-
1 τυφλών
τυφλόςblind: fem gen plτυφλόςblind: masc /neut gen plτυφλόωblind: pres part act masc voc sg (doric aeolic)τυφλόωblind: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)τυφλόωblind: pres part act masc nom sgτυφλόωblind: pres inf act (doric) -
2 τυφλῶν
τυφλόςblind: fem gen plτυφλόςblind: masc /neut gen plτυφλόωblind: pres part act masc voc sg (doric aeolic)τυφλόωblind: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)τυφλόωblind: pres part act masc nom sgτυφλόωblind: pres inf act (doric) -
3 τυφλῶν
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > τυφλῶν
-
4 τυφλών
-
5 ὁδηγός
ὁδηγός, οῦ, ὁ (ὁδός, ἡγέομαι; on ὁδαγός [cod. D and ApcrEzek P2, recto 7] s. B-D-F §29, 3)① one who leads the way in reaching a desired destination, guide, leader (Polyb. 5, 5, 15; Plut., Alex. 680 [27, 3]; PCairZen 770, 14 [III B.C.]; Jos., Ant. 12, 305; 1 Macc 4:2; 2 Macc 5:15; cp. Philo, Mos. 1, 178) of Judas as guide for the men who arrested Jesus Ac 1:16.② one who assists another in following a path, guide, leader, in imagery (Wsd 7:15; 18:3; Jos., Ant. 1, 217) ὁδηγὸς τυφλῶν a guide for the blind Ro 2:19. τυφλοί εἰσιν ὁδηγοὶ τυφλῶν they are blind leaders of the blind Mt 15:14. ὁδηγοὶ τυφλοί (Paroem. Gr.: Apostol. 11, 50) 23:16, 24.—DELG s.v. ὁδός. TW. -
6 ἀμβλυώττω
ἀμβλυώττω, stumpf-, blödsichtig sein, ὀφϑαλμοὶ – καὶ ἐγγὺς φαίνονται τυφλῶν Plat. Rep. VI, 508 c. öfter; πρὸς τὸ φῶς Luc. Cont. 1; ὑπὸ γήρως Icarom 6; übertr., Plat. Rep. VI, 508 d.
-
7 ἐγγύς
ἐγγύς (verwandt mit ἄγχι, falsch von ἐγκυτί abgeletet), adv., nahe; gew. – 1) vom Orte, in der Nähe; a) absolut; στῆ δὲ μάλ' ἐγγὺς ἰών Il. 5, 611; oft ἐγγὺς ἐών, wie Hes. O. 247; ἐγγὺς ὄντες Thuc. 3, 55; Ggstz πόῤῥω Plat. Prot. 356 e, oft. Auch ἐγγὺς χωρεῖ, rückt nahe heran, Aesch. Spt. 59; προςέρχεται τόδ' ἐγγύς Soph. Phil. 788. So auch in Prosa bei Verbis der Bewegung; προςιών Plat. Charm. 154 a; ähnl. οἱ ἱππεῖς ἀεὶ ἐγγύτερον ἐγίγνοντο τοῠ ἄρχοντος Xen. Cyr. 7, 5, 5. – b) gew. mit dem gen.; ἐγγὺς ὁδοῖο, nahe am Wege, Il. 10, 274; ἁλὸς ἐγγὺς ἐοῦσα 15, 619; u. sonst; ἐγγὺς ναῖον πόλιος Hes. Sc. 464; ἐγγὺς ἑστῶτες τάφου Aesch. Pers. 672, u. öfter Tragg. u. in Prosa. Vom Alter, σχεδὸν ἐγγὺς ἤδη τῶν ἐνενήκοντα ἐτῶν, nahe an 90 Jahre, Plat. Tim. 21 b. – c) seltener mit dem dat.; οὐ γάρ οἱ ἵπποι ἐγγὺς ἔσαν Il. 11, 339, wo οἱ freilich enger zu ἔσαν bezogen werden kann; τοῖςδ' ἐγγὸς ὄντας Eur. Heracl. 37; öfter bei Sp., wie Paus. 2, 8, 1. 6, 24, 4. – 2) von der Zeit, nahe bevorstehend; ἐγγὺς δέ τι κακὸν Πριάμοιο τέκεσσιν Il. 22, 453, was aber besser, wie Od. 10, 86 ἐγγὺς γὰρ νυκτός τε καὶ ἤματός εἰσι κέλευϑοι, örtlich zu nehmen; denn wenn das Fortgehen des Nachts unmittelbar dem des Tages folgt, so sind sie auch örtlich nahe bei einander. Deutlicher von der Zeit: ὁ μὲν ἀγὼν ἐγγὺς ἡμῖν Xen. Cyr. 2, 3, 2; ὁ ἐγγύ τατα χρόνος Plat. Polit. 273 c. – 3) bei Zahlen, beinahe, fast; ἔτη ἐγγὺς τριακόσια Thuc. 6, 5; ἐγγὺς καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονώς Plat. Men. 91 e; ἐγγὺς ἐνιαυτὸν ἐδέδετο Lys. 6, 23; τόξα ἐγγὺς τριπήχη Xen. An. 4, 3, 28; Hell. 2, 4, 32; auch ἐγγὺς μυρίων, An. 5, 7, 9. – 4) übh. nahe kommend, beinahe, ähnlich; ἢ ἐγγύς τι καὶ παραπλήσιον Plat. Gorg. 520 a; ἐγγὺς φαίνονται τυφλῶν Rep. VI, 598 c; vgl. Menex. 248 a; ἐγγυτάτω τιαροειδής, fast ganz turbanähnlich, Xen. An. 5, 4, 13. Aehnl. ἐγγύς τι τείνειν τοῦ τεϑνάναι, dem Tode fast gleich sein, Plat. Phaed. 65 a; vgl. Rep. VIII, 548 d. Mit der Negation, wie οὐκ ἐποίουν ταῠτα οὐδ' ἐγγύς, auch nicht nahe, d. i. ganz u. gar nicht; Dem. oft, z. B. 18, 12. 37, 38; Luc. pro imag. 10. – 5) Von der Verwandtschaft; οἱ Ζηνὸς ἐγγύς Aesch. frg. bei Plat. Rep. III, 391 e; φάσκοντες ἐγγύτατα γένους εἶναι Aesch. Suppl. 383; ἐγγυτάτω ὢν γένους Is. 5, 10, wie Ar. Av. 1664; ὅσῳ μου ἐγγυτέρω ἐστὲ γένει Plat. Apol. 30 a; τοὺς ἐγγύτατα γένους Hipp. mai. 304 d. – Comparat. ἐγγύτερος, gew. im neutr. od. adverb. ἐγγυτέρω; Xen. Mem. 4, 3, 8; ἔγγιον, Hipp., Pol. u. Sp. – Superl. ἐγγύτατος, gewöhnl. ἐγγύτατα u. ἐγγυτάτω, Hippocr. u. Sp. auch ἔγγιστα, wie schon Antiph. 4 δ 11 steht.
-
8 οίκος
ο1) дом;ο κατ' οίκον περιορισμός — домашний арест;
2) знатный род; известная семья;3) предприятие; фирма; компания;εμπορικός οίκος — торговая фирма;
εκδοτικός οίκο — издательство;
4) аппарат, администрация президента или короля;ο στρατιωτικός οίκος τού βασιλέως — военный аппарат, военная администрация при короле;
5) дом, заведение;οίκος του φοιτητού — общежитие, пансион, интернат для студентов;
γ τα εν οίκω μη εν δήμω погов, не выносить сора из избы -
9 γλαμυρός
A blear-eyed,ὁφθαλμοί Hp.Mul.2.116
, 119; prov., ἐν τυφλῶν πόλεϊ γ. βασιλεύει 'dans le royaume des aveugles le borgne est roi', Sch.Il.24.192.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γλαμυρός
-
10 νυκτάλωψ
A = ὁ τῆς νυκτὸς ὁρῶν, i.e. suffering from day-blindness, Id.Prorrh.2.33, cf. Gal.19.435, 14.776 ; ἐν οἰκίᾳ τυφλῶν καὶ ὁ ν. ὀξυδερκής Prov. ap. Jo. Sic.in Rh.6.293 W. ; but also,2 = ὁ τῆς νυκτὸς ἀλαός, night-blind, Gal.19.124, cf. Plin.HN8.203, Aët.7.48, etc.3ν.
ubi homo neque matutino tempore videt neque vespertino,Ulp.
in Dig.20.1.10.4.II as Subst., incapacity to see except in bright light, night-blindness, Hp.Epid.6.7.1, Arist.GA 780a16 (pl.), Gal.10.84, Id. ap. Orib.Syn.8.48.1.2 day-blindness, Dem.Ophth. ap. Simon.Jan. s.v. nictilopa.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νυκτάλωψ
-
11 τυφλίνης
A blind snake, perh. Pseudopus pallasi,τυφλίναι ὄφεις Arist.HA 567b25
; - ίνοις ὄφεσιν ib. 604b25: called [full] τυφλώψ in Nic.Th. 492, Ael.NA8.13 (on the accent, v. Hdn.Gr.2.66); [full] τυφλίας and [full] τυφλών in Hsch. (unless these are errors for τυφλίνας, τυφλώψ); τυφλιης, τυφλίς, and τυφαις = caeciola, caecilia, ciccola, Gloss. (fort. τυφλίνης, τυφλίας) ; τυφλείας = caecula, ib.:—cf. κωφίας.II τυφλῖνος, ὁ, a Nile fish, Marc.Sid.25, Hsch.; also τυφλίνης (τυφλῆνις, τυφλενες codd.) Artem.4.56; τύφλην (nom.) Ath.7.312b: [var] Dim. [full] τυφλινίδιον, τό, Xenocr. ap. Orib.2.58.152 (- φλην-codd.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τυφλίνης
-
12 ἐγγύς
A- τέρῳ Hell.Oxy.6.3
), also - ύτερον Pl.Lg. 704e: [comp] Sup. ἐγγυτάτω or - ύτατα (first in Hp., and [dialect] Att.); also ἔγγῑον, ἔγγιστα (v. ἐγγίων).I of Place, near, nigh, at hand: freq. in Hom.,ἐ. γὰρ νυκτός τε καὶ ἤματός εἰσι κέλευθοι Od.10.86
: c. gen., hard by, near to; so λύπας ἐγγυτέρω nearer to grief, S.OC 1217: c. dat., Il.11.340, E.Heracl.37; ἐγγὺς ὁδῷ dub. in IG12.974: mostly with Verbs of rest, ἐ. ἑστάναι, παρεστάναι, A.Pers. 686, Eu.65; butἐ. χωρεῖν Id.Th.59
: c. gen.,οἱ ἐγγυτάτω τῆς ἀγορᾶς κατεσκευασμένοι Lys.24.20
, etc.II of Time, nigh at hand, Il.22.453;ἐ. ἡμῖν ὁ ἀγών X.Cyr.2.3.2
.III of Numbers, etc., nearly,ἔτεσι ἐ. εἴκοσι Th.6.5
;μισθὸς ἐ. ἐνιαυτοῦ X.HG3.1.28
: generally, nearly, almost,ἐ. ἔγνως S.Ichn.301
; οὐδ' ἐ. τινος not nearly, i. e. not by a great deal, nothing like it, Pl.Smp. 198b; ἔχει οὐχ οὕτω ταῦτα οὐδ' ἐ. not so.. nor yet nearly so, D.21.30;οὐκ ἐποίουν τοῦτο, οὐδ' ἐ. Id.18.96
; mostly, Hp.Mochl.34.IV of Qualities, coming near,ἐ. τι καὶ παραπλήσιον Pl.Grg. 520a
; ἐγγύτατα τοῦ νῦν τρόπου, τῆς ξυμπάσης γνώμης, Th.1.13,22;ὅτι ἐγγύτατα τούτων Id.7.86
;κοινῇ δὲ πᾶσιν οὐδεὶς ἐγγυτέρω D.18.288
; ; ἐ. εἶναι, c. gen., Id.Phd. 116b;ἐ. τυφλῶν Id.R. 508c
; ἐ. τι τείνειν τοῦ τεθνάναι very near death, Id.Phd. 65a;κακῶς παθεῖν ἐγγύτατα D.21.123
.V of Relationship, akin to,οἱ Ζηνὸς ἐ. A.Fr. 162
; ἐγγυτέρω γένει or γένους, Pl.Ap. 30a, Is.3.72;ἐγγύτατα γένους A.Supp. 388
, Lys.Fr.41, Pl.Hp.Ma. 304d;ἐγγυτάτω γένους IG12.77
, Ar.Av. 1666. -
13 γενετή
γενετή, ῆς, ἡ coming into being through birth, birth, ἐκ γενετῆς fr. birth (Hom. et al.; Lev 25:47; Esth 4:17m; Jos., Ant. 8, 157; Just., A I, 22, 6, D. 69, 6 [cp. J 9:1]) of blind pers. J 9:1 (so also Heraclides, Pol. 30 τυφλὸς ἐκ γ.; Paus. 4, 12, 7; Sext. Emp., Math. 11, 238; Philostrat., Ep. 12 p. 230, 31 μακαρίων τῶν ἐκ γενετῆς τυφλῶν; Mel., P. 90, 670).—KBornhäuser, NKZ 38, 1927, 433–37.—DELG s.v. γίγνομαι p. 223. M-M. -
14 κωφός
κωφός, ή, όν (s. next entry; Hom.+; ins, pap, LXX, TestSol, JosAs; Ar. 13, 1; Tat. 26, 3) prim. mng. ‘blunt, dull’① pert. to lack of speech capability, mute (Hdt. 1, 47, 3; Wsd 10:21; Philo, In Flacc. 20; Jos., Ant. 18, 135) ἐλάλησεν ὁ κωφός Mt 9:33; cp. vs. 32; 12:22ab; 15:30f; Lk 1:22; 11:14ab.② pert. to lack of hearing capability, deaf (Hom. Hymns; X., Cyr. 3, 1, 19 al.; Fgm. of Ostanes A 15 [JBidez-FCumont, Les mages hellénisés ’38 II p. 334]: it praises a θεῖον ὕδωρ, which heals all infirmities: ὀφθαλμοὶ βλέπουσι τυφλῶν, ὦτα ἀκούουσι κωφῶν, μογιλάλοι τρανῶς λαλοῦσιν; Ex 4:11; Is 43:8; Ps 37:14; Philo, Mut. Nom. 143 οὐδὲ κωφὸς ἀκούειν) κωφοὶ ἀκούουσιν Mt 11:5; Mk 7:32, 37; 9:25; Lk 7:22 (Mt 11:5; Lk 7:22 have also been taken fig. [so Parmenides 6, 7 κωφοὶ κ. τυφλοί of those without knowledge; Heraclitus B, 34; Epict. 2, 23, 22; 2, 24, 19; Tat. 26, 3 τυφλὸς κωφῷ debate in the manner of the blind with the deaf; Dio Chrys. 80 (30), 42 τυφλοὶ κ. κωφοί]: HHoltzmann; Wlh.; JMoffatt, ET 18, 1907, 286f; OHoltzmann; EKlostermann).③ deaf and mute (Philo, Spec. Leg. 4, 197; SibOr 4, 28) fig. of cult images, that neither hear nor answer (Hab 2:18; 3 Macc 4:16; JosAs; Ar. 13:1) Dg 2:4; 3:3, 5.—B. 320f. DELG. M-M. TW. -
15 τυφλός
τυφλός, ή, όν (s. next entry; Hom.+) ‘blind’① pert. to being unable to see, blind, lit. (freq. in the canonical gospels)ⓐ adj.α. as attribute ἄνθρωπος τυφλός J 9:1 (s. γενετή); τυφ. προσαίτης Mk 10:46.β. as predicate J 9:18, 24; Ac 13:11 (cp. blindness resulting fr. exposure to an apparition Hdt. 6, 117; Plut., Mor. 305c; s. Reader, Polemo 239); Dg 2:4 (almost word for word like Plut., Mor. 420b εἴδωλα κωφὰ κ. τυφλὰ κ. ἄψυχα). Mostlyⓑ subst. Mt 9:27f; 11:5; 20:30; Mk 8:22f (LSzimonidesz, D. Heilung des Blinden von Bethsaida u. Buddhas Gleichn. von den Blindgeborenen u. dem Elefanten: NThT 24, ’35, 233–59); 10:49, 51; Lk 7:21f; J 5:3; 10:21; 11:37 al. (on Mt 11:5; Lk 7:22 s. also κωφός 2). On Mt 15:14; Lk 6:39 s. ὁδηγέω 1 and cp. Sext. Emp., Πρὸς Μαθημ. I, 31 ὡς οὐδὲ ὁ τυφλὸς τὸν τυφλὸν ὁδηγεῖν (sc. δύναται). τυφλοὺς θεραπεύων AcPl Ha 8, 36.② pert. to being unable to understand, incapable of comprehending, blind, of mental and spiritual blindness in imagery, fig. ext. of mng. 1 (since Pind.; Soph., Oed. R. 371; Lucian, Vit. Auct. 18 τῆς ψυχῆς τὸν ὀφθαλμόν; Ps 145:8; Philo; Jos., C. Ap. 2, 142 τυφλὸς τὸν νοῦν. ὀφθαλμοὶ τυφλῶν τὴν ψυχήν Orig., C. Cels. 2, 48, 38.).ⓐ adj.α. as attribute ὁδηγὸς τυφλός (cp. X., Mem. 1, 3, 4; Demetr. Phaler. [IV B.C.; ed. FWehrli ’49], Fgm. 121 οὐ μόνον τὸν πλοῦτον τυφλόν, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁδηγοῦσαν αὐτὸν τύχην; Philo, Virt. 7; Just., D. 134, 1) Mt 15:14; 23:16, 24. Φαρισαῖε τυφλέ vs. 26.β. as a predicate J 9:40f; 2 Pt 1:9; Rv 3:17. τυφλοί εἰσιν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν Ox 1 verso, 20f=GTh 28.ⓑ subst. Mt 23:17, 19; Ro 2:19 here metaphorically of those not converted to Mosaic way of life; B 14:7 (Is 42:7), 9 (Is 61:1), οὐαὶ τυφλοὶ μὴ ὁρῶντες Ox 840, 31.—SRoth, The Blind, the Lame, and the Poor ’97 (Luke-Acts).—B. 322. DELG s.v. τύφομαι B. M-M. EDNT. TW. -
16 φῶς
φῶς, φωτός, τό (Trag.+ [in Hom. φάος or φόως]; loanw. in rabb.) ‘light’① light in contrast to darkness, lightⓐ in the physical realm καθόλου τὸ φῶς μὴ βλέπειν (of Judas) Papias (3:2).—Opp. σκότος, as Job 18:18; En 104:8; PGM 5, 101; 7, 262; 13, 335; Theoph. Ant. 1, 2 (p. 60, 7) 2 Cor 4:6 (cp. Gen 1:3ff); 6:14. Not present at night J 11:10. λευκὸς ὡς τὸ φ. Mt 17:2. νεφέλη φωτός a bright cloud vs. 5 v.l. (TestAbr A 9 p. 87, 12 [Stone p. 22]). Of the light of the sun (φ. ἡλίου: Dio Chrys. 57 [74], 20 fr. Eur., Hippol. 617; Ael. Aristid. 45, 29 K.=8 p. 95 D; ApcZeph; Just., D. 128, 4; τὸ φ. τοῦ ἡλίου Theoph. Ant. 1, 2 [p. 60, 16]) Rv 22:5b; of a wondrous star IEph 19:2ab. Of lamp-light (Jer 25:10; Jos., Ant. 12, 319) Lk 8:16; 11:33 (v.l. φέγγος); J 5:35 (in imagery); Rv 18:23; 22:5a. Light fr. a transcendent source (Ael. Aristid. 49, 46 K.=p. 500, 17 D. ἐγένετο φῶς παρὰ τῆς Ἴσιδος; Marinus, Vi. Procli 23: a halo of light around Proclus’ head moves the beholder to προσκύνησις): an angel Ac 12:7; 2 Cor 11:14 (here ἄγγελος φωτός [cp. 1QS 3:20] is a messenger of the world of light in contrast to Satan); of Paul’s conversion experience Ac 9:3; 22:6 (both w. ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, as X., Cyr. 4, 2, 15; Dio Chrys. 11 [12], 29), 9, 11; 26:13 (οὐρανόθεν); the heavenly city Rv 21:24 (s. also bα below). ἐφάνη φῶς μέγα ἐν τῷ σπηλαίῳ a bright light appeared in the cave GJs 19:2, followed by φῶς ἐκεῖνο ὑπεστέλλετο that light faded out. ἦν τὸ ὄρος ἐκεῖνο διαφαίνων (pap=διαφαῖνον) αὐτῇ φ. that mountain was shining a light for her GJs 22:3.—In imagery: (εἰς φ. ἐλθεῖν=‘become apparent’ Hippol., Ref. 4, 28, 4) ἐν τῷ φωτί in the open, publicly (φ. of ‘the open’ X., Ages. 9, 1.—Opp. ἐν τῇ σκοτίᾳ) Mt 10:27; Lk 12:3 (Proverbia Aesopi 104 P.: ἅπερ ἐν νυκτὶ καλύπτεται, ταῦτα εἰς φῶς λαληθέντα … ‘what is hidden in the night gets talked about in the light’). Of an evil-doer it is said: μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς J 3:20 (cp. Eur., Iph. T. 1026 κλεπτῶν γὰρ ἡ νύξ, τῆς δʼ ἀληθείας τὸ φῶς=the night’s for thieves, the light’s for truth; Plut., Mor. 82b, Contra Volupt. in Stob., Anthol. 3, 6, 33 vol. III 299 H.; Philo, De Jos. 68, Spec. Leg. 1, 319–23; TestNapht 2:10).ⓑ in a transcendent senseα. the passages in the central portion of 1a above show that light is the element and sphere of the divine (Ael. Aristid. 28, 114 K.=49 p. 528 D.: τοῦ θεοῦ φῶς; SibOr 3, 787 ἀθάνατον φ.; Tat. 13, 2 λόγος … ἐστὶ τὸ τοῦ θεοῦ φ.—Iren. 1, 4, 1 [Harv. I 32, 1]). God is called φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον 1 Ti 6:16 (Plut., Pericl. 173 [39, 2] the gods dwell in τὸν τόπον ἀσάλευτον φωτὶ καθαρωτάτῳ περιλαμπόμενον, Mor. 567f: the divine φωνή proceeds fr. a φῶς μέγα that suddenly shines forth), or it is said that God dwells ἐν τῷ φωτί 1J 1:7b. In fact, God is described as light pure and simple ὁ θεὸς φῶς ἐστιν vs. 5 (Philo, Somn. 1, 75; cp. TestJob 4:1 εἶπεν τὸ φῶς; ParJer 6:12; Ath. 31, 3 πάντα δὲ φῶς αὐτὸν ὄντα.—OSchaefer, StKr 105, ’33, 467–76). Cp. Dg 9:6. Likew. the Divine Redeemer (ParJer 9:14 τὸ φῶς τῶν αἰώνων πάντων) in the Fourth Gospel: J 1:7–9 (FAuer, Wie ist J 1:9 zu verstehen?: ThGl 28, ’36, 397–407); 12:35ab, 36ab (for 1J 2:8 s. β; on divinity as light s. RCharles, The Book of Enoch 1912, 71f; GWetter, Phōs [ΦΩΣ] 1915. S. also MDibelius, Die Vorstellung v. göttl. Licht: Deutsche Literaturzeitung 36, 1915, 1469–83 and MNilsson, GGA 1916, 49ff; FDölger, Die Sonne der Gerechtigkeit 1918, Sol Salutis 1920; WBousset, Kyrios Christos 2, 1921, 173; 174, 2 and 3; HJonas, Gnosis u. spätantiker Geist I ’34; Dodd 133–36; 183–87 al.; EGoodenough, By Light, Light: The Mystic Gospel of Hellenistic Judaism ’35; RBultmann, Z. Gesch. der Lichtsymbolik im Altertum: Philol 97, ’48, 1–36; 1QH 4:6; 18:29; BGU 597, 33 [I A.D.]). Jesus calls himself τὸ φῶς τοῦ κόσμου J 8:12a; 9:5; 12:46; cp. 3:19a (Mel., P. 103, 795; Wetter, ‘Ich bin das Licht der Welt’: Beiträge zur Religionswissenschaft I/2, 1914, 171ff), and is called τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων 1:4 (Ael. Aristid. 45, 33 K.=8 p. 97 D.: Sarapis as κοινὸν ἄπασιν ἀνθρώποις φῶς; hymn to Anubis fr. Kios [IAndrosIsis, p. 139] 7: Isis as φῶς πᾶσι βροτοῖσι). His very being is light and life (ζωή 2aβ; s. JWeisengoff, CBQ 8, ’46, 448–51) 1:4. Cp. also vs. 5; 3:19b, 21; Lk 2:32 (Jesus is a φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν).—FDölger, Lumen Christi: Ac V/1, ’35, 1–43. The martyr καθαρὸν φῶς λαμβάνει receives the pure light of heaven IRo 6:2.β. light, that illuminates the spirit and soul of humans (OdeSol 11:19 μεταβληθέντες ἀπὸ σκότους εἰς τὸ φῶς; JosAs 15:13 ἀναγαγεῖν με εἰς τὸ φῶς; Mel., P. 68, 491 ῥυσάμενος … ἐκ σκότους εἰς φῶς; Philosoph. Max. 499, 39 σωφροσύνη … ψυχῆς φῶς ἐστιν), is gener. the element in which the redeemed person lives, rich in blessings without and within (En 5:6 σωτηρία, φῶς ἀγαθόν; vs. 8 φ. καὶ χάρις; PsSol 3:12 ἡ ζωὴ αὐτῶν ἐν φωτὶ κυρίου): τότε ῤαγήσεται πρώϊμον τὸ φῶς σου then your light will break out early in the morning B 3:4 (Is 58:8; s. πρόϊμος, end). Of God δεῖξαι αὐτῷ (God’s servant) φῶς 1 Cl 16:12 (Is 53:11); of Messianic salvation, the gospel, etc. (opp. σκοτία, σκότος) Mt 4:16ab; AcPl Ha 8, 32f (Is 9:1ab; cp. Lucian, Nigr. 4 ἔχαιρον ὥσπερ ἐκ ζοφεροῦ ἀέρος ἐς μέγα φῶς ἀναβλέπων ‘I rejoiced, looking up as it were from a gloomy atmosphere into a bright light’); Ac 26:18; Eph 5:13; Col 1:12; 1 Pt 2:9; 1 Cl 36:2; 59:2; 2 Cl 1:4. τὸ φῶς τῆς ζωῆς (cp. 1QS 3:7) J 8:12b. τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν (ParJer 9:3 φ. ἀληθινόν; cp. τὸ τῆς ἀληθείας φ. Did., Gen. 87, 23f; Orig., C. Cels. 5, 13, 20; saying of Pythagoreans: WienerStud 8, 1886 p. 280 no. 118 in contrast to σκότος; cp. TestJob 43:6 ὁ τοῦ σκότους καὶ οὐχὶ τοῦ φωτός [of Elihu]) 1J 2:8, cp. J 1:9 (s. α above). φῶς καταγγέλλειν Ac 26:23. To be filled w. Christian truth means ἐν τῷ φωτὶ περιπατεῖν 1J 1:7a, εἶναι 2:9, μένειν vs. 10. Such persons are called υἱοὶ τοῦ φωτός Lk 16:8; J 12:36c (cp. 1QS 1:9 et passim); 1 Th 5:5; τέκνα φωτός Eph 5:8b (ESelwyn, 1 Pt ’46, 375–82; KKuhn, NTS 7, ’61, 339: 1QS 3:20; 5:9, 10); τέκνα φωτὸς ἀληθείας IPhld 2:1 (Porphyr., Ep. ad Marcellam 20 φῶς τοῦ θεοῦ τῆς ἀληθείας; Simplicius p. 88, 3; 138, 30 Düb. τὸ τῆς ἀληθείας φῶς). They put on τὰ ὅπλα τοῦ φωτός Ro 13:12, travel the ὁδὸς τοῦ φωτός B 18:1; 19:1, 12, and produce the καρπὸς τοῦ φωτός Eph 5:9. The rdg. τ̣ο̣ [φω]ς Ox 1081, 29 is better restored after the Coptic SJCh as τέλος (q.v. 1).γ. bearers or bringers of this kind of light (φῶς of persons: Od. 16, 23; Anacr. 51 Diehl [32 Page; 124 Bergk] φάος Ἑλλήνων; Pind., I. 2, 17; Trag.; Biogr. p. 453 Hippocr. as ἀστήρ and φῶς of the healing art; TestJob 53:3 Job as φῶς τῶν τυφλῶν; SIG 1238, 2 [c. 160 A.D.] Φήγιλλα, τὸ φῶς τῆς οἰκίας) Is 49:6 φῶς ἐθνῶν is referred to Paul and Barnabas Ac 13:47, and to Christ B 14:8 (as Just., D. 65, 7); cp. 14:7 (Is 42:6) and cp. bα above. The Ἰουδαῖος considers himself a φῶς τῶν ἐν σκότει Ro 2:19. Jesus’ disciples are τὸ φῶς τοῦ κόσμου Mt 5:14; cp. vs. 16.—On Is 49:6 s. HOrlinsky, The 75th Anniv. Vol. of the JQR ’67, 409–28.δ. by metonymy, one who is illuminated or filled w. such light, or who stands in it Eph 5:8a (s. 1bβ above).—On the dualism of light and darkness, etc., s. Hebr. texts in the Dead Sea scrolls: KKuhn, ZTK 47, ’50, 192–211; WBrownlee, Excerpts fr. theTransl. of the Dead Sea Manual of Discipline: BASOR no. 121, ’51, 8–13; HPreisker, TLZ 77, ’52, 673–78; CHowie, The Cosmic Struggle: Int 8, ’54, 206–17.② that which gives/bears light, torch, lamp, lantern, etc. (X., Hell. 5, 1, 8 φῶς ἔχειν; Musaeus vs. 224 of a λύχνος. Pl.: Plut., Ant. 927 [26, 6], Pelop. 284 [12, 3] al.; Lucian, Philops. 31) Ac 16:29. Fire, which furnishes both light and heat (X., Hell. 6, 2, 29; Cyr. 7, 5, 27; 1 Macc 12:29) Mk 14:54 (GBuchanan, ET 68, ’56, 27); Lk 22:56. Heavenly bodies (Manetho, Apotel. 6, 146 sun and moon δύο φῶτα; likew. Dio Chrys. 23 [40], 38; Ptolem., Apotel. 2, 13, 8; 3, 3, 3; 3, 5, 3 al. τὰ φ=constellations; Vett. Val. index II p. 384; PGM 13, 400; Ps 135:7; Jer 4:23): God is πατὴρ τῶν φώτων Js 1:17 (TestAbr B 7 p. 111, 11 [Stone p. 70] φῶς καλούμενον πατὴρ τοῦ φωτός; cp. ApcMos 36; 38); the sun as τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου J 11:9 (Macrobius, Saturnal. 1, 23, 21 ἥλιε παντοκράτορ, … κόσμου φῶς; cp. Ps.-Demosth. 60, 24). Of the eye as an organ of light (Eur., Cycl. 633 φῶς Κύκλωπος; Ath. 32, 2) Mt 6:23; Lk 11:35.③ that which is illuminated by light: πᾶν τὸ φανερούμενον φῶς ἐστιν everything that becomes visible is (= stands in the) light Eph 5:14.—CMugler, Dictionnaire historique de la terminologie optique des Grecs ’64.—B. 60. Cp. φέγγος; s. Schmidt, Syn. I 563–98. DELG s.v. φάε. Frisk s.v. φάος. New Docs 1, 98f. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
τυφλών — ῶνος, ο, Α τυφλίας*. [ΕΤΥΜΟΛ. Ἀλλος τ. τού τυφλίας] … Dictionary of Greek
τυφλῶν — τυφλός blind fem gen pl τυφλός blind masc/neut gen pl τυφλόω blind pres part act masc voc sg (doric aeolic) τυφλόω blind pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) τυφλόω blind pres part act masc nom sg τυφλόω blind pres inf act (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐν τοῖς τόποις τῶν τυφλῶν Λάμων βασιλεύει. — См. В слепом царстве кривой царь … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ἐν τῇ τῶν τυφλῶν πόλει καὶ ὁ ἑτερόφθαλμος ὡραῖος δ’ δοκεῖ. — См. В слепом царстве кривой царь … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ἐν τυφλῶν πόλει γλαμυρὸς ἐμβασιλεύει. — См. В слепом царстве кривой царь … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Λασκαρίδου — Επώνυμο οικογένειας πρωτοπόρων παιδαγωγών και καλλιτεχνών. 1. Αικατερίνη (Βιέννη 1842 – Αθήνα 1916). Παιδαγωγός. Είχε ευρεία παιδεία και αφιερώθηκε στην αναμόρφωση της εκπαίδευσης των Ελληνίδων με πολλή αυταπάρνηση. Είναι χαρακτηριστικό πως αυτή… … Dictionary of Greek
в слепом царстве кривой — царь — Промеж слепых кривой первый вождь. Ср. Unter den Blinden ist der einäugige König. A one eyed man is a king among the blind. Au pays des aveugles les borgnes sont rois. In terra di ciechi beato chi ha un occhio. Ср. Inter caecos regnat strabus… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
В слепом царстве кривой — царь — Въ слѣпомъ царствѣ кривой царь. Промежъ слѣпыхъ кривой первый вождь. Ср. Unter den Blinden ist der einäugige König. Пер. A one eyed man is a king among the blind. Пер. Au pays des aveugles les borgnes sont rois. Пер. In terra di ciechi beato chi… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Αναγνωστόπουλος, Μιχαήλ — (Πάπιγκο Ζαγορίου 1837 – Ρουμανία 1906).Φιλόλογος και φιλάνθρωπος από την Ήπειρο. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1861 ονομάστηκε διδάκτορας της φιλοσοφίας. Τον ίδιο χρόνο έγινε συντάκτης στην εφημερίδα Εθνοφύλαξ και … Dictionary of Greek
αλέξανδρος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Άλλο όνομα του Πάρη που του δόθηκε επειδή, όταν ήταν μικρός, βοήθησε στη διάσωση των κοπαδιών από επιδρομή ληστών «αλεξήσας ποίμνια», παρέχοντας δηλαδή σε αυτά προστασία. 2. Γιος του Ευρυσθέα, που σκοτώθηκε στον… … Dictionary of Greek
οίκος — ο (ΑΜ οἶκος) 1. οικία, σπίτι (α. «έγινε κατ οίκον έρευνα» έγινε στο σπίτι κάποιου έρευνα από αστυνομικές αρχές β. «ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου», ΚΔ) 2. γένος, γενιά, οικογένεια (α. «ο οίκος τών Κομνηνών» β.… … Dictionary of Greek
