-
1 χοείον
-
2 χοεῖον
-
3 χοεῖον
-
4 οὐλοχοεῖον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐλοχοεῖον
-
5 ὑδροχοεῖον
ὑδρο-χοεῖον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑδροχοεῖον
-
6 οὑλαί
Grammatical information: f. pl.Meaning: `(unmealed) barley corns, roasted and sprinkled between the horns of the sacrificial animal' (Ion. since γ 441); Lat. mola salsa (on the meaning Buttmann Lexil. 1, 191ff.).Compounds: As 1. member in οὑλο-χύτας acc. pl. f. `id.' (Hom.); οὑλό-χυτα τὰ κατάργματα H.; comp. of οὑλαί and χέω (s.v.) with το-suffix (cf. e.g. ἀκμό-θε-τον); οὑλο-χύτας followed in gender οὑλαι (diff. Schwyzer 439: for *οὑλὰς χυτάς); from this οὑλοχυτ-έομαι `to besprinkle with οὑ.' (Thphr. ap. Porph.). Also οὑλο-χόϊον (- χοεῖον?) ἀγγεῖον, εἰς ὅ αἱ ὀλαὶ ἐμβάλλονται πρὸς ἀπαρχὰς τῶν θυσιῶν H.; as if from *οὑλο-χόος, - χοέω.Derivatives: ( ὀλβ-άχνιον (with ὀλβ- = ὀλϜ-) n. `basket for the ὀλαί' (EM 257, 53 [Syracus.]; also ὀλβάχιον κανοῦν. Δεινόλοχος H.; ὀλβακήϊα `id.' (Dor. after H. s. εὔπλουτον κανοῦν). See s.v. ὀλαγμεύειν ὀλὰς βάλλειν Phot. with ὀλαιμεύς ὁ (cod. τὸ) τὰς ὀλὰς βάλλων H.; on γ οὑλαί ι s.v. Blumenthal Hesychst. 22. S.s.v. λαίγματα; these words do not belong to οὐλαί as then the suffix α + velar cannot be explained.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: As in Arc. ὀλοαί ο can stand for F (Brugmann-Thumb 44; cf. δοάν = δϜάν s. δήν), we get a basic ὀλϜαί. -- Technical word without convincing connection. The comparison with ὄλυραι and ἔλυμος `barley' (s.v.) is quite hypothetic. Even more doubtful combinations in Specht Ursprung 114, 127 a. 146. - Prob. Pre-Greek; cf. ὄλπα in H..Page in Frisk: 2,443Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑλαί
См. также в других словарях:
χοεῖον — neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χοείον — τὸ, Α (κατά το λεξ. Σούδα) πιθ. «παχὺ ἔντερον» … Dictionary of Greek
ουλοχοείον — οὐλοχοεῑον και οὐλοχόϊον, τὸ (Α) το κάνιστρο ή το αγγείο στο οποίο τοποθετούσαν το χοντροκομμένο κριθάρι με το οποίο πασπάλιζαν το θύμα πριν από τη θυσία. [ΕΤΥΜΟΛ. < οὐλαί + χοεῖον, πιθ. μέσω αμάρτυρου *οὐλοχόος / οὐλοχοῶ] … Dictionary of Greek
