-
41 ανωνυμος
21) не имеющий названия, безымянный(ἄνθρωπος Hom.; χώρα Her.)
οἶκος ἀ. γενόμενος Isocr. — пресекшийся род2) ( о римлянах) не имеющий cognomen(Plut., напр., C. Marius)
3) безымянный, анонимный(μήνυσις Lys.)
4) неизреченный, неименуемый(θεαί Eur. = Ἐρινύες)
5) безвестный, бесславный(γῆρας Pind.; πατρίς Eur., Arph., Lys.; ὄνομα Arph.; κλεινὸς καὴ μέ ἀ. Plat.)
-
42 αξυλος
-
43 αοικητος
21) необитаемый, безлюдный(Λιβύη Her.; χώρα Isocr.; πόλις Plat.; τόποι Arst.; ἐρημία Plut.)
2) бездомный(ἀοίκητον ποιεῖν τινα Dem.; ἀ. ἑστώς Luc. - v. l. ἄοικος)
-
44 απαθης
21) нечувствительный, бесчувственный(ὥσπερ λίθος Arst.)
2) невосприимчивый, тж. невозмутимый, бесстрастный, равнодушный(πρὸς τὸν θάνατον Arst.; ὑπὸ τῶν παρόντων Plut.)
3) не испытавший, не изведавший(καλῶν μεγάλων Her.)
4) не пострадавший, нетронутый, незадетый(κακῶν Her., Lys., Xen.; πάσης δυσχερείας Arst.; νόσων Dem.; ὑπὸ τοῦ πυρός Plut.)
; невредимый(οἶοι Aesch.; χώρα Thuc.)
5) недоступный (чему-л.), не подверженныйτὸ ὑπὸ χρημάτων ἀπαθές Plut. — бескорыстие, отсутствие склонности к стяжательству;
ἀ. τῷ πυρί Luc. — не боящийся огня6) не подверженный изменениям, неизменный(αἱ ἰδέαι Arst.; νοῦς Arst., Plut.)
7) не вызывающий сострадания, не производящий впечатления(τὸ οὐ τραγικόν Arst.)
8) грам. (о глаголе) непереходный -
45 απαλλοτριοω
1) отчуждать, отнимать(τι ἀπό τινος Aeschin.; ἀπαλλοτριοῦσθαί τινος Polyb.)
ἀπαλλοτριοῦσθαι τῶν σωφρονούντων λογισμῶν и ἀπηλλοτριωμένας ἔχειν τὰς φρένας Plut. — быть лишенным здравого смысла;ἀ. τῆς πρός τινα εὐνοίας Polyb. — лишить кого-л. (чьего-л.) расположения;χώρα πρὸς φυτείαν ἀμπέλου ἀπηλλοτριωμένη Diod. — земля, непригодная для виноградарства2) отчуждать (от себя), отдавать(οἰκεῖα Arst.)
-
46 απορθητος
-
47 απρονοητος
21) лишенный прозорливости, непредусмотрительный, действующий необдуманно Xen., Polyb.2) не заботящийся, не пекущийся(τῶν ἐπὴ γῆς πραγμάτων Luc.)
3) непреднамеренный, невольный(ἀκρασία Arst.)
4) неизученный, необследованный(τόποι Polyb.; ἀ. αἰτία καὴ ἄδηλος Plut.)
5) не обеспеченный охраной(χώρα Polyb.)
6) застигнутый врасплох(ἀ. ληφθῆναι Polyb.)
-
48 Αρβηλιτις
-
49 Αργολις
-
50 αργος
I3белый, блистающий, сверкающий(χήν Hom.; ἀντὴ λευκοῦ ἀργόν, sc. λέγειν Arst.)
II3быстрый, резвый, проворный(κύνες Hom.)
2 и 3[стяж. к ἀεργός]1) бездеятельный, праздный, ленивый(τινος Eur., περί τι Plat., Plut. и πρός τι Plut.)
2) вялый, медленный, затяжной(πόλεμος Plut.)
3) невозделываемый, необработанный(χώρα Xen., Arst.; ἀργὰ τῆς γῆς Plut.)
4) лежащий без дела, не приносящий прибыли, непроизводительный(χρήματα Dem.)
5) бесполезный, бесплодный(διατριβή Arph., Isocr.)
δόρυ ἀργόν Eur. — копье, не наносящее ран6) неспособный, не(при)годный(ἐς τὸ δρᾶν τι Thuc.: ἐπί и πρός τι Plut.)
7) несостоявшийся, несовершившийся(μάχη Plat.)
οὐκ ἐν ἀργοῖς πράττεσθαί τι Soph. — не упустить чего-л.;ἓν δ΄ ἐστὴν ἡμῖν ἀργόν Eur. — нам остается сделать лишь одно -
51 ασπορος
-
52 αστιβης
-
53 ασφαλης
21) незыблемый, непоколебимый(ἕδος θεῶν Hom. и θεοῖς Hes.; βάθρον πολίων Pind.; θεῶν νόμιμα Soph.; ὄχημα Xen.; βάσις Plat.; κόσμος Plut.)
2) надежный, верный, стойкий(φῶτες Soph.)
3) осмотрительный, осторожный(στρατηλάτης Eur.)
φρονεῖν οἱ ταχεῖς οὐκ ἀσφαλεῖς Soph. — поспешные в решениях поступают опрометчиво4) защищенный от опасностей, безопасный(αἰών Pind.; ἔξοδος Soph.; ὅρος Xen.; χώρα Plut.)
5) основательный, убедительный(ῥήτωρ Xen.)
-
54 Αταρνειτις
-
55 ατελης
21) несовершившийся, несостоявшийся(ἐξοστρακισμός Plut.)
οὐκ ἀ. γενέσθαι Hom. — неизбежно произойти;εἰρήνη ἐγένετο ἀ. Xen. — мир не был заключен;τὰ λελεγμένα ἀτελῆ τινι φυλάξασθαι Soph. — забыть о том, что кем-л. сказано;ἀτελεῖ τῇ νίκῃ Thuc. — не добившись победы2) невыполненный(ὁμολογία Plat.)
3) не доведенный до конца, незаконченный (sc. τείχισις Thuc.; στρατεία Plut.)4) незрелый, недоразвитый(καρπός Pind.; ζῷον Arst.)
5) неполноправный(πολίτης Arst.)
6) бесконечный(ἀ. καὴ ἄπειρος Plat.)
7) бесцельный, бесплодный, напрасный(ὑδρεῖαι Δαναΐδων Plat.; ἥ φύσις οὐδὲν ἀτελὲς ποιεῖ Arst.)
8) не достигнувший, не добившийся(τινος Plat.)
ἀτελῆ τινα ἀποπέμψαι Plat. — отослать кого-л. ни с чем9) не умеющий, неспособный, немощный(νόος Pind.; περί τινος Arst.)
10) непосвященный(ἱερῶν HH.)
11) свободный от обложения, свободный от повинностей(χώρα Her.; ὀρφανοί Lys.; τῶν ἄλλων λειτουργιῶν Dem.)
12) не отягощенный налогами, свободный от вычетов, чистый(ὀβολός Xen.; μνᾶ Xen., Dem.)
-
56 αυταρκης
21) самодовлеющий, достаточно сильный или богатый, не нуждающийся в посторонней помощи, независимый(θεός Plat.; χώρα Isocr., Polyb.; τὸ τέλειον ἀγαθόν Arst.)
ἥ πόλις αὐτάρκη θέσιν κειμένη Thuc. — город, выгодно расположенный;οἰκία αὐταρκέστερον ἑνός, πόλις δ΄ οἰκίας Arst. — семья (экономически) самостоятельнее личности, а город - семьи;αὐ. εἴς τι Plat., πρός τι Xen., Plat., Polyb., Plut. и ποιεῖν τι Xen., Dem. — обладающий достаточными средствами для чего-л.2) довольствующийся своим, удовлетворенный(ὅ σοφός Arst.; ἔχων ἅλα καὴ δύο κρῖμνα Anth.)
-
57 αφιππος
-
58 αφοριζω
1) отделять, отмежевывать, отграничивать(χώραν Plat.; Ἑλλάδα Polyb.; τὸ τεῖχος τῇ γραμμῇ Plut.; οὐσία ἀφωρισμένη Dem.)
2) граничить, соприкасаться(ὅροι ἀφορίζοντες τὸν Ἀσωπόν Plat.)
3) med. захватывать, завоевывать(ἥ ὑφ΄ ὑμῶν ἀφοριοθεῖσα χώρα Isocr.)
4) тж. med. определять, обозначать(τέχνην Plat.)
τὸ εἶδος καὴ τὸ γένος περὴ οὐσίαν τὸ ποιὸν ἀφορίζει Arst. — вид и род определяют качества сущности;ὅ μακρότατος χρόνος ἀφωρισμένος Plat. — предельный возраст5) med. класть предел, заканчивать(τέν βύβλον Polyb.; τὸν λόγον περί τινος Isocr.)
6) отделять, выделять, обособлять(τί τινος Plat.; χωρίς Arst.)
7) изгонять(τινὰ γᾶς Ἰλιάδος Eur. - in tmesi)
,8) отлучать(τινά NT.)
9) med. устранять, исключатьἀ. τιμάς τινος Eur. — лишать кого-л. почестей
-
59 βαθυς
1) глубокий(τάφρος, ἅλς Hom.; τομή Plut.; πληγή Luc.)
; глубокий, т.е. образующий высокие кучи(ἄμαθος Hom.; τέφραι Plut.)
β. πτῶμα Aesch. — падение с большой высоты2) обнесенный высоким забором(αὐλή Hom.)
3) глубоко вдающийся, образующий глубокую бухту(ἠϊών Hom.)
,4) вытянутый в глубину(φάλαγξ Xen.)
5) плотный, густой(ἀήρ Hom.)
6) густой, обильный(λήϊον Hom.; τρίχες, σῖτος ἐν τῷ πεδίῳ Xen.; πώγων Luc.)
7) покрытый толстым слоем почвы, т.е. плодородный, тучный(γῆ Eur.; χώρα Plut.)
8) богатый(κλῆρος Pind.; ἄνδρες Xen.)
9) сильный, великий(λαῖλαψ Hom.; κίνδυνος Pind.; τέρψις Soph.)
10) глубокий, крепкий(ὕπνος Luc.)
11) глубокий, т.е. нерушимый(σιγή Luc.; εἰρήνη Anth.)
12) глубокий, т.е. поздний, глухойβαθὺ γῆρας Anth. — глубокая старость13) глубокий, сознательный, серьезный(φρήν Hom., Pind., Aesch.; ἤθεα Her.)
-
60 γειτων
Iἐκ (τῶν) γειτόνων Arph., Lys., ἀπὸ γειτόνων Diod. — от или у соседей;
II2gen. ονος1) соседний(πόντος Pind.; πόλις Pind., Plat.; χώρα Aesch.; Σκαμάνδριοι ῥοαί Soph.; τινί Eur., Xen., Plat. и τινός Eur., Xen.)
2) близкий, сходный(πρός τι Arst.)
ἐν γειτόνων εἶναι Luc. — быть сходным
См. также в других словарях:
χώρα — χώρᾱ , χώρα space fem nom/voc/acc dual χώρᾱ , χώρα space fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χώρᾳ — χώρᾱͅ , χώρα space fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χώρα — Oνομασία 5 οικισμών. 1. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 400 μ.), στην πρώην επαρχία Γορτυνίας, του νομού Αρκαδίας. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου (19 τ. χλμ.) στον οποίο υπάγονται και οι οικισμοί Δωδεκάμετρο (υψόμ. 170 μ.) και Εληά (υψόμ. 200 μ.). 2.… … Dictionary of Greek
χώρα — η 1. τμήμα της επιφάνειας της γης, κράτος: Η Γαλλία είναι μια μεγάλη χώρα της Ευρώπης. 2. ως κύρ. όν., Xώρα συνήθ. ο μεγαλύτερος οικισμός νησιού που αποτελεί και την πρωτεύουσά του. 3. ορισμένο μέρος της επιφάνειας του σώματος που αντιστοιχεί σε… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Χώρα — Sp Chorà Ap Χώρα/Chora L PV Graikija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Χώρα Γαϊτσών — Ορεινός οικισμός (υψόμ. 600 μ.), στην πρώην επαρχία Καλαμών, του νομού Μεσσηνίας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Κέντρου … Dictionary of Greek
Χώρα Σφακίων — Παράλιος οικισμός (υψόμ. 80 μ.), στην πρώην επαρχία Σφακίων, του νομού Χανίων. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου (46 τ. χλμ.), στον οποίο ανήκουν ο οικισμός Κομιτάδες (υψόμ. 200 μ.) και η Βριτομάρτις. Η X.Σ. σήμερα είναι μικρό χωριό, άλλοτε όμως… … Dictionary of Greek
Βάσκων, χώρα των- — (βασκ. Euskadi, ισπαν. Pais Vasco). Περιοχή των δυτικών Πυρηναίων, μοιρασμένη μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας, που διαφέρει από τις άλλες για την εθνική ιδιορρυθμία του πληθυσμού της, ο οποίος στην απόλυτη πλειοψηφία του είναι Βάσκοι. Οι γαλλικές… … Dictionary of Greek
Μεγάλη Χώρα — Sp Megãli Chorà Ap Μεγάλη Χώρα/Megali Chora L V Graikija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Άνω Χώρα — Ορεινός οικισμός (υψόμ. 1.060 μ., 404 κάτ.) στην πρώην επαρχία Ναυπακτίας του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Αποτελεί έδρα του δήμου Αποδοτίας … Dictionary of Greek
Έξω Χώρα — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 340 μ., 160 κάτ.) της Ζακύνθου. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού, στις δυτικές πλαγιές του βουνού Βραχιώνας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ελατίων του νομού Ζακύνθου … Dictionary of Greek