-
1 ασυρής
-
2 ἀσυρής
-
3 ἀσυρής
ἀσῠρής, ές, -
4 ἀσυρής
Grammatical information: adj.Meaning: `lewd, filthy' (Hdt. 4, 51).Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: Uncertain. Perhaps α copulativum and *σύρος, verbal noun to σύρω `drag' with the same semantic shift as in σύρμα, συρφετός `refuse, litter'.Page in Frisk: 1,174Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀσυρής
-
5 ἀσυρής
-ής,-ές A 0-0-0-0-1=1 Sir 23,13lewd; neol.? -
6 ασυρή
ἀσυρήςlewd: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ἀσυρήςlewd: masc /fem /neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)ἀσυρήςlewd: masc /fem acc sg (attic epic doric) -
7 ἀσυρῆ
ἀσυρήςlewd: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ἀσυρήςlewd: masc /fem /neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)ἀσυρήςlewd: masc /fem acc sg (attic epic doric) -
8 ασυρές
-
9 ἀσυρές
-
10 ασυρούς
-
11 ἀσυροῦς
-
12 ασυρώς
-
13 ἀσυρῶς
-
14 ασυρίων
-
15 ἀσυρίων
-
16 σύρω
Grammatical information: v.Meaning: `to draw, to trail, to drag, to pull, to ravish, to sweep'(IA.).Other forms: Aor. σῦραι, pass. σῠρῆναι (late), fut. συρῶ (LXX), perf. σέσυρμαι, - κα (hell. a. late).Compounds: Very often w. prefix in diff. shades of meaning, e.g. δια- (also `to hackle, to mock'), ἐπι- (also `to be, treat neglectful etc.'), κατα-, παρα-. As 1. member in σύργαστρος (s.v.)?Derivatives: 1. σύρμα ( ἀπό-, ἐπί-, παρά-, περί-) n. `train-dress, sweepings, dragging movement' (Ion., X., hell. a. late) with συρμα-τῖτις κόπρος `manure-heap consisting of sweepings' (Thphr.; Redard 109), - τικη φωνή `drawn-out accent' (VIIp), - τὶς στρατιά ἡ τὰ συμψήγματα καὶ φρύγανα σύρουσα καὶ συλλέγουσα H. 2. συρμός ( ἐπι-, περι-, ὑπο-) m. `grinding, dragging, pulling movement' (of a wind, a gulf, a meteor, a snake a.o.; Arist. etc), `the vomiting' (Nic.); δια- σύρω `the pulling apart, to bemock' (hell. a. late); from this συρ-μάδες f. pl. `snowdrifts' (late), - μαία, Ion. - μαίη f. `vomitive, radish' (Ion., Ar. etc.), also name of a Lacon. priestrank (inscr., H.), with - μαΐζω `to take a vomitive', -μαϊσμός m. (Hdt., medic.), - μίον λάχανόν τι σελίνῳ ἐοικός H., - μιστήρ ξυλο-πώλης H. 3. συρμή f. `trailing tail of a snake' (sch.). -- 4. σύρ-της m. `towing-rope' (Man., H.), - τῶν gen. pl. (nom. sg. - της or - τός) name of a dance (Akraiphia Ip), διασύρ-της m. `slanderer' (Ptol.), δια-, ἐκ-συρτικός (hell. a. late). 5. ἀνασυρτ-όλις f. `lewd woman' (Hippon.; cf. οἰφόλις and Chantraine Form. 237 f.). 6. Prob. also Σύρτις f. name of a sea-gulf on the northcoast of Africa with sandy shores and dangerous breakers (Hdt. etc.) as "the pulling one" (cf. v. Wilamowitz on Tim. Pers. 99); metaph. `destruction' (Tim. Pers. 99, H.). 7. σύρσις f. ( διά- σύρω) `the drawing of a plough' (late). -- With φ -enlargement: 8. σύρφη φρύγανα H. 9. συρφ-ετός m. `sweepings, filth' (Hes., Call., Plu. a.o.), `rabble' (Pl. a.o.) with - ετώδης `vulgar' (Plb., Luc. a.o.); cf. νιφετός a.o. (Chantraine Form. 300, Schwyzer 501). 10. -ᾱξ m. `rabble' (Ar. V. 673 [anap.], Luc.), popular-hypocoristic formation. -- On σύρφος s. σέρφος. Cf. ἀσυρής.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Prob. to σαίρω `sweep' (s. v. w. lit.), but without certain cognates outside Greek. With σύρφ-η, - ετός, - αξ one compares a Germ. word for `sweep, turn (sweep turning), wipe off' in Goth. af-, bi-swairban ' εξαλεῖψαι, ἐκμάξαι', OHG swerban `drive quickly to and fro, whirl, wipe off' etc., to which also Celt., e.g. Welsh chwerfu `whirl, turn around' (Persson Stud. 55, WP. 2, 529f., Pok. 1050f. w. lit.). The semant. certainly possible connection presents the same phonetic problem as σέλας, σῦς etc. (s. vv.). In auslaut agrees σύρφη, prob. not accidentally, to the synonymous κάρφη; so formally influenced by it? An old variation bh: m in σύρ-φη: συρ-μός (Specht Ursprung 269) does not help; but it would show Pre-Greek origin -- The connection with σαίρω, both from *tu̯r̥- is hardly convincing.Page in Frisk: 2,823-824Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σύρω
См. также в других словарях:
ασυρής — ἀσυρής, ές (Α) ρυπαρός, αισχρός. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο τ. ασυρής ανάγεται πιθ. στο ρ. σύρω και παρουσιάζει την ίδια σημασιολογική εξέλιξη όπως τα σύρμα, συρφετός «αυτό που σύρεται, που σαρώνεται, το σκουπίδι». Προήλθε πιθ. από α αθροιστικό… … Dictionary of Greek
ἀσυρής — lewd masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀσυρῆ — ἀσυρής lewd neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) ἀσυρής lewd masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) ἀσυρής lewd masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀσυρές — ἀσυρής lewd masc/fem voc sg ἀσυρής lewd neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀσυροῦς — ἀσυρής lewd masc/fem/neut gen sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀσυρίων — ἀσυρής lewd masc/fem/neut gen pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀσυρῶς — ἀσυρής lewd adverbial (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
