ωντος

См. также в других словарях:

• φιλοξενοφών — ῶντος, ὁ, Α αυτός που αγαπά τον Ξενοφώντα, θαυμαστής τού Ξενοφώντος. [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + Ξενοφῶν] …   Dictionary of Greek

• Hippothoon — (Ἱπποθόων, ωντος) or Hippothous is a figure in Greek mythology, often described as the King of Eleusis after the death of Cercyon; however, Theseus was sometimes said to have taken the throne from Cercyon after his death.The story of Hippothoon s …   Wikipedia

• Papyrus 5 — Manuskripte des Neuen Testaments Papyri • Unziale • Minuskeln • Lektionare Papyrus 5 Name P. Oxy. 208 Text Johannes 1; 16; 20 † Sprache …   Deutsch Wikipedia

• Deiphon — DĔĬPHON, ontis, Gr. Δηιφὼν, ῶντος, (⇒ Tab. XV.) des Celeus und der Metanira Sohn, welchen Ceres unsterblich machen wollte, und daher des Nachts ins Feuer legete, um das, was an ihm sterblich war, auszubrennen. Da er hierbey nun über Gewohnheit… …   Gründliches mythologisches Lexikon

• Demophoon — DEMOPHŎON, ontis, Gr. Δημοφὼν, ῶντος, (⇒ Tab. XXIX.) des Theseus und der Phädra Sohn, Diod. Sic. lib. IV. c. 64. p. 184. befand sich mit in dem Kriege vor Troja, Plutarch. & alii ap. Ann. Fabram ad Dictyn Cret. lib. I. c. 14. wiewohl einige daran …   Gründliches mythologisches Lexikon

• Leo — LEO, ónis, Gr. Λέων, ωντος, der Löwe am Himmel, soll nach einigen vom Jupiter dahin gesetzet seyn, weil er ein König aller Thiere sey. Andere geben ihn für den Löwen an, welchen Herkules zu Nemea erleget. Eratosth. Cataster. 12. Er soll… …   Gründliches mythologisches Lexikon

• Leon — LEON, ontis, Gr. Λέων, ωντος, einer von Lykaons vielen bösen Söhnen. Apollod. l. III. c. 8. §. 1. Sieh Lycaon …   Gründliches mythologisches Lexikon

• αμφιφάων — ἀμφιφάων, ουσα, ον και ἀμφιφῶν ῶντος ο (Α) 1. λαμπρός ολοφάνερος 2. είδος γλυκίσματος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι * + φάων, μτχ. αορ. τού ελλειπτ. ρ. *φάον (πρβλ. Εὐρυ φάων). Η μτχ. ως β΄ συνθετ. απαντά και σε συνηρημένη μορφή στα γνωστά κυρία ονόματα… …   Dictionary of Greek

• αμφιφών — ἀμφιφῶν ( ῶντος), ο (Α) ο ἀμφιφάων* …   Dictionary of Greek

• σολομώντειος — α, ο / σολομώντειος, ον, ΝΜΑ [Σολομών, ῶντος] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον Σολομώντα («σολομώντεια λύση») μσν. αρχ. το ουδ. ως ουσ. τὸ Σολομώντ(ε)ιον ρητό τού Σολομώντος …   Dictionary of Greek

• τετρόδους — ο, Ν ζωολ. γένος οστεοϊχθύων τής τάξης τών πλεκτογνάθων. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetrodon < τετρ(α) * + ὀδούς, όντος / ὀδών, ῶντος. Η λ. μαρτυρείται από το 1884 στον Π. Ψαρά] …   Dictionary of Greek