-
1 μήκ'
μηκά, μηκάςbleating one: fem voc sgμηκά̱, μηκήfem nom /voc /acc dualμηκά̱, μηκήfem nom /voc sg (doric aeolic)μηκαί, μηκήfem nom /voc pl -
2 μηκάζω
-
3 μηκάομαι
μηκ-άομαι, [tense] pres. only late, Procop. Goth.2.17, cf. Phryn.PSp.59 B., Sch.Od.9.124: poet. [tense] aor. part. μᾰκών (v. infr.): [tense] pf. part. μεμηκώς; fem. μεμᾰκυῖα: [tense] impf., formed from [tense] pf.,Aἐμέμηκον Od.9.439
:— bleat, of sheep,μυρίαι ἑστήκασιν.., ἀζηχὲς μεμακυῖαι Il.4.435
; (used by Hom. of goats only in the Subst. μηκάς); of a hunted fawn or hare, scream, shriek,ὁ δέ τε προθέῃσι μεμηκώς Il.10.362
: part. μακών only in the phrase, κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών fell shrieking to earth, of a wounded horse, stag, or boar, 16.469, Od. 10.163, 19.454; of a man, 18.98.—Onomatopoeic word.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηκάομαι
-
4 μηκασμός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηκασμός
-
5 μηκάς
A bleating one, in Hom. always of goats, in pl.,μ. αἶγες Il.11.383
, Od.9.124, 244, al., cf. Antiph. 1,52.8; alsoμ. ἄρνες E.Cyc. 189
. -
6 μηκή
-
7 μηκηθμός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηκηθμός
-
8 μηκητικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηκητικός
-
9 μηκέτι
μηκ-έτι: no longer, no more.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μηκέτι
-
10 μῆκος
Grammatical information: n.Meaning: `length' (Od.).Dialectal forms: Dor. μᾶκος (Archyt.)Compounds: Often as 2. member, e.g. περι-μήκης, Dor. - μάκης `very long, very high' (Il), with expressive enlargement περιμήκ-ετος `id.' (Hom., Arat.), after πάχετος, ἀριδείκετος, ἀμαιμάκετος a. o. (Schwyzer 501, Seiler Steigerungsformen 75).Derivatives: Beside μῆκος the sup. μήκιστος, Dor. μάκιστος `longest, highest, greatest' (Il.) with Μηκιστεύς PN (Il.; Boßhardt 93 f.) beside the comp. μάσσων, μᾶσσον (θ 203 etc.; after ἆσσον); to μακρός (s.v.) after ἐλάσσων, πάσσων, θάσσων; besides the secondary μακρό- τατος, - τερος. -- Old denominative μηκύνω, Dor. μακύνω, rarely w. prefix, e.g. ἀπο-, ἐπι-, `lengten, stretch out' (Pi., IA.) with the rare a. late prosodic terms μήκ-υνσις (Sch.), - υσμός (Eust.) `lengthening', - υντικός `which can be lengthened' (A. D.). Further derivations, also rare a. late: μηκεδανός `long' (AP, Nonn.), for μακεδνός after ἠπεδανός a. o. (Risch $38, Specht Ursprung 199); μηκ-ικός `regarding the length' (Procl.), - όθεν `from afar' (Aesop., Paul. Aeg.), - ότης f. `length' (Gal.).Origin: IE [Indo-European] [699] *meh₂ḱ-os, mh₂ḱros `long, length'.Etymology: Over against μῆκος stands with short vowel Av. masah- n. `length, greatness'; thus against μήκιστος Av. masišta-, OP maθ išta- (like comp. masyå, pos. mas-). Also elsewhere we find short vowels, not only in inherited and with the s-stem alternating r-stem μακρός (s. v.), but also in Lat. maciēs `leanness', maceō `be lean' and in Hitt. mak-l-ant- `lean'. As full grade formation, however, μῆκος agrees with the great majority of old s-stems (s. e.g. Schwyzer 511 f.). -- WP. 2, 223- Pok. 699- W.-Hofmann s. macer ; on μήκιστος, μάσσων Schwyzer 538, Seiler Steigerungsformen 74ff. a. 21 f. So for μῆκος we posit * meh₂k-, but this does not explain Av. masah-, and μακρός only if mh₂ḱ-ro- would give μακρο-; cf. on μέτρον.Page in Frisk: 2,224-225Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῆκος
-
11 βηκία
βηκία, τά,A = προβάτια, Hp. ap. Gal.19.88: but [full] βηκία and [full] βηκίον (which = ἐλελίσφακος, Ps.-Dsc.3.33, and = ψευδοδίκταμνος, ib.32), = βήχιον, Erot., Ps.-Dsc.3.112. [full] βηκώνιον· εἶδος βοτάνης, Hsch. (leg. μηκ-). -
12 μακών
-
13 μακεδνός
Grammatical information: adj.Meaning: `tall, taper', of trees etc. (η 106, Nic., Lyc.); also as name of a people cognate with the Dorians (Hdt.).Derivatives: Also PN Μακεδόνες pl. m. `Macedonians', sg. - ών (IA.) wiht Μακεδον-ία, - ίη, - ικός `Macedonia, -nian' (IA.), also ἡ Μακεδον-ίς (Hdt.), - ῖτις (Ael.), i.e. γῆ, - ισσα `Macedonian woman' (Stratt.); μακεδονίζω `be pro-Macedonian' (Plb., Plu.). With long medial vowel Μακηδών (Hes. Fr. 5, 2, Kall.), - δονία, - ίη (hell. poet.). Beside Μακε-δόν-ες the form μακε-δν-ός seems to show ablaut, zero grade in the suffix, which is also seen (without variant - δόν-) also in γοε-δν-ός a. o. (Solmsen Wortforsch. 46). A suffixal, mostly primary - δόν- is at home in animal-names, some appellatives as well as in nom. actionis a. o. (Chantraine Form. 360ff., Schwyzer 529 f.). Not cognate with μακ-ρός, μῆκ-ος; cf. Specht Ursprung 199 u. 345. A by-form is Μακέτης (Gell.), f. - τις (Str., AP) and - τία, τη (AP), - τᾰ (pap.; Mayser 1: 3, 24); cf. οἰκέτης etc.; s. Schwyzer 498 n. 13, Krahe ZONF 11, 90. -Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: After Fick BB 26, 242 the Μακεδόνες were prop. "Highlanders" (beside Μακέτα *'Highland'). New, very daring and hypothetical interpretation by Pisani Arch. glottol. it. 33, 72: from *Μακι-κεδόνες "of who the Earth is high", from μακ-ι- (: μακ-ρός) and a Maced. word agreeing with χθών (s.v.); the second member is more than doubtful; the whole must be rejected. Doubts on the Greek origin of Μακεδόνες by Krahe Glotta 17, 159. -- Cf. μηκεδανός to μῆκος. Fur. does not discuss the forms. The name seems rather non-IE, so Pre-Greek; cf. Λακεδαίμων (cf. Fick, Vorgr. Ortsnamen 90). An analysis μακε-δνος is impossible in an IE word; also the form with τ points to Pre-Greek. The meaning of the adj. strongly suggests that it is cognate with μακρός, but this can hardly be accounted for in IE morphology.Page in Frisk: 2,163Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μακεδνός
-
14 μηκάομαι
Grammatical information: v.Meaning: `meckern, bleat', of sheep, also of a hare and of a horse, in the formular verse κὰδ' δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, of a deer, boar, also of a man (Phryn. PS, Procop., sch., H.)Other forms: μηκάζω (Nic.), perf. μέμηκα only in pret. ἐμέμηκον (ι 439), and in ptc. μεμηκώς (K 362), f. μεμακυῖαι (Δ 435), aor. ptc. μακών (P469, κ163).Derivatives: Here, after κεμάς and other animal names (cf. Risch $ 52 b; not from the late μηκάομαι), μηκάς f. `bleating', in Hom. only in plur. of αἶγες, later (S., E.) also of ἄρνες and subst. = αἴξ. Late derivv.: μηκ-ασμός (Plu., Poll.), - ηθμός (Opp.), -ή (Ael., Sch.) `bleating', - ητικός `bleating' (sch.).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations] *mēk- `bleat'Etymology: The pair μέμηκα: μακεῖν ( μακών) agrees with λέληκα: λακεῖν (with comparable meaning), κέκραγα: κραγεῖν a.o.; to an old intensive perfect and an also old thematic aorist several presents were created: μηκάζω, - άομαι, λάσκω, κράζω etc.; cf. Schwyzer 683, 722 n. 2, 748, 770 a. 777, for Hom. Chantraine Gramm. hom. 1, 389; 426; 438, on μακών also Leumann Hom. Wörter 235 n. 31. -- Onomatopoetic formation, starting from the sound-imitation μη (mē) and with many partly genetic, partly elementary cognate agreements, e.g. MHG meckatzen 'bleat', mecke `he-goat', Lith. mekčióti, mekénti `id.', Lat. miccīre `id.', Skt. (lex.) meka- m. `he-goat', Arm. mak'i `sheep'. -- WP. 2, 256, Pok. 715f., W.-Hofmann a. Fraenkel s. vv. - The relation μη̄-\/ μα- cannot be of IE date; so it must be analogical. Pok. 715 posits * mek- which cannot explain the Greek forms.Page in Frisk: 2,223-224Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μηκάομαι
См. также в других словарях:
μήκ' — μηκά , μηκάς bleating one fem voc sg μηκά̱ , μηκή fem nom/voc/acc dual μηκά̱ , μηκή fem nom/voc sg (doric aeolic) μηκαί , μηκή fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Uncial 058 — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Uncial 058 Text Gospel of Matthew 18 † Date 4th century Script Greek … Wikipedia
Codex 058 — Onciale 058 Le Codex 058, portant le numéro de référence 058 (Gregory Aland), ε 010 (Soden), est un manuscrit du parchemin en écriture grecque onciale. Sommaire 1 Description 2 Liens internes 3 Références … Wikipédia en Français
Onciale 058 — Manuscrits du Nouveau Testament Papyri • Onciale • Minuscules • Lectionnaire Onciale 058 texte Évangile selon Matthieu † langue Grec ancien date IVe& … Wikipédia en Français
Кодекс 058 — Библейские рукописи: Папирусы • Унциалы • Минускулы • Лекционарии Унциал 058 Текст Евангелие от Матфея Язык греческий Дата IV век Сейчас в Австрийская национальная библиотека Размер 19 x 13 см Тип … Википедия
ευμήκιστος — εὐμήκιστος, ον (Μ) 1. ψηλός 2. μακρύς, επιμήκης 3. πλατύς, ευρύχωρος, μεγάλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μήκ ιστος, ανώμαλος υπερθετικός τού μακρός (< μήκος κατά τα αίσχος > αίσχιστος)] … Dictionary of Greek
μήκιστος — η, ο (ΑΜ μήκιστος, ίστη, ον, Α δωρ. τ. μάκιστος, ίστη, ον) νεοελλ. (για μυ) αυτός που εκτείνεται από την ιερά χώρα μέχρι τις μαστοειδείς αποφύσεις τού κρανίου αρχ. 1. πολύ υψηλός στο ανάστημα («οὓς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα», Ομ. Οδ.) 2 … Dictionary of Greek
μηκάς — άδος, ἡ (Α) 1. ως επίθ. (για αίγες, πρόβατα, αλλά και για αγελάδες), αυτός που μηκάται, που βελάζει 2. ως ουσ. η αίγα («θῡσαι μὲν τῇ Πανδήμῳ δεήσει λευκὴν μηκάδα», Λουκιαν.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. μηκάς (< *μηκ άδ ς) έχει σχηματιστεί από το ρηματ.… … Dictionary of Greek
μηκηθμός — μηκηθμός, ὁ (Α) η φωνή τών ζώων, ο μηκασμός («διὰ τοῡ μηκηθμοῡ τῆς ὄνου», Γρηγ. Νύσσ.) [ΕΤΥΜΟΛ. < μηκ ῶμαι + επίθημα ηθμός (πρβλ. βρυχ ηθμός)] … Dictionary of Greek
πολλύνομαι — Α (κατά τον Φώτ.) γίνομαι πολύς, αυξάνομαι, πληθύνομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πολλ(ο) τού πολύς + ρημ. κατάλ. ύνω / ύνομαι (πρβλ. μηκ ύνομαι, πληθ ύνομαι)] … Dictionary of Greek
