-
1 ασκελές
-
2 ἀσκελές
-
3 ἀ-σκελής [2]
ἀ-σκελής, ές (σκέλλω); Hom. Od. 10, 463 ἀσκελέες καὶ ἄϑυμοι, ohne Kraft u. Muth; ἀσκελὲς αἰεὶ κεχόλωται 1, 68, ohne Aufhören, ἀσκ. u. αἰεί parallel; μηκέτι πολὺν χρόνον ἀσκελὲς οὕτως κλαῖε 4, 543; ἀσκελέως αἰεὶ μενεαινέμεν Iliad. 19, 68. Die Natur des α ist zweifelhaft. Vgl. Nic. Tier. 42. 278.
-
4 ἀσκελής
Grammatical information: adj.Meaning: `obstinate'; also `weak'? (Il.)Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: Mostly derived from σκέλλω `dry up' either with α privativum `not dried up, weak' (cf. περι-σκελής `completely dried up, hard') or with α copulativum `dried up, hard' (note the contradiction). The latter meaning fits ἀσκελες αἰεί, with the notion `obstinately', but not κ 463, where it seems to mean `weak'. Cf. Bechtel, Lex. s. v., Winter Prothet. Vokal 18 m. A. 2 adducing ἀσκαλεῶς ἄγαν σκληρῶς H. (wrong for ἀσκελέως?).Page in Frisk: 1,163Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀσκελής
-
5 ασκελης
I2[σκέλος] безногий(ἀ. καὴ ἄπους Plat., Arst.)
II2[σκέλλω]1) высохший, изнуренный(ἀ. καὴ ἄθυμος Hom.)
2) упорный, постоянный -
6 ἀμετάτρεπτος
A gloss on ἀσκελές, Sch.Od.4.543; also [suff] ἀμετα-τρεπτί v.l. in M.Ant.8.5.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀμετάτρεπτος
-
7 ἀσκελής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀσκελής
-
8 ἀσκελής
ἀ - σκελής, ές ( σκέλλω): withered, wasted, Od. 10.463; adv., ἀσκελές, obstinately, persistently, Od. 1.68, Od. 4.543 ; ἀσκελέως, unceasingly, with αἰεί, Il. 19.68.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀσκελής
См. также в других словарях:
ἀσκελές — ἀσκελής dried up masc/fem voc sg ἀσκελής dried up neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
PHORCUS sive PHORCYS — PHORCUS, sive PHORCYS Ponti ac Terrae filius. Hesiod. in Theogon. v. 237. Αὖτις δ᾿ αὖ Θαύμαντα μέγαν καὶ ἀγήνορα Φόρκυν, Γαίῃ μισγόμενος, καὶ Κητὼ καλλιπάρῃον. Varro tamen Theseae, alii Thoosae legunt, Nymphae ac Neptuni filium fuisse scribit,… … Hofmann J. Lexicon universale
ασκελής — (I) ἀσκελής, ές (Α) 1. ο πολύ ταλαιπωρημένος, ο καταβεβλημένος 2. επίρρ. ἀσκελές (αιτ. ουδ.) και ἀσκελέως επίμονα, τραχιά. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης προελεύσεως τύπος με πολλές ερμηνευτικές δυσχέρειες. Μαρτυρείται στον Όμηρο και τον Νίκανδρο. Το θέμα… … Dictionary of Greek
