masc nom sgἅ̱λιος, ἥλιοςsun: masc nom sg (doric) -
16 παρ-άλιος
παρ-άλιος, auch 3 Endgn, = πάραλος, τὰν παραλίαν ψάμμον, Aesch. Prom. 573; ὄρνιϑες, Soph. Ai. 1044; οἱ παράλιοι, Plut. sol. an. 8.
-
17 εὐ-άλιος
-
18 εἰν-άλιος
εἰν-άλιος, p. = ἐνάλιος; κῆτος Od. 4, 443; εἰναλίη κήξ, κορῶναι, 5, 67. 15, 478; εἰναλία Ἔλευσις Pind. Ol. 9, 106; Theocr. 21, 39 u. a. D.
-
19 δυς-άλιος
δυς-άλιος, dor. = δυσήλιος, Eur. Rhes. 247.
-
20 ἐφ-άλιος
ἐφ-άλιος, an, auf dem Meere.
См. также в других словарях:
Ἅλιος — masc nom sg Ἅλις masc gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άλιος — (I) ἅλιος, ία, ον και ος, ον (Α) 1. αυτός που ανήκει στη θάλασσα, ο θαλάσσιος 2. ως προσδιορισμός θεών, νυμφών κ.λπ. τής θάλασσας (Νηρέας, Νηρηίδες). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἅλς. ΠΑΡ. ἁλιεύς, αρχ. άλιας. ΣΥΝΘ. αρχ. ἐνάλιος, εἰνάλιος νεοελλ. αλιόφως]. (II)… … Dictionary of Greek
.άλιος — ἅ̱λιος , ἅλιος 1 of the sea masc nom sg ἅ̱λιος , ἅλιος 1 of the sea masc/fem nom sg ἅλιος , ἅλιος 2 fruitless masc nom sg ἅ̱λιος , ἥλιος sun masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἅλιος — ἅ̱λιος , ἅλιος 1 of the sea masc nom sg ἅ̱λιος , ἅλιος 1 of the sea masc/fem nom sg ἅλιος 2 fruitless masc nom sg ἅ̱λιος , ἥλιος sun masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίω — Ἅλιος masc nom/voc/acc dual Ἅλιος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίοιο — Ἅλιος masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίοις — Ἅλιος masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίοισι — Ἅλιος masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίοισιν — Ἅλιος masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίου — Ἅλιος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἁλίους — Ἅλιος masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)