-
1 λογισμος
ὅ1) счет, подсчет, счисление(τῶν ἡμέρων Thuc.; ἐν λογισμῷ ἁμαρτάνειν Plat.)
2) pl. искусство счета, арифметика(λογιομοὺς μανθάνειν Xen.; λογισμούς τε καὴ γεωμετρίαν διδάσκειν Plat.)
3) расчет, учет, соображениеτοιῷδε λογισμῷ Xen. — с таким расчетом;καθιστάναι τινά ἐς λογισμόν Thuc. — заставить кого-л. принять во внимание4) рассуждение, размышление5) способность суждения, разум -
2 αληπτος
21) неприступный, неодолимый(νησιῶται Thuc.; πέτρα Plut.)
2) неуловимый(φεύγοντες Plut.)
3) непостижимый(αἰσθήσει, λογισμῷ Plut.)
-
3 ανενδεης
-
4 απευθυνω
1) выпрямлять, расправлять(πάντα ὀρθά Plat., μαχαιρας καμπτομένας Polyb.; καμπυλας βακτηρίας Plut.)
2) связывать назад, скручивать за спину(χερας δεσμοῖς Soph.)
3) направлять, управлять, править(πλήκτροις τρόπιν Soph.: πόλιν Plat.; τέν κρίσιν τῷ λογισμῷ Plut.)
4) исправлять, вразумлять или карать -
5 ατρεπτος
2неподвижный, неизменный(τὰ παρελθόντα πάντα Arst.; πρόσωπον Luc.; τοῦ σώματος ῥώμη Plut.)
ἄ. πρός τι Plut. — безразличный к чему-л.;χρῆσθαι ἀτρέπτῳ τῷ λογισμῷ πρὸς τὸ δεινόν Plut. — мужественно умирать -
6 διαθεαομαι
разглядывать, рассматривать(τι и λογισμῶ τι Plat.)
διαθεώμενος αὐτῶν ὅσην μὲν χώραν καὴ οἵαν ἔχοιεν Xen. — видя, каковы размеры и свойства их страны -
7 διαφερω
(fut. διοίσω, aor. 1 διήνεγκα - ион. διήνεικα, aor. 2 διήνεγκον: aor. pass. διηνέχθην)1) носить в разные стороны(σκῆπτρα Eur.; καθάπερ ἐν κλύδωνι Plut.)
ἐπὴ λεπτοῦ ναυαγίου διαφέρεσθαι Plut. — носиться (по морю) на тонком обломке разбитого корабля2) разносить, раскладывать, распределять3) переносить, переводитьἔστησαν ὀρθαὴ καὴ διήνεγκαν κόρας Eur. — они встали и огляделись вокруг4) разносить, распространять(κηρύγματα Eur.; ἀγγελίας Luc.; φήμη τις διηνέχθη περί τινος Plut.)
— широко прославлять (τινά Pind.)5) разбрасывать, рассеиватьφυγῇ διαφέρεσθαι δι΄ ἀλλήλων Plut. — разбегаться в разные стороны
6) носить, вынашивать(γαστρὸς ὄγκον Eur.)
διενέγκασα καὴ τεκοῦσα Xen. — выносившая и родившая (ребенка)7) перевозить, доставлять8) вносить, подавать(ψῆφον Eur., Xen., Aeschin., Dem., Plut.)
ψῆφον φανερὰν διενεγκεῖν Thuc. — открыто проголосовать9) переносить, терпеть, сносить(ῥᾷστά τι Soph.; ἀργῶς τέν φυγήν Plut.)
10) ( о времени) вести, проводить(τὸν αἰῶνα Hom.)
θεοὺς σέβων βίον διήνεγκε Eur. — он прожил свою жизнь благочестиво;δ. τὸν πόλεμον Her. — вести затяжную войну (ср. 12);τέν νύκτα κλαίων διήνεγκε Plut. — он провел ночь в слезах11) существовать, жить12) вести до конца, заканчиватьπόλεμον διενείκας Her. — закончив войну (ср. 10)
13) переворачивать, опрокидывать(πάντ΄ ἄνω τε καὴ κάτω Eur.)
14) волновать, смущать, тревожить(διαλγές ἄτα διαφέρει τὸν αἴτιον Aesch.; δ. τὰς ψυχὰς πράγμασι καὴ φροντίσι Plut.): pass. волноваться, колебаться
πολλὰ διενεχθεὴς τῇ γνώμῃ (тж. τῷ λογισμῷ и τοῖς λογισμοῖς) Plut. — долго не зная, какое принять решение15) отличаться, разниться(τινί τινος Plat.)
δ. τινός Eur., Xen., Arph., τινί Xen., Plat., τι, πρός τι и κατά τι Arst., εἴς τι Xen. и ἔν τινι Xen., Dem.; — отличаться чем-л. (в чём)-л.;16) выгодно отличаться, превосходить(τινός τι Aeschin., Luc., τινά τινι Polyb., Diod., τινί τινος Plut., τινί Thuc., Aeschin., Polyb., Plut., εἴς τι Xen., Plat., ἐπί τινι Xen., ἔν τινι Isocr., πρός τι Aeschin. и κατά τι Xen.)
ἱμάτια διαφέροντα Plat. — отличные одежды;πολὺ διέφερεν ἀλέξασθαι ἢ μάχεσθαι Xen. — было гораздо выгоднее вести оборону, чем принять открытый бой;πεπραχέναι διαφέρον τι Polyb. — совершить нечто особенное, отличиться17) med. (aor. διηνέχθην)(тж. δ. ταῖς γνώμαις Polyb.) расходиться во мнениях (ἀλλήλοις Plat. и πρὸς ἀλλήλους Lys., Polyb.; περί τινος Her., Arph., Plat., ἀμφί τινος и ἔν τινι Xen.)
τὰ διαφέροντα Thuc. — спорные вопросы18) преимущ. impers. быть важным, иметь значение(τοῦτο διέφερε τοῖς Θηβαίοις Polyb.)
τὰ διαφέροντα (πράγματα) Thuc., Lys., Isae., Plut.; — важные вопросы;ἰδίᾳ τι αὐτῷ διαφέρει Thuc. — это представляет для него личный интерес;οὔ τί οἱ διέφερε ἀποθανέειν Her. — он относился равнодушно к смерти -
8 εμμενετικος
-
9 επιλαμβανω
(fut. ἐπιλήψομαι, aor. 2 ἐπέλαβον)1) (сверх чего-л.) брать, получать2) (после чего-л.) брать, пробовать(μικρὸν οἰνάριον Plut.)
3) med. хватать(ся), схватывать(ся), ухватывать(ся)(τῶν ἀφλάστων νηός Her.; τὼν νεῶν Thuc.; τῆς ἴτυός τινος Xen.; τῆς χειρός τινος τῇ δεξιᾶ Plat.; τῶν τριχῶν Aeschin.; ἀλλήλων ταῖς χερσί Plut.)
ἐπιλαβόμενος τῶν ἐπισπαστήρων Her. — ухватившись за дверные кольца;ἐπιλαβέσθαι τινὸς λόγου NT. — поймать кого-л. на слове4) тж. med. захватывать, занимать(τόπον τινά Arst., Plut.; med. τῶν ὀρῶν Plut.)
ἐπιλαβέσθαι τι τῶν τῆς πόλεως Plat. — присвоить себе что-л. из государственного имущества;ἐπιλαβέσθαι δασέος Arst. — войти в густые заросли5) (быстро) проходить(πολὺν χῶρον Theocr.)
6) зажимать, затыкать, закрывать(τέν ῥῖνα Arph.; τοῖς ἐπικαλύμμασιν, sc. τοὺς πόρους Arst.; τὸν αὐλίσκον Polyb.)
ἐπιλαμβάνεσθαι τῶν ὀφθαλμῶν Arst. — закрывать себе глаза7) тж. med. удерживать, задерживатьἐ. τὸ ὕδωρ Lys., Isae.; — остановить воду (в водяных часах на время, свидетельских показаний или чтения документов, что не входило в регламент судебного оратора):
νυκτὸς ἐπιλαβούσης τὸ ἔργον Thuc. — когда ночь приостановила битву (ср. 8);ἐ. τι τῆς ὀπίσω ὁδοῦ Her. — преграждать чему-л. движение назад;μέ ἐπιλαμβάνου Eur. — не удерживай (меня);ὀργῆς ἐπιλαβέσθαι Plut. — подавить (свой) гнев;τῆς τύχης ἄνω φερομένης ἐπιλαβέσθαι Plut. — помешать росту своего собственного благополучия8) ( во времени) надвигаться, наступать(ταχὺ ἐπιλαβὸν γῆρας Plat.; νυκτὸς ἐπιλαβούσης Diod.; ὅταν ἐπιλαμβάνῃ τὸ θέρος Arst.)
9) тж. med. совершать нападение или набег, нападатьἐπελάβοντο Κορινθίων ἀναχωρούντων Xen. — (лакедемоняне) атаковали возвращавшихся коринфян;οὐκ ἔχων ὅπῃ ἐπιλάβοιτο Xen. — не имея, к чему придраться10) редко med. охватывать, настигать, овладевать, поражатьδὴς τὸν αὐτὸν οὐκ ἐπελάμβανεν Thuc. — (эта болезнь) не поражала дважды одного и того же (человека);οὐχ ἥδε γὰρ τοιᾷδ΄ ἐπείληπται νόσῳ ; Soph. — да разве она не страдает подобным же недугом?;τέν αἴσθησιν ἐπιληφθείς Plut. — лишившийся чувств;ἥ ἱππομανία πολλῶν ἐπείληπται Luc. — многих охватила страсть к конному спорту11) захватывать врасплох, застигатьἐδεδοίκεσαν μέ σφῶν χειμὼν τέν φυλακέν ἐπιλάβοι Thuc. — (в Афинах) боялись, как бы зима не застигла их гарнизон
12) med. ( в речи) перебивать, прерыватьἐπιλαμβάνου ἐμοῦ, ἐάν τί σοι δοκῶ μέ καλῶς λέγειν Plat. — перебивай меня, если тебе покажется, что я говорю что-л. неправильно
13) med. захватывать, арестовывать(τινος Dem.)
14) med., юр. требовать, оспаривать, заявлять претензию(κτήματος Plat.)
15) med. возражать, протестовать(τοῦ ψηφίσματος Xen.; τῶν εἰρημένων Plut.)
16) med. достигать, обретать, получать(γαλήνης Plat.; ζωῆς αἰωνίου NT.)
νεοχμόν τι ποιέειν δυνάμιος ἐ. Her. — получить возможность совершить какой-л. переворот;ἐ. τινος τῷ τῆς διανοίας λογισμῷ Plat. — постигать что-л. силой размышления;τῆς ἐρημίας ἐπειλημμένοι Dem. — достигшие одиночества, т.е. освободившиеся от соперников17) med. достигать, доживатьἔτη τοῦ πολέμου ἐπέλαβεν ὀκτὼ καὴ ἔνατον ἐκ μέσου, ὅτε ἐπεφεύγει Thuc. — (Хрисид) бежал в середине девятого года войны;
ἀποθνῄσκει ἡμέρας ἑπτακαίδεκα τῆς ἑβδόμης ὑπατείας ἐπιλαβών Plut. — (Марий) умер на семнадцатый день (своего) седьмого консульства18) med. брать на себя, предпринимать, приниматься (за что-л)ἄλλης πολιτείας ἐ. Plat. — заняться рассмотрением другого государственного строя -
10 επισκοτεω
1) затемнять, помрачать, бросать тень(τινι Dem., Polyb., Plut.)
ἐ. τινι τῆς θέας Plat. — заслонять кому-л. вид на что-л.2) перен. затемнять, наносить ущерб, препятствовать(ταῖς τῆς ψυχῆς ἐπιμελείαις Isocr.; τῷ λογισμῷ Arst.; ταῖς ἀρεταῖς τινος Plut.)
ἐ. τῇ κρίσει и πρὸς τὸ κρίνειν Arst. — затемнять суждение -
11 κατακαλυπτω
(у Hom. in tmesi)1) покрывать(μεροὺς κνίσῃ Hom.)
2) закрывать, окутывать(κρᾶτα, Ἴδην νεφέεσσι Hom., τέν νύμφην Plut.; κεφαλήν NT.)
κἂν κατακεκαλυμμένος τις γνοίη погов. Plat. — даже с завязанными глазами легко узнать;τῷ λογισμῷ τούτῳ κατακαλυψάμενος Plat. — прикрывшись этим рассуждением -
12 ξυναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками -
13 ορμημα
- ατος τό1) побуждение, стимул(ὅ. τῷ λογισμῷ προστιθέναι Plut.)
2) стремительность, сила3) стремление, порыв, томление -
14 παρακατεχω
1) удерживать, сдерживать(τινά Thuc.; τέν ὁρμήν τινος Polyb.; τῷ λογισμῷ τὸ πάθος Plut.)
2) задерживать, не пускать (sc. τὸν βουλόμενον εἰσιέναι Polyb.)3) успокаивать, утолять(τὰς ὠδῖνας Diod.)
-
15 πιστον
τό1) верность, честность, добросовестностьτὸ π. τῆς πολιτείας καὴ ὁμιλίας Thuc. — добросовестность как в общественных, так и в частных отношениях
2) хранящий верность, преданная душаπιστὰ πιστῶν Aesch. — вернейшие из верных
3) залог, ручательство, честное словоπιστὰ δοῦναι καὴ λαβεῖν Xen. — поклясться друг другу;
τὸ π. τῆς ἀληθείας νέμειν Soph. — ручаться в истинности4) вера, довериеμετὰ τοῦ πιστοῦ τῆς ἐπιστήμης Thuc. — в силу уверенного знания;
οὐ τοῦ ξυμφέροντος λογισμῷ, (ἀλλὰ) τῆς ἐλευθερίας τῷ πιστῷ Thuc. — не из соображений выгоды, а из благородного доверия -
16 συναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками
См. также в других словарях:
λογισμῶ — λογισμός counting masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λογισμῷ — λογισμός counting masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λογισμῶι — λογισμῷ , λογισμός counting masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συναιρώ — συναιρῶ, έω, ΝΜΑ [αἱρῶ] 1. κάνω συναίρεση δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου (α. «το ο και το ου συναιρούνται» β. «τὸ ε και το ᾱ συναιροῡνται εἰς η», Απόλλ. Δύσκ.) 2. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) συνηρημένος, η, ο(ν) αυτός που έχει υποστεί … Dictionary of Greek
безоумьныи — (178) пр. 1.Лишенный ума, сознания: Аполинарии... безоумьна хс҃а рещи дьрьзнɤ ||=въ оума бо мѣсто рече. бѣ въ нѥмь б҃ъ слово. (ἄνουν) ΚΕ XII, 283а б; се же гл҃ть б҃ословець. съ ере(с)ю аполинарьевою борѩсѩ. гл҃щю пло(т) безумну и бе||здушну имѣти … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ακατάσκευος — η, ο (Α ἀκατάσκευος, ον) [κατασκευή] ανεπιτήδευτος, απέριττος, απλός μσν. άμορφος, αυτός που δεν έχει λάβει την οριστική του μορφή, βλ. ακατασκεύαστος αρχ. 1. απλός, αστόλιστος, γυμνός «τὴν ἁπλήν τε καὶ ἀκατάσκευον... τῆς θείας γραφῆς διάνοιαν»… … Dictionary of Greek
λογισμός — (Μαθημ.). Όρος που συναντάται σε διάφορα πεδία των μαθηματικών: απειροστικός λ., διαφορικός λ., ολοκληρωτικός λ., αριθμητικός λ., διανυσματικός λ., από μνήμης λ., γραπτός λ., μηχανικός λ., λ. της λογικής κλπ. Ο όρος λ. χρησιμοποιήθηκε αρχικά για… … Dictionary of Greek
μύω — (Α) 1. (μτβ.) κλείνω («ὕπνος ἔμυσε κόρας», Ανθ. Παλ.) 2. (αμτβ.) (για ανθρώπους και ζώα) κλείνω τα μάτια ή τα χείλια («μύω τε καὶ δέδορκα», Σοφ.) 3. (για τα μάτια, το στόμα ή άλλο συστελλόμενο άνοιγμα) είμαι κλειστός, κλείνω, κλείνομαι 4. (για… … Dictionary of Greek
νοογάστωρ — νοογάστωρ, ορος, ό και ἡ (Μ) αυτός που κάνει πνευματική εργασία, όπως είναι η σύνταξη συγγραμμάτων ή η συγγραφή ποιημάτων, και ζει από τα χρήματα που κερδίζει από την εργασία αυτή («νοογάστωρ ἐστίν, ὅς λογισμῷ συγγράμματα συντάττων, ἐξηγήσεις καὶ … Dictionary of Greek
οιοβώτας — οἰοβώτας, ὁ (Α) (ποιητ. τ.) 1. αυτός που τρέφεται, που βόσκει μόνος του 2. μτφ. (για τον Αίαντα) αυτός που περιπλανιέται μόνος («νῡν δ αὖ φρενὸς οἰοβώτας φίλοις μέγα πένθος ηὕρηται», Σοφ.) 3. (κατά το λεξ. Σούδα) «οἰοβώτης, αὐθαίρετος, ὡς ἂν εἴπη … Dictionary of Greek
οιόβιος — οἰόβιος, ον (Α) 1. αυτός που ζει μόνος 2. (κατά το λεξ. Σούδα) «αὐθαίρετος, μονότροπος, μεμονωμένος τῷ λογισμῷ, ἐκτὸς φρενῶν». [ΕΤΥΜΟΛ. < οἶος (Ι) «μόνος» + βίος (πρβλ. ολιγό βιος)] … Dictionary of Greek