-
1 μυράκανθος
μῠρ-άκανθος [ᾰκ],A = ἠρύγγιον, Ps.-Dsc.3.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυράκανθος
-
2 μυράκοπον
μῠρ-άκοπον, τό,A sweet cordial or unguent mixed with myrrh, Asclep. ap. Gal.13.1009: wrongly speltμυρόκοπον Alex.Trall.7.8
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυράκοπον
-
3 μυράλειπτρον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυράλειπτρον
-
4 μυραλοιφέω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυραλοιφέω
-
5 μυραλοιφή
μῠρ-ᾰλοιφή, ἡ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυραλοιφή
-
6 μυραλοιφία
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυραλοιφία
-
7 μυράπιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυράπιον
-
8 μυραππίδιον
μῠρ-αππίδιον, τό,A scented pear, Gp.10.76.11 (pl.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυραππίδιον
-
9 μυράφιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυράφιον
-
10 μυρίνη
-
11 μυρίνης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυρίνης
-
12 μύρισμα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μύρισμα
-
13 μυρισμός
μῠρ-ισμός, ὁ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυρισμός
-
14 μυριστικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυριστικός
-
15 μυρίς
-
16 μυρώδης
μῠρ-ώδης, ες,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυρώδης
-
17 μύρωμα
-
18 μύρον
Grammatical information: n.Meaning: `sweet-smelling oil, salve, perfume' (Archil., Lesb. lyric, IA.).Compounds: Often as 1. member, e.g. μυρο-πώλης `salve-handler' (Att.). μυρ-εψός m. `salven-preparer' (Critias, Arist.; FraenkeI Nom. ag. 2, 112 f.).Derivatives: 1. Subst. diminut.: μυρ-ίδιον (Ar.), - άφιον (Arr.); μυρίς f. `salve-box' (Poll.; cf. σπυρίς), also = μυρρίς (Thphr.), s. μύρρα; μύρωμα n. = μύρον (Ar. Ek. 1117 [pl.], beside μεμύρωμαι, but perh. directly from μύρον, cf. Chantraine Form. 186 f.); μυρίνης ( οἶνος, hell., com., Ael.; besides μυρρίνης, s. μύρρα a. μύρτος). -- 2. Adj. μυρ-ηρός `belonging to μύρον' (A., Ar.; like ἐλαιηρός), - όεις `full of salves, smelling like salves' (A P, Man.), - ώδης `salve-like' (sch.). -- 3. Verbs. μυρίζω (IA.), σμυρίζω (Archil.) `salve, perfume'; μυρόομαι `be salved, perfumed' (Ar. Ek. 1117 [v. l. μεμύρισμαι]).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As a clear culture-word μύρον can well be a loan (so Chantraine Form. 16). Since Fick and Curtius (s. Bq) it is usually (though with a certain reserve, WP. 2, 690) as IE σμύρις `emery-powder' connected with a Germ.-Celt. word for `smear, fat etc.', e.g. OHG smero ' Schmer', OIr. smi(u)r `marrow' (also Lat. medulla?); but this does not explain the Greek -u-; cf. μύραινα [which is a Pre-Greek word]. The isolated σμυρίζω `anoint' can, if not old, rest upon association with σμύρις, σμύρνα. --Page in Frisk: 2,273Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μύρον
-
19 Μυρμιδόνες
Μυρμῐδόνες the earliest inhabitants of Aigina, who emigrated with Peleus to Thessaly. ( χώρας) Μυρμιδόνες ἵνα πρότεροι ᾤκησαν Aigina N. 3.13 εἶδεν οὔτε πατρωίαις ἐν ἀρούραις ἵππους Μυρμιδόνων (sc. Νεοπτόλεμος, in Phthia in Thessaly) Pae. 6.107 cf.1Μυρ[ Pae. 6.143
-
20 μύρμηξ
μύρμηξ, - ηκοςGrammatical information: m.Meaning: `ant'; metaph. `submarine rocks' (IA, Lyc.), also as PN (Hdt.), on the meaning cf. μυρμηκία; `gantlet with metal studs' (Poll.).Compounds: Rare compp., e.g. μυρμηκο-λέων (LXX), λεοντο-μύρμηξ (Hdn. Gr.) name of a fabulous animal; cf. Risch IF 59, 256.Derivatives: 1. μυρμηκ-ιά f. `ant-hill' (Arist., Thphr.), metaph. `crowd' ( Com. Adesp., H.), `triller, arpeggio' (Pherecr.). -- 2. μυρμηκ-ία `wart under the skin, irritation caused by it (Hp., Ph.) with μυρμηκιάω `be afflicted with warts' (LXX.), from which - ίασις (medic.). On 1. a. 2. s. Scheller Oxytonierung 41 f. -- 3. μυρμήκ-(ε)ιον n. name of an ant-like spider (Nic., Plin.). -- 4. μυρμηκ-ίας λίθος `stone with ant- or wart-like lumps on it' (Plin.), μύρμηξ χρυσός `gold dug out by μύρμηκες' (Hld.). -- 5. - ῖτις ( λίθος) `id.' (Plin.). -- 6. μυρμηκ-ώδης `ant-like' (Plu.), - ώεις `full of warts' (Marc. Sid.; metr. lengthened from - όεις, cf. Schwyzer 527). -- 7. μυρμηκ-ίζω as medic. expression `feel as though ants were running under the finger', of the pulse, `itch' (medic.). -- On itself stands μυρ-μηδών ξυνοικία τῶν μυρμήκων, μυρμηδόνες οἱ μύρμηκες ὑπὸ Δωριέων H., transformation of μύρμηξ resp. derivation from μύρμος (s. above) after τενθρηδών and other insectnames; cf. also σφηκών and other place-indications in - ών; old variation k: d assumes Specht Ursprung 205 a. 230 [impossible].Origin: IE [Indo-European] [749] *moru̯i- `ant'Etymology: For the formation cf. σκώληξ, σφήξ a.o. (Schwyzer 497, Chantraine Form. 380 f.); a velar suffix, prob. without genetic connection with μύρμηξ, is also seen in Lat. formīca `ant' and Skt. valmīka- m. n. `ant-hill'. -- The basis is seen in different forms in many IE languages, mostly with anlaut. m and in-(aus)laut. -u̯-, also with inlaut. -r-: IE *moru̯-ī ̆ in Av. maoiri-, Celt., e.g. OIr. moirb, Slav., e.g. ORuss. morovij; IE * mour-, * meur- in Germ., e.g. OWNo. maurr -n. (PGm. * maura-), OSwed. myra f. (PGm. * meuriōn-). Besides with anlaut. u̯- and inlaut. -m-: Skt. vamrá- m. (cf. valmīka above), thus βόρμαξ, βύρμαξ with β- for Ϝ-; in ὅρμικας a Ϝ- may have been lost. On itself stand Lat. formīca, whose f- however may go back through dissimilation to m- (cf. on μορμώ) and which would then be close to μύρμηξ. -- Further details on this old and popular word with diff. hypotheses on its development in WP. 2, 306f., Pok. 749. W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. formīca, Vasmer s. muravéj; also Fraenkel s. marvà, which however because of its deviant meaning ('horse-fly') must be kept apart.Page in Frisk: 2,272-273Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μύρμηξ
См. также в других словарях:
МИРРА — • Myrrha, 1. см. Adonis, Адонис, и Cinyras, Кинир; 2. μύρ̉ρ̉α, аттическое σμύρνα, сок миррового дерева, который частью вытекает сам (stacte, σταχτή), частью же добывается посредством просверливания дерева и скоро превращается в… … Реальный словарь классических древностей
μύρο — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 240 μ., 32 κάτ.) στην πρώην επαρχία Τριφυλίας του νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται βορειοανατολικά και κοντά στην Κυπαρισσία. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Κυπαρισσίας, * * * το (ΑΜ μύρον) κομμεορητίνη με ευχάριστο άρωμα η… … Dictionary of Greek
МИРТ — I. • Myrtis, Μυρτίς, лирическая поэтесса из Анфедона в Беотии, которую считают учительницей Коринны и Пиндара. С последним она, говорят, вступала в музыкальное состязание. Имя ее включено в лирический канон александрийцев.… … Реальный словарь классических древностей
МИРТ — I. • Myrtis, Μυρτίς, лирическая поэтесса из Анфедона в Беотии, которую считают учительницей Коринны и Пиндара. С последним она, говорят, вступала в музыкальное состязание. Имя ее включено в лирический канон александрийцев.… … Реальный словарь классических древностей
PHYLLINAE Agones — Graece φυλλί αι ἀγῶνες, apud Pollucem, ubi male nonnulli legunt, φυλλίται, dicti sunt, teste Hesychiô, Agones sacri, εν οἷς μὴ ἐτίθετο ἀργύριον, ἀλλὰ ςτέφανοι μόνοι, in quibus non argentum, sed serta solum proponebantur, Φυλλίνης, nempe a Φύλλον… … Hofmann J. Lexicon universale
SMYRNA — urbs Ioniae, Milete amne irrigata, una ex 7. Asiae Ecclesiis, de quibus B. Ioannes in Apocalypsi c. 2. v. 8. Polycarpô Episcopô nobilis, Homeri, ut plurimi credunt, patria, qui inde Smyrnaeus a Poetis vocatur. Lucanus l. 9. v. 984. Quantum… … Hofmann J. Lexicon universale
μορμύρω — (ΑΜ μορμύρω) (για νερό) ρέω προξενώντας ήχο, ρέω με μουρμουρισμό («ἀφρῷ μορμύροντα ἰδών», Ομ. Ιλ.) νεοελλ. μσν. (γενικά) μουρμουρίζω αρχ. (για τη θάλασσα) (ενεργ. και μέσ.) προξενώ θόρυβο, παφλάζω («ῥόος ὠκεανοῑο ἀφρῷ μορμύρων», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ … Dictionary of Greek
μυραλοιφώ — μυραλοιφῶ, έω (Α) αλείφω κάποιον με μύρο ή αλείφομαι με μύρο, αρωματίζομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο *μυρ αλοιφός < μύρον + ἀλείφω (πρβλ. ξηρ αλοιφώ, πισσ αλοιφώ)] … Dictionary of Greek
ξενόεις — ξενόεις, εσσα, εν (Α) γεμάτος ξένους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος + κατάλ. όεις (πρβλ. θυμ όεις, μυρ όεις)] … Dictionary of Greek
οδμήεις — ὀδμήεις, εσσα, εν (Α) αυτός που αναδίδει δυσοσμία, δύσοσμος, δυσώδης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀδμή, παλαιότ. επικ. τ. τής λ. ὀσμή + κατάλ. ήεις (πρβλ. μορφ ήεις, μυρ ήεις)] … Dictionary of Greek
πεπλίς — ίδος, ἡ, Α το φυτό ευφόρβιον*. [ΕΤΥΜΟΛ. < πέπλος + επίθημα ίς, ίδος (πρβλ. μυρ ίς). Τα φυτά ονομάστηκαν έτσι επειδή απλώνονται πάνω στο έδαφος] … Dictionary of Greek
