-
1 πόπανα
πόπανονround cake: neut nom /voc /acc pl -
2 πόπανον
πόπανον, τό, wie πέμμα, Gebäck, bes. Opferkuchen, nach Schol. Plat. Rep. V, 227 πλακούντια πλατέα καὶ λεπτὰ καὶ περιφερῆ; Ar. oft, πόπανα πέττειν Eccl. 843, ϑύειν Thesm. 285; τὴν τῶν ποπάνων ϑεραπείαν, Plat. Rep. V, 455 c.
-
3 πέσσω
πέσσω, att. - ττω; Hom. nur praes.; Folgde fut. πέψω, dem die spätere Präsensform πέπτω entspricht, perf. pass. πέπεμμαι, πεπέφϑαι; – 1) erweichen; – a) von der Sonne, die Früchte zur Reise bringen, zeitigen, Od. 7, 119 (vgl. πέπων, πεπαίνω). – b) am Feuer weich machen, kochen, wie ἕψω, Her. 8, 137; kneten, den Teig auswirken, backen, ἔπεττεν ἄρτους, Ar. Ran. 506; πόπανα πέττεται, Eccl. 843; ὁ πλακοῦς πέπεπται, Pax 834; τὰ μὲν πέψαντες, τὰ δὲ μάξαντες, Plat. Rep. II, 372 b; im med., πέσσεσϑαι πέμματα, sich Kuchen backen, Her. 1, 160; Folgde überall; ὁ ζέφυρος τὸν ἀέρα ϑερμαίνων πέττει καὶ διακρίνει, erwärmend macht er die Luft weich od. bringt sie in Gährung, Arist. probl. 26, 35. – c) auf organischem Wege verdauen, concoquere, Plut. Eum. 11 qu. nat. 22 u. a. Sp. – 2) übertr., χόλον πέσσειν, den Zorn in sich fressen, verschlucken u. verdauen, Il. 4, 513. 9, 565; dah. ihn nicht ausbrechen lassen od. äußern, vgl. Arist. eth. 4, 5; eben so κήδεα, Sorgen in sich verschließen u. gleichsam verarbeiten, Il. 24, 617. 639; ἄλγεα, Philet. 1. – Auch sonst übertr., γέρα πεσσέμεν, Geschenke verschlingen u. verdauen, sie in Behaglichkeit genießen, Il. 2, 237; so αἰῶνα πέσσειν, Pind. P. 4, 186, das Leben in behaglicher Ruhe genießen, wie ϑρεπτήρια πέσσω, Ap. Rh. 1, 238. – Aber βέλος πέσσειν ist = den Pfeil verdauen, od. die Pfeilwunde heilen, pflegen, Il. 8, 513.
-
4 σησαμούντιον
σησαμούντιον, τό, dim. zu Folgdm; πόπανα, Schol. Ar. Pax 834.
-
5 ψαιστόν
ψαιστόν, τό, gew. plur. τὰ ψαιστά, sc. ἄλφιτα, πέμματα od. πόπανα, geschrotene Gerste, Gerstenmehl, bes. ein davon bereiteter, mit Oel und Honig angemachter Opferkuchen, vgl. Schol. Il. 1, 449; Timaeus erkl. τῶν σπλάγχνων κεκομμένων εἰς λεπτὰ μετὰ ἄρτου ἀπαρχαί τινες; οὐδ' ἂν εἷς ϑύσειεν – οὐ βοῦν ἄν, οὐχὶ ψαιστόν Ar. Plut. 138, vgl. 1115; Gaetul. 3 (VI, 190), im plur.; ψαιστῶν ϑυσία Cornel. Long. 1 (VI, 191), ψαιστὰ βαλὼν παρὰ ξοάνῳ Ep. ad. 203 ( App. 283), meist von armen Leuten dargebracht; vgl. noch Ath. 672 ψαιστὰ αὐτῷ ποιήσαντες. – Eigtl. neutr. vom Folgenden.
-
6 καθ-οσιόω
καθ-οσιόω, heiligen, weihen, opfern, πόπανα καὶ ϑύματα καϑωσιώϑη Ar. Plut. 660, Sp., wie D. Hal. 2, 23; auch im med., Eur. I. T. 4320; sich weihen, τινί, z. B. φίλτατόν τε ὄντα καὶ καϑωσιωμένον τῷ Μαξιμίνῳ Hdn. 7, 6, 10; – reinigen, τὴν πόλιν καϑαρμοῖς Plut. Sol. 12.
-
7 ἁγίζω
ἁγίζω ( ἅγιος), weihen, βωμῶν πατρὶ ἁγισϑέντων Pind. Ol. 3, 19; βούϑυτον ἑστίαν ϑεῷ Soph. O. C. 1491; πόπανα ἥγιζεν ἐς σάκτην Ar. Plut. 38, er weihte den Opferkuchen in seinen Sack, statt εἰς βωμόν. In Prosa bei Dionys. H. 1, 57 u. 4, 2 ( τὰς ἀπαρχάς).
-
8 ἐπι-σέληνος
ἐπι-σέληνος, mondförmig, ἐπισέληνα, mondförmige Kuchen, πόπανα μηνοειδῆ Hesych.; Plat. com. bei Ath. X, 441 f.
-
9 καθοσιοω
1) посвящать, обрекать в жертвуὃν τοῖσδε βωμοῖς θεὰ καθωσιώσατο Eur. — его (Ореста) богиня (Артемида) обрекла себе в жертву (для заклания) на этих алтарях;
ἐπεὴ δὲ βωμῷ πόπανα καὴ προθύματα καθωσιώθη Arph. — когда жертвенные пироги и подношения будут возложены на алтарь2) культ. очищать(τέν πόλιν καθαρμοῖς Plut.)
-
10 καθοσιόω
A dedicate,ἄγαλμα Poll.1.11
, cf. OGI 383.109, al. (Commagene, i B. C.), SIG799.6 (Cyzicus, i A. D.):—[voice] Med., :—[voice] Pass., , cf. D.H.2.23; καθωσιωμένος τινί devoted, of a person, Hdn.7.6.4;- ωμένοι νόμοι Ph.2.581
;στρατιῶται Just.Edict.13.9
.3 κ. πόλιν καθαρμοῖς purify, Plu.Sol.12.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καθοσιόω
-
11 λάγανον
A a thin broad cake, of meal and oil, like ἴτριον, Diocl.Fr.116;λ. ἄζυμα LXX Le.2.4
, cf. Matro Parod.Fr.4, Gal.6.492, POxy.1211.5 (ii A.D.), Ar.Ec. 843 as cited by Ath.3.110a ( πόπανα codd. Ar.);λ. τηγανιστόν J.AJ7.4.2
(cf.λ. ἀπὸ τηγάνου LXX 2 Ki.6.19
); ἑλκύειν λ., cf. Lat. tracta, Chrysipp.Tyan. ap. Ath.14.647e:— [var] Dim. [full] λᾰγάνιον, τό, Id. ap. Ath.14.648a, UPZ89.2 (ii B. C.), PLond.2.190.34 (iii A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λάγανον
-
12 πέλαινα
πέλαινα· πόπανα, μειλίγματα, Hsch. [full] πέλαιτον· τὸ ἐφικτόν, μέγιστον, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πέλαινα
-
13 πεπαίτερος
A v. πέπων. [full] πεπᾰλαγμένος, [full] πεπάλακτο, v. παλάσσω. [full] πεπᾰλών, v. πάλλω, ἀμπεπαλών. [full] πέπᾱμαι, v. Πάομαι. [full] πέπανα· πλακούντια, Hsch. (leg. πόπανα).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πεπαίτερος
-
14 σιβαία
A v. σίδη. [full] σιβδία· σιδία, Id. [full] σίβληθρα· πόπανα τὰ περικεκνισμένα, Id. -
15 ἁγίζω
A hallow, make sacred, esp. by burning a sacrifice, (lyr.); πόπανα ἥγιζεν ἐς σάκταν (for ἐς βωμόν) Ar.Pl. 681:—[voice] Pass.,βωμοὶ πατρὶ ἁγισθέντες Pi.O.3.19
;θύματα ἐπὶ καθαρῷ πυρὶ-όμενα D.H.1.38
:—[voice] Med., = ἅζομαι. Alcm.123. -
16 ἐμπέλανα
ἐμπέλᾰνα· πόπανα, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμπέλανα
-
17 ἐπιπελανίαι
ἐπιπελανίαι: ὀλαί, καὶ πόπανα, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιπελανίαι
-
18 ἐπισέληνος
A moon-shaped: ἐπισέληνα, τά, cakes of this shape, Pl.Com.174.10 (nisi leg. - σέλινα); = πόπανα μηνοειδῆ, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπισέληνος
-
19 πέλανος
Grammatical information: m.Meaning: `(thick) liquid flour dough, pulp of flour, honey and oil', often presented as sacrifice, `sacificial cake' (A., E., Pl., Att. inscr., Herod.); name of a weight or coin (Delph., Arg. V--IIIa), = ὀβολός (Nic. Al. 488);Other forms: - ός Hdn. Gr. 1, 178.Derivatives: Cf. πέλανορ τὸ τετράχαλκον, πέλαινα πόπανα, μειλίγματα H. -- On πελάχνιν τρύβλιον ἐκπέταλον H. s. πέτα-χνον (s. πετάννυμι).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: As the orig. meaning of this old word is uncertain, the etymology is also uncertain. If prop. `flat cake, flat dough', for which esp. πέλανος as coin-name seems to argue (Solmsen KZ 42, 213), then the old connection (since Fick 1, 477) with Lat. plānus `flat, level' = Lith. plónas `thin', plóne `flan, cake' would be correct. On the ablaut cf. πέλαγος. -- Other proposals: to Skt. párīṇas- n. `sullness, riches' (: πίμπλημι [but this would have given *πελενος; not to πολύς]; Specht KZ 61, 284ff. with agreement of Kretschmer Glotta 26, 67, Fraenkel Mél. Bq 1, 358 n. 1, Havers Sprachtabu 135; rejecting W.-Hofmann s. pulpa); to Lith. pilù, pìlti `shake, pour' (Persson Beitr. 2, 748 n. 1); to πόλτος (Lidén Stud. 87f. with Lagercrantz); to Lith. pel̃nas `merit, pay' (Mann Lang. 28, 31; to be rejected). -- Further details in Bq and WP. 2, 61, Pok. 805 f., W.-Hofmann s. plānus, Mayrhofer s. páriman-. -- Furnée 338 compares πέλαινα and concludes to a Pre-Greek word. The argument seems not certain, but the conclusion may well be correct.Page in Frisk: 2,493-494Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέλανος
-
20 πέπων
πέπων, - ονοςGrammatical information: adj.Meaning: `ripe', metaph. `soft, mild'.Other forms: m. f. (ion. att.; Hom. only voc. πέπον, s.v.), f. also πέπειρα (Anacr., Hp., S., Ar.) with new m. πέπειρος (Hp., Thphr., LXX); comp. a. superl. πεπαί-τερος, - τατος (after πεπαίνω [Schwyzer 535]?), also πεπειρό-τερος, - τατος (cf. Leumann Mus. Helv. 2, 9f. = Kl. Schr. 223f.),Derivatives: πεπαίνω, aor. πεπᾶν-αι, - θῆναι with - θήσομαι, perf. inf. πεπάνθαι (Arist.), also w. ἐκ-, κατα-, ὑπερ-, `to make ripe, to ripen', metaph. `to mollify, to mellow, to soothe' (IA.) with πέπαν-σις f. `ripening' (Arist.), - τικός `making ripe' (Hp., Dsc.); backformation πέπαν-ος (- ός) `ripe' (Paus., Artem.); πέπανας πλακούντια H. (= πόπανα, s. πέσσω).Etymology: Old primary formation with n-suffix from the IE verb for `cook, make ripe' (s. πέσσω); so prob. from IE * pekʷ-on-; cf. first πίων ( πέπειρα in any case after πίειρα). Parallel goes the u̯o-formation in Skt. pak-vá-, Pasht. pox `cooked, done, ripe'. Nothing resists connecting πέπων, if from *πέπ-Ϝων, directly with this (on the phonetics cf. Schwyzer 301). -- The ep. voc. πέπον `deer, best !' (on it Brunius-Nilsson Δαιμόνιε [Diss. Uppsala 1955] 55ff.) Specht KZ 55, 18 f. wants to separate it from πέπων `ripe' and connect with Lith. pẽpinti `coddle'; thus on πεπαίνω in the meaning `weaken' Fraenkel Arch. Philol. 7, 21 ff.; all of this strongly doubted and rejected by Fraenkel Wb. s. v. and s. paĩkas. --Further s. πέσσω.Page in Frisk: 2,509-510Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πέπων
См. также в других словарях:
πόπανα — πόπανον round cake neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… … Hofmann J. Lexicon universale
αλετρίς — ἀλετρίς ( ίδος), η (AM) 1. δούλα που άλεθε σίτο 2. παρθένος από αρχοντικό οίκο τής Αθήνας, που άλεθε για τα πόπανα τής Αθηνάς. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλῶ αξίζει να σημειωθεί ότι στον Όμηρο δεν απαντά αντίστοιχο αρσενικό τής λ. ἀλετρίς, πράγμα που οδηγεί… … Dictionary of Greek
μονόμφαλος — ή, ο (Α μονόμφαλος και μονομφάλιος, ον) νεοελλ. (για τέρας) αυτός που έχει δύο σώματα αλλά έναν ομφαλό αρχ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ μονόμφαλα (ενν. πόπανα ή πλακούντια) αυτά που έχουν ένα μόνο εξόγκωμα στην επιφάνειά τους. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) … Dictionary of Greek
πέλαινα — Α (κατά τον Ησύχ.) «πόπανα, μειλίγματα». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πέλαινα, αν έχει παραδοθεί σωστά, συνδέεται πιθ. με το πελανός] … Dictionary of Greek
πέπανα — τὰ, Α (κατά τον Ησύχ.) «πλακούντια». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. είτε για παρεφθαρμένη παράδοση τού τ. πόπανα (πρβλ. πέσσω) είτε για εσφαλμένα παραδεδομένο τύπο] … Dictionary of Greek
πολυόμφαλος — ον, Α (για ασπίδες και πόπανα θυσιών) αυτή που έχει πολλούς ομφαλούς, πολλές διακοσμητικές προεξοχές. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + ὀμφαλός (πρβλ. μον όμφαλος, χρυσ όμφαλος)] … Dictionary of Greek
ποπανοποιώ — έω, Α [ποπανοποιός] πλάθω πόπανα … Dictionary of Greek
σίβληθρα — Α (κατά τον Ησύχ.) «πόπανα τὰ περικεκνισμένα» … Dictionary of Greek
σελήνη — (Αστρον.). Ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης. Τα γενικά γνωρίσματα του ήταν γνωστά από την αρχαιότητα στους αστρονόμους, τα γεωλογικά όμως και φυσικά χαρακτηριστικά του μόλις τώρα αρχίζουν να αποκαλύπτονται με τα στοιχεία που πρόσφεραν οι… … Dictionary of Greek
