-
1 πῡγή
πῡγήGrammatical information: f.Meaning: `behind, rump' (Archil.).Compounds: Several compp., e.g. πυγο-στόλος `decorating the rump' (Hes.; Martinazzoli Par. del Pass. 15, 209ff.), κατά-πυγος (H., Phot.) with - πυγότερος, - πυγότατος (Sophr., Epigr. Gr.), and - πύγων, - ωνος m. `voluptuous, lewd' (Arist.); f. κατα-πύγαινα (Att. amphora; Ed. Fraenkel Glotta 34, 42ff. w. lit.); on the insect-name πυγο-λαμπίς (Arist.) s. Strömberg Wortstud. 13f.Derivatives: 1. Diminutives πυγ-ίον n. (Tab. Defix.), - ίδιον n. (Ar.); 2. subst. πυγ-αῖον n. `the behind' (Hp., Arist.), - εών, - ῶνος m. `buttocks, arse (Hippon. 92; after κενεών, cf. Masson ad loc.); 3. Adv. - ηδόν `with the behind foremost, arse to arse' (Arist.), - ιστί meaning unclear (Hippon. 92; cf. Masson ad loc..); 4. Verb - ίζω `paedico' (Ar.) with - ισμα (Theoc.). Hypostasis ἐμ-πύγ-ια n. pl. `behind, region of the buttocks' (pap. Ia).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Word of everyday-language, completely avoided by feeling of decency in the ep. poetry and the higher lit. (Wackernagel Unt. 225 f.). -- No convincing etymology. The phonetic identity with Skt. pūga- `multitude, mass' etc. (Wood IF 18, 29, Persson Beitr. 1, 244 f.) does not mean much; s. Mayrhofer s.v. and below on πύννος. After Holthausen IF 20, 329 however to πύξ, πυγμή (s.v.) like NHG Steiß to stoßen, semant. certainly acceptable, but nevertheless, a. o. because of the vowellength, doubtful. Diff. Bezzenberger BB 27, 176f. (to πύματος etc.; s.v.). Combinations with German. to be rejected by Holthausen KZ 74,244. -- Prob. a Pre-Greek word (not in Furnée).Page in Frisk: 2,618-619Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πῡγή
См. также в других словарях:
κυσολαμπίς — κυσολαμπίς, ίδος, ἡ (Α) η πυγολαμπίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κυσός + λαμπίς (< λάμπω), πρβλ. πυγο λαμπίς, χρυσο λαμπίς] … Dictionary of Greek
νυκτολαμπίς — νυκτολαμπίς, ίδος ἡ (Α) 1. νυχτερινός λύχνος 2. πυγολαμπίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < νύξ, νυκτός + λαμπίς (< λάμπω), πρβλ. πυγο λαμπίς] … Dictionary of Greek
χρυσολαμπίς — ίδος, ἡ, Α 1. πυγολαμπίδα 2. είδος πολύτιμου λίθου. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + λαμπίς (< λάμπω), πρβλ. πυγο λαμπίς] … Dictionary of Greek
