-
21 δια-στρέφω
δια-στρέφω, verdrehen, verrenken; ὀφϑαλμούς, μέλη, Hippocr.; Plat. Gorg. 524 c; dah. διαστραφήσομαι, ich werde die Augen verdrehen, schielen, Ar. Equ. 175, vgl. Arist. probl. 10, 45; den Hals verdrehen, Av. 178, wie διεστράφην ἰδών, ich habe mir den Hals schief gesehen, Ach. 15; ξύλον διαστρεφόμενον Plat. Prot. 325 d; τὸ πρόςωπον, das Gesicht verzerren, Plut. vid. pud. 13; aber διεστραμμένος τοὺς πόδας, mit übereinandergeschlagenen Füßen, Pausan. 5, 18, 1; übertr., ἴχνος τὸ πρόσϑεν οὐ διαστρέψω φρενός Aesch. Suppl. 995, d. i. seinen Sinn ändern; verdrehen, entstellen, νόμους Is. 11, 4; Dem. 24, 210; Plut. Lyc. 6; τἀληϑές Dem. 18, 140; vgl. Arist. rhet. 1, 1, τὸν δικαστήν, womit nachher verglichen wird κανόνα ποιεῖν στρτβλόν; so Pol. 8, 24, 1, διεστρέφετο ὑπὸ κόλακος. Auch – in Unordnung bringen, φάλαγγα 12, 20, 6; σατραπείας δ. καὶ ἀφίστασϑαι 5, 41, 1. – Pass., διαστραφῆναι τὴν διάνοιαν, verwirrt sein, Luc. vit. auct. 24.
-
22 ἀπο-στρέφω
ἀπο-στρέφω, 1) ab-, weg-, zurückwenden, τοσσάκι μιν προπάροιϑεν ἀποστρέψασκε παραφϑὰς πρὸς πεδίον Iliad. 22, 197; ἀποστρέψαντες νέας Od. 3, 162; ἅρματα ἀπεστραμμένα ὡς εἰς φυγήν Xen. Cyr. 6, 2, 13; πόδας καὶ χεῖρας, Füße u. Hände zurückdrehen, um sie auf den Rücken zu binden, Od. 22, 173; so χέρας Soph. O. R. 1154; Ar. Lys. 455, vgl. Pax 279; ἄχρηστοι αἱ νῆες· ἀπεστράφατο γὰρ τοὺς ἐμβόλους, es waren die Schnäbel zurückgebogen, Her. 1, 166. Auch übertr., εἰς τοὐναντίον λόγους Plat. Soph. 239 d. Jemand zum Umkehren bewegen, Iliad. 10, 355; Xen. An. 2, 6, 3; in die Flucht schlagen, Il. 15, 62; Jemanden entlassen, ihn nach Hause zurückkehren lassen, Thuc. 5, 75; τὸν πόλεμον ἐς, wohin versetzen, Arr. An. 2, 1. – 2) intr., sich umwenden, zurücklaufen, ἀποστρέψασκε Od. 11, 597, vgl. Scholl.; τοὐναντίον ἀποστρέψας εἰς Φρυγίαν ἦλϑε Xen. Hell. 3, 4, 12; ἀπὸ τοῦ λήμματος Din. 2, 23; τινός, von Einem ab, Plut. – Pass. mit fut. med., sich abwenden, Xen. Cyr. 5, 5, 6; umkehren, οὐ πάλιν ἀποστραφεὶς ἄπει Soph. O. R. 431; zur Flucht, ἀποστραφέντες ἔφυγον Pol. 5, 85 u. öfter; heimkehren, Xen. Cyr. 1, 4, 25; τινά, sein Gesicht von Einem abwenden, ihn verabscheuen, aversari, Ar. Pax 666; τὸν δῆμον ἀποστρ. ἀχϑεσϑεῖσα Eur. Suppl. 171; Xen. Cyr. 5, 5, 36, wo ἀποστρέψει gewiß richtig, nicht ἀποστρέψεις; φιλίαν Pol. 9, 39; ἀποκρίσεις, nichts damit zu thun haben wollen, 12, 27; häufig in der Anthol.; λόγοι ἀπεστραμμένοι, Worte der Verachtung, Her. 7, 160.
-
23 ἀντι-περι-στρέφω
ἀντι-περι-στρέφω, auf die entgegengesetzte Seite herumdrehen?
-
24 ἀντ-επι-στρέφω
ἀντ-επι-στρέφω, dagegen hinwenden, einen Witz u. dgl. gegen den, der ihn gemacht hat, zurückgeben, Plut. reip. ger. praec. 15 (p. 167).
-
25 ἀντι-στρέφω
ἀντι-στρέφω, 1) auf die entgegengesetzte Seite hinwenden, eine veränderte Richtung geben, ἀντέστροφεν σὸν τὸν βίον τὰ βιβλία Theognet. bei Ath. III, 104 c; – ἀντεστραμμένοι ἑαυτοῖς, einander entgegengekehrt, Pol. 6, 32. – 2) intrans., sich umkehren, wo anders hinwenden, Xen. Ag. 1, 16; pass. ἀντιστρέφεται, es ist der entgegengesetzte Fall, Sp.; – ὁ ἀντιστρέφων, eine eigenthümliche Art des Schließens, Gell. 5, 10; vgl. Arist. top. 8, 14.
-
26 ἀνα-στρέφω
ἀνα-στρέφω, p. ἀνστρέφω, 1) zurück-, umwenden, umkehren, δίφρους, die Wagen umstürzen, Il. 23, 436; ὄρος ἀνεστραμμένον ἐν τῇ ζητήσει, ganz umgekehrt; Her. 6, 47; τὸ ἔμβαμμα, umstoßen, Xen. Cyr. 2, 2, 5, – zurückholen, -rufen, ἐξ ἅδου Soph. Phil. 447; πόδα, den Fuß zurückwenden, zurückkehren, Eur. Hipp. 1176; mit dem Pfluge das Land umwenden, umackern, Plat.; mit πάλιν, z. B. εἱμαρμένη ἀναστρέφει πάλιν τὸν κό-σμον Polit. 272 e; ebenso τὸν λόγον, wiederholen, Legg. I, 626 e; Xen. Hier. 4, 5 ἐμοὶ τοῦτ' ἀνέστραπται, bei mir ist das umgekehrt; vgl. Cyr. 8, 8, 13. – 2) oft intrans., umkehren, eigtl. sich umwenden, μένοντες ἢ ἀναστρέφοντες Plat. Lach. 191 e; oft Xen. An., z. B. 4, 3, 29 ἀναστρέψαντες ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσϑαι. Dah. τὸ ἀναστρέφον, ein Gedicht, das man auch rückwärts lesen kann, s. Leon. Alex. 33 (VI, 323). – Ebenso med., Plat. Lach. 191 c; bes. von der Flucht umkehren, Halt machen gegen den Feind, Xen. Cyr. 2, 1, 9; An. 1, 10, 12 ἀνεστράφησαν; geradezu dem φεύγειν entgegengesetzt, Hell. 4, 3, 4; vgl. so ἀναστραφῆναι Dionys. com. Ath. IX, 405 (v. 12). – 3) pass. mit fut. med., wie versari, sich an einem Orte herumdrehen, sich da aufhalten, γαῖαν, Od. 13, 326, sich zu dem Lande hinwenden u. darin verweilen; μενόντων καὶ ἀναστρεφομένων ἐν μέσῳ Plat. Rep. VIII, 558 a; so ἐν φανε ρῷ Xen. Hell. 6, 4, 16; ἐν ὀφϑαλμοῖς Plut. Rom. 9; vgl. Xen. Cyr. 8, 8, 7; von der Sonne, die sich am Himmel herumdreht, Mem. 4, 3, 8; οἱ ἐν τῇ γεωργίᾳ ἀναστρεφόμενοι, die sich mit dem Landbau beschäftigen, Oec. 5, 13; ἐν μέσαις εὐφροσύναις Ages. 9, 4, mitten unter Ergötzlichkeiten; ἐν ταῖς ἡγεμονείαις, Anführer sein, Pol. 9, 21, der es oft mit adv. verbindet, z. B. ϑρασέως, ῥᾳϑύμως, ἀσεβῶς εἴς τινα, 1, 9. 86. 25, 1.
-
27 ἀνθ-υπο-στρέφω
ἀνθ-υπο-στρέφω, dagegen umkehren, Poll. 3, 107.
-
28 ἐπι-στρέφω
ἐπι-στρέφω, 1) hinkehren, hinwenden, ἕλκε δ' ἐπιστρέψας μετ' Ἀχαιούς Il. 3, 370; δεῦρ', ἐπίστρεψον κάρα Eur. Heracl. 942; τὸ νόημα εἴς τι Theogn. 213; νῶτον ἐπιστρέψας Orac. bei Her. 7, 141; Sp., τὰς ὄψεις εἰς ἑαυτόν Hdn. 5, 3, 15, die Blicke auf sich ziehen; τινά, Jemandes Aufmerksamkeit erregen, τὸν Δία· Luc. Tim. 11; Philostr. – φάλαγγα, anrücken lassen, Plut. Ant. 42. – Uebertr., ὡς πρὸς τί πίστιν τήνδ' ἄγαν ἐπιστρέφεις Soph. Tr. 1172, was dringst du darauf, forderst? – 2) umkehren, umwenden, ἐπιστρέψαντες τὰς ναῦς μετωπηδὸν ἔπλεον Thuc. 2, 90; τὸ δεξιόν 5, 10; zurückschlagen, Xen. Hell. 6, 4, 9; pass. sich umkehren, umsehen, πολλὰ ϑάλαμον ἐξιοῦσ' ἐπεστράφη Eur. Alc. 187; Her. 1, 88; Xen. Conv. 9, 1; Sp., ϑεασάμενοι αὐτοὺς ἐπεστραμμένους καὶ τὰ νῶτα δεδωκότας Hdn. 7, 11, 18. – Uebertr., umwenden u. wieder auf den rechten Weg bringen, Einen zur Aenderung seines Sinnes bewegen, οἶδα οὐ πολλοὺς αὐτῶν ἐπιστρέψων Luc. conscr. hist. 5; ἐνίους τὸ λεχϑὲν ἐπέστρεφεν Plut. Alc. 16. – 3) intrans., sich wohin wenden, ἅπας ἐπίστρεφε δεῦρο Ar. Vesp. 422, wo man etwa πόδα ergänzen kann; vgl. Soph. Tr. 563, u. von Sp. Arist. H. A. 5, 7; Pol. 1, 71, 2; oft im N. T.; umkehren, ἐντεῦϑεν ἐπιστρέψας ὀπίσω ἤϊε Her. 2, 103. – Med. c. aor. pass. sich wohin wenden, λευρὸν κατ' ἄλσος νῦν ἐπιστρέφου τόδε Aesch. Suppl. 503; γαῖαν ἐπιστρέφεται, wendet sich über die Erde hin, durchwandert sie, Hes. Th. 753; πάντη H. h. Dian. 10; τί Νείλου τάςδ' ἐπιστρέφει γύας Eur. Hel. 89, was wendest du dich hin, gehst zu –, wie πόϑεν γῆς τῆςδ' ἐπεστράφης πέδον 83; Ion 352; vgl. ἃς διεξόδους ϑεῶν γόνος ἐπιστρέφεται, wandelt, Plat. Phaedr. 247 a; vgl. Xen. Oec. 4, 13; oft übertr., ἐπειδὴ δόξα τῇδ' ἐπεστράφη Soph. Ant. 1098, d. i. da sich meine Ansicht geändert, darauf gerichtet hat; seinen Geist worauf hinwenden, Rücksicht nehmen, achten, Ἀτρεῖδαι τοῦδ' – ἐπεστρέφοντο, auf diesen richteten sie ihre Aufmerksamkeit, Soph. Phil. 595; sp. D., τῆς λευκῆς καλάμης οὐδὲν ἐπιστρέφομαι Rufin. 36 io, 48); c. acc., Theogn. 440; in Prosa, οὐδὲ ἐφροντίσατε οὐδὲ ἐπεστράφητε ἐπ' οὐδενὶ τούτων Dem. 10, 9; absol., οὐκ ἐπεστράφη 23, 136. – Das partic. perf. ἐπεστραμμένη λέγειν, nachdrücklich, ernst, Her. 8, 62, wie σεμνότης ἐπεστραμμένη. S. ἐπιστρεφής. Aber τρίχιον ἐπεστραμμένον, gekräuseltes Haar, Arist. probl. 33 E.
-
29 ἐπι-συ-στρέφω
ἐπι-συ-στρέφω, zusammendrehen, -ziehen, Longin. 24, 1 u. a. Sp.
-
30 ἐπι-κατα-στρέφω
ἐπι-κατα-στρέφω, darauf umwenden, Geop.; Schol. Soph. Ant. 134.
-
31 ἐπι-δια-στρέφω
ἐπι-δια-στρέφω, nachher verdrehen, verderben, Euseb.
-
32 ἐν-στρέφω
ἐν-στρέφω, 1) hineindrehen, -winden, Hippocr. – Med., sich darin herumdrehen, μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, die Hüfte dreht sich im Hüftgelenk, Il. 5, 306. – 2) intrans., sich an einem Orte herumbewegen, wie versari in, σηκοῖς Τροφωνίου Eur. Ion 300, v. l. σηκούς.
-
33 ἐκ-στρέφω
ἐκ-στρέφω, herausdrehen, -kehren; Ar. Plut. 721; δένδρον βόϑρου, einen Baum aus der Grube, in die er gepflanzt ist, reißen, Il. 17, 58; übertr., τρόπους Ar. Nubb. 88, nach Schol. μετέβαλε, umkehren, wie ein Kleid, also gänzlich ändern; τοὺς ἱππέας 554, verdrehen, verderben.
-
34 ἐγ-κατα-στρέφω
ἐγ-κατα-στρέφω, darin herumdrehen, Antiphan. bei Ath. I, 15 a.
-
35 ἐξ-ανα-στρέφω
ἐξ-ανα-στρέφω, von Etwas umkehren u. herabstürzen; δαιμόνων ϑ' ἱδρύματα ἐξανέστραπται βάϑρων, sie sind von ihren Gestellen herabgestürzt, Aesch. Pers. 798; χρυσῇ μακέλλῃ Διὸς ἐξαναστραφῇ Soph. frg. 767, zu Grunde. richten.
-
36 ἐν-δια-στρέφω
ἐν-δια-στρέφω, verkehren, Euseb.
-
37 ὑπ-ανα-στρέφω
ὑπ-ανα-στρέφω, zurückkehren, Hippocr.
-
38 ὑπο-στρέφω
ὑπο-στρέφω, umkehren, rückwärts kehren, lenken; ἵππους Il. 5, 581, vgl. 505; Soph. Trach. 219; πάλιν ὑποστρέφει βίοτον εἰς ἀΐδαν Eur. Herc. Fur. 736; – intr., sich umwenden, zurückkehren, zurückweichen; Il. 12, 71; αὖτις Od. 8, 301; Her. 4, 124. 128. 140; δεῦρ' ὑποστρέψας πάλιν Eur. Ale. 1022; Thuc. 3, 24; Xen. An. 6, 6,38; Sp., wie N. T. oft; φύγαδε αὖτις ὑποστρέφειν, sich rückwärts zur Flucht wenden, Il. 11, 446; Ὄλυμπον, zum Olymp zurückkehren, 3, 407; – auch pass.: Od. 18, 20; Her. 4, 129; Xen. An. 7, 4,18; αὖτις ὑποστρεφϑείς Il. 11, 567; ποίας μερίμνης τοῦϑ' ὑποστραφεὶς λέγεις; Soph. O. R. 728, zu welcher Sorge hingewandt? – zurück-, ausweichen, vermeiden, Eur. I. A. 363, Xen. An. 2, 1,18 u. Sp.
-
39 στρωφάω
στρωφάω, poet. u. ion. Nebenform statt στρέφω, mit verstärkter Bdtg; – 1) oft drehen, wenden, ἠλάκατα στρωφῶσα, die Spindel drehend, spinnend, Od. 6, 53. 17, 97 u. öfter. – Pass. sich hin und her wenden, wie versari, sich aufhalten, verkehren, κατὰ μέγαρα στρωφᾶσϑαι, Il. 9. 468. vgl. 18, 557. 20, 422; h. Cer. 48; Hes. O. 530; Archil. 26; λέοντ' ἄναλκιν ἐν λέχει στρωφώμενον, Aesch. Ag. 1197; Soph. Trach. 903; ἐν νέοις στρωφωμένη, Her. Alc. 1055, ἀνὰ πόλιν, Her. 2, 65. – 2) intrans. steht das act. für das pass., Ap. Rh. 2, 893.
-
40 στρεπτός
στρεπτός, adj. verb. von στρέφω, 1) gedreht, gewunden, geflochten; χιτών, ein Unterkleid von geflochtener, gewebter Arbeit, Il. 5, 113. 21, 31, eine Art Panzerhemd von zusammengeflochtenen Ringen, sonst ἀλυσιδωτός, lorica annulata, od. von gegliederter Metallarbeit, sonst λεπιδωτός; Apollon. Lex. Hom. ed. Bekk. p. 145, 21. Vgl. στρεπταῖς λύγοισι Eur. Cycl. 224. – Auch ὁ στρεπτὸς κύκλος, D. Sic 5, 45, ein Halsband von zusammengedrehten, an einander gcreihten Gliedern, eine Halskette; στρεπτὸς περιαυχένιος, Her. 3, 20. 9, 80; im plur., οἱ στρεπτοί, Halsketten, Xen. Cyr. 1, 3, 2. 2, 4, 6 An. 1, 2, 27; τιάρας τε καὶ στρεπτοὺς καὶ ἀκινάκας παραζωννύντα, Plat. Rep., VII, 553 c. – Auch eine Art Backwerk von zusammengedrehter Gestalt, etwa eine Kringel, Dem. 18, 260; vgl. Ath. IV, 130 d u. B. A. 302. – 2) zu drehen, zu wenden, biegsam, lenksam, στρεπτοὶ δέ τε καὶ ϑεοὶ αὐτοί Il. 9, 497, στρεπταὶ μέν τε φρένες ἐσϑλῶν, 15, 248, eine gcwandte, geläufig sprechende Zunge, od. die zu Verschiedenem sich wendet, zum Lobe od. Tadel.
См. также в других словарях:
στρέφω — Aër. pres subj act 1st sg στρέφω Aër. pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρέφω — στρέφω, έστρεψα βλ. πίν. 13 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
στρέφω — ΝΜΑ, και δωρ. τ. στράφω και αιολ. τ. στροφῶ, άω και δ. αν. στρόφω Α 1. (αμτβ.) μετακινούμαι επί τόπου αλλάζοντας μέτωπο ή καθώς κινούμαι αλλάζω κατεύθυνση (α. «έστρεψε λίγο αριστερά προκειμένου να τόν δει» β. «λίγο πιο κάτω έστριψε στον διπλανό… … Dictionary of Greek
στρέφω — έστρεψα, στράφηκα, στραμμένος 1. γυρίζω κάτι προς κάποια κατεύθυνση: Στρέφω το κεφάλι προς τα δεξιά. – Έστρεψε το όπλο εναντίον τους. – Στρέφω την προσοχή μου. – Οι εχθροί έστρεψαν τα νώτα. 2. κάνω κάτι να γυρίσει γύρω από τον άξονά του: Στρέφω… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
στρεφώ — όω, Α βλ. στερφῶ … Dictionary of Greek
στρέφον — στρέφω Aër. pres part act masc voc sg στρέφω Aër. pres part act neut nom/voc/acc sg στρέφω Aër. imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) στρέφω Aër. imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρέφεσθε — στρέφω Aër. pres imperat mp 2nd pl στρέφω Aër. pres ind mp 2nd pl στρέφω Aër. imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρέφετε — στρέφω Aër. pres imperat act 2nd pl στρέφω Aër. pres ind act 2nd pl στρέφω Aër. imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρέφῃ — στρέφω Aër. pres subj mp 2nd sg στρέφω Aër. pres ind mp 2nd sg στρέφω Aër. pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρέψαι — στρέφω Aër. aor imperat mid 2nd sg στρέφω Aër. aor inf act στρέψαῑ , στρέφω Aër. aor opt act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρέψει — στρέφω Aër. aor subj act 3rd sg (epic) στρέφω Aër. fut ind mid 2nd sg στρέφω Aër. fut ind act 3rd sg στρέψις a turning round fem nom/voc/acc dual (attic epic) στρέψεϊ , στρέψις a turning round fem dat sg (epic) στρέψις a turning round fem dat sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)