-
1 ἀνα-πάλλω
ἀνα-πάλλω, auf-, in die Höhe schwingen, ἔγχος ἀμπεπαλὼν προΐει Il. 3, 355 Od. 24, 522, nachdem er die Lanze rückwärts emvorgeschwungen; Ar. Ran. 1354 τὰ κῶλα ἀμπάλλετε, zum Tanz; aufregen, ἀνέπηλεν Μαινάδας ἐπὶ ϑῆρα τόνδε Eur. Bacch. 1188; aufschwingen, Plut. Galb. 27. – Med. u. pass., sich in die Höhe schwingen, aufspringen, ἀναπάλλεται ἰχϑύς Il. 23, 692; ἀνέπαλτο 20, 424; vom Pferde, sich bäumen, 8, 85 (s. über diese Form Spitzner zur Il. Exc. XVI, der auch die Stellen der sp. D. anführt); die Formen ἀναπηλήσας, H. h. Merc. 41, u. ἀνεπήλατο, Mosch. 2, 109, sind zw.; – ἀναπαλείς hat Strab.
-
2 παλλω
παλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to sway, to rock, to shake lots, to draw lots', midd. `to swing oneself', also `to jump, to hop'.Other forms: Aor. πῆλαι (Il.), midd. πήλασθαι (Call.), πάλτο ( ἀν-, κατ-έπαλτο s. bel.), redupl. ἀμ-πεπαλών (Hom.; also πεπάλ-εσθε, - έσθαι for - ασθε, - άσθαι resp. - αχθε, - άχθαι? s.bel.), aor. pass. ἀνα-παλείς (Str.), perf. midd. πέπαλμαι (A.).Compounds: Also w. prefix, late ἀνα- ( ἀμ-). -- As 2. member in ἐγχέσ-, σακέσ-παλος `swaying the spear, shield' (ep. Il.; Trümpy Fachausdrücke 28).Derivatives: 1. πάλος m. `(shaken) lot' (Sapph., Hdt., trag.), ἄμπαλ-ος m. `fresh casting' (of the lot, Pi.); ἀναπάλ-η f. name of a dance (Ath.); 2. παλτόν n. `javelin' (A., X.) with ἐπάλταξα παλτῳ̃ ἔβαλον H., - ός adj. (S.); 3. παλμός m. `vibration, pulsation' (Hp., Arist., Epicur.) with - ώδης `full of vibrations' (Hp.); παλματίας σεισμός `heavy earthquake' (Arist.; cf. βρασματίας s. βράσσω); 4. πάλσις ( ἀνά-, ἀπό- παλλω) f. `pulsation etc.' (Arist., Epicur.). -- Intensive παι-πάλλειν σείειν H. On a velar enlargement seem to go back *παλ-άσσομαι, πεπάλ-αχθε, - άχθαι (H 171, ι 331); for these difficult perfects perh. redupl. aor. - εσθε, - έσθαι must be posited (Chantraine Gramm. hom. 1, 396 with Döderlein; diff. Bechtel Lex. 266).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As common basis of all forms served παλ- (*πάλ-ι̯ω, *πάλ-σαι); through false analysis of the compounds κατ-επ-αλτο, ἀν-επ-αλτο (to ἅλλομαι `jump, hop') in κατ-, ἀν-έπαλτο one had an apparently augmented ἔ-παλτο, from where πάλτο and backformed πάλλομαι = ἅλλομαι arose (Geiss Münch. Stud. 11, 62ff. with Leumann Hom. Wörter 60 ff., with lit. a. further details). -- No cognates outside Greek. The connection with Lat. pellō, pe-pul-ī `set in movement with a push' (Curtius 268 with Fick, Ernout-Meillet) seems possible in spite of Solmsen Wortforsch. 18 f., Bq and WP. 2, 57; cf. παλμός = pulsus; further s. πελάζω (not ἀπελλαι)}. Here also Slav., e.g. Russ. polóch `revolt, commotion, confusion' (Solmsen PBBeitr. 27, 364, WP. 2, 52; further lit. in Vasmer s.v.)? Not with Fraenkel Mél. Bq 1, 358 and Pok. 801 to pel- `flow, swim' (cf. πολύς, πλέω, πίμπλημι); diff., also to be rejected, Palmer Glotta 27, 134ff., Richardson Trans. Phil. Soc. 1936, 101 ff. -- Hardly here πελεμίζω, πόλεμος, s. vv. - The analysis given is of course quite uncertain.Page in Frisk: 2,469Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παλλω
-
3 πάλλω
πάλλω (verwandt mit βάλλ), aor. ἔπηλα, ep. auch aor. II. πεπαλών (s. ἀναπάλλω), u. in syncopirter Form πάλτο, Il. 15, 645 (vgl. die compp. u. ἐπᾶλτο unter ἐφάλλομαι); – 1) schwingen; Hom. bes. von Waffen, δοῦρε Il. 3, 19, ἔγχος, αἰχμήν u. ä.; σάκος Hes. Sc. 321; λίϑον, schleudern, Il. 5, 304; ἄκοντα, Pind. N. 3, 43; δόρυ, λόγχην, Eur. Rhes. 374 I. T. 824 u. oft; übh. leicht und schnell mit den Händen bewegen, so von Hektor, der seinen Sohn emporhebt, πῆλε χερσίν, Il. 6, 474; νὺξ ὄχημ' ἔπαλλεν, Eur. Ion 1151; κεραυνόν, Ar. Av. 1714; Plat. Crat. 407 a erkl. τὸ αὑτὸν ἤ τι ἄλλο μετεωρίζειν πάλλειν τε καὶ πάλλεσϑαι καλοῦμεν. – Med. sich schwingen, sich lebhaft, schnell bewegen; ἐν ἄντυγι πάλτο, Il. 15, 645, er prallte heftig an den Rand an; στήϑεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, das Herz schlägt oder springt vor Furcht, 22, 452; παλλομένη κραδίην, ib. 461; bes. vor Furcht, δείματι πάλλεσϑαι, H. h. Cer. 294, wie or. Her. 7, 140; χλωρῷ δείματι ϑυμὸν πάλλοντο, sie wurden geschüttelt, bebten vor Furcht, Aesch. Suppl. 562, vgl. 766; πέπαλται δ' αὖτέ μοι φίλον κέαρ, Ch. 404, vgl. 517; γόνυ πάλλεται γερόντων, schlottert, Ar. Ran. 345; χαρὰν φλεγμονῆς δίκην παλλομένην, Plat. Ax. 368 c; Sp., μόλις ἐπαύετο παλλόμενος καὶ τρέμων ἐπὶ πολλῶν ἀγώνων, Plut. Cic. 35. – Vom Zappeln der Fische, Her. 1, 141; mit ἀσπαίρω verbunden, 9, 120. – In besonderer Vrbdg κλήρους πάλλειν ἐν κυνέῃ, die Loose im Helme schütteln, bis daß eins herausfliegt, dessen Besitzer dann das Loos trifft, Il. 3, 316 Od. 10, 206; u. so allein πάλλειν, die Loose schwingen, loofen, Il. 3, 324. 7, 181. 23, 353; κλήροις ἔπηλαν αὐτούς, sie ordneten sie nach den geschwungenen Loosen, Soph. El. 710. – Med. od. pass., ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων, Il. 15, 191, als geloos't ward, wo man am einfachsten κλήρων ergänzt, als die Loose geschüttelt wurden; vgl. Her. 3, 128. – 2) intr. πάλλω, wie das med. schwingen, sich heftig bewegen, zittern, beben; ἵν' ὁ φίλαυλος πάλλε δελφίς, Eur. El. 435; von Pferden, 477; von Tanzenden, Ar. Lys. 1304; vgl. Soph. O. R. 153.
-
4 πάλλω
πάλλω, (1) schwingen, bes. von Waffen; λίϑον, schleudern; übh. leicht und schnell mit den Händen bewegen, so von Hektor, der seinen Sohn emporhebt; sich schwingen, sich lebhaft, schnell bewegen; ἐν ἄντυγι πάλτο, er prallte heftig an den Rand an; στήϑεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, das Herz schlägt oder springt vor Furcht; bes. vor Furcht; χλωρῷ δείματι ϑυμὸν πάλλοντο, sie wurden geschüttelt, bebten vor Furcht; γόνυ πάλλεται γερόντων, schlottert. Vom Zappeln der Fische; κλήρους πάλλειν ἐν κυνέῃ, die Lose im Helme schütteln, bis daß eins herausfliegt, dessen Besitzer dann das Los trifft; πάλλειν, die Lose schwingen, losen; κλήροις ἔπηλαν αὐτούς, sie ordneten sie nach den geschwungenen Losen; pass., ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων, als gelost ward, wo man am einfachsten κλήρων ergänzt, als die Lose geschüttelt wurden; (2) intr. πάλλω, schwingen, sich heftig bewegen, zittern, beben; von Pferden, von Tanzenden -
5 πάλλω
a shake χερσὶ θαμινὰ βραχυσίδαρον ἄκοντα πάλλων ἴσα τ' ἀνέμοις (sc. Ἀχιλλεύς) N. 3.45b med. & pass., leap, swoop (cf. O. 13.72; Leumann, Hom. Wörter, 60f.)καὶ πέραν πόντοιο πάλλοντ' αἰετοί N. 5.21
met., καὶ ἐς Αἰθίοπας Μέμνονος οὐκ ἀπονοστήσαντος ἔπαλτο (sc. ὄνυμ' αὐτῶν: ἔπαλτο e Σ ἐπάλθη Schneidewin: ἐπᾶλτο ab ἐφάλλομαι ductum codd.) N. 6.50c in tmesis. ἀνὰ δ' ἔπαλτ ὀρθῷ ποδί (v. ἀναπάλλω) O. 13.72 -
6 ἀμ-πάλλω
-
7 ἀναπάλλω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀναπάλλω
-
8 ἀναπάλλω
ἀνα-πάλλω, auf-, in die Höhe schwingen; aufregen; aufschwingen; sich in die Höhe schwingen, aufspringen; vom Pferde, sich bäumen -
9 αναπαλλω
поэт. ἀμπάλλω (aor. ἀνέπηλα)1) взмахивать, размахивать(ἔγχος Hom.)
οἱ ἀναπάλλοντες (σεισμοί) Arst. — встряскообразные землетрясения2) med.-pass. подпрыгивать, подскакиватьὡς εἶδ΄, ὣς ἀνέπαλτο Hom. — как увидел, так подскочил;
τὸν αἰθέρα ἀμπάλλεσθαι Eur. — порхать по воздуху;ἥ καρδίη ἀνεπάλλετο Luc. — сердце затрепетало3) возбуждать, натравливать(τινὰ ἐπί τινι Eur.)
-
10 ἐφάλλομαι
1ἀνὰ δ' ἔπαλτ O. 13.72
) N. 6.50 v. πάλλω.] -
11 σφάλλω
σφάλλω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to bring down, to ruin, to mislead', midd. `to go down, to be ruined, to be mistaken' (IA).Other forms: Aor. σφῆλαι (Il.), Dor. σφᾶλαι (Pi.), pass. σφᾰλ-ῆναι (- θῆναι Gal.), intr. - αι (LXX; Schwyzer 756), fut. ?-ῶ, pass. - ήσομαι, perf. midd. ἔσφαλ-μαι (IA.), act. - κα (Plb.).Derivatives: 1. σφαλ-ερός `slippery, treacherous, staggering' (IA.). 2. - μα n. `fall, accident, misstep, mistake' (IA.), - μός m. `id.' (Aq.) with - μῆσαι ( ἀπο-) `to stumble' (Plb.), σφαλ-μᾳ̃ σκιρτᾳ̃, σφάλλεται H. 3. - σις ( ἀνά-, περί-, ἀμφί-) f. `fall, accident' (Hp., Vett. Val.). 4. - της m. des. of Dionysos "he who brings down" (Lyc.). 5. ἀ-σφαλ-ής, ές, -( έ)ως `not falling, not staggering, firm, safe, reliable' (Il.) with - εια f. (Att.), - ίζομαι, - ίζω (hell. a. late), prob. directly from the verb (cf. Schwyzer 513; σφάλος n. only Trag. Oxy. 676, 16 [uncertain]); thus ἐπι-, περι-, ἀρι-σφαλής a.o. -- On ἄσφαλτος s. v. (folketym. adapted?).Origin: IE [Indo-European] [cf. 929] * (s)gʷʰh₂el-Etymology: As with πάλλω, σκάλλω the above system of forms can be understood as a pure Greek creation. -- A certain etymology is missing. Instead of the earlier, semant. very attractive connection with Skt. skhálate, -ti `sumble, stagger, err', Arm. sxalem, -im `id.' (Fick 1. 143. 567, Hübschmann Armen. Gr. 1, 490 f.), which requires IE skʷhel- and is therefore coubtful, P. Wahrmann Glotta 6, 149ff. tries to connect σφάλλω with IE * sp(h)el- `split' in σπολάς, ἀσπάλαξ a.o. (s. vv. w. lit.) assuming an orig. meaning *'throw with sticks, put a stop between the legs v. t.' (details in WP. 2, 678 and Pok. 985); phonetically better, but semant. quite hypothetic. Diff., but also doubtful, Thieme KZ 69, 175. Suppositions on anlaut. σφ- in Hiersche Ten. aspiratae 194 w. lit. Older lit. in Bq; further W.-Hofmann s. fallō. -- Cf. σφαλός, σφέλας. Rix, Hist. Gramm. d. Griech. 31 assumes * sgʷʰh₂el- with Siebs, which seems possible.Page in Frisk: 2,827Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφάλλω
См. также в других словарях:
αναπάλλω — (Α ἀναπάλλω και ποιητ. ἀμπάλλω) 1. πάλλω, σείω προς τα επάνω 2. μέσ. ανακινώ, αναταράσσω 3. παθ. σείομαι προς τα επάνω, ανατινάσσομαι, αναπηδώ 1. (το αρσ. τής μτχ. ενεστ. ως ουσ.) ὁ ἀναπάλλων (ενν. σεισμός) ο σεισμός που σείει τη γη προς τα επάνω … Dictionary of Greek
κραδαίνω — ανα, κραδασμένος, η, ο, σείω κάτι απειλητικά, πάλλω: Όρμησε πάνω του κραδαίνοντας ένα μαχαίρι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia