-
1 απέκτεινα
-
2 ἀπέκτεινα
-
3 απεκτείνασι
ἀπεκτείνᾱσι, ἀπό-ἐκτείνωstretch out: aor part act masc /neut dat pl (attic epic ionic) -
4 ἀπεκτείνασι
ἀπεκτείνᾱσι, ἀπό-ἐκτείνωstretch out: aor part act masc /neut dat pl (attic epic ionic) -
5 απέκτειν'
ἀπέκτεινα, ἀποκτείνωkill: aor ind act 1st sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: aor ind act 3rd sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: imperf ind act 3rd sg -
6 ἀπέκτειν'
ἀπέκτεινα, ἀποκτείνωkill: aor ind act 1st sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: aor ind act 3rd sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: imperf ind act 3rd sg -
7 καπέκτειν'
ἀπέκτεινα, ἀποκτείνωkill: aor ind act 1st sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: aor ind act 3rd sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: imperf ind act 3rd sgἐπέκτεινε, ἐπεκτείνωstretch: pres imperat act 2nd sgἐπέκτειναι, ἐπεκτείνωstretch: aor imperat mid 2nd sgἐπέκτεινα, ἐπικτείνωkill besides: aor ind act 1st sgἐπέκτεινε, ἐπικτείνωkill besides: aor ind act 3rd sgἐπέκτεινε, ἐπικτείνωkill besides: imperf ind act 3rd sg -
8 κἀπέκτειν'
ἀπέκτεινα, ἀποκτείνωkill: aor ind act 1st sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: aor ind act 3rd sgἀπέκτεινε, ἀποκτείνωkill: imperf ind act 3rd sgἐπέκτεινε, ἐπεκτείνωstretch: pres imperat act 2nd sgἐπέκτειναι, ἐπεκτείνωstretch: aor imperat mid 2nd sgἐπέκτεινα, ἐπικτείνωkill besides: aor ind act 1st sgἐπέκτεινε, ἐπικτείνωkill besides: aor ind act 3rd sgἐπέκτεινε, ἐπικτείνωkill besides: imperf ind act 3rd sg -
9 ἀποκτείνω
A- κταίνω 2 Ep.Cor.3.6
, etc.), [tense] fut. -κτενῶ, [dialect] Ion.- κτενέω Hdt.3.30
: [tense] aor. 1ἀπέκτεινα Il.
: [tense] pf.ἀπέκτονα Isoc.12.66
, Pl.Ap. 38c, X.Ap.29, D.22.2; [tense] plpf. [ per.] 3pl.- εκτόνεσαν Id.19.148
, [dialect] Ion. [ per.] 3sg.- εκτόνεε Hdt.5.67
; laterἀπεκτόνηκα Arist. SE 182b19
, Parth.24.2, Plu. Tim.16; alsoἀπέκταγκα Men.344
, Arist. Pol. 1324b16,18, LXX 1 Ki.24.12, etc.;ἀπέκτᾰκα Plb.11.18.10
: [tense] aor. 2- έκτᾰνον Il.
, poet. [ per.] 1pl.ἀπέκταμεν Od.23.121
, inf. -κτάμεναι, -κτάμεν, Il.20.165, 5.675:—[voice] Pass., late ( ἀποθνήσκω being used as the [voice] Pass. by correct writers), [tense] pres. in Palaeph.7: [tense] aor.ἀπεκτάνθην D.C.65.4
, LXX 1 Ma.2.9: [tense] aor. 2 inf.ἀποκτανῆναι Gal. 14.284
: [tense] pf. inf.ἀπεκτάνθαι Plb.7.7.4
, LXX2 Ma.4.36:—but [tense] aor. [voice] Med. in pass. senseἀπέκτατο Il. 15.437
, 17.472; part.ἀποκτάμενος 4.494
, etc.; cf. ἀποκτείνυμι:— stronger form of κτείνω, kill, slay, [dialect] Ep., [dialect] Ion., and the prevailing form in [dialect] Att. (cf. ἀποθνήσκω): once in A.Ag. 1250, never in S., freq. in E., Hec. 1244, al.2 of judges, condemn to death, Antipho 5.92, Pl.Ap. 30d sq., etc.; also of the accuser, And.4.37, X.HG2.3.21, Th.6.61; put to death, Hdt.6.4: generally of the law, Pl.Prt. 325b.3 metaph.,τὸ σεμνὸν ὥς μ' ἀ. τὸ σόν E.Hipp. 1064
; σὺ μή μ' ἀπόκτειν) Id.Or. 1027.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκτείνω
-
10 ἀπεκτάνθην
ἀπεκτάνθην, ἀπέκτεινα s. ἀποκτείνω. -
11 ἀποκτείνω
ἀποκτείνω, ἀποκτέννω (the latter form Mt 10:28; Mk 12:5; Lk 12:4 v.l., Tdf. in text; s. Borger, GGA 131; 2 Cor 3:6; Rv 6:11; 2 Cl 5:4; s. B-D-F §73; Rob. 1213; W-S. §15 s.v. κτείνω; mss. rdgs. vary greatly betw. ἀποκτέννω, ἀποκτένω, ἀποκτεννύω, ἀποκτιννύω) fut. ἀποκτενῶ; 1 aor. ἀπέκτεινα. Pass.: 1 aor. ἀπεκτάνθην (s. B-D-F §76, 2; 315; W-S.§15, 5); pf. ptc. ἀπεκταμμένων 1 Macc 5:51; pf. inf. ἀπεκτάνθαι 2 Macc. 4: 36 cod. L for ἀπεκτονῆσθαι (Hom.+).① lit., to deprive of life, killⓐ of bodily life Mt 14:5; 16:21; 17:23; 21:35, 38, 39; Mk 6:19; 9:31ab; Lk 11:47; J 16:2 (killing of an unbeliever considered a service to God: Synes., Ep. 4 p. 160a.—Lycophron 1172 δῆμος τὸν κτανόντʼ ἐπαινέσει by public decree every Trojan who kills one of the accursed Locrians is publicly praised; thereupon blood-lust breaks out against these unfortunates); 18:31 (Ltzm., SBBerlAk ’31 XIV; ZNW 30, ’31, 211–15; ibid. 31, ’32, 78–84; FBüchsel, ibid. 30, ’31, 202–10; 33, ’34, 84–87; MGoguel, ibid. 31, ’32, 289–301; PFiebig, StKr 104, ’32, 213–28; UHolzmeister, Biblica 19, ’38, 43–59; 151–74; HvanHille, Mnemosyne 10, ’42, 241–50; JBlinzler, D. Prozess Jesu ’51; JJeremias ZNW 43, ’51, 145–50 [lit.]); Rv 6:8; 9:5 al. Of God ὁ ἀποκτείνων κ. ζῆν ποιῶν 1 Cl 59:3. ἀ. ἑαυτόν commit suicide (Dio Chrys. 47 [64], 3; Artem. 2, 49 p. 151, 13; Jos., Ant. 9, 39) J 8:22. Also of things as causing death: of a falling tower Lk 13:4; of plagues Rv 9:18.—Mk 3:4; Lk 6:9 v.l. ἀποκτεῖναι is either abs. or to be taken w. ψυχήν (like Eur., Tro. 1214).ⓑ of life in a transcendent sense Ro 7:11. τὸ γράμμα ἀ. the letter (of the law) kills, in so far as the legal letter causes humans to die 2 Cor 3:6. ἀ. τὴν ψυχήν Mt 10:28 (s. ψυχή 1b; cp. Epict. 3, 23, 21 [after Pla., Apol. 30c] ἐμὲ ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται, βλάψαι δʼ οὔ. On this topic s. LAlfonsi, VigChr 16, ’62, 77f). τὴν δὲ ψυχὴν μ̣ὴ̣ ἀ̣π̣[οκτενεῖς] but my soul (opp. σῶμα) you cannot kill AcPl Ha 1, 4.② fig. of abstract things to do away w., put to death, eliminate (Eur., Hipp. 1064 τὸ σεμνόν; Philippus [=Demosth. 12] 9 φιλίαν; Mel., P. 66, 472 πνεύματι ἀπέκτεινεν τὸν … θάνατον) the enmity τὴν ἔχθραν Eph 2:16.—B. 288. DELG s.v. κτείνω. M-M.
См. также в других словарях:
ἀπέκτεινα — ἀποκτείνω kill aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κἀπέκτειν' — ἀπέκτεινα , ἀποκτείνω kill aor ind act 1st sg ἀπέκτεινε , ἀποκτείνω kill aor ind act 3rd sg ἀπέκτεινε , ἀποκτείνω kill imperf ind act 3rd sg ἐπέκτεινε , ἐπεκτείνω stretch pres imperat act 2nd sg ἐπέκτειναι , ἐπεκτείνω stretch aor imperat mid 2nd… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπεκτείνασι — ἀπεκτείνᾱσι , ἀπό ἐκτείνω stretch out aor part act masc/neut dat pl (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπέκτειν' — ἀπέκτεινα , ἀποκτείνω kill aor ind act 1st sg ἀπέκτεινε , ἀποκτείνω kill aor ind act 3rd sg ἀπέκτεινε , ἀποκτείνω kill imperf ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
προσαποκτείνω — Α φονεύω και κάποιον άλλο ακόμη («οὐχ ὅτι ἀπέκτεινά σου τὸν ὑὸν μεταμέλει μοι, ἀλλ ὅτι οὐ καὶ σὲ προσαπέκτεινα», Ξεν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ἀποκτείνω «φονεύω, θανατώνω»] … Dictionary of Greek
σφαλίζω — ΝΜΑ [σφαλός] νεοελλ. κλείνω μέσα, περιορίζω νεοελλ. μσν. 1. κλείνω («το λαγουτάρι αναζητά, τού τραγουδιού θυμάται και τα βιβλία σφάλιξε», Ερωτόκρ.) 2. φράζω τη δίοδο, εμποδίζω («ἐγὼ ἐκεῑνον τὸν Μουσοὺρ ἀπέκτεινα δικαίως τὸν λῃστήν, ποὺ σφάλιζεν… … Dictionary of Greek
