-
1 αργυρωμάτων
-
2 ἀργυρωμάτων
-
3 γύλιος
γύλιος, ὁ, auch γυλιός accentuirt nach B. A. 228 (εἶδος πήρας στρατιωτικῆς, ἐν ᾡ ἦν σκόροδα καὶ κρόμμυα), der lange u. schmale, geflochtene ( ἐπίμηκες καὶ στενόστομον) Tornister der Soldaten, Ar. Pax 519 Ach. 1062; neben στρωματεύς Alex. Ath. XI, 473 d. Bei Philem. Ath. VII, 231 a änderte Casaub. γυλίαν τιν' ἀργυρωμάτων in γύλιον, wie XI, 483 b aus Critias. Vgl. übrigens γαῦλος.
-
4 μαρμαίρω
μαρμαίρω ( ΜΑΡ mit reduplicirtem Stamm, vgl. μαιμάω, verwandt mit μάρμαρος, μαρμαρυγή, ἀμαρύσσω), schimmern, flimmern, von schneller, vibrirender Bewegung des Lichtes; Hom. im partic. praes., ἔντεα μαρμαίροντα, schimmernde Waffen, vom Strahlen des Erzes, Il. 12, 195 u. öfter, wie τεύχεα, 18, 617, u. Τρῶες χαλκῷ μαρμαίροντες 13, 801, vgl. δώματα χρύσεα μαρμαίροντα, strahlend, 13, 22; auch ὄμματα μαρμαίροντα, von den blitzenden, lebhaften Augen der Aphrodite, 3, 397; αὐγη μαρμαίρουσα, vom Blitz, Hes. Th. 699; bei Aesch. Spt. 383, νύκτα ταύτην ἣν λέγεις ἐπ ' ἀσπίδος ἄστροισι μαρμαίρουσαν οὐρανοῦ κυρεῖν, ist an das Funkeln der Sterne in der Nacht zu denken; χρυσῷ χαίταν μαρμαίρων Eur. Ion 888; τῶν χαλκωμάτων καὶ τῶν άργυρωμάτων ἐμάρμαιρε ἁ οἰκία Sophron bei Ath. VI, 230 a, wie Alcaeus μαρμαίρει δὲ μέγας δόμος χαλκῷ ibd. XIV, 627 a u. Bacchyl. ib. II, 39 f; παρηΐδες, Agath. 20 (V, 282); στήϑεα, Rufin. 36 (V, 48). – Einzeln auch in späterer Prosa, wie Himer., ἡ πέλτη μαρμαίρουσα Luc. D. Mer. 13, 3.
-
5 εκθεσις
- εως ἥ1) выставление, показ(ἀργυρωμάτων καὴ στρωμάτων Diod.)
2) (sc. ἐκ τοῦ πλοίου) высадка на берег Arst.3) оставление, подкидывание(τέκνου Her., Eur., Plut.)
4) лог. отбрасывание, абстракцияἔκθεσιν λαμβάνειν τινός Arst. — отвлекаться от чего-л.
5) ( о растениях) выпускание6) изложение, разъяснение, развитие(τῶν ὅρων Arst.)
-
6 γαργαίρω
A swarm with,ἀνδρῶν ἀρίστων πᾶσα γ. πόλις Cratin.290
, cf. Ar.Fr. 359;ἀργυρωμάτων ἐγάργαιρεν ἁ οἰκία Sophr.30
( ἐμάρμαιρεν codd. Ath.): c. dat.,πόντος ἐγάργαιρε σώμασιν Tim.Pers. 107
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γαργαίρω
-
7 φίσκος
-
8 ἔκθεσις
A exposure, of a child, Hdt.1.116, E. Ion 956; also of the putting out of Ulysses on the shore of Ithaca, Arist.Po. 1460a36.b exhibition of a particular instance, ἀποδεῖξαι τῇ ἐκθέσει ib. 28b14;κατὰ τὴν ἔ. ἑκάστου Id.Metaph. 1090a17
, cf. 992b10, Epicur.Nat.15.23, Chrysipp.Stoic.2.7 (pl.).III pl., stakes, at play, Alciphr.3.54.V Medic., prescription, Alex.Trall.1.11.VI Math., setting out of terms in a series, Theol.Ar.51 (pl.) ; series, Moderat. ap. Stob.1 Prooem.9, Nicom.Ar.1.7.b Geom., particular enunciation, Procl.in Euc. p.203 F.,al.2 writing of lyric verses to the left of the previous line, opp. εἴσθεσις (q.v.), Sch.Ar.Ra. 1548,al.X = ὀφειλὴ παλαιά, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔκθεσις
См. также в других словарях:
ἀργυρωμάτων — ἀργύρωμα silver plate neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χρύσωμα — το, ΝΜΑ [χρυσῶ / ώνω] νεοελλ. 1. το σφράγισμα δοντιού με χρυσό 2. χρυσό στόλισμα, χρυσό ποίκιλμα νεοελλ. μσν. επικάλυψη μιας επιφάνειας με φύλλα χρυσού ή με στρώμα χρυσού, επιχρύσωση αρχ. σκεύος κατασκευασμένο από χρυσό («τὸ τῶν χρυσωμάτων καὶ… … Dictionary of Greek
