ουδας

πῖαρ ὕπ΄ οὖ. Hom. — тучная почва;

ἔχειν οὖ. κραταίπεδον Hom. — покрывать (собою) твердый пол

(ἐν Διὸς οὔδει, πατρὸς ἐπ΄ οὔδει Hom.)

(τῆς ὁδοῦ Plut.)

(πάγον Anth.)

(εἰς οὖδας Eur.)

(εἰς τὸ τῆς θεοῦ, sc. ἱερόν Eur.)

(ἐ. τινὰ ἀποστῆναι πρόσω Eur.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(Ζεύς Aesch.)

(τινα, μετά или ἔς τινα Hom.; Ὄλυμπον и ἐς Ὄλυμπον, νῆας и ἐπὴ νῆας, κατὰ λειμῶνα, ποτὴ и ὑπὸ πτόλιν, προτὴ ἄστυ Hom.; γαῖαν Pind.; ἄλσος Aesch., Eur.)

(ποσὴν οὖδας Hom.)

(θεὸν θυέεσσιν Theocr.)

(ἐς χεῖράς τινος Hom.)

(μετὰ κλέος Ἀχαιῶν Hom.)

(φρένας, τινὰ θυμόν или κραδίην Hom.)

δικάζειν ἐς τὸν ἱκνέεται ἔχειν αὐτήν Her. — решать, кому следует жениться на ней (наследнице отцовского имущества);

(οὖδας Hom.)

(ἐς οὖδας πρὸ τειχέων Eur.)

οὖδας χλόης λαχνῶδες Eur. — покрытый растительностью (цветущий) луг

πυρὸς μειλισσέμεν (sc. νέκυας) Hom. — предать сожжению мертвецов

(τινὰ τραπέζῃ Theocr.)

(χεύμασι γαίας οὖδας Aesch.)

(ὀργάς τινος Eur.)

(μηδέ τί με μειλίσσεο, ἀλλ΄ εὖ μοι κατάλεξον Hom.)

(ἔθνη καθάπερ ζῷα Plut.)

(αἱρεῖν οὖδας, λάζεσθαι γαῖαν Hom.)

(βροτός Hom. - v. l. αὐδήεις)

(οὖδας αἵματι τ΄ ἐγκεφάλῳ τε Hom.)

κλήρῳ πεπαλάχθαι Hom. — бросить жребий

(βοῶν Hom.)

(ἀρούρης Anth.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

τρομέει δ΄ ὑ. γυῖα Hom. — ноги дрожат подо мной;

ἐρύειν τι ὑ. τινος Hom. — вырвать что-л. из-под кого-л., т.е. из чьих-л. рук;

ὑ. χθονός Hom. (ср. 1) и ὑ. γῆς Plat. — под землей или под землю;

(ὑ. τῆς πλατάνου Plat.)

τὸ ὑπό τινος λοιπόν Dem. — остаток от чего-л.;

δαμῆναι δουρὴ ὑ. τινος Hom. — пасть от чьего-л. копья;

ὑπ΄ αὐλοῦ Hes., Her. — под звуки свирели;

λαοὴ ὑπ΄ αὐτοῦ Hom. — управляемые им народные массы;

εὖ πράττειν ὑ. τινος Soph. — быть облагодетельствованным кем-л.;

(ὑ. δρυΐ, ὑπ΄ οὐρανῷ Hom.; ὑ. τῷ ἱματίῳ Plat.)

(ὑ. ποσσὴ κονίσαλος ὤρνυτο Hom.)

(τείχει ὕπο Τρώων Hom.)

(ὑπό τινι εἶναι Thuc., Plat.)

ὑ. χερσί τινος θανέειν Hom. — умереть от чьей-л. руки;

ὑπό τινος κτεινόμενος Hom. — пораженный кем-л.;

ὑ. τυμπάνοις Luc. — под звуки тимпанов;

ἐλθεῖν или νέεσθαι ὑ. ζόφον Hom. — сойти в царство теней;

κατακρύπτειν τινὰ ὑ. τέν θύρην Her. — скрывать кого-л. за дверью;

ὑ. τὸ ὄρος Hom., Xen. — у подошвы горы;

γενέσθαι ὑ. τινα Thuc. — оказаться под чьей-л. властью;

ὑ. νύκτα Hom., Her. — с наступлением ночи;

ὑπό τι μικρόν Arph. — немножко, чуточку;

(ὑπ΄ αὐγὰς λεύσσειν τι Eur.)

(ἵπποι τε καὴ ἅρματα, οἳ φορέουσί τινα Hom.)

(ὕδωρ, μέθυ, θαλλὸν ἐρίφοισι Hom.; τὰς ἀγγελίας φ. τινι Her.)

(θώρηκα, ἀσπίδα Hom.; ἐσθήματα Soph.; ἐμβάδας Arph.; δακτύλιον Plut.)

τὰς ἀγλαΐας φ. Hom. — тщеславиться, кичиться:

(τὸν ἄκρατον οὐ φ. Plut.)