-
1 στειλειη
ἡ отверстие в топоре ( для топорища) Hom. -
2 στειλειή
στειλειήfem nom /voc sg (epic ionic) -
3 στειλειή
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > στειλειή
-
4 στειλειή
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στειλειή
-
5 στειλειαί
στειλειήfem nom /voc pl -
6 στειλειά
στειλειά̱, στειλειήfem nom /voc /acc dualστειλειά̱, στειλειήfem nom /voc sg (attic doric aeolic)στειλειόνneut nom /voc /acc pl -
7 στελεά
στελεά, ἡ,A haft, shaft, [ στυρακίου] Aen.Tact.18.10 (unless = socket); [dialect] Ep. [full] στελεή,τυπίδος A.R.4.957
: also [full] στειλειή, haft of an axe, Od.21.422, v.l.in Nic.Th. 387.II metaph., στειλέαν,= τὴν μακρὰν ῥάφανον, Antiph. (Fr.121?) ap. Hsch. (cf. στελεός). (The statement of Hsch., EM726.52, Eust.1531.37, that στειλειή = hole in the axe-head, may be due to a misunderstanding of Od. l.c.) (With στελεά, στελεόν, στελεός, cf. OE. stela 'stem, stalk', Engl. (dial.) steal 'handle of a hammer, axe, rake, etc., shaft of an arrow or javelin'.) -
8 στειλειά
στειλειά, ἡ, ion. στειλειή, das Loch od. Oehr in der Axt, den Stiel hineinzustecken; πελέκεων οὐκ ἤμβροτε πάντων πρώτης στειλειῆς, Od. 21, 422; Nic. Th. 387.
-
9 στελεά
στελεά, ἡ, ion. σ τελεή, = στειλειή, Ap. Rh. 4, 957.
-
10 στειλειάς
-
11 στειλειᾶς
-
12 στειλειής
-
13 στειλειῆς
-
14 στειλειών
-
15 στειλειῶν
-
16 στειλειάν
στειλειά̱ν, στειλειήfem acc sg (attic doric aeolic) -
17 στειλέα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στειλέα
-
18 στελεά
Grammatical information: f.Meaning: `shaft of an axe, hack, hammer etc.' (- ειή φ 422 and - εά Aen. Tact. `cavity for the shaft' after Bérard REGr. 68, 8f. and Pocock AmJPh 82, 346ff. with Eust., H. and EM).Other forms: - εή (A. R.), στειλειή (φ 422; v.l. Nic. Th. 387); - εόν (Aen. Tact., Babr.), στειλειόν (ε 236) n.; - εός and - ειός (Att. inscr.) m.; - εός or - εόν (hell. a. late); στειλεός (Hp. with vv. ll.), στειλειός (Aesop.), gen. - ειοῦ (Nic. Th. 387 as v. l.)Derivatives: στειλει-άριον (Eust.) and the denom. ptc. ἐστελεωμένος `provided with a shaft' (AP). -- Beside it στέλεχος n. (m.) `the end of the stem at the root of a tree, stump, log, stem, branch' (Pi., IA.; on the eaning Strömberg Theophrastea 95ff.). Some compp., e.g. πολυ-στελέχ-ης (Thphr.), - ος (AP) `with many stems' (cf. Strömberg 103 f.). From this στελέχ-ια πρέμ\<ν\>ια H., - ώδης `stem-like' (Thphr., Dsc.), - ιαῖος `serving as a stem' (Gal.), - ηδόν `according to the kind of stem' (A. R. 1, 1004 as v. l. for στοιχηδόν).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)Etymology: On the formation: στελ-εά like δωρ-εά, γεν-εά, - εός, - εόν as κολ-εός, - εόν, θυρ-εός; στειλ-ειή as ἀρ-ειή, νευρ-ειή ( στειλ- metr. lengthening(?); cf. Schwyzer 469 n. 3 w. lit., Risch 120f., Chantraine Form. 51 a. 91. With στέλε-χος cf. τέμα-χος, σέλα-χος a.o. (Schwyzer 496, Chantraine 403). Both στελεά, - εός, - εόν and στέλεχος are based on an unknown, prob. nominal basis, perh. *στέλος n. (Schulze Q. 175), which fits unproblem. to Arm. steɫn, pl. steɫun-k` `stem, shaft, stalk, twig' and to Germ. words like OE stela m. `stalk of a plant', Norw. stjøl `stalk'; further s. στέλλω (with στόλος). Cf. also στήλη. -- The variation shows that the word is Pre-Greek, with a \> ε(ι) before palatal ly. Was the word *stalyaya?Page in Frisk: 2,785-786Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στελεά
См. также в других словарях:
στειλειή — fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στειλειή — ἡ, Α βλ. στελεά … Dictionary of Greek
στειλειαί — στειλειή fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στειλειᾶς — στειλειή fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στειλειῆς — στειλειή fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στειλειῶν — στειλειή fem gen pl στειλειόν neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στελεά — και επικ. τ. στελεή και στειλειή και στειλέα, ἡ, Α ξύλινος στειλεός, ξύλινη λαβή εργαλείου. [ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. στελ εά / στειλ ειή (πρβλ. δωρ εά, νευρ ειή) έχουν σχηματιστεί πιθ. από αμάρτυρο τ. *στέλος και συνδέονται με τα αρμ. stetn, stetun k… … Dictionary of Greek
στειλειά — στειλειά̱ , στειλειή fem nom/voc/acc dual στειλειά̱ , στειλειή fem nom/voc sg (attic doric aeolic) στειλειόν neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στειλειάν — στειλειά̱ν , στειλειή fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
