-
1 τερπνός
τερπνός, bei Eur. auch 2 Endgn (s. aber Dind. Eur. I. T. 1495), vergnügend, erfreulich, anmuthig, angenehm, reizend; Hom. nur als v. l., Od. 8, 45; Theogn.; Mimn. 5, 3; oft bei Pind., Ἥβη Ol. 6, 57, τελευτά P. 9, 66, χάρις I. 3, 90, ἄνϑεα N. 7, 53, τὰ τερπνὰ καὶ γλυκέα πάντα Ol. 14, 5, u. oft τὸ τερπνόν, wie P. 8, 93 N. 7, 74; τερπνὸν δὲ τἀναγκαῖον ἐκφυγεῖν ἅπαν, Aesch. Ag. 876; ὦ τερπνὸν ὄμμα, Ch. 236, u. öfter; τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται, Soph. O. C. 621; αὑτῷ δὲ τερπνὸς τέϑνηκε, Ai. 946; λόγοισι τερπνοῖς ἀκοῠσαι, Eur. Andr. 290, u. öfter; Plat. neben ἡδύ u. χαρτόν, Prot. 358 a; ἡδοναί, Eur. Suppl. 469; sp. D., die es auch für froh, fröhlich, heiter brauchen, γέρων, Anacr. 37, 1; auch in Prosa : τὰ τερπνά, = ἡδοναί, Isocr. 1, 21; Thuc. 2, 53; τῶν τερπνῶν οὐδενὸς ἄγευστος ἔσῃ, Xen. Mem. 2, 1, 23; Sp. – Compar. sowohl regelmäßig τερπνότερος, Strat. 4 (XII, 4) u. sonst, als unregelmäßig τερπνίστατος, τέρπνιστος, Callim. fr. 256 in VLL.
-
2 τερπνίστατος
τερπνίστατος, u. τέρπνιστος, unregelmäßiger superl. von τερπνός, w. m. s.
-
3 τερπνός
A delightful, pleasant (Hom. only as v.l., Od.8.45), Thgn.1019 (= Mimn.5.3), Pi.O.6.57, al., A.Ag. 143 (lyr.), etc.;τερπνὰ παθών Tyrt.12.38
; also in Prose, Democr.211;πρὸς τὸ τερπνόν Th.2.53
, cf. Pl.Cra. 419d; τὰ τ. delights, pleasures, Isoc.1.21, X.Mem.2.1.23; τὸ τ. enjoyment, Metrod.Fr.47.2 rarely of persons, αὑτῷ δὲ τερπνός to his own content, S.Aj. 967; γέρων τ. Anacreont.37.1.II regul. [comp] Comp.τερπνότερος Phld.Oec.p.9
J.: [comp] Sup.- ότατος Thgn.256
; irreg.τέρπνιστος Call.Fr. 256
; Adv. - ιστα (or - ίστα[τα]) Id. in PSI11.1218c6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τερπνός
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий