-
1 πολιήτης
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πολιήτης
-
2 πολιήτης
πολίτηςcitizen: masc nom sg (epic ionic) -
3 πολιήτης
A citizen, Il.2.806 (elsewh. Hom. uses the form πολίτης), Simon.137, twice in Trag., A.Pers. 556, E.El. 119 (both lyr.); constantly in Hdt. (only in 1.96 codd. have πολιτέων):—fellow-citizen, countryman, ib.37, 120, al., cf. πολιάτας:—fem. [full] πολιῆτις, ιδος, A.R. 1.867: as Adj., ψάμαθοι πολιήτιδος ἀκτᾶς sands on my country's shore, E.Hipp. 1126(lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολιήτης
-
4 πολίτης
A citizen, freeman, Il.15.558,22.429, Od.7.131, Pi.O.5.16, etc.;π. ἀγαθός Th.3.42
, Pl.Grg. 517c; ; πόλεως, πόλεων π., Antipho 5.78, And.1.5;ὦ γᾶς πατρίας πολῖται S.Ant. 806
(lyr.);π. ὁρίζεται τῷ μετέχειν κρίσεως καὶ ἀρχῆς Arist.Pol. 1275a22
.2 fellow-citizen (cf. πολιήτης), Sapph.Supp.1.14, etc.;Κάδμου π. A.Th. 1
;Ἀθηναίων π. And.1.139
;ὑμῶν Lys.20.12
; : and by a Com. metaph.,οἴνου π. ὢν κρατίστου Amphis 36
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολίτης
-
5 πολιατάν
-
6 πολιατᾶν
-
7 πολιάταις
πολιά̱ταις, πολιήτηςcitizen: masc dat pl (doric) -
8 πολιάταν
πολιά̱τᾱν, πολιήτηςcitizen: masc acc sg (epic doric aeolic) -
9 λοφιήτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λοφιήτης
-
10 πολιάτας
πολιάτ-ας [pron. full] [ᾱτ], α, ὁ, [dialect] Aeol. and [dialect] Dor. for πολιήτης, opp. ξένος, Alc.Supp.14.6, Id.Oxy.1233 Fr.22.3, Pi.I.1.51, Leg.Gort.10.35, lsyll. 21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολιάτας
-
11 κέλευθος
Grammatical information: f., pl. also -α n. (on the fem. gender Schwyzer-Debrunner 34 n. 2, on the neutr. plur. Egli Heteroklisie 125)Meaning: `road, path, course, journey' (Il., also IG 5 [2] 3, 23, Tegea IVa)Compounds: rarely as 1. member, e. g. κελευθο-ποιός `making a path' (A.), more often as 2. member, e. g. ἱππο-κέλευθος `making the road on a chariot, chariot-fighter' (Il., of Patroklos); ἀκόλουθος `following, attending on', often subst, α privativum (the double ablaut is surprising; assim.from *ἀκολευθ-?)Derivatives: κελεύθειᾰ f. `goddess of the road', surname of Athena in Sparta (Paus. 3, 12, 4; after the nouns in - ειᾰ), κελευθείας τὰς ἐνοδίους δαίμονας H.; κελευθήτης `voyager' (AP 6, 120), after ἀγυιήτης, πολιήτης a. o.; a change to the more usual - ίτης (e. g. proposed by Redard Les noms grecs en - της 33) is unnecessary (in spite of ὁδίτης). - On κέλευθος a. rel. in gen.. Ruijgh L'élément achéen 123f.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The difficulty of finding an example for the θ-suffix, has resulted in many attempts to cennect κέλευθος with ἐλευθ- in ἐλεύσομαι etc. Thus Brugmann Sächs. Ber. 1897, 28 ( κέλευθος contaminated from κελεύειν and ἐλευθ-), Pisani Rend. Acc. Lincei 6: 5, 9 (from κε- in κεῖνος a. o. and ἐλευθ-; against this Kretschmer Glotta 20, 253), id. Ist. Lomb. 77, 552f. (from *κελο-λευθος; from κέλομαι). Diff., not better, Fraenkel Mélanges Boisacq 1, 373ff.: κέλευθος reshaped after κέλομαι for *κλεῦθος (to κλύω, s. v.). Direct connection with κελεύειν suggested by Specht Ursprung 254 and 280, whereby he identifies, not very probably, the suffix θ as IE. th in Skt. pánthāḥ `road' (see on πόντος) and in Lith. keliū́ta `road'. The last is clearly built on kẽli-as `road, street, course' and has no direct connection with κέλευθος; cf. Fraenkel KZ 72, 177. Nor can au in the denomin. keli-áuti `voyage, travel' and ευ in κέλευθος be identified (as Fraenkel Lit. et. Wb. s. kẽlias).Page in Frisk: 1,815-816Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κέλευθος
-
12 λόφος
Grammatical information: m.Meaning: `neck of drawing animals and men, crest of a helmet, crest of a hill' (Il.), also `crest or tuft on the head of birds, of feathers or flesh' (Simon., Hdt., Ar., Arist.).Compounds: Often as 2. member, e.g. γή-, γεώ-λοφος `earth-hill' (Pl., X.) with illuminating first member (Risch IF 59, 268); rarely as 1. member, e.g. (τὰ) λόφουρα `with crest-like tail', of drawing-animals and animals of burden (horses, asses, τὰ ὑποζύγια) as opposed to ruminants (Arist., Thphr., hell. inscr.). - Side-form λόφη f. `comb' (D.S.; after κόμη?).Derivatives: 1. Diminut.: λόφιον `small crest of helmet' (sch.), λοφίδιον `small hill' (Ael.). Other substant.: 2. λοφιά, Ion. - ιή f. `comb for manes, hair-, breast, back-fin etc.' (τ 446, also Hdt., Arist.; cf. Scheller Oxytonierung 72 f.); 3. λοφεῖον `crest-case' (Ar.), also λοφίς περικεφαλαίας θήκη H. 4. λοφίας m. `fish with back-fins', denomination of the φάγρος (Numen. ap. Ath.; like ἀκανθίας a.o., Chantraine Formation 94), also the first dorsal vertebra' (Poll.); in the last meaning also λοφαδίας (Poll.; *λοφάς, - άδιος); λοφιήτης m. `inhabitant of a hill' (AP, of Pan, after πολιήτης). 5. λόφωσις m. `crest ornament' (Ar. Av. 291; cf. ἀέτωσις [s. αἰετός]). - 6. Adjectives: λοφώδης `crest-like, hilly' (Arist.), λοφόεις `crested, hilly' (Tryph., Nonn.). - 7. Verbs: λοφάω `be crested' (Babr., Ar., H.; after κομάω, Leumann Hom. Wörter 307 n. 77); λοφίζω `have the λ. in the hight' (Zonar.); λοφόομαι `rise, form a hill' (Eust.). -- 8. Hypostasis: καταλοφάδεια adv. `hanging down from the neck' (κ 169 with metr. conditioned - εια, cf. κατωμάδιος, κατωμαδόν; Chantraine Form. 39, Gramm. hom. 1, 101 u. 176).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As both Alc. (Z 65) and Hdt. (1, 171) consider the helmet-crest as a Carian invention, Schulze Q. 257, 4 sees in λόφος as `crest of the helmet' a Carian LW [loanword], which he, certainly wrongly, wants to separate from λόφος `neck'. - An acceptable connection gives Toch. A lap `head' (Schulze Kl. Schr. 252); CSl. ORuss. lъbъ `skull' with OCS lъbьnъ `belonging to the skull' (with Russ. lob `front', Ukr. ɫob `front, head') presents serious difficulties because of the vowel. Uncertain Illyr. PN Otto-(Atto-)lobus (Mayer Glotta 32, 83). - Lit. in Vasmer Wb. s. lob, Sadnik-Aitzetmüller Hwb. zu den aksl. Texten 264 (No. 486), v. Windekens Lex. étym. s. lap. Wrong IE etymologies are rejected by Bq.Page in Frisk: 2,139-140Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λόφος
См. также в других словарях:
πολιήτης — εω, ὁ, θηλ. πολιῆτις, ήτιδος, Α (επικ. και ιων. τ.) βλ. πολίτης … Dictionary of Greek
πολιήτης — πολίτης citizen masc nom sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολίτης — ο, θηλ. πολίτις, ΝΜΑ, ιων. τ. πολιήτης, δωρ. τ. πολιάτας, θηλ. πολιᾶτις και πολιῆτις, Α, και πολίτισσα ΝΜ, πολῖτις, ίτιδος, ΜΑ κάτοικος πόλης ο οποίος έχει πολιτικά δικαιώματα, κάθε μέλος πολιτείας το οποίο έχει το δικαίωμα τού εκλέγεσθαι… … Dictionary of Greek
λοφιήτης — λοφιήτης, ὁ (Α) (για τον Πάνα) αυτός που κατοικεί στους λόφους. [ΕΤΥΜΟΛ. < λόφος, πιθ. κατά το πολιήτης] … Dictionary of Greek
μυθιήτης — και μυθίτης, ὁ (Α) ο στασιαστής. [ΕΤΥΜΟΛ. < μῦθος + κατάλ. ιήτης / ίτης, πιθ. κατά το πολιήτης (για τη σημ. τής λ. πρβλ. μύθαρχοι, μυθητήρες)] … Dictionary of Greek
πολιάτας — ὁ, θηλ. πολιᾱτις, άτιδος, Α (αιολ. και δωρ. τ. τού πολιήτης) βλ. πολίτης … Dictionary of Greek
πολιατᾶν — πολιᾱτᾶν , πολιήτης citizen masc gen pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολιάταις — πολιά̱ταις , πολιήτης citizen masc dat pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολιάταν — πολιά̱τᾱν , πολιήτης citizen masc acc sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
