Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

όλος

  • 41 весь

    весь
    (вся, все, все) мест.
    1. ὀλος, ὁλόκληρος, πάς (πάσα, πἄν):
    \весь день ὅλη τή μέρα, ὁλάκερη μέρα· \весь иаро́д ὀλος ὁ λαός, ὅλος ὁ κόσμος· табак у меня \весь вышел ὅλος ὁ καπνός μου τελείωσε·
    2. все ὅλα, τό πᾶν:
    он о^лся без всего́ Εμεινε θεόγυμνος, δέν τοῦ ἐμεινε τίποτε· это лу́чше всего αὐτό εἶναι τό καλλίτερο ἀπ' ὅλα· всего́ понемногу λίγο ἀπ' ὅλα·
    3. все мн. ὅλοι:
    все за одного́ \весь оди́н за всех ὅλοι γιά τόν ἕνα καί ὁ ἔνας γιά ὅλους·
    4. (целиком, полностью) ὅλος:
    он \весь в поту́ εἶναι καταϊδρωμένος· он \весь в отца εἶναι ἰδιος ὁ πατέρας του· ◊ во вей разг μ'ὅλες τίς δυνάμεις· во всю прыть ὁλοταχώς, μέ ὅλη τήν ταχύτητα· все равно́ а) εἶναι τό ίδιο, εἶναι ἕνα καί τό αὐτό (равносильно), б) εἶναι ἀδιάφορο (безразлично), в) δ' ὅλα ταύτα, παρ' ὅλα αὐτά (несмотря ни на что)· я все равно́ это сделаю παρ' ὅλα αὐτά θά τό κάνω· мне все равно́ μοῦ εἶναι ἀδιάφορό всего́ хорошего! στό καλό!, γεια χαρά!,ῶρα καλή!

    Русско-новогреческий словарь > весь

  • 42 όλα

    ὅλοξ
    neut nom /voc /acc pl
    ὅλᾱ, ὅλοξ
    fem nom /voc /acc dual
    ὅλᾱ, ὅλοξ
    fem nom /voc sg (doric aeolic)
    ὅλος
    whole: neut nom /voc /acc pl
    ὅλᾱ, ὅλος
    whole: fem nom /voc /acc dual
    ὅλᾱ, ὅλος
    whole: fem nom /voc sg (doric aeolic)
    ὅλᾱ, ὁλάω
    pres imperat act 2nd sg
    ὅλᾱ, ὁλάω
    imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)
    ——————
    ὅλαι, ὅλοξ
    fem nom /voc pl
    ὅλᾱͅ, ὅλοξ
    fem dat sg (doric aeolic)
    ὅλαι, ὅλος
    whole: fem nom /voc pl
    ὅλᾱͅ, ὅλος
    whole: fem dat sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > όλα

  • 43 весь

    весь 1. (вся, всё, все ) όλος ολόκληρος (целиком)' \весь мир όλος ο κόσμος вся неделя όλη η βδομάδα \весь день όλη τη μέρα' всё время όλη την ώρα все мы όλοι μας все вы όλοι σας все они όλοι τους 2. м мн. все όλοι все здесь? όλοι είναι παρόντες;
    * * *
    1. (вся, всё, все)
    όλος; ολόκληρος ( целиком)

    весь мирόλος ο κόσμος

    вся неде́ля — όλη η βδομάδα

    всё вре́мя — όλη την ώρα

    все они́ — όλοι τους

    2. м мн.

    Русско-греческий словарь > весь

  • 44 весь

    всего α., вся, -ей θ., все, всего, ουδ. πλθ. все, всех, αντων.
    1. όλος, -η, -ο,άπας, -α, -αν•

    весь день όλη τη μέρα•

    весь мир όλος ο κόσμος•

    вся страна όλη η χώρα•

    все население όλος ο πληθυσμός•

    все люди όλοι οι άνθρωποι•

    со всех сторон από παντού•

    всеми силами με όλες τις δυνάμεις.

    || με σημ. κατηγ. τελειώνω, εξαντλούμαι, ξοδεύομαι•

    молоко-то у нас все το γάλα μας τέλειωσε.

    2. ολόκληρος, όλος• ακέριος•

    он весь в поту είναι κάθιδρος•

    он весь в отца αυτός είναι ίδιος πατέρας, μοιάζει καταπληκτικά τόν πατέρα.

    3. ουσ. ουδ. το παν, τα πάντα, όλα•

    все для победы όλα για τη νίκη•

    для меня ты все για μένα εσύ είσαι το παν.

    4. η γεν. всего, всех με συγκρ. β. επ. κ. επιρ. επέχει θέση υπερθ. β. чаще всего συχνότατα, συνηθέστατα•

    лучше всех καλύτερα απ’ όλους.

    5. Με όλο(ν), όλη•

    во весь голос μ’ ολη τη δύναμη της φωνής•

    изо всех сил μ’ όλες τις δυνάμεις•

    при всем том παρ’ ολ! αυτά, εν τούτοις•

    во всю силу μ’ όλη τη δύναμη.

    εκφρ.
    безκ. безо всего χωρίς τίποτε•
    все равно – το ίδιο κάνει, το ίδιο πράγμα είναι, το ιδιο είναι, ένα και το αυτό• είναι αδιάφορο• είτε έτσι, είτε αλλιώς• και όμως, εν τούτοις, παρ όλ’ αυτά, μ’ όλα ταύτα•
    все одно – το ιδιο είναι•
    все до одного – όλοι ως τον ένα, ως τον τελευταίο•
    весь всего хорошего – (αποχαιρετισμός) στο καλό•
    вот и все – τέλος, φτάσαμε στο τέλος, αυτό ήταν όλο•
    все одноκ. все едино βλ. πιο πάνω•
    все равно• по всему – απ’ όλα (τα σημάδια).
    θ.
    παλ. χωριό.

    Большой русско-греческий словарь > весь

  • 45 οὖλος

    οὖλος, 1) altepisch u. ion. = ὅλος, ganz, völlig, denn so ist wohl Od. 17, 343, ἄρτον τ' οὖλον ἑλών zu nehmen, da eine reichliche Gabe, wie das Folgende zeigt, angedeutet werden soll, u; 24, 118, μηνὶ δ' ἄρ' οὔλῳ πάντα περήσαμεν εὐρέα πόντον, einen ganzen Monat; κᾶλα οὖλα, H. h. Merc. 113; σπιϑαμῆς οὔλης, Leon. Tar. 20 (VI, 286); dah. auch = unversehrt, heil (vgl. οὐλή u. οὐλοκάρηνα, nach dem unter 3 angeführten Schol. zu Od. 4, 50). – Auch dor. οὔλως, wie ὅλως, überhaupt, πατέρι καὶ ματέρι καὶ προπάτορι καὶ οὔλως τοῖς ὁμοιορύσμοις, Pempel. bei Stob. Flor. 79, 52. – Uebertr., von ganzer, ungetheilter Kraft, tüchtig, handgreiflich ( solidus kommt von diesem ὅλος, οὖλος her); so erkl. man Il. 2, 6. 8 οὖλος Ὄνειρος, der handgreifliche, leibhafte Traumgott selbst, im Ggstz gegen die körperlosen, nichtigen Traumbilder, Träume, die er sendet; die andere Erklärung »verderblich« paßt nicht recht, da der Gott selbst so angeredet wird, u., wie Passow bemerkt, »der Traumgott nicht schlechtweg verderblich heißen konnte, weil ja auch heilsame, wahrhaft Trost und Rath gebende Traumgesichte von ihm kamen«. – So ist auch wohl οὖλον κεκλήγοντες, Il. 17, 756. 759, zu erklären, was von dem Geschrei einer Schaar Dohlen u. Staare gesagt u. auf das Geschrei der fliehenden Griechen übertragen ist; Buttm. Lexil. I p. 185 ff. erkl. es arg, entsetzlich, u. leitet es von ὄλλυμι, wie οὐλόμενος u. ὀλοός her (vgl. nachher); Schol. erkl. ὀξύ, πυκνόν, ein helles, starkes, also tüchtiges Geschrei, wie es unzweifelhaft die Alexandriner aufgefaßt haben, wie Callim. Dian. 247, οὖλα κατακροταλίζειν, u. Antp. Sid. 73 (VII, 27), von einem Einzigen, οὖλον ἀείδειν, kräftig, laut singen; u. auf Anderes übertr., οὖλα δὲ Κούρητες ὠρχήσαντο, Callim. Iov. 52, nicht von den krausen Windungen des Tanzes, sondern »tüchtig tanzen«, wie Call. ep. 31 ( App. 45) οὖλος ἐρέσσων. In der homer. Stelle mag freilich auch an εἴλω, zusammendrängen, zu denken sein, vgl. οὖλος u. unter 3); Plut. garrul. 17 vbdt οὖλα καὶ πυκνὰ καὶ συνεστραμμένα φϑεγγόμενοι. – 2) auch Ares, Il. 5, 461. 717, u. Achilles, 21, 536, heißen οὖλος, was ein Schol. zur letzten Stelle ὀλοϑρευτικός erklärt u. aus Callim. in derselben Verbindung anführt, Apoll. L. H. ὀλέϑριος, also verderblich, Verderben, Unheil bringend, von ὄλλυμι, wie οὐλόμενος, vgl. Buttm. a. a. O. Man könnte mit anderen Erklärern auch hier die erste Bdtg »tüchtig«, »gewaltig«, »kräftig« wiederfinden, vgl. aber οὔλιος u. ὀλοόφρων. – 3) von εἴλω, zusammengedrängt, od. auch mit der ersten Bedeutung zusammenhangend, dicht, fest, wie Hom. Il. 16, 224. 24, 646 Od. 4, 50. 299. 7, 338. 10, 451. 17, 89. 19, 225, χλαῖναι, τάπητες, also von seinen, dichten Wollarbeiten, vgl. Il. 10, 134, χλαῖναν διπλῆν, οὔλη δ' ἐπενήνοϑε λάχνη, dichte Wolle war darauf; die alten Erkl. geben das Wort dem Sinne nach u. um die Abstammung unbekümmert, durch μαλακός wieder, Schol. zu Il. 16, 224, εὐείλητος διὰ μαλακότητα; Schol. Od. 4, 50 schwankt zwischen ἁπαλάς, κεκροκισμένας ἢ τριχωτάς, wollig, flockig, u. καινουργίδας (wie mit Buttmann zu lesen scheint), ἀπὸ τοῦ οὖλον, τὸ σῶον καὶ ὑγιές; ibd. 299 kommt gar noch die auf das einfache ὅλος zurückgehende Erklärung τελείας καὶ ἀνδρομήκεις, wie auch 19, 225 πορφυρέην οὔλην Mehrere für gleichbedeutend mit ὁλοπόρφυρον erklärten; χλανίδες δ' οὖλαι, Hermipp. bei Ath. XV, 668 a. Damit hängt zusammen οὖλαι κόμαι, dichtes Haupthaar, Od. 6, 231. 23, 158; weil aber dichtes Haar gewöhnlich kraus ist, so erklärt man es geradezu für »krausgelockt«, worauf auch die Vergleichung dieses Haares mit ὑακίνϑινον ἄνϑος zu gehen scheint, u. womit die starken Locken der antiken Odysseusköpfe zusammenstimmen; die Ableitung von εἰλέω, zusammengedreht ( Schol. 6, 231 sagt δηλοῖ καὶ τὴν τῶν τριχῶν διαστροφήν), fährt auch auf diese Erklärung, die auf die Wolle u. Teppiche, die kraus, flockig, flauschig sind, ebenfalls paßt, vgl. Buttmann a. a. O. u. II p. 159. Bei Her. 7, 70 bezeichnet überdies οὐλότατον τρίχωμα das wollig krause Haar der Neger (vgl. οὐλοκάρηνος, οὐλόϑριξ). – Hippocr. vrbdt ἔριον οὖλον, wie οὖλα ἔρια Ar. Ran. 1065; sp. D., βοστρύχια οὖλα, Antiphil. (XI, 66); βόστρυχοι βρύων οὐλότεροι, Alciphr. 3, 1; vgl. σελίνων οὐλοτέρη Philodem. 10 (V, 121); Stesichor. sagt ἴων οὖλαι κορωνίδες, dicht gewundene Veilchenkränze. Immer scheint aber das Dichte des Haares der Hauptbegriff, dah. ist die Deutung der oben angeführten Stelle des Callim. οὖλα ὠρχήσαντο von künstlichen, krausen Tanzwindungen unrichtig. – Dunkel ist οὖλος Ἔρως, Mosch. ep. (Plan. 200), wo man δοῠλος hat ändern wollen, aber vielleicht die so. häufige Erklärung der Alten μαλακός anzuwenden ist. – Bei Plut. de prim. frigid. 21, οἱ δὲ ψυχροτέρου ποτοῦ δεόμενοι, χάλικας ἐμβάλλουσιν εἰς τὸ ὕδωρ· γίνεται γὰρ οὐλότερον καὶ στομοῦται, ist es wohl nicht »gesunder«, sondern »frischer«, »kräftiger«.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > οὖλος

  • 46 όλω

    ὅλοξ
    masc /neut nom /voc /acc dual
    ὅλοξ
    masc /neut gen sg (doric aeolic)
    ὅλος
    whole: masc /neut nom /voc /acc dual
    ὅλος
    whole: masc /neut gen sg (doric aeolic)
    ——————
    ὅλοξ
    masc /neut dat sg
    ὅλος
    whole: masc /neut dat sg

    Morphologia Graeca > όλω

  • 47 κόσμος

    κόσμος, ου, ὁ (Hom.+)
    that which serves to beautify through decoration, adornment, adorning (Hom.+; Diod S 20, 4, 5 τῶν γυναικῶν τὸν κόσμον; OGI 531, 13; SIG 850, 10; IMaronIsis 41; PEleph 1, 4; PSI 240, 12 γυναικεῖον κόσμον; LXX; TestJud 12:1; JosAs 2:6 al.; Philo, Migr. Abr. 97 γυναικῶν κ.; Jos., Ant. 1, 250; 15, 5; Just., A II, 11, 4f) of women’s attire, etc. ὁ ἔξωθεν … κόσμος external adorning 1 Pt 3:3 (Vi. Hom. 4 of the inward adornment of a woman, beside σωφροσύνη; Crates, Ep. 9; Pythag., Ep. 11, 1; Plut., Mor. 141e; on the topic of external adornment cp. SIG 736, 15–26).
    condition of orderliness, orderly arrangement, order (Hom. et al.; s. HDiller, Die vorphilosophische Gebrauch von κ. und κοσμεῖν: BSnell Festschr., ’56, 47–60) μετὰ κόσμου in order Dg 12:9 (text uncertain; s. μετακόσμιος).
    the sum total of everything here and now, the world, the (orderly) universe, in philosophical usage (so, acc. to Plut., Mor. 886b, as early as Pythagoras; certainly Heraclitus, Fgm. 66; Pla., Gorg. 508a, Phdr. 246c; Chrysipp., Fgm. 527 v. Arnim κόσμος σύστημα ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ τῶν ἐν τούτοις περιεχομένων φύσεων. Likew. Posidonius in Diog. L. 7, 138; Ps.-Aristot., De Mundo 2 p. 391b, 9ff; 2 and 4 Macc; Wsd; EpArist 254; Philo, Aet. M. 4; Jos., Ant. 1, 21; Test12Patr; SibOr 7, 123; AssMos Fgm. b Denis [=Tromp p. 272]; Just., A I, 20, 2 al.; Ath. 19, 2 al.; Orig., C. Cels. 4, 68, 14; Did., Gen. 36, 7; 137, 13.—The other philosoph. usage, in which κ. denotes the heaven in contrast to the earth, is prob. without mng. for our lit. [unless perh. Phil 2:15 κ.=‘sky’?]). ἡ ἀέναος τοῦ κ. σύστασις the everlasting constitution of the universe 1 Cl 60:1 (cp. OGI 56, 48 εἰς τὸν ἀέναον κ.). Sustained by four elements Hv 3, 13, 3. πρὸ τοῦ τὸν κ. εἶναι before the world existed J 17:5. ἀπὸ καταβολῆς [κόσμου] from the beginning of the world Mt 13:35; 25:34; Lk 11:50; Hb 4:3; 9:26; Rv 13:8; 17:8. Also ἀπʼ ἀρχῆς κ. Mt 24:21 or ἀπὸ κτίσεως κ. Ro 1:20.—B 5:5 ἀπὸ καταβ. κ. evidently means at the foundation of the world (s. Windisch, Hdb. ad loc.). πρὸ καταβολῆς κ. before the foundation of the world J 17:24; Eph 1:4; 1 Pt 1:20 (on the uses w. καταβολή s. that word, 1). οὐδὲν εἴδωλον ἐν κ. no idol has any real existence in the universe (Twentieth Century NT) 1 Cor 8:4. Of the creation in its entirety 3:22. ὁ κόσμος ὅλος = πᾶσα ἡ κτίσις (Sallust. 21 p. 36, 13; TestSol 5:7; TestJob 33:4) Hs 9, 2, 1; 9, 14, 5. φωστῆρες ἐν κόσμῳ stars in the universe Phil 2:15 (s. above). Esp. of the universe as created by God (Epict 4, 7, 6 ὁ θεὸς πάντα πεποίηκεν, τὰ ἐν τῷ κόσμῳ καὶ αὐτὸν τὸν κόσμον ὅλον; Wsd 9:9; 2 Macc 7:23 ὁ τοῦ κ. κτίστης; 4 Macc 5:25; Just., A I, 59, 1 al.; Ath. 8, 2 al.) ὁ ποιήσας τὸν κ. who has made the world Ac 17:24. ὁ κτίστης τοῦ σύμπαντος κ. 1 Cl 19:2; ὁ κτίσας τὸν κ. Hv 1, 3, 4; cp. m 12, 4, 2. ὁ τοῦ παντὸς κ. κυριεύων B 21:5. οὐδʼ εἶναι τὸν κόσμον θεοῦ ἀλλὰ ἀγγέλων AcPlCor 1:15. Christ is called παντὸς τοῦ κ. κύριος 5:5; and the κ. owes its origin to his agency J 1:10b. The world was created for the sake of the church Hv 2, 4, 1.—The universe, as the greatest space conceivable, is not able to contain someth. (Philo, Ebr. 32) J 21:25.
    the sum total of all beings above the level of the animals, the world, as θέατρον ἐγενήθημεν (i.e. οἱ ἀπόστολοι) τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις 1 Cor 4:9. Here the world is divided into angels and humans (cp. the Stoic definition of the κόσμος in Stob., Ecl. I p. 184, 8 τὸ ἐκ θεῶν καὶ ἀνθρώπων σύστημα; likew. Epict 1, 9, 4.—Acc. to Ocellus Luc. 37, end, the κ. consists of the sphere of the divine beyond the moon and the sphere of the earthly on this side of the moon).
    planet earth as a place of inhabitation, the world (SIG 814, 31 [67 A.D.] Nero, ὁ τοῦ παντὸς κόσμου κύριος; the meaning of the birthday of Augustus for the world OGI 458, 40 [=IPriene 105]; 2 Macc 3:12; Jos., Ant. 9, 241; 10, 205; Orig., C. Cels. 4, 68)
    gener. Mk 16:15. τὰς βασιλείας τοῦ κ. Mt 4:8; ἐν ὅλῳ τῷ κ. 26:13. Cp. 13:38 (cp. Hs 5, 5, 2); Mk 14:9; Hs 9, 25, 2. τὸ φῶς τοῦ κ. τούτου the light of this world (the sun) J 11:9. In rhetorical exaggeration ἡ πίστις ὑμῶν καταγγέλλεται ἐν ὅλῳ τ. κόσμῳ Ro 1:8 (cp. the Egypt. grave ins APF 5, 1913, 169 no. 24, 8 ὧν ἡ σωφροσύνη κατὰ τὸν κ. λελάληται). Abraham as κληρονόμος κόσμου heir of the world 4:13.—Cp. 1 Cor 14:10; Col 1:6. ἡ ἐν τῷ κ. ἀδελφότης the brotherhood in the (whole) world 1 Pt 5:9. ἐγένετο ἡ βασιλεία τοῦ κ. τοῦ κυρίου ἡμῶν our Lord has assumed the sovereignty of the world Rv 11:15. τὰ ἔθνη τοῦ κ. (not LXX, but prob. rabbinic אֻמּוֹת הָעוֹלָם=humankind apart fr. Israel; Billerb. II 191; Dalman, Worte 144f) the unconverted in the world Lk 12:30. In this line of development, κόσμος alone serves to designate the polytheistic unconverted world Ro 11:12, 15.—Other worlds (lands) beyond the ocean 1 Cl 20:8.—Many of these pass. bear the connotation of
    the world as the habitation of humanity (as SibOr 1, 160). So also Hs 9, 17, 1f. εἰσέρχεσθαι εἰς τὸν κ. of entrance into the world by being born 1 Cl 38:3. ἐκ τοῦ κ. ἐξελθεῖν leave this present world (Philo, Leg. All. 3, 5 ἔξω τ. κόσμου φεύγειν; s. ἐξέρχομαι 5; cp. Hippol., Ref. 5, 16, 7) 1 Cor 5:10b; 2 Cl 8:3. γεννηθῆναι εἰς τὸν κ. be born into the world J 16:21. ἕως ἐσμὲν ἐν τούτῳ τῷ κ. 2 Cl 8:2. οὐδὲν εἰσφέρειν εἰς τὸν κ. (Philo, Spec. Leg. 1, 294 τὸν μηδὲν εἰς τὸν κόσμον εἰσενηνοχότα) 1 Ti 6:7 (Pol 4:1). πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κ. 2J 7.—ἐν τῷ κόσμω τούτῳ J 12:25 (κ. need not here be understood as an entity hostile to God, but the transition to the nuance in 7b, below, is signalled by the term that follows: ζωὴν αἰώνιον). ἵνα εἰς κόσμον προέλθῃ AcPlCor 2:6.
    earth, world in contrast to heaven (Dio Chrys. 19 [36], 59; Iren., 1, 4, 2 [Harv. I 35, 5]; Orig., C. Cels. 8, 15, 24) ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ 2 Cl 19:3.—Esp. when mention is made of the preexistent Christ, who came fr. another world into the κόσμος. So, above all, in John (Bultmann, index I κόσμος) ἔρχεσθαι εἰς τὸν κ. (τοῦτον) J 6:14; 9:39; 11:27; 16:28a; 18:37; specif. also come into the world as light 12:46; cp. 1:9; 3:19. Sending of Jesus into the world 3:17a; 10:36; 17:18; 1J 4:9. His εἶναι ἐν τῷ κόσμῳ J 1:10a; 9:5a; 17:12 v.l. Leaving the world and returning to the Father 13:1a; 16:28b. Cp. 14:19; 17:11a. His kingship is not ἐκ τοῦ κ. τούτου of this world i.e. not derived from the world or conditioned by its terms and evaluations 18:36ab.—Also Χρ. Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τ. κόσμον 1 Ti 1:15; cp. ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ (opp. ἀνελήμφθη ἐν δόξῃ) 3:16.—εἰσερχόμενος εἰς τὸν κ. Hb 10:5.
    the world outside in contrast to one’s home PtK 3 p. 15, 13; 19.
    humanity in general, the world (TestAbr B 8 p. 113, 11 [Stone p. 74]; ApcEsdr 3:6 p. 27, 14; SibOr 1, 189; Just., A I, 39, 3 al.)
    gener. οὐαὶ τῷ κ. ἀπὸ τῶν σκανδάλων woe to humankind because of the things that cause people to sin Mt 18:7; τὸ φῶς τοῦ κ. the light for humanity 5:14; cp. J 8:12; 9:5. ὁ σωτὴρ τοῦ κ. 4:42; 1J 4:14 (this designation is found in inscriptions, esp. oft. of Hadrian [WWeber, Untersuchungen z. Geschichte des Kaisers Hadrianus 1907, 225; 226; 229]).—J 1:29; 3:17b; 17:6.—κρίνειν τὸν κ. (SibOr 4, 184; TestAbr A 13 p. 92, 11 [Stone p. 32]; ApcMos 37) of God, Christ J 12:47a; Ro 3:6; B 4:12; cp. Ro 3:19. Of believers 1 Cor 6:2ab (cp. Sallust. 21 p. 36, 13 the souls of the virtuous, together w. the gods, will rule the whole κόσμος). Of Noah διʼ ἧς (sc. πίστεως) κατέκρινεν τὸν κ. Hb 11:7. ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κ. εἰσῆλθεν Ro 5:12; likew. θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τὸν κ. 1 Cl 3:4 (Wsd 2:24; 14:14). Cp. Ro 5:13; 1 Cor 1:27f. περικαθάρματα τοῦ κ. the refuse of humanity 4:13. Of persons before conversion ἄθεοι ἐν τῷ κ. Eph 2:12.—2 Cor 1:12; 5:19; Js 2:5; 1J 2:2; 4:1, 3. ἀρχαῖος κόσμος the people of the ancient world 2 Pt 2:5a; cp. vs. 5b; 3:6. Of pers. of exceptional merit: ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κ. of whom the world was not worthy Hb 11:38.—ὅλος ὁ κ. all the world, everybody Ac 2:47 D; 1 Cl 5:7; cp. ἐν ὅλῳ τῷ κ. 59:2; εἰς ὅλον τὸν κ. Hs 8, 3, 2. Likew. ὁ κόσμος (cp. Philo, De Prov. in Eus., PE 8, 14, 58) ὁ κ. ὀπίσω αὐτοῦ ἀπῆλθεν J 12:19. ταῦτα λαλῶ εἰς τὸν κ. 8:26; ἐν τῷ κ. 17:13; ἐγὼ παρρησίᾳ λελάληκα τῷ κ. 18:20; cp. 7:4; 14:22. ἵνα γνῷ ὁ κ. 14:31; cp. 17:23; ἵνα ὁ κ. πιστεύῃ 17:21.
    of all humanity, but especially of believers, as the object of God’s love J 3:16, 17c; 6:33, 51; 12:47b.
    the system of human existence in its many aspects, the world
    as scene of earthly joys, possessions, cares, sufferings (cp. 4 Macc 8:23) τὸν κ. ὅλον κερδῆσαι gain the whole world Mt 16:26; Mk 8:36; Lk 9:25; 2 Cl 6:2 (cp. Procop. Soph., Ep. 137 the whole οἰκουμένη is an unimportant possession compared to ἀρετή). τὰ τερπνὰ τοῦ κ. the delightful things in the world IRo 6:1. οἱ χρώμενοι τὸν κ. ὡς μὴ καταχρώμενοι those who use the world as though they had no use of it or those who deal with the world as having made no deals with it 1 Cor 7:31a. ἔχειν τὸν βίον τοῦ κ. possess worldly goods 1J 3:17. τὰ τοῦ κόσμου the affairs of the world 1 Cor 7:33f; cp. 1J 2:15f. The latter pass. forms an easy transition to the large number of exprs. (esp. in Paul and John) in which
    the world, and everything that belongs to it, appears as that which is hostile to God, i.e. lost in sin, wholly at odds w. anything divine, ruined and depraved (Herm. Wr. 6, 4 [the κόσμος is τὸ πλήρωμα τῆς κακίας]; 13, 1 [ἡ τοῦ κ. ἀπάτη], in Stob. p. 428, 24 Sc.; En 48:7; TestIss 4:6; AscIs 3:25; Hdb., exc. on J 1:10; Bultmann ad loc.—cp. Sotades Maronita [III B.C.] 11 Diehl: the κόσμος is unjust and hostile to great men) IMg 5:2; IRo 2:2. ὁ κόσμος οὗτος this world (in contrast to the heavenly realm) J 8:23; 12:25, 31a; 13:1; 16:11; 18:36; 1J 4:17; 1 Cor 3:19; 5:10a; 7:31b; Hv 4, 3, 2ff; D 10:6; 2 Cl 5:1, 5; (opp. ὁ ἅγιος αἰών) B 10:11. ‘This world’ is ruled by the ἄρχων τοῦ κ. τούτου the prince of this world, the devil J 12:31b; 16:11; without τούτου 14:30. Cp. ὁ κ. ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται the whole world lies in the power of the evil one 1J 5:19; cp. 4:4; also ὁ αἰὼν τοῦ κ. τούτου Eph 2:2 (s. αἰών 4).—Christians must have nothing to do with this world of sin and separation fr. God: instead of desiring it IRo 7:1, one is to ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κ. keep oneself untainted by the world Js 1:27. ἀποφεύγειν τὰ μιάσματα τοῦ κ. 2 Pt 2:20; cp. 1:4 (s. ἀποφεύγω 1).—Pol 5:3. ἡ φιλία τοῦ κ. ἔχθρα τ. θεοῦ ἐστιν Js 4:4a; cp. vs. 4b. When such an attitude is taken Christians are naturally hated by the world IRo 3:3; J 15:18, 19ad; 17:14a; 1J 3:13, as their Lord was hated J 7:7; 15:18; cp. 1:10c; 14:17; 16:20.—Also in Paul: God and world in opposition τὸ πνεῦμα τοῦ κ. and τὸ πνεῦμα τὸ ἐκ θεοῦ the spirit of the world and the spirit that comes fr. God 1 Cor 2:12; σοφία τοῦ κ. and σοφία τοῦ θεοῦ 1:20f. ἡ κατὰ θεὸν λύπη and ἡ τοῦ κ. λύπη godly grief and worldly grief 2 Cor 7:10. The world is condemned by God 1 Cor 11:32; yet also the object of the divine plan of salvation 2 Cor 5:19; cp. 1 Cl 7:4; 9:4. A Christian is dead as far as this world is concerned: διʼ οὗ (i.e. Ἰ. Χρ.) ἐμοὶ κ. ἐσταύρωται κἀγὼ κόσμῳ through Christ the world has been crucified for me, and I have been (crucified) to the world Gal 6:14; cp. the question τί ὡς ζῶντες ἐν κ. δογματίζεσθε; Col 2:20b. For στοιχεῖα τοῦ κ. Gal 4:3; Col 2:8, 20a s. στοιχεῖον.—The use of κ. in this sense is even further developed in John. The κ. stands in opposition to God 1J 2:15f and hence is incapable of knowing God J 17:25; cp. 1J 4:5, and excluded fr. Christ’s intercession J 17:9; its views refuted by the Paraclete 16:8. Neither Christ himself 17:14c, 16b; 14:27, nor his own 15:19b; 17:14b, 16a; 1J 3:1 belong in any way to the ‘world’. Rather Christ has chosen them ‘out of the world’ J 15:19c, even though for the present they must still live ‘in the world’ 17:11b; cp. 13:1b; 17:15, 18b. All the trouble that they must undergo because of this, 16:33a, means nothing compared w. the victorious conviction that Christ (and the believers w. him) has overcome ‘the world’ vs. 33b; 1J 5:4f, and that it is doomed to pass away 2:17 (TestJob 33:4; Kephal. I 154, 21: the κόσμος τῆς σαρκός will pass away).
    collective aspect of an entity, totality, sum total (SIG 850, 10 τὸν κόσμον τῶν ἔργων (but s. 1 above); Pr 17:6a) ὁ κ. τῆς ἀδικίας ἡ γλῶσσα καθίσταται the tongue becomes (or proves to be) the sum total of iniquity Js 3:6 (so, approx., Meinertz; FHauck.—MDibelius, Windisch and ASchlatter find mng. 7b here, whereas ACarr, Exp. 7th ser., 8, 1909, 318ff thinks of mng. 1). Χρ. τὸν ὑπὲρ τῆς τοῦ παντὸς κόσμου τῶν σῳζομένων σωτηρίας παθόντα Christ, who suffered or died (s. πάσχω 3aα) for the salvation of the sum total of those who are saved MPol 17:2.—FBytomski, D. genet. Entwicklung des Begriffes κόσμος in d. Hl. Schrift: Jahrb. für Philos. und spekul. Theol. 25, 1911, 180–201; 389–413 (only the OT); CSchneider, Pls u. d. Welt: Αγγελος IV ’32, 11–47; EvSchrenck, Der Kosmos-Begriff bei Joh.: Mitteilungen u. Nachrichten f. d. evang. Kirche in Russland 51, 1895, 1–29; RLöwe, Kosmos u. Aion ’35; RBultmann, D. Verständnis v. Welt u. Mensch im NT u. im Griechentum: ThBl 19, ’40, 1–14; GBornkamm, Christus u. die Welt in der urchr. Botschaft: ZTK 47, ’50, 212–26; ALesky, Kosmos ’63; RVölkl, Christ u. Welt nach dem NT ’61; GJohnston, οἰκουμένη and κ. in the NT: NTS 10, ’64, 352–60; NCassem, ibid. 19, ’72/73, 81–91; RBratcher, BT 31, ’80, 430–34.—B. 13; 440. DELG. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κόσμος

  • 48 διολου

         διόλου
        v. l. = δι΄ См. δι΄ ὅλου (см. ὅλος См. ολος)

    Древнегреческо-русский словарь > διολου

  • 49 ολο-

         ὅλο-
        в сложн. словах = ὅλος См. ολος

    Древнегреческо-русский словарь > ολο-

  • 50 ουλος

         οὖλος
        I
        3
        эп. = ὅλος См. ολος
        II
        3
        [ὄλλυμι]
        1) губительный, несущий гибель
        

    (Ἄρης, Ἀχιλλεύς Hom.)

        2) роковой
        

    (Ὄνειρος Hom.)

         III
        3
        [εἰλύω]
        1) плотный, толстый
        

    (χλαῖναι, τάπητες Hom.)

        2) густой

    (λάχνη Hom.)

    ; густой, сплошной
        3) курчавый
        

    (κόμαι Hom.; τρίχωμα Her.)

        4) вьющийся или густо растущий
        

    (σέλινοι, θρίδακες Anth.)

        5) искривленный, кривой
        

    (σκέλη Arst.)

        6) громкий, сильный
        

    (οὖλον κεκλήγοντες κολοιοί Hom.; οὖλα φθέγγεσθαι Plut.)

    Древнегреческо-русский словарь > ουλος

  • 51 дышать

    дышать
    несов ἀναπνέω, ἀνασαίνω:
    тяжело́ (прерывисто) \дышать ἀναπνέω μέ δυσκολία (ἀπότομα)· ◊ \дышать здоровьем εἶμαι ὀλος ὑγεία· \дышать радостью εἶμαι ὀλος χαρά· \дышать на ладан разг μυρίζει χωμα-τίλα, εἶναι ἐτοιμοθάνατος.

    Русско-новогреческий словарь > дышать

  • 52 ухо

    у́х||о
    с τό ἀφτί, τό αὐτί, τό ούς:
    на-ру́жное (среднее) \ухо τό ἔξω (то μέσον) οὐς· воспаление \ухоа ἡ ὠτΐτις· заткну́ть у́ши βουλώνω τ' αὐτιά· отодрать за уши τραβώ τ' αὐτιά· ◊ туго́й на ухо βαρύκο-ος· быть тугим на ухо βαρυακούω· говорить кому́-л. на́ ухо ψιθυρίζω κάτι στό ἀφτί· во все у́ши слу́шать εἶμαι ὅλος αὐτιά· пропустить мимо ушей κάνω πώς δέν ἀκούω, κάνω τόν κουφό· держать \ухо востро́ ἔχω τά μάτια μου τέσσερα· навострить у́ши τσιτώνω τ' ἀφτιά, εἶμαι ὅλος ἀφτιά· протрубить (прожужжать) все у́ши кому-л. τρώγω κάποιου τ' αὐτιά μέ τήν πολυλογία μου· в одно́ \ухо входит, в другое выходит ἀπ' τό ἕνα αὐτἰ μπαίνει καί ἀπό τ' ἄλλο βγαίνει· он и \ухоом не ведет καρφί δέν μοῦ καίεται, δέν μέ μέλει· \ухо (у́ши) дерет τρυπδ τά ἀφτιά· у́ши вя́иут κοκκινίζουν τ' ἀφτιά ἀπό ντροπή· дойти до чьи́х-л. ушей φτάνω στ' ἀφτιά· не верить свои́м уша́м δέν πιστεύω τ' αὐτιά μου· не видать как своих ушей δέν πρόκειται νά τό δεις ποτέ· быть по уши в долгу́ εἶμαι πνιγμένος στά χρέη, εἶμαι βουτηγμένος στά χρέη· быть влюбленным по́ уши εἶμαι τρελλά. ἐρωτευμένος· слышать кра́ем \ухоа κάτι πήρε τ' αὐτι μου· за́ уши тащить кого-л. μέ τό ζόρι προωθώ κάποιον хлопать уша́ми ἀκούω χωρίς νά καταλαβαίνω τίποτε· дать в \ухо, дать по уху груб. κτυπώ κάποιον στ' αὐτιά.

    Русско-новогреческий словарь > ухо

  • 53 черт

    черт
    м ὁ διάβολος, ὁ δαίμονας, ὁ δαί· μων:
    к \черту! στό διάβολο!· \черт бы его побрал! νά τόν πάρει ὁ διάβολος!· \черт возьми! νά πάρει ὁ διάβολος!· один \черт τά ἰδια καί χειρότερα· до \черта τόσα πού σοῦ φεύγει τό καφάσι, πάρα πολύ· к \черту и а рога, к \черту на кулички στοῦ διαβόλου τή μάννα· чем \черт не шутит ὅλα νά τά περιμένεις· \черт его́ знает ὁ διά(β)ολος ξέρει· \черт знает что! ὁ διάολος ξέρει τί· что за \чертΙ τί διά(β)ολο!· тут сам \черт но́гу сломит ἐδῶ κι ὁ διά(β)ολος δέν τά βγάζει πέρα· не так страшен \черт, как его́ малюют ὁ διάβολος δέν εἶναι τόσο τρομερός ὅσο τόν παριστάνουν.

    Русско-новогреческий словарь > черт

  • 54 όλαι

    ὅλοξ
    fem nom /voc pl
    ὅλᾱͅ, ὅλοξ
    fem dat sg (doric aeolic)
    ὅλος
    whole: fem nom /voc pl
    ὅλᾱͅ, ὅλος
    whole: fem dat sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > όλαι

  • 55 ὅλαι

    ὅλοξ
    fem nom /voc pl
    ὅλᾱͅ, ὅλοξ
    fem dat sg (doric aeolic)
    ὅλος
    whole: fem nom /voc pl
    ὅλᾱͅ, ὅλος
    whole: fem dat sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ὅλαι

  • 56 όλας

    ὅλᾱς, ὅλοξ
    fem acc pl
    ὅλᾱς, ὅλοξ
    fem gen sg (doric aeolic)
    ὅλᾱς, ὅλος
    whole: fem acc pl
    ὅλᾱς, ὅλος
    whole: fem gen sg (doric aeolic)
    ὅλᾱς, ὁλάω
    imperf ind act 2nd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > όλας

  • 57 ὅλας

    ὅλᾱς, ὅλοξ
    fem acc pl
    ὅλᾱς, ὅλοξ
    fem gen sg (doric aeolic)
    ὅλᾱς, ὅλος
    whole: fem acc pl
    ὅλᾱς, ὅλος
    whole: fem gen sg (doric aeolic)
    ὅλᾱς, ὁλάω
    imperf ind act 2nd sg (homeric ionic)

    Morphologia Graeca > ὅλας

  • 58 όλη

    ὄλλυμι
    destroy: aor subj mid 2nd sg
    ——————
    ὅλοξ
    fem nom /voc sg (attic epic ionic)
    ὅλος
    whole: fem nom /voc sg (attic epic ionic)
    ὁλάω
    pres imperat act 2nd sg (doric)
    ὁλάω
    imperf ind act 3rd sg (doric)
    ——————
    ὅλοξ
    fem dat sg (attic epic ionic)
    ὅλος
    whole: fem dat sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > όλη

  • 59 όλον

    ὅλοξ
    masc acc sg
    ὅλοξ
    neut nom /voc /acc sg
    ὅλος
    whole: masc acc sg
    ὅλος
    whole: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > όλον

  • 60 ὅλον

    ὅλοξ
    masc acc sg
    ὅλοξ
    neut nom /voc /acc sg
    ὅλος
    whole: masc acc sg
    ὅλος
    whole: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > ὅλον

См. также в других словарях:

  • Όλος —         (holos) (греч.) целый. Целостность. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • ὀλός — destructive masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • όλος — και ούλος, η, ο (ΑΜ ὅλος, η, ον, Α ιων. τ. οὖλος, η, ον) 1. αυτός που υπάρχει στο σύνολό του, σύμπας, ολόκληρος, ακέραιος (α. «όλη την ημέρα δούλευα» β. «ὕπαρχος ἄλλων δεῡρ ἔπλευσας, οὐχ ὅλων στρατηγός», Σοφ.) 2. πλήρης, ακέραιος, ατόφιος, («ὅλος …   Dictionary of Greek

  • ολός — (I) ὀλός, ὁ (Α) 1. μελάνι τής σουπιάς 2. μτφ. αίμα. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει προέλθει απο συμφυρμό τών λέξεων θολός «μελάνι τής σουπιάς» και ὀρός. Κατ άλλους, η λ. ὀλός (< *salos) ανάται στην ΙΕ ρίζα *sal και συνδέεται με λατ. saliva «σάλιο», αρχ.… …   Dictionary of Greek

  • όλος — η, ο 1. για ποσότητα, μέγεθος, όγκο, έκταση, ολόκληρος: Όληη παραγωγή καταστράφηκε. 2. για πλήθος προσώπων ή πραγμάτων, όλοι μαζί, χωρίς εξαίρεση: Όλατα ζωντανά πεθαίνουν. 3. ως προσδιορισμός με το άρθρο, ο όλος, η όλη, το όλο συνολικός, ολικός:… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • ὅλος — ὅλοξ masc nom sg ὅλος whole masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὀλούς — ὀλός destructive masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὀλέ — ὀλός destructive masc voc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὀλόν — ὀλός destructive masc acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Champ holistique — Holism and Evolution Holism and Evolution est un livre de Jan Smuts, politicien sud africain et ancien premier ministre de l Afrique du Sud. Dans cet ouvrage, Smuts tente de définir le terme « holisme ». Les concepts qu il développera… …   Wikipédia en Français

  • Champs Holistique — Holism and Evolution Holism and Evolution est un livre de Jan Smuts, politicien sud africain et ancien premier ministre de l Afrique du Sud. Dans cet ouvrage, Smuts tente de définir le terme « holisme ». Les concepts qu il développera… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»