-
21 ευηλιως
-
22 ευπνοια
-
23 ζαλη
(ᾰ) ἥ1) (тж. ζ. πνευμάτων Plat. и ζάλαι ἀνέμων Plut.) морское волнение, шторм, буряζ. ὑπὸ πνεύματος φερομένη Plat. — поднятое ветром волнение, ураган, смерч;
πύρπνοος ζ. Aesch. — огнедышащая буря, т.е. извержение вулкана2) бурное течениеφοινία ζ. Soph. — потоки крови
3) pl. житейские бури, бедствия, невзгоды Pind. -
24 θαλασσιος
атт. θαλάττιος 3 и 2, Her. θᾰλασσίδιος 31) морской(ἀνέμων ῥιπαί Pind.; στενωπός Aesch.; κλύδων, ἀκταί Eur.; ὕδωρ Arst.)
2) приученный к морю, опытный в мореплаванииπεζοί τε καὴ θαλάσσιοι Aesch. — сухопутные и морские силы;
ὅ πόλεμος ἀναγκάσας θαλασσίους γενέσθαι Ἀθηναίους Her. — война, заставившая афинян овладеть морским делом3) находящийся в мореθαλάσσιον ἐκρίπτειν τινά Soph. — бросить кого-л. в море
4) живущий в море, морской(ζῷα Arst.; ἰχθῦς Plut.)
5) подобный морю, цвета морской воды(τῇ χρόᾳ Plut.)
6) окрашенный в морской пурпур(στρώματα Diod.)
-
25 θυελλα
-
26 καταδεω
I1) привязывать(ἵππους ἱμᾶσιν ἐπὴ φάτνῃ, ἱστὸν προτόνοισιν Hom.; τοὺς ἵππους ἐν μέσῳ Plut.)
2) связывать(τινα ὅπλῳ στερεῶς Hom.)
3) завязывать(τοὺς ὀφθαλμούς Her.)
ἀγχόνιον βρόχον καταδήσασθαι Eur. — удавиться4) перевязывать(τὰ τραύματά τινος NT.)
5) запирать, преграждать(ἀνέμων κέλευθα или κελεύθους τινί, νόστον τινός Hom.)
6) заковывать(τινὰ ἐν δεσμῷ Hom.)
7) сковыватьἐν φόβῳ καταδεθεῖσα Eur. — охваченная ужасом (Креуса)8) заключать в тюрьму(τοὺς ἐλευθέρους Thuc.)
κ. τινα τέν ἐπὴ θανάτῳ (sc. δέσιν) Her. — бросить кого-л. в тюрьму, назначив ему смертную казнь9) уличать, признавать(κ. τινα φῶρα εἶναι Her.)
IIбыть неполным, иметь недостачуἡ ὁδὸς καταδέει πεντεκαίδεκα σταδίων ὡς μέ εἶναι πεντακοσίων καὴ χιλίων Her. — дорога (от Афин до Писы) имеет 1500 стадий без 15;
ἕνδεκα μυριάδες μιῆς χιλιάδος καταδέουσαι Her. 110000 — без 1000 -
27 καταπνεω
эп. тж. καταπνείω (fut. καταπνεύσω)1) дуть (сверху вниз), обдавать дыханием или навеватьἡδὺ καταπνείουσα HH. — нежно дыша;
χώραν (v. l. χώρας) μετρίας ἀνέμων αὔρας κ. Eur. — овевать край мягким дыханием ветров;φλὸξ καταπνεομένη Plut. — колеблемое ветром пламя2) дуть, веять(ὅταν οἱ ἐτησίαι καταπνέωσιν Plut.)
ὅ Νότος τοῖς πρὸς ἄρκτον οἰκοῦσι καταπνεῖ Arst. — нот (южный ветер) дует в сторону жителей севера, т.е. в северном направлении3) перен. вдыхать, внушать(πειθώ, μολπᾶν ἀλκάν Aesch.; ἵμερον κατὰ τῶν κόλπων τινός Arph.)
4) вдохновлять(τινα Eur.)
-
28 καταπνοη
-
29 λιαζομαι
(fut. λιασθήσομαι, aor. ἐλιάσθην - эп. λιάσθην)1) отходить, уходить, удаляться(ἀπὸ πυρκαϊῆς Hom.)
ἀμφὴ δ΄ ἄρα σφι λιάζετο κῦμα Hom. — перед ними расступалась волна;λιάσθη ἐς πνοιὰς ἀνέμων (εἴδωλον) Hom. — призрак развеялся с ветром;πρός σ΄ ἐλιάσθην Eur. — я ушел, т.е. явился к тебе;ἐκ ποταμοῖο λιασθείς Hom. — выйдя из реки (на берег)2) опрокидываться, падать(προτὴ γαίῃ Hom.)
πρηνές ἐλιάσθη Hom. — (Долоп) упал навзничь;πτερὰ λίασθεν (= ἐλιάσθησαν) Hom. — (у раненой птицы) опустились крылья -
30 νηνεμια
ион. νηνεμίη ἥ (тж. ν. ἀνέμων Plat.) безветрие(γαλήνη νηνεμίη Hom.; νηνεμίαι τε καὴ γαλῆναι Plat.; ν. καὴ γαλήνη Plut.)
νηνεμίης Hom. — в часы безветрия -
31 οσσομαι
(только praes. и impf.)1) досл. видеть, перен. иметь перед глазами, мысленно созерцать, представлять себе(τινα ἐνὴ φρεσίν Hom.)
2) предчувствовать, предвидеть(ἄλγεα θυμῷ, κακόν Hom.)
3) предвещать, знаменовать, сулить(ἀνέμων κέλευθα, ὄλεθρον Hom.)
κάκ΄ ὀσσόμενος Hom. — злобно глядя -
32 παραφερω
поэт. παρφέρω1) приносить, подавать (на стол)(πολλὰ θήρειά τινι Xen.)
2) выставлять на вид, приводить(καινὰ καὴ παλαιὰ ἔργα Her.)
3) произносить, высказывать(οἰκτροὺς λόγους Eur.)
; передавать(ξύνθημά τινι Eur.)
4) нести рядомπ. λαμπάδας τινί Eur. — сопровождать кого-л. с факелами
5) отводить в сторону(τέν χεῖρα Dem.; τὸν ὀφθαλμόν Luc.; τὸ ποτήριον ἀπό τινος NT.)
; отворачивать(τέν ὄψιν τινός Xen.)
6) отбивать, отражать(τοὺς ὑσσούς Plut.)
7) нести мимо, проносить (sc. ἀνδριάντας Plat.); pass. проноситься, проходить, проезжатьτοῦ χειμῶνος παραφερομένου Plut. — когда проносилась буря;
δρόμῳ παρενεχθῆναι Plut. — проследовать мимо8) (о реке и т.п.) уносить прочь, увлекать с собой(πολλοὺς συμπίπτοντας, ὑπὸ ῥεύματος παραφερόμενος Plut.; νεφέλαι ὑπὸ ἀνέμων παραφερόμεναι NT.)
9) отклонять, сбивать с пути10) пропускать мимо ушей, оставлять без внимания(τὸ ῥηθέν Plut.)
11) пропускать, упускать(τὰς ὥρας τῆς θυσίας Dem.)
12) проноситься, проходить (см. тж. pass. к 7)13) опережать, превосходить(τινά τινι Luc.)
-
33 περιπνοη
-
34 πετομαι
(fut. πτήσομαι, aor. 2 ἐπτόμην - с inf. πτέσθαι, тж. ἐπτάμην - эп. πτάμην - с inf. πτᾶσθαι - поэт. ἔπτην - дор. ἔπτᾱν - с inf. πτῆναι и part. πτάς; поздн. aor. pass. ἐπετάσθην)1) лететь, летать(ἐν μεσουρανήματι NT.)
ὥστ΄ ἴρηξ ὦρτο πέτεσθαι Hom. — полетел словно ястреб;οἱ κώνωπες ὑπὸ τῶν ἀνέμων οὐκ οἷοί τέ εἰσι ὑψοῦ πέτεσθαι Her. — из-за (сильных) ветров комары не могут высоко летать;βέλος πέτεται Hom. — копье летит (из руки Ахилла)2) выпадать, выскальзывать(ἐκ χειρῶν Hom.)
ἐκ μελέων θυμὸς πτάτο Hom. — дух вылетел из тела3) бежать, спешитьοὐδέπω μακρὰ πτέσθαι σθένοντες Soph. — (дети), еще не умеющие долго бегать;
πέτου, πέτου! Arph. — беги, беги!;πετόμενόν τινα διώκεις ; Plat. — ты преследуешь неуловимого (досл. убегающего)?4) досл. парить, перен. колебатьсяπ. ἐλπίσιν Soph. — находиться в нерешительности, быть в тревоге
-
35 πνευμα
- ατος τό1) веяние, дуновение, порыв(ἀνέμων Aesch.; перен. συμφορᾶς Eur.)
ὥσπερ π. ἢ καπνός Plat. — словно дуновение или дым;λύσσης π. Aesch. — вспышка бешенства2) ветер(πνεύματα θαλάσσια Eur.; τὸ π. ὅπου θέλει πνεῖ NT.)
3) дыханиеπ. βίου Aesch. — дыхание жизни, жизнь;
π. ἀθροίζειν Eur. — переводить дыхание;πνεύματος διαρροαί Eur. — дыхательные пути, перен. горло4) дух, жизньπ. ἀνιέναι (ἀφιέναι, μεθιέναι) Aesch. — испускать дух, умирать;
τὸ π. ἔχειν διά τινα Polyb. — быть обязанным кому-л. жизнью5) расположенность, благосклонность(ἐν ἀνδράσι φίλοις Soph.)
αἰδοῖον π. χώρας Aesch. — гостеприимство (досл. почтительная благосклонность) страны6) испарение, тж. запах, аромат(θεῖον ὀδμῆς π. Eur.; π. βαρύ Plut.)
7) звук(и), звучание, глас(Φρυγίων αὐλῶν π. Eur.)
8) филос., миф. духовное начало, дух(θεῖον π. Plat.; δαιμόνιον π. Plut.; π. ἀκάθαρτον NT.)
9) ( о животных) чутьеκατὰ π. τινος στῆναι Arst. — находиться в пределах чьего-л. чутья
10) pl. ветры(τὰ πνεύματα ἀποκρίνεσθαι Diog.L.)
11) рит. нарастание, градация12) грам. придыхание Plut.13) грам. знак придыханияπ. δασύ (spiritus asper) — густое придыхание;
π. ψιλόν (spiritus lenis) — тонкое придыхание -
36 πνοη
эп.-ион. πνοιή, дор. πνοά и πνοιά ἥ1) веяние, дуновение, порыв(πνοιέ Βορέαο, πνοιαὴ ἀνέμων Hom.)
ἅμα πνοιῇσι Hom. — вместе с порывами, т.е. с быстротой ветров2) струя воздуха (sc. τῶν φυσῶν Thuc.)3) дыхание(πνοαὴ ἱππικαί Soph.)
πνοὰς πνεῖν Eur. — дышать;πνοιέ Ἡφαίστοιο Hom. — (огненное) дыхание Гефеста4) испарение, запах5) звук(πνοὰ δόνακος Eur.; αὐλῶν π. Arph.)
-
37 προπαυω
-
38 ριπη
дор. ῥῑπά ἥ1) метание, бросок, полетσανίδες διέτμαγεν λᾶος ὑπὸ ῥιπῆς Hom. — ворота были разбиты брошенным камнем;πετρίναις ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες Eur. — побитые насмерть камнями2) натиск, напор, порыв(Βορέαο Hom.; κυμάτων ἀνέμων τε Pind.)
ῥ. πυρός Hom. — бушующее пламя;ἀνδρὸς ἑνὸς ῥιπῇ Hom. — (видно, ахейцы погибнут) от неистовства одного человека;πτερύγων ῥιπαί Aesch. — взмахи крыльев;κώνωπος ῥιπαὴ θωΰσσοντος Aesch. — полет жужжащего комара;ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ NT. — в мгновение ока; -
39 σιγη
дор. σῑγά (ᾱ) ἥ1) молчание, безмолвиеσιγέν ἔχειν Her. или φυλάσσειν Eur. — хранить молчание;
σιγαὴ τῶν νεωτέρων παρὰ πρεσβυτέροις Plat. — молчание младших в присутствии старших;σιγῇ ποιεῖσθαι λόγοι Her. — украдкой беседовать;σιγαὴ ἀνέμων Eur. — безветрие, тихая погода2) молчаливость Soph. -
40 σκεπαω
(эп. 3 л. pl. praes. σκεπόωσι - дор. σκεπάουσι)1) защищать, прикрыватьσ. κῦμα ἀνέμων Hom. — прикрывать волны от ветров, т.е. защищать от вызванного ветрами волнения
2) покрывать, закрывать(ἵππειαι κόρυν σκεπάουσιν - v. l. σκιάουσιν - ἔθειραι Theocr.)
См. также в других словарях:
ἀνέμων — ἄνεμος wind masc gen pl ἀ̱νέμων , ἀνεμόω imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἀ̱νέμων , ἀνεμόω imperf ind act 1st sg (doric aeolic) ἀνεμόω imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἀνεμόω imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κἀνέμων — ἀνέμων , ἄνεμος wind masc gen pl ἀ̱νέμων , ἀνεμόω imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἀ̱νέμων , ἀνεμόω imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
вѣтрьнии — (14) пр. к вѣтръ: слава бо земльна˫а рѹгаѥть сѩ любѩштиимъ ю. припахнѹвъши бо въ мало времѩ чл҃вкѹ. ˫ако бѹрѩ вѣтрьнѩ˫а. и плодъ добрыихъ дѣлъ обронивъши въскорѣ же отъшьдъши Изб 1076, 33 об.; и ˫ако нѣкоѥмѹ быти кърмьникѹ выспрь седающѹ. и… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
αιόλος — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Μυθικός γενάρχης των Αιολιδών και της φυλής των Αιολέων, γιος του Έλληνα και αδελφός του Δώρου και του Ξούθου. 2. Βασιλιάς του μυθικού νησιού Αιολίης, που ο Δίας τον είχε διορίσει κυβερνήτη ή ταμία των ανέμων. Γιος… … Dictionary of Greek
κυκλώνας — Σύστημα που συνδυάζει χαμηλές πιέσεις και ισχυρούς ανέμους. Αντίθετης μορφής είναι οι καλούμενοι αντικυκλώνες ή υφέσεις, που αποτελούνται από υψηλές πιέσεις και ανέμους σχετικά μικρής έντασης. Οι κ. αποτελούν μια βίαιη ατμοσφαιρική διατάραξη… … Dictionary of Greek
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Συντομευμένη ονομασία: ΗΠΑ (USA) Έκταση: 9.629.091 τ. χλμ Πληθυσμός: 278.058.881 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Ουάσινγκτον (6.068.996 κάτ. το 2002)Κράτος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τον… … Dictionary of Greek
AEOLUS — I. AEOLUS Hellenis fil. qui ventorum rationem invenisse dicitur, ut tradit Plin. l. 7. c. 56. Ab aliis tamen alius existimatur, quibus magis accedo. Tres enim fuerunt Aeoli, unus qui in insulis a se denominatis regnavit, atque ex earum fumo… … Hofmann J. Lexicon universale
Θεσσαλία — I Ιστορική γεωγραφική περιοχή και περιφέρεια (13.903 τ. χλμ., 753.888 κάτ.) της ηπειρωτικής Ελλάδας. Στα Α συνορεύει με τη δυτική Μακεδονία, στα Δ με την Ήπειρο, στα Ν με τη Στερεά Ελλάδα, και στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος. Η Θ. διαιρείται … Dictionary of Greek
Ινδικός ωκεανός — Ο τρίτος σε έκταση (73.427.000 τ. χλμ.) ωκεανός, μετά τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό. Αντίθετα από τους άλλους δύο, ο Ι.ω. δεν παρουσιάζει πολλούς βραχίονες. Εκτείνεται από τη νότια Ασία μέχρι την Ανταρκτική και από την ανατολική Αφρική μέχρι τη… … Dictionary of Greek
Κεφαλονιά — Νησί (781,49 τ. χλμ., 36.404 κάτ.), του Ιονίου πελάγους με πρωτεύουσα το Αργοστόλι. Είναι γνωστό και ως Κεφαλληνία. Αποτελεί το μεγαλύτερο νησί των Επτανήσων και το έκτο μεγαλύτερο της Ελλάδας. Βρίσκεται απέναντι από τον Πατραϊκό κόλπο. Το… … Dictionary of Greek
Κούβα — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Κούβας Έκταση: 110.860 τ. χλμ. Πληθυσμός: 11.243.400 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Αβάνα (2.181.500 κάτ. το 2001)Νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής θάλασσας, στην Κεντρική Αμερική, μεταξύ του κόλπου του Μεξικού και της… … Dictionary of Greek