-
1 άκρητον
-
2 ἄκρητον
-
3 ἄ-κρᾱτος
ἄ-κρᾱτος ( κεράννυμι), ion. ἄκρητος, 1) ungemischt, rein, Hom. fünfmal, ἄκρητον γάλα Od. 9, 297, πίϑοι οἴνοιο παλαιοῦ ἡδυπότοιο, ἄκρητον ϑεῖον ποτὸν ἐντὸς ἔχοντες 2, 341, οἴνῳ ἐν ἀκρήτῳ 24, 73, σπονδαὶ ἄκρητοι Iliad. 2, 341. 4, 159, Trankopfer von Wein, der nicht mit Wasservermischtist, Scholl. Aristonic. an beiden Stellen; – ohne οἶνος, ὁ ἀκρ., Ar. Equ. 105; Theocr. 2, 152 ( ἔρωτος); Luc. Pisc. 34; Plut. Lyc. 16, und öfter; τὸ ἄκρατον Ath. X, 441 c; ἄκρητοι λοιβαί Ap. Rh. 1, 453; αἷμα Aesch. Ch. 571 Soph. El. 776; ὕδωρ Sophr. bei Ath. II, 44 b. Uebertr. rein, einfach, ausgehend von ἀκράτου τῆς ἐλευϑερίας μεϑυσϑῆναι Plat Rep. VIII, 562 d; νοῦς ἄκρ. καὶ καϑαρός, vom Körper geschieden, Xen. Cyr. 8, 7, 20; ἡδονὴ ἄκρατος Legg. VII, 793 a, βίος VII, 823 a; ἡ ἄκρ. δικαιοσύνη, die reine, absolute Gerechtigkeit, Rep. VIII, 545 a; πονηρία ἄκρ. VI, 491 e; σοφία Ep. ad. 315 (Pl. 262); – τινός, rein von Etwas, ἡδονὴ ἄκρ. ἀλγηδόνων Axioch. 370 d. – 2) da ungemischter Wein stark ist, übh. stark, von Gerstentrank Xen. An. 4, 5, 27. So übertr. ὀργὴν ἄκρ. Aesch. Pr. 681, καῦμα Antiphil. 12 (IX, 71); ξυμφορά Pl. Phil. 64 e; διάῤῥοια Thuc. 2, 49; ὀλιγαρχία, zügellos, Arist. Pol. 2, 10 u. oft; Plut. z. B. ϑάρσος Pomp. 57. – Compar. ἀκρατέστε-ρος Arist. Probl. 3, 3, 15; ἀκρατέστατον Plat. Phil. 53 a: nach den Atticisten die att. Form; vgl. Ath. X, 24; ἀκρατότερος hat Plut. Conv. 5, 4. – Adv. ἀκράτως.
-
4 ποτόν
ποτόν, τό, das, was man trinkt, der Trank; κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο, Il. 1, 470 u. öfter; ἄκρητον ϑεῖον ποτὸν ἐντὸς ἔχοντες, Od. 2, 341; Aesch. Pers. 607 Eum. 665; übh. das Naß, Σπερχειὸς ἄρδει πεδίον εὐμενεῖ ποτῷ, Pers. 479; Soph. u. Eur. oft, ποτὸν κρηναῖον, Quelle, Soph. Phil. 21; vgl. Meineke Theocr. 13, 46; u. in Prosa, σιτία καὶ ποτά, Plat. Prot. 334 a u. öfter, wie Xen., vgl. An. 2, 3, 27. 7, 1, 33 Mem. 2, 1, 33; Folgde.
-
5 ζωρός
ζωρός, όν (vielleicht von ζωός, = ζωερός), rein, ungemischt, gew. vom Wein, stark, feurig, μέϑυ Ap. Rh. 1, 447, πόμα Asclpds. 9 (XII, 50); δέπας Βάκχου M. Arg. 19 (XI, 28); a. Sp.; auch ohne Zusatz ζωρόν, Hedyl. 3 ( App. 29); Apollds. 7 (VI, 105). – Compar., ζωρότερον κέραιε, mische reineren Wein, d. i. gieße weniger Wasser zu, Il. 9, 203; vgl. Her. 6, 84; Arist. aber poet. 25 erkl. ϑᾶττον, wie Hesych.; Plut. Symp. 5, 4 spricht ausführlich über die verschiedenen Erklgn der Alten; – πίνειν ζωροτέρῳ χρώμενον οἰνοχόῳ Antiphan. bei Ath. X, 423 e; τῷ ζωροτέρῳ χαίρει μάλιστα Luc. Tim. 54; ζωρότερον κισσύβιον Agath. 7 (V, 289); überall der Nebenbegriff des unmäßigeren Trinkens, Zechens darin; übertr., ζωροτάτη παίδων μανίη, heftigste, Antp. Sid. 76 (VII, 30); φάρμακον, unverfälscht, Luc. D. Mort. 7, 1. – Bei Empedocl. 148 ist es dem ἄκρητον entggstzt, gut gemischt; vgl. Ath. X, 423 d u. oben εὔζωρος.
-
6 γάλα
γάλα, ακτος, τό (nach Eust. Od. 1761, 38 u. 1818, 24 auch γάλατος, wonach Dind. u. Mein. in Pherecrat. frg. bei Ath. VI, 269 a γάλατι für γάλακτι schreiben wollen; γάλα gen. aus Plat. com., s. Eust. Il. p. 961, 51; – vgl. lac, γλάγος), 1) Milch, von Menschen u. Thieren, von Hom. an überall; Hom. γάλα λευκόν Iliad. 4, 434. 5, 902; λευκοῖο γάλακτος Odyss. 9, 246; vom μῶλυ Odyss. 10, 304 ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνϑος; γλυκεροῖο γάλακτος Odyss. 4, 88; αἰεὶ παρέχουσιν ἐπηετανὸν γάλα ϑῆσϑαι Odyss. 4, 89; vom Kyklopen ἀνδρόμεα κρέ' ἔδων καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων Odyss. 9, 297. – Pind. N. 3, 75 u. Folgde; γάλα ἔχειν, γάλα δοῦναι, ἐν γάλακτι τρέφεσϑαι, von Säuglingen, Plat. Tim. 81 c; auch plur., ἐν γάλαξι Legg. X, 887 d; vgl. Ael. H. A. 8, 8; ἐν γάλακτι εἶναι Eur. Herc. Fur. 1269; übertr., die Amme, Callim. 43 (VII, 458). – 2) der Saft von Pflanzen, = ὀπός, Medic. – 3) die Milchstraße, οὐράνιον Parmenid. frg. Arist. Meteorl. 1, 8. – 4) ὀρνίϑων γάλα, was bei Nic. Ath. IX, 371 c eine Pflanze ist, wird sprichwörtlich von seltenen leckeren Speisen u. übh. von auserlesenen Glücksgütern gebraucht, Ar. Vesp. 508 u. öfter; nach Schol. Av. 733 ἐπὶ τῶν λίαν εὐδαιμονούντων – ἢ ἐπὶ τῶν σπανίων καὶ δυςευρέτων ἀγαϑῶν; vgl. Luc. Merc. cond. 13, Strab. XIV, 1, 15, bes. Diogen. 3, 92.
-
7 ἀνα-βλύζω
ἀνα-βλύζω, 1) hervorsprudeln, ἀναβλύζουσα, von der Charybdis, Ap. Rh. 4, 923; Νεῖλος ἀναβλύζων, der anschwellende Nil, Theocr. 17, 80; ἀμβλύζει ποταμός Orph. Arg. 1130; ἐκ τούτου πῦρ ἀναβλύσαι Plut. Syll. 6; ἀνέβλυζεν Alex. 57. – 2) trans., hervorsprudeln lassen, Arist. mirab. 113; πηγὴ ἀναβλύζει ἄκρητον Diosc. 24 (VII, 31); νάπη πηγὴν ἀμβλύζει ad. 363 (IX, 374).
-
8 ἐπι-πίνω
ἐπι-πίνω (s. πίνω), dazu, dabei trinken; κυκεῶνα Ar. Pax 696; ἐπιπίνοντες τοῦ οἴνου Plat. Rep. II, 372 b; darauf, nachher trinken, μετὰ τὸν σῖτον οἶνον Xen. Cyr. 6, 2, 28; bes. vom Nachtrunk nach beendeter Mahlzeit, Eupol. bei Ath. I, 17 e; vgl. Ar. Equ. 354. Aus Homer rechnet man als Tmesis καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων Od. 9, 297 hierher.
-
9 επιπινω
1) (после чего-л.) выпивать, запивать(ἄκρητον γάλα Hom. - in tmesi; κυκεῶνα Arph.; ὕδωρ Arst.; ὄξος Plut.)
ἐ. μετὰ τὸν σῖτον οἶνον Xen. — пить вино после еды2) (при чем-л., во время чего-л.) пить(τοῦ οἴνου Plat.)
-
10 ποτίζω
A give to drink,ἄκρητον ποτίσας Hp.Aph.7.46
;ἐπότισεν.. ὁ ἰατρὸς τὸ φάρμακον Arist.Ph. 199a34
, cf. Ruf.Fr.118;οἶνον [ὑποζυγίοις] Aen.Tact.27.14
:—[voice] Pass., Dsc.1.11,al.2 c. dupl. acc., τοὺς ἵππους νέκταρ ἐπότισε gave them nectar to drink, Pl.Phdr. 247e;μικρὸν ὕδωρ π. τινά LXX Ge.24.17
;ποτήριον π. τινά Ev.Marc.9.41
, cf. 1 Ep.Cor.12.13 ([voice] Pass.).3 water, [ τὰ φυόμενα] X.Smp.2.25, cf. LXX Ge.2.6; irrigate,φυτά PCair.Zen.72.4
(iii B. C.); π. τὴν γῆν ἀπὸ χερός ib.155.3 (iii B. C.); also water cattle,ταύρως καὶ πόρτιας Theoc.1.121
:—[voice] Pass., of land, to be watered, to be irrigated, CPR1.9 (i A. D.), Luc.Abd.27, etc. -
11 ἀναβλύζω
ἀνα-βλύζω, poet. [pref] ἀμβλ-, AP9.374, Orph.A. 1130: [tense] fut. - βλυήσω prob. in Ezech.Exag.137: [tense] aor.A , Q.S.10.108 (tm.); inf. ἀναβλῦσαι (leg. - βλύσαι) Plu.Sull.6:—spout up, ;ἄκρητον AP7.31
(Diosc.) codd.;ἐέρσην Nonn.D.9.58
, al.2 intr., gush forth, Arist.Mu. l. c., IG14.889 ([place name] Sinuessa), Heliod. ap. Orib.46.11.9, etc.;Νεῖλος ἀναβλύζων Theoc.17.80
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναβλύζω
-
12 ἐπιπίνω
A drink afterwards or besides, Hp.Acut.56, Ar. Pax 712; opp. προπίνω, Ctes.Fr.57.25; ἐ. τοῦ οἴνου drink some wine with their food, Pl.R. 372b; ὅταν τὸ ὕδωρ πνίγῃ, τί δεῖ ἐπιπίνειν; Arist.EN 1146a35: esp. drink after eating,κρέ' ἔδων καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων Od. 9.297
;θύννεια.. καταφαγών, κᾆτ' ἐπιπιὼν ἀκράτον.. χοᾶ Ar.Eq. 354
, cf. Pl. 1133, Philem.85.3;ἐ. μετὰ τὸν σῖτον οἶνον X.Cyr.6.2.28
: abs.,τὸ πρῲ 'πιπίνειν Eup.351
(Elmsl. for πρῶτ' ἐπ.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιπίνω
-
13 ἐπί
ἐπί: upon, on.—I. adv., thereon, on top, thereby, besides; esp. ἔπι = ἔπεστι or ἔπεισι, οὔ τοι ἔπι δϝέος, ‘thou hast nought to fear,’ Il. 1.515, Od. 8.563. Here belong all examples of ‘tmesis,’ ἐπὶ δ' αἴγειον κνῆ τῦρόν, grated ‘on,’ Il. 11.639, 640; the appropriate case of a subst. may specify the relation of the adv., ἐπὶ κνέφας ἤλυθε γαῖαν, darkness came ‘on’—over the earth, Il. 24.351 .—κρἔ ἔδων καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων, ‘on top’ of the meat, ‘besides,’ Od. 9.297 ; πρὸ μέν τ' ἄλλ, αὐτὰρ ἐπ ἄλλα, some before, some ‘after,’ Il. 13.799 ; ἐπὶ σκέπας ἦν ἀνέμοιο, ‘withal,’ Od. 5.443.—II. prep., (1) w. gen., local, of position, on, at, or direction, towards, for; and sometimes temporal; freq. ἐφ' ἵππων, ἐπὶ νηῶν; ἐπ ἀγροῦ, ‘in the country,’ ‘at the farm,’ Od. 1.190 ; ἐπ' ὄγμου, ‘at the swath,’ Il. 18.557 ; σῖγῇ ἐφ' ὗμείων, ‘by yourselves,’ Il. 7.195 ; ἐπὶ παιδὸς ἕπεσθαι, ‘along with,’ Od. 1.278; direction, νήσου ἔπι Ψυρίης, make ‘for’ the island, Od. 3.171, Il. 5.700; time, ἐπ' εἰρήνης, ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων, ‘in the time of,’ Il. 2.797, Il. 5.637.— (2) w. dat., of place, time, purpose, condition; νέμεσθαι ἐπὶ κρήνῃ, ‘at’ the spring, Od. 13.408 ; νῆα ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν | ὑψοῦ ἐπὶ ψαμαθοῖς, high ‘upon the sand,’ Il. 1.486 ; ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο ὑσμίνη, ‘over Patroclus,’ Il. 17.543; so of charge or mastery, ποιμαίνειν ἐπ' ὄεσσι, Il. 6.25; υἱὸν ἐπὶ κτεάτεσσι λιπέσθαι, ‘in charge of,’ ‘as master of,’ Il. 5.154 ; ἐπὶ ἴστορι πεῖρας ἑλέσθαι, ‘by,’ i. e. before a judge, Il. 18.501; freq. of hostile direction, ἧκε δ' ἐπ Ἀργείοισι βέλος, ‘at the Greeks,’ Il. 1.382; addition, ὄγχνη ἐπ' ὄγχνῃ, ‘pear upon pear,’ Od. 7.120, 216; of time, ἐπὶ νυκτί, ‘in the night,’ Il. 8.529 ; ἐπ' ἤματι, ‘a day long,’ Il. 19.229; ‘day by day,’ Od. 12.105 ; ἐπ' ἤματι τῷδε, ‘on this day,’ Il. 13.234; cause or purpose, γαστέρας ἐπὶ δόρπῳ κατθέμεθα, ‘for supper,’ Od. 18.44 ; ἐπ' ἀρωγῇ, Il. 23.574; ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ, ‘at a just remark,’ Od. 18.414; condition or price, μισθῷ ἔπι ῥητῷ, Il. 21.445, Κ 3, Il. 9.602.— (3) w. acc., local, direction to or at (hostile), or extension, over; of purpose, for; and of time in extension, for, up to; ἕζεσθαι ἐπ' ἐρετμά, ‘take seats at the oars,’ Od. 12.171 ; ἐπὶ ἔργα τρέπεσθαι, ‘to work,’ Il. 3.422 ; ὄρνυσθαι ἐπί τινα, ‘against,’ Il. 5.590 ; ἐπ' ἐννέα κεῖτο πέλεθρα, ‘extending over,’ Od. 11.577 ; πάντας ἐπ' ἀνθρώπους ἐκέκαστο, ‘the world over,’ Il. 24.535; so ἐπὶ γαῖαν, ἐπὶ πόντον; purpose, ἀναστῆναι ἐπὶ δόρπον, Il. 12.439; time, παννύχιον εὑδεῖν καὶ ἐπ' ἠῶ καὶ μέσον ἦμαρ, Od. 7.288; so ἐπὶ χρόνον, ‘for a time;’ ἐπὶ δϝηρόν, ‘for long.’A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπί
-
14 ζωρός
ζωρός, όν, rein, ungemischt, gew. vom Wein: stark, feurig. Compar., ζωρότερον κέραιε, mische reineren Wein, d. i. gieße weniger Wasser zu; überall der Nebenbegriff des unmäßigeren Trinkens, Zechens darin; φάρμακον, unverfälscht; dem ἄκρητον entggstzt: gut gemischt
См. также в других словарях:
ἄκρητον — ἄκρατος unmixed masc/fem acc sg (ionic) ἄκρατος unmixed neut nom/voc/acc sg (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιπίνω — ἐπιπίνω (Α) 1. πίνω κατόπιν ή επί πλέον («ἐπιπίνοι δὲ μελίκρητον», Ιπποκρ.) 2. πίνω μετά το φαγητό («κρέ’ ἔδων καὶ ἐπ’ ἄκρητον γάλα πίνων», Ομ. Οδ.) 3. (απολ.) πίνω … Dictionary of Greek
