-
1 τάρβος
τάρβος, εος, τό, Schrecken, Furcht; μηδέ τί οἱ ϑάνατος μελέτω φρεσί, μηδέ τι τάρβος, Il. 24, 152. 181; Aesch. Spt. 271; περίφοβόν μ' ἔχει τάρβος, Suppl. 736, u. öfter; ἔχεις τι ϑάρσος τοῠδε τοῠ τάρβους πέρι; Soph. El. 404; οὕτω δὲ τάρβους ἐς φόβον τ' ἀφικόμην, Eur. Phoen. 361. Vgl. noch über die Ableitung Plut. de superst. 3.
-
2 ταρβος
- εος τό1) боязнь, страх, ужас Hom., Aesch.2) предмет боязни Soph.3) священный ужас, благоговение4) предмет благоговейного почтенияτ. πόλει εἶναι Aesch. — внушать почтение городу
-
3 τάρβος
τάρβοςalarm: neut nom /voc /acc sg -
4 τάρβος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > τάρβος
-
5 τάρβος
τάρβος, εος, τό, Schrecken, Furcht -
6 τάρβος
A alarm, terror, Il.24.152, S.OT 296, etc.; περίφοβόν μ' ἔχει τ. A.Supp. 736 (lyr.); ἐν χρόνῳ ἀποφθίνει τὸ τ. Id.Ag. 858;ἀμφὶ τάρβει Id.Ch. 547
; ζωπυροῦσι τ. folld. by acc. of persons feared (cf.δέος 1
), Id.Th. 290 (lyr.).II an object of alarm, a fear or alarm, ἔχεις τι θάρσος τοῦδε τοῦ τάρβους πέρι; S.El. 412;πόλει τάρβος ἦσθα E.Ba. 1310
.--Poet. word, rare in Prose, as Aret. SD1.6, Plu.2.666b. (Cf. Skt. tarjati 'threaten', Lat. torvus.) -
7 πάν-ταρβος
πάν-ταρβος, = πανταρβής; παντάρβην πυρὸς ἐρωήν, Epigr. bei Heliod. 4, 8 ( Anth. IX, 490); einen Stein παντάρβη erwähnen die Sp.
-
8 τάρβει
τάρβοςalarm: neut nom /voc /acc dual (attic epic)τάρβεϊ, τάρβοςalarm: neut dat sg (epic ionic)τάρβοςalarm: neut dat sgταρβέωto be frightened: pres imperat act 2nd sg (attic epic)ταρβέωto be frightened: imperf ind act 3rd sg (attic epic) -
9 τάρβους
τάρβοςalarm: neut gen sg (attic epic doric) -
10 ταρβοσυνη
-
11 τάρβη
τάρβηfem nom /voc sg (attic epic ionic)τάρβοςalarm: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)τάρβοςalarm: neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)ταρβέωto be frightened: pres imperat act 2nd sg (doric aeolic)ταρβέωto be frightened: imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) -
12 ταρβοσύνη
-
13 τάρβη
-
14 φοβέω
φοβέω, in Furcht, Schrecken setzen, schrecken, scheuchen; bes. in die Flucht jagen, τινά, Hom. in der Il. (nie in der Od.), Ζεὺς καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ 16, 689, ἤδη μὲν σέ γε καὶ ἄλλοτε δουρὶ φόβησα 20, 187; Hes. Sc. 162; μὴ φίλους φόβει Aesch. Spt. 244; λόγοις τινά Pers. 211; Soph. verbindet ᾡ μή στι δρῶντι τάρβος οὐδ' ἔπος φοβεῖ O. R. 296; τίς φοβεῖ σε φήμη Eur. Hipp. 573. u. sonst. So auch Her. 7, 235; Plat. Tim. 71 b Legg. XI, 933 c; ἡ δύναμις φοβοῠσα Antiph. 4 γ 2. – Pass., fut. neben φοβηϑήσομαι, Xen. Cyr. 3, 3,30, häufiger φοβήσομαι (vgl. Plat. Apol. 29 b Rep. V, 470 a), in gleicher Bdtg, Xen. Cyr. 1, 4,19. 7, 15; aor. ἐφοβήϑην, ἐφοβησάμην erst bei Sp., wie Anacr. 31, 11; πεφόβηται, er fürchtet sich, Thuc. 7, 67; – in Furcht gesetzt werden, sich fürchten, bei Hom. nach Aristarch. immer in Flucht gejagt werden, fliehen; κὰμ μέσσον πεδίον φοβέοντο, βόες ὥς, ἅς τε λέων ἐφόβησε Il. 11, 172, u. öfter, auch c. acc., οὐ σ' ἔτι φοβήσομαι 22, 250, ich werde nicht länger vor dir fliehen; ὑπό τινος, 8, 149; ὑπό τινι, 15, 637; Ggstz ὑπομένω, z. B. ὑπέμειναν ἀολλέες, οὐδ' ἐφόβηϑεν 5, 498, u. öfter; in der O, d. nur einmal, 16, 163; so auch Her. 9, 70; μηδὲν φοβηϑῇς, fürchte Nichts, Aesch. Prom. 128; Διὸς γνώμην 1005, und öfter; Soph. u. Eur., der auch φόβον φοβεῖσϑαι verbdt, Troad. 1166; Plat. Prot. 360 b; φοβεῖσϑαι πρός τι, sich in Beziehung auf Etwas, vor Etwas fürchten, Soph. Trach. 1211, περί τινος, um Einen oder um Etwas besorgt sein, Plat. Euthyd. 275 b; auch περί τινι, Plat. Prot. 322 b; τῷ χωρίῳ Thuc. 2, 90; ἀμφί τινι Her. 6, 62; – c. int., sich scheuen, Etwas zu thun, Plat. Gorg. 457 a, wie Aesch. φοβοῠμαι δ' ἔπος τόδ' ἐκβαλεῖν, Ch. 46; Eur. Ion 628; Xen. Cyr. 8, 7,15; aber auch = fürchten, φοβεῖται ἐξοστρακισϑῆναι Plut. Pericl. 7; sonst in der Bedtg »fürchten« gew. mit μή, Plat. Phil. 16 a Charm. 171 e und Folgende überall (s. μή), selten ὅπως μή, Thuc. 6, 13; Xen. Mem. 2, 9,2.
-
15 ζω-πυρέω
ζω-πυρέω, zunächst vom Feuer, es anfachen zu einem lebhaften Feuer, Suid.; ζωπύρει τοὺς ἄνϑρακας Com. bei E. M. 413; Sp.; übertr., τὸ ζωπυροῦν τῆς φύσεως Arist. part. an. 3, 7. Gew. übertr. = anfachen, entflammen, γείτονες δὲ μέριμναι ζωπυροῦσι τάρβος Aesch. Spt. 270; ζωπυρουμένας φρενός Ag. 1004; εἴ με ζωπυρήσεις, wenn du mich reizen wirst, Ar. Lys. 682; einzeln bei Sp.; τρυφήν, nähren, Plut. Lyc. 9.
-
16 ἀ-ταρβής
-
17 ἀμφι-ταρβής
ἀμφι-ταρβής, ές (τάρβος), von allen Seiten in Angst gesetzt, Aesch. Ch. 540, v. l. ἀμφὶ τάρβει.
-
18 ἀν-άπτω
ἀν-άπτω, 1) anheften, an etwas befestigen, πείρατ' ἀνήφϑω ἔκ τινος, sollen angebunden werden an etwas, Od. 12, 51; vgl. Ap. Rh. 2, 160; auch im med.; so Eur. Med. 748; πρός τι, Herc. f. 1011; ἀγάλματα, ὑφάσματά τε χρυσόν τε, aufstellen in Göttertempeln, weihen, Od. 3, 274; μῶμον 2, 86, einen Tadel, Schandfleck anhängen; so αἶσχός τινι Agath. 3 (V, 302); übh. beilegen, zuschreiben, αἷμα εἴς τινα, den Mord ihm anrechnen, Eur. Andr. 1197; χάριν τινί Plut. Ant. 46; τὴν αἰτίαν τῆς πόλεως ἐς τὸν Πύϑιον ἀνῆψε Lyc. 6, u. öfter (vgl. τί νύ τοι τόσα κήδε' ἀνῆπται Ap. Rh. 2, 245) – Med., sich anhängen, τινός, an etwas, πέπλων Eur. Herc. Fur. 629 u. Sp.; eigthümt. Dinarch. 1, 36 ἐπιστολὴν ἐκ τῶν δακτύλων ἀναψάμενος, wozu Bekk. Aesch. 3, 164 vgl., einen Brief nur zur Schau in den Händen haltend; an sich anknüpfen, ναῦς, eroberte Schiffe mit sich fortführen, Diod. Sic. 13, 19. 14, 60; Plut. Cam. 8; – χάριν τινί, Jemandem danken, Ap. Rh. 2, 114; – aber χάριτας εἴς τινα, Einem Gunst zu Theil werden lassen, Eur. Phoen. 572; κῆδός τινι, Verwandtschaft mit Einem knüpfen, Troad. 845; – anziehen, στέρνοις νεβρίδα Agath. 31 (VI, 172); übertr., οὐδ' ἔτι τάρβος ἀνάψομαι, ich werde keine Furcht mehr haben, Ap. Rh. 2, 643. – 2) anzünden, φῶς Plat. Tim. 39 b; Eur. πῦρ ϑεοῖς Or. 1137 u. πυρὶ δόμους 1594; übertr., μείζονι ϑυμῷ Med. 107, u. öfter Sp., auch von Fieberanfällen; – παστὰς λαμπάδι ἀνήπτετο, wurde erleuchtet, Thall. (VII, 188).
-
19 ἄ-πνοος
-
20 ἐπι-πέλομαι
ἐπι-πέλομαι (s. πέλομαι), herankommen; bei Hom. außer den Stellen, die man als Tmesis hierherrechnet, wie οὐδέ τις ἄλλη νοῦσος ἐπὶ στυγερὴ πέλεται βροτοῖσιν Od. 15, 408, vgl. 13, 60, nur im sync. aor. ἐπιπλόμενος; ἀλλ' ὅτε δὴ ὄγδοόν μοι ἐπιπλόμενον ἔτος ἦλϑεν, als herankommend das achte Jahr genaht war, 7, 261. 14, 287; ähnlich ἐπιπλομένου ἐνιαυτοῦ Hes. Th. 493, wie Sc. 87 τάχα ἄμμες ἐπιπλομένων ἐνιαυτῶν γεινόμεϑα, nach Verlauf der Zeiten (vgl. περιπέλομαι;) Sp., wie Ap. Rh. ἤματι ἄλλῳ νυκτί τ' ἐπιπλομένη 2, 1001. – Im feindlichen Sinne nahen, νέφος ἐμὸν ἐπιπλόμενον ἄφατον, vom Unglück, Soph. O. R. 1314, wie τάρβος Ap. Rh. 4, 465; auch ἐπιπλόμεναι δέ μιν, zu ihr gekommen, 3, 205.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τάρβος — alarm neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τάρβος — ους και εος, τὸ, Α (ποιητ. τ.) 1. φόβος, δέος, τρόμος 2. σεβασμός, ευλάβεια 3. αντικείμενο που προξενεί φόβο, φόβητρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < Πιθ. υποχωρητ. σχηματ. από το ρ. ταρβῶ*] … Dictionary of Greek
τάρβει — τάρβος alarm neut nom/voc/acc dual (attic epic) τάρβεϊ , τάρβος alarm neut dat sg (epic ionic) τάρβος alarm neut dat sg ταρβέω to be frightened pres imperat act 2nd sg (attic epic) ταρβέω to be frightened imperf ind act 3rd sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τάρβους — τάρβος alarm neut gen sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Tarbosaurus — Rekonstruiertes Skelett im CosmoCaixa, Barcelona Zeitraum Obere Kreide (Maastrichtium) 70 bis 65 Mio. Jahre Fundorte … Deutsch Wikipedia
Тарбозавр — ? † Тарбозавр … Википедия
τάρβη — ἡ, Α [τάρβος] (κατά το λεξ. Σούδα) φόβος και σεβασμός για κάτι, δέος, τάρβος* … Dictionary of Greek
ταρβοσύνη — ἡ, Α [τάρβος] (επικ. τ.) τάρβος* … Dictionary of Greek
τάρβη — fem nom/voc sg (attic epic ionic) τάρβος alarm neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) τάρβος alarm neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) ταρβέω to be frightened pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) ταρβέω to be frightened imperf ind act 3rd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
тревога — укр. тривога, блр. трывога, польск. trwoga – то же. Вероятно, из *trьvoga, связанного с отвага (см.). Совершенно иначе толкуют слав. слова Младенов (637), сближающий их с *ter (см. тереть), и Горяев (ЭС 375), который сравнивает их с греч. τάρβος… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Tarbosaurus — Bilateria Tarbosaurus Temporal range: Late Cretaceous, 70 Ma … Wikipedia