-
1 μείρομαι
Aμείρεο Il.9.616
; elsewh. in Hom. and Hes. only [ per.] 3sg. ἔμμορε (which is prob. [tense] aor. (v. infr. II) and was so understood by later [dialect] Ep. Poets, who have [ per.] 2sg.ἔμμορες A.R.3.4
; [ per.] 3pl. ἔμμορον cited by EM335.24,ἐξ-έμμορον Nic.Th. 791
: but [tense] pf. [ per.] 3pl.ἐμμόραντι· τετεύχασι Hsch.
); we also have (as if from μορέω) [tense] fut.μορήσω EM335.23
: [tense] pf. ; for pass. forms v. infr. III:— receive as one's portion, with collat. notion of its being one's due: c. acc., καὶ ἥμισυ μείρεο τιμῆς take half the honour as thy due, Il. l.c.; later, divide,ἀροτήσιον ὥρην τριπλόα μείρονται Arat. 1054
.II in form ἔμμορε ( ἔμμορες, etc.), obtain one's share of, c. gen.,οὔ ποθ' ὁμοίης ἔμμορε τιμῆς Il.1.278
;πάντα δέδασται, ἕκαστος δ' ἔμμορε τιμῆς 15.189
, cf. Od.11.338;θεῶν ἒξ ἔμμορε τιμῆς 5.335
; ; Fr.anon. 373: later c. acc., A.R.3.208, Nic.Al. 488.III [tense] pf. [voice] Pass. εἵμαρται, inf.εἱμάρθαι B.13.1
, App.BC2.4: impers., it is allotted, decreed by fate, l.c.: usu. c. acc. et inf., Pl.R. 566a, Phdr. 255b: freq. in [tense] plpf. εἵμαρτο it was decreed,νῦν δέ με λευγαλέῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι Il.21.281
;ἐκ γὰρ τῆς εἵμαρτο.. τέκνα γενέσθαι Hes.Th. 894
;εἰ.. οὕτως εἵμαρτο πρᾶξαι D.18.195
, etc.: freq. also in part.,θεῶν εἱμαρμένα δῶρα Thgn.1033
;τὰ δ' ἄλλα.. σὺν θεοῖς εἱμαρμένα A.Ag. 913
; τοιαῦτα.. πρὸς θεῶν εἱμ. S.Tr. 169;χρόνος εἱμαρμένος Pl.Prt. 320d
, cf. Phd. 113a;εἴπερ εἱμαρμένον εἴη Id.Mx. 243e
; ἡ εἱμαρμένη (sc. μοῖρα) destiny, Id.Phd. 115a, Grg. 512e, D. 18.205, etc.: later formsμέμορται Phot.
, Suid.: inf. μέμορθαι [dialect] Aeol. acc. to Sch.Il.10.67, EM312.46: part. μεμορμένος, θάνατος, οἶκος, A.R.3.1130, Epigr.Gr.414.7 ([place name] Egypt);ἠρίον Alex.Aet.3.33
;πότμος Lyc.430
;κῆρες AP7.700
(Diod.);τὸ μ. Plu.Mar.39
, Agath.1.1 (v.l. μεμαρμένον): [dialect] Aeol. [full] ἐμμόρμενον Alc.Supp.14.7: [dialect] Dor. [full] ἐμβρᾰμένα (q.v.); [full] βεβρᾰμένων· εἱμαρμένων, Hsch.;μεμόρηται Man.6.13
;μεμορημένος AP7.466
(Leon.); but μεμορημένον in Nic.Al. 229 is from μορέω (q.v.); [dialect] Dor. [ per.] 3sg. μεμόρακται (as if from μοράζω) it receives a portion of, τινος Ti.Locr.95a.IV μείρομαι as [voice] Pass., to be divided from, τινος Arat.657.------------------------------------μείρομαι (B),A = ἱμείρομαι, c. gen., Nic.Th. 402, Inscr.Perg.203.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μείρομαι
-
2 μείρομαι
μείρομαι, perf. ἔμμορα, bei Hom. u. Hes. nur in der 3. Pers. sing. ἔμμορε, welche Form Il. 1, 278 auch als aor. erkl. wird, ohne Grund, vgl. Il. 15, 189 Od. 5, 335. 11, 338; Hes. O. 349 Th. 414. 426; sp. D. haben aber danach gebildet ἐξέμμορον, Nic. Th. 791; ἔμμορες, Ap. Rh. 3, 4; – μεμόρηκα u. per F. pass. s. nachher; – als seinen Antheil empfangen, gew. mit der Nebenbdtg des Gebührenden, ἥμισυ μείρεο τιμῆς, empfange als deinen gebührenden Antheil die Hälfte der Ehre, Il. 9, 616; Sp. auch = durchs Loos vertheilen, nach dem Loose unter sich vertheilen, u. übh. theilen, τριπλόα μείρονται ἀροτήσιον ὥρην, Arat. 1053. – Dah. im perf. (durchs Loos) einer Sache theilhaft sein, οὔποϑ' ὁμοίης ἔμμοοε τιμῆς σκηπτοῦχος βασιλεύς, Il. 1, 278. Sp. D. auch mit dem accus., Ap. Rh. 3, 208. 4, 1749; Nic. Al. 488, der es auch wie τυγχάνω mit dem part. vrbdt, νόημα μεμόρηκε κακῇ ἐσφαλμένον ἄτῃ, Al. 213; in Beziehung auf die Vertheilung der Welt sagt Poseidon ἕκαστος δ' ἔμμορε τιμῆς, Il. 15, 189; Hesych. erkl. die dor. Form ἐμμόραντι durch τετεύχασι. – Das perf. pass. nur in der 3. Pers. sing. εἵμαρται, wie plusqpt. εἵμαρτο, u. im part. εἱμαρμένος, bes. im fem., es ist durch das Loos zugetheilt, durch das Schicksal bestimmt, νῦν δέ με λευγαλέῳ ϑανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι, Il. 21, 281, wie Od. 24, 34, u. so mit folgdm acc. c. int., 5, 312; Hes. Th. 894; εἱμαρμένα δῶρα ϑεῶν, Theogn. 1027; vgl. Aesch. Ag. 887; u. τοιαῦτ' ἔφραζε πρὸς ϑεῶν εἱμαρμένα τῶν Ἡρακλείων ἐκτελευτᾶσϑαι πόνων, Soph. Tr. 168, das von den Göttern Bestimmte, von den Arbeiten des Herakles; bei Plat. steht in dor. Form γᾶς μεμόρακται πυρός τε, Tim. Locr. 95 a; gew. οὐχ εἵμαρται κακὸν κακῷ φίλον εἶναι Phaedr. 255 b, ἀνάγκη δὴ καὶ εἵμαρται ἢ ἀπολωλέναι Rep. VIII, 566 d; u. am häufigsten im partic., ἐπειδὴ δὲ καὶ τούτοις χρόνος ἦλϑεν εἱμαρμένος γενέσεως Prot. 320 d; ἤδη καὶ ἡ εἱμαρμένη ἡμέρα παρῆν 321 c; εἴπερ εἱμαρμένον εἴη ἀνϑρώποις στασιάσαι Menez. 243 e; καί τινας εἱμαρμένους χρόνους μείνασαι Phaed. 113 a; ἡ εἱμαρμένη, das Schicksal, Verhängniß, ὅταν ἡ εἱμ. καλῇ 115 a, κατὰ τὴν τῆς εἱμαρμένης τάξιν καὶ νόμον Legg. X, 904 c; ὅτι τὴν εἱμαρμένην οὐδ' ἂν εἷς ἐκφύγοι Gorg. 512 e, öfter; τὸν τῆς εἱμαρμένης καὶ τὸν αὐτόματον ϑάνατον περιμένει, Dem. 18, 205; einzeln bei Sp. Dazu adj. verb. εἱμαρτός, s. oben. – Sp. D. haben auch μέμορμαι, im part. μεμορμέναι Κῆρες, Diod. 8 (VII, 700); Lycophr. 430; Antp. Thess. 66 (VII, 286); πάρος ϑάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι, Ap. Rh. 3, 1130; Alex. Aet. 5, 38; E. M. 312, 46, wie Schol. Il. 10, 67, erwähnen den äol. int. μέμορϑαι, wie Phot. erkl. μέμορται durch μεμοίραται. Auch μεμορημένος, Antp. Th. 66 (VII, 286); μεμόρηται, c. partic., Ap. Rh. 1, 646. 973; πυρὸς μεμορημένος αὐγαῖς, ausgesetzt, Nic. Al. 229. – Bei Hesych. steht noch die Glosse ἔμορτεν, ἰσήμορτεν, ἀπέϑανεν. – Bei Arat. 655 ist μειρομένη γονάτων = ἀμειρομένη, getrennt von, beraubt. – Bei Nic. Ther. 402 ist μείρομαί τινος = ἱμείρομαι.
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий