-
1 σμιλεία
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σμιλεία
-
2 σμιλάριον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σμιλάριον
-
3 σμίλευμα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σμίλευμα
-
4 σμιλευτός
A cut, carved, AP7.411 (Diosc.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σμιλευτός
-
5 σμίλη
σμῑλ-η, ἡ,A knife for cutting or carving, Ar. Th. 779, Pl.R. 353a, Babr.98.13; graving tool, sculptor's chisel, AP7.429 (Alc.); surgeon's knife or lancet (cf. φλεβοτόμος), Luc.Ind.29, Poll.4.181; shoemaker's knife, Pl.Alc.1.129c, Herod.7.119; vinedresser's pruning-knife, Gp.5.35.1 (but v. Pl. R. 353a); penknife, AP6.67 (Jul.), etc.: cf. σμῖλα. -
6 σμί̄λη
σμί̄ληGrammatical information: f.Meaning: `knife, woodcarving knife, scalpel, chisel', instrument for artisan, physicians, image-sculptor etc. (in. Att.).Other forms: -ᾰ AP; -ή Hdn. Gr.Compounds: As 1st element in σμιλι-γλύφοι ( τέχναι) `working with chisels, sculptural' ( Epigr. Galatia); on the compositional -ι Schwyzer 448, which is rightly rejected by Chantr.Derivatives: 1. Dimin. σμιλ-ίον n. with - ιωτός, - άριον n. (late medic.); 2. - ινος `acting as a knife' (late medic.); 3. ἀπο-, δια-σμιλεύω `to smooth with a chisel, to plane' (late) with σμίλ-ευμα n. `chipping' (Ar.), - ευτός (AP), - ευσις, - εία f. (Hdn. Epim.).Origin: XX [etym. unknown]; PGX [probably a word of Pre-Greek origin]Etymology: Instrument name in - λη like μήλη, χηλή, τρώγλη a. o; but this is rather doubtful, cf. Form. 240. No directe connection outside Greek. A basic primary verb is also supposed for the Germ. word for `carpenter, smith' in OWNo. smið, OE smiÞ (\> NEng. smith), OHG. smid, PGm. * smiÞu-, * smiðu-, IE. * smi-tu. Beside it with transition in th n-stems the Goth. comp. aiza-smiÞa `ore-smiih, χαλκεύς'. The length in σμί̄λη is not based on a longdiphthongal * smēi-: * smī-, but may have been introduced secondarily after the model of the nouns in -ῑλη, -ῑλο-. So the etymology remains doubtful; the word may be Pr-Greek. -- WP. 2, 686 and Pok. 968 (after Persson Stud. 119, Brugmann IF 6, 93) w. lit. and further, hypothetical combinations. Cf. σμινύη, σμίνθος; also μικρός.Page in Frisk: 2,750Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σμί̄λη
-
7 Σμύρνα
-
8 ἀπομυλλαίνω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπομυλλαίνω
См. также в других словарях:
σάμαξ — ακος, ὁ, Α 1. πλέγμα από βούρλα, ψάθα που χρησιμοποιούσαν ως στρωμνή σε καιρό πολέμου 2. τοξικός κάλαμος. [ΕΤΥΜΟΛ. Λ. άγνωστης ετυμολ., η οποία εμφανίζει επίθημα αξ, ακος, το οποίο απαντά και σε άλλα ον. φυτών (πρβλ. δόν αξ, σμίλ αξ). Η άποψη ότι … Dictionary of Greek
στύρακας — ο / στύραξ, ακος, ΝΑ, και λόγιος τ. στύραξ Ν και θηλ. στύραξ, ἡ, Α γένος, σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστημονική ταξινόμηση, αγγειόσπερμων δικότυλων που ανήκει στην οικογένεια στυρακίδες και από τα οποία εξάγεται το ομώνυμο ευώδες ρητινώδες κόμμι… … Dictionary of Greek
Τσεχία — Συνορεύει στα βόρεια με τη Γερμανία και την Πολωνία, στα νότια με τη Αυστρία και στα νοτιοανατολικά με τη Σλοβακία.Όταν διασπάστηκε η Τσεχοσλοβακία, στη Δημοκρατία της Τσεχίας παρέμειναν το ιστορικό βασίλειο της Βοημίας, η Μοραβία και τμήμα της… … Dictionary of Greek
