-
1 αθέμιστος
-
2 ἀθέμιστος
-
3 αθεμιστος
21) живущий без законов(ἀφρήτωρ ἀ. Hom.)
2) беззаконный, нечестивый, бессовестный Xen.3) противозаконный, недозволенный(τὰ ἀθέμιστα εὔχεσθαι Xen.)
-
4 ἀθέμιστος
ἀθέμ-ιστος or [full] ἀθέμιτος, ον, (the former in Poetry, the latter more correct in Prose) = foreg., Il.9.63; of the Cyclopes, Od.9.106;II of things, unlawful, freq. in neut.,ἀθέμιτα ἔρδειν Hdt.7.33
;ποιεῖν X.Mem.1.1.9
;εὔχεσθαι Id.Cyr.1.6.6
; (dub.), Din.Fr.89.4S.;κείνοις δ' οὐκ ἀθέμιστον IG14.1389i
i29:—ἀ. εἰδωλολατρεῖαι 1 Ep.Pet.4.3
: c. dat.,αἷς [θεαῖς] ἀ. νεκρὰ σώματα PTaur. 1 ii 22
(ii B. C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀθέμιστος
-
5 ἀθέμιστος
ἀ-θέμιστος = ἀθεμίστιος, Od. 9.106, cf. 112; opp. ἐναίσιμος, Od. 17.363.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀθέμιστος
-
6 ἀθέμιστος
ἀ-θεμίστιος, ἀ-θέμιστος, ἀ-θέμιτος, gesetzlos; ohne Gesetz lebend; von Vergehen gegen das göttliche Recht -
7 αθεμιστότερον
ἀθέμιστοςunlawful: adverbial compἀθέμιστοςunlawful: masc acc comp sgἀθέμιστοςunlawful: neut nom /voc /acc comp sg -
8 ἀθεμιστότερον
ἀθέμιστοςunlawful: adverbial compἀθέμιστοςunlawful: masc acc comp sgἀθέμιστοςunlawful: neut nom /voc /acc comp sg -
9 αθεμιτώτερον
ἀθέμιστοςunlawful: masc acc comp sgἀθέμιστοςunlawful: neut nom /voc /acc comp sgἀθέμιστοςunlawful: adverbialἀθέμιτοςunlawful: masc acc comp sgἀθέμιτοςunlawful: neut nom /voc /acc comp sgἀθέμιτοςunlawful: adverbial -
10 ἀθεμιτώτερον
ἀθέμιστοςunlawful: masc acc comp sgἀθέμιστοςunlawful: neut nom /voc /acc comp sgἀθέμιστοςunlawful: adverbialἀθέμιτοςunlawful: masc acc comp sgἀθέμιτοςunlawful: neut nom /voc /acc comp sgἀθέμιτοςunlawful: adverbial -
11 αθεμιτος
-
12 αθεμίστως
-
13 ἀθεμίστως
-
14 αθεμίτως
ἀθέμιστοςunlawful: adverbialἀθέμιστοςunlawful: masc /fem acc pl (doric)ἀθέμιτοςunlawful: adverbialἀθέμιτοςunlawful: masc /fem acc pl (doric) -
15 ἀθεμίτως
ἀθέμιστοςunlawful: adverbialἀθέμιστοςunlawful: masc /fem acc pl (doric)ἀθέμιτοςunlawful: adverbialἀθέμιτοςunlawful: masc /fem acc pl (doric) -
16 αθέμιστον
-
17 ἀθέμιστον
-
18 αθέμιτον
ἀθέμιστοςunlawful: masc /fem acc sgἀθέμιστοςunlawful: neut nom /voc /acc sgἀθέμιτοςunlawful: masc /fem acc sgἀθέμιτοςunlawful: neut nom /voc /acc sg -
19 ἀθέμιτον
ἀθέμιστοςunlawful: masc /fem acc sgἀθέμιστοςunlawful: neut nom /voc /acc sgἀθέμιτοςunlawful: masc /fem acc sgἀθέμιτοςunlawful: neut nom /voc /acc sg -
20 θέμις
θέμις, ἡ, alter gen. ϑέμιστος; so immer bei Hom., auch vom nom. pr.; att. u. dor. ϑέμιτος; doch kommt bei den Tragg. u. in att. Prosa nur der nomin. vor u. der acc. ϑέμιν; ion. ϑέμιος, später gew. ϑέμιδος (τίϑημι); das Eingesetzte, die Satzung, das Gesetz, insoweit es auf altem heiligem Brauche beruht; so bes. bei Hom. in der Vrbdg ϑέμις ἐστί, es ist nach altem Brauche Recht, erlaubt, billig, fas est, οὔ μοι ϑέμις ἐστὶ ξεῖνον ἀτιμῆσαι Od. 14, 56, vgl. Il. 14, 388, wo δέος entgegensteht; 1g, 796. 23, 44; ἥ ϑέμις ἐστί, was od. wie es Rechtens, wie es Sitte u. Brauch ist, gew. ᾗ ϑέμις ἐστί geschrieben, vgl. Spitzner exc. 11. zur Il. 2, 73 u. Lehrs Quaest. Ep. p. 44; Hes. O. 139; auch c. gen., ἣ ϑέμις ἀνϑρώπων πέλει, Il. 9, 134. 277. 19, 177; ξείνια ἅ τε ξείνοις ϑέμις ἐστί (wo man nicht nothwendig δοῦναι ergänzen muß), die den Gästen ein Recht sind, ihnen nach heiligem Brauche gebühren, 11, 779. So auch Tragg.; ὅτι καὶ δυνατὸν καὶ ϑέμις αἰνεῖν Aesch. Ag. 98; παρϑενίου ϑ' αἵματος ἐπιϑυμεῖν ϑέμις 210; Suppl. 331 πότερα κατ' ἔχϑραν ἢ τὸ μὴ ϑέμις λέγεις; u. so indeclinabel Soph. O. C. 1193, nach wahrscheinlicher Lesart; bet Plat. Gorg. 505 d, οὐδὲ τοὺς μύϑους φασὶ μεταξὺ ϑέμις εἶναι καταλείπειν, ist εἶναι auszulassen u. φασί als Zwischensatz zu nehmen; stcherer aber ist Xen. Oec. 11, 11 u. Ael. H. A. 1, 60; Soph. εἴ μοι ϑέμις, ϑέλοιμ' ἄν, Phil. 657; O. C. 650. 1553; οὐκέτι μοι τόδε λαμπάδος ἱερὸν ὄμμα ϑέμις ὁρᾶν ταλαίνᾳ, ich darf nicht länger, Ant. 871; εἰ ϑέμις κλύειν Eur. Med. 675; εἰ ψαύοιμεν ὧν μή μοι ϑέμις I. A. 834, sc. ψαύειν; in Prosa, ἥν ϑέμις λέγειν μακαριωτάτην Plat. Phaedr. 250b; οὐ ϑέμις εἰπεῖν Isocr. 4, 92; Sp., οὐ ϑ. καταφρονεῖν Luc. Nigr. fl; ἐν τισὶ μὲν ἱεροῖς ϑέμις ἐσϑίειν ἰχϑῦς, ἐν ἄλλοις δὲ ἀσεβές S. Emp. pyrrh. 3, 923. – Im plur., bei Hom. sowohl δικασπόλοι, οἵ τε ϑέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται, welche die Gesetze aufrecht erhalten durch ihr Rechtsprechen, Il. 1, 238, als die richterliche Gewalt, ᾡ ἔδωκε Κρόνου παῖς σκῆπτρόν τ' ἠδὲ ϑέμιστας 2, 206; δίκῃ δ' ἴϑυνε ϑέμιστας Hes. O. 9, mit Gerechtigkeit verwalte das Recht; οὐδὲ ϑεμίστων λήϑεται, u. vergißt nicht der Gerechtigkeit, Theog. 235; δίκαι καὶ ϑέμιστες, Recht u. Gesetz, Od. 9, 215. Auch streitige Rechtsfälle, Rechtshändel, eigtl. wo Sitte u. Herkommen streitig geworden u. die Könige entscheiden müssen, κρίνειν ϑέμιστας, Il. 16, 387; Hes. Th. 85; vgl. nach οὔτ' ἀγοραὶ οὔτε ϑέμιστες Od. 9, 112, entweder Ordnung, regelnde Sitten, od. richterliche Entscheidungen nach altem Brauch. – Im sing., ἵνα σφ' ἀγορή τε ϑέμις τε ἤην Il. 11, 807, ὃς οὔ τινα οἶδε ϑέμιστα 5, 761, der kein Recht kennt, ein ἀϑέμιστος. – Anders λιπαρὰς τελέουσι ϑέμιστας 9, 15g. 298, sie zahlen reichliche Gebühren, die der König einzufordern das Recht hatte. – Λιὸς ϑέμιστες, die Satzungen des Zeus, seine als Gesetz geltenden Aussprüche, vom Orakel in Dodona, Od. 16, 403; dah. das Orakel, τὸν μὲν Φοῖβος ἀμνάσει ϑέμισσιν Pind. P. 4, 54. – Uebh. das Recht, das Gesetz; καὶ τήνδ' ἀκούεις ὁρκίων ἐμῶν ϑέμιν Assch. Ag. 1405; ἐπεί μοι τὴν ϑέμιν σὺ προὔβαλες Soph. Tr. 807; ὅσα τείνει πρὸς ϑέμιν καὶ ἀσέβειαν Plat. Conv. 188 d; Legg.XI, 925 d; auch Strafe, μένει Ἄρει 'κτί. νειν ὁμοίαν ϑέμιν Aesch. Suppl. 431. – Vgl. übrigens nom. pr.
См. также в других словарях:
αθέμιστος — ἀθέμιστος, ον (Α) [θέμις, ιστος] ο αθέμιτος … Dictionary of Greek
ἀθέμιστος — unlawful masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμιστότερον — ἀθέμιστος unlawful adverbial comp ἀθέμιστος unlawful masc acc comp sg ἀθέμιστος unlawful neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμιτώτερον — ἀθέμιστος unlawful masc acc comp sg ἀθέμιστος unlawful neut nom/voc/acc comp sg ἀθέμιστος unlawful adverbial ἀθέμιτος unlawful masc acc comp sg ἀθέμιτος unlawful neut nom/voc/acc comp sg ἀθέμιτος unlawful adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμίστως — ἀθέμιστος unlawful adverbial ἀθέμιστος unlawful masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμίτως — ἀθέμιστος unlawful adverbial ἀθέμιστος unlawful masc/fem acc pl (doric) ἀθέμιτος unlawful adverbial ἀθέμιτος unlawful masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθέμιστον — ἀθέμιστος unlawful masc/fem acc sg ἀθέμιστος unlawful neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθέμιτον — ἀθέμιστος unlawful masc/fem acc sg ἀθέμιστος unlawful neut nom/voc/acc sg ἀθέμιτος unlawful masc/fem acc sg ἀθέμιτος unlawful neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμιστότεροι — ἀθέμιστος unlawful masc nom/voc comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμιστότερος — ἀθέμιστος unlawful masc nom comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀθεμίστοις — ἀθέμιστος unlawful masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
