-
1 πτυχή
-
2 πτύχιον
πτῠχ-ιον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πτύχιον
-
3 πτύχιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πτύχιος
-
4 πτυχίς
A slab, in sg. as collective,μαρμάρων πτυχίς Procop.Gaz.Ecphr. p.151B.
; = ἀκροστόλιον, the part of a ship on which the name was inscribed, Poll.1.86; cf. πτύξ v. -
5 πτυχώδης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πτυχώδης
-
6 πτύσσω
πτύσσω, - ομαιGrammatical information: v.Meaning: `to plead, to fold (up)', midd. `to fold round oneself' (Il.).Other forms: Fut. πτύξω, - ομαι, aor. πτύξαι, - ασθαι, pass. πτυχθῆναι, πτυγῆναι, perf. πέπτυγμαι, ἔπτ-.Derivatives: 1. πτυκτός `folded' (Ζ 169 a.o.; Ammann Μνήμης χάριν 1, 13) with πυκτή f. ( Cod. lnst.), πυκτ-ίς f. (AP, Gal.), - ίον n. (sch., Suid.) `tablet' (dissim. from πτ-; Schwyzer 260). 2. πτύγμα ( πρόσ-, περί- u.a.) n. `fold, loop of a garment, compress' (Ε 315, E., Arist., medic.) with ( προσ-)πτυγμάτ-ιον n. `compress' (medic. 3. πτύξις ( ἀνά-, διά- a.o.) f. `the folding, fold' (Hp., Arist.). -- Besides πτύχ-ες pl., acc. - ας, sg. dat. -ί (Hom.), acc. -α (E. in lyr.) f.; with enlargement πτυχ-ή, mostly pl. - αί f. (posthom. poet.) `fold, ply, layer', metaph. `gorge, valley'; it functions also as verbal noun to πτύσσω, esp. to the prefixcompp. (e.g. ἀνα-πτύσσω: ἀναπτυχ-ή); as 2. member in δί-, τρί-, πολύ-πτυχος (Il.; Sommer Nominalkomp. 65 f.), with transfer in the σ-stems, partly taken as verbal, in περι-πτυχ-ής `folding round' (S.), δι-πτυχ-ής (Arist.) a.o. From πτυχή: 1. πτυχ-ίς, - ίδος ( ὑπο-) f. `layer, joint' (Plu.); 2. - ιον n. `folded table etc.' (Hdn. Gr., pap.), - ιος = πτυκτός (EM); 3. - ώδης `fold-like, ply-like' (Arist.); 4. Πτυχ-ία f. n. of an island near Corcyra (Th.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Beside πτύσσω there are also quite rarely forms with - ττ- ( δια-πτύττω Pl. Legg. 858e, προσ-ανα- πτύσσω Arist.); so - σσ- rather Ionism than to avoid τ: ττ (Schwyzer 319 n. 1; cf. 755 n. 2) ? As Yot-present πτύσσω stands for *πτύχ-ι̯ω; so it can be taken as denominative to πτύχ-ες. --Etymolog. unclear. The connection with the unclear Skt. pyúkṣṇa- (only in the comp. pyúkṣṇa-veṣṭita-), which goes back on Brugmann Grundr.2 I 277, is for several reasons very suspect; s. Mayrhofer s.v. On other hypothesen s. Bq s.v., WP. 1, 189, W.-Hofmann s. fugiō (everywhere rightly rejected). Cf. also Merlingen Μνήμης χάριν 2, 57. -- Furnée 318 considers the word a Pre-Greek, which may well be correct, but his connection with πυκ-νός etc. is not convincing.Page in Frisk: 2,616-617Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πτύσσω
См. также в других словарях:
-ιακός — κατάλ. που εμφανίζεται ήδη από τον 5ο π.Χ. αιώνα σε πλήθος επιθ. παραγομένων από λ. σε ιος και που σχηματίστηκε αντί για * ιικός αναλογικά προς τις καταλ. ιά, ιάς, ιάδης, ιάζειν και προς αποφυγή τής κακοφωνίας τών δύο συνεχόμενων ι. Οι λ. με… … Dictionary of Greek
πτύσσω — ΝΑ 1. διπλώνω, μαζεύω, τυλίγω (α. «πτύσσω τα ιστία» β. «πτυσσόμενα έπιπλα» γ. «καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτη», ΚΔ δ. «ἡ μὲν τὸν πτύξασα καὶ ἀσκήσασα χιτῶνα», Ομ. Οδ.) 2. (μέσ. και παθ.) πτύσσομαι σχηματίζω πτυχώσεις, κάνω πτυχές νεοελλ … Dictionary of Greek
φυγή — η, ΝΜΑ 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού φεύγω, αναχώρηση, αποχώρηση, φευγάλα, φευγιό 2. (ειδικά) α) εσπευσμένη ή κρυφή απομάκρυνση β) άτακτη υποχώρηση κατά τη μάχη (α. «τράπηκαν σε φυγή» β. «εἰς φυγὴν ὁρμώμενοι», Ευρ.) γ) καταφυγή σε ξένη χώρα … Dictionary of Greek
