-
1 μερεία
μερείᾱ, μέρειαfem nom /voc /acc dual -
2 μερεία
μερεία, ἡ, = μερίς, Hesych., Tab. Heracl.
-
3 μέρεια
-
4 παχυ-μέρεια
παχυ-μέρεια, ἡ, das Bestehen aus dicken od. groben Theilen, S. Emp. adv. phys. 1, 86.
-
5 πολυ-μέρεια
πολυ-μέρεια, ἡ, das aus vielen Theilen Bestehen, Plut. plac. phil. 5, 26.
-
6 τρι-μέρεια
τρι-μέρεια, ἡ, Dreitheiligkeit, Eintheilung in drei Theile, Eustath.
-
7 τετρα-μέρεια
τετρα-μέρεια, ἡ, das Viertheiligsein, aus vier Theilen Bestehen, Sp.
-
8 βραχυ-μέρεια
βραχυ-μέρεια, ἡ, das Bestehen aus kleinen Theilen, Sp.
-
9 μικρο-μέρεια
μικρο-μέρεια, ἡ, das Bestehen aus kleinen Theilen, Arist. de anim. 1, 2 meteor. 1, 12.
-
10 μεγαλο-μέρεια
μεγαλο-μέρεια, ἡ, das Bestehen aus großen Theilen, d. i. die Größe, Arist. metaph. 1, 8, 4; später auch μεγαλομερία.
-
11 μονο-μέρεια
μονο-μέρεια, ἡ, die Einfachheit, das aus nur einem Theile Bestehen, K. S.
-
12 λεπτο-μέρεια
λεπτο-μέρεια, ἡ, das Bestehen aus seinen Theilen; Tim. Locr. 98 e; Plut.
-
13 ἀ-μέρεια
ἀ-μέρεια, ἡ, Untheilbarkeit, Dion. Areop. Von
-
14 ὁμοιο-μέρεια
ὁμοιο-μέρεια, ἡ, die Beschaffenheit eines aus ähnlichen od. gleichen Theilen zusammengesetzten Körpers. Bei Anaxagoras die aus ähnlichen Theilen bestehenden Urstoffe, Elemente, Arist.; S. Emp. pyrrh. 3, 32.
-
15 ὁλο-μέρεια
ὁλο-μέρεια, ἡ, das aus ganzen, großen Stücken Bestehen, Sp.
-
16 ἑτερο-μέρεια
ἑτερο-μέρεια, Neigung nach der einen Seite hin, Suid.
-
17 ἑξα-μέρεια
ἑξα-μέρεια, ἡ, die Theilung in sechs Stücken, Stob. ecl. eth. 2 p. 46.
-
18 μέρος
Grammatical information: n.Compounds: Rarely as 1. element, e.g. μερ-άρχης m. `distributing official' (Att. inscr.), `commander of a military division' (hell.), very often as 2. part, e.g. πολυ-μερής `consisting of many parts' (Ti. Locr., Arist.).Derivatives: (s. also on μερίζω below) μερίς, - ίδος f. `part, distribution, contribution, plot of ground, district, class' (Att., hell.; on the meaning as against μέρος Chantraine Form. 345) with μερίδ-ιον (Arr.); as 1. member a. o. in μεριδ-άρχης m. `governor of a district' (pap., LXX). -- From μέρος also: μερίτης m. `participant' (D., Plb.; Fraenkel Nom. ag. 2, 211, Redard 43) with μεριτικός `belonging to the με-ρίτης' (Lyd.), ( συμ-)μεριτεύω, - ομαι `distribute(among themselves)' (LXX, pap.), with μεριτεία `distribution of property' (pap.); μερικός `concerning the part, individual, special' (Aristipp. ap. D. L.) with - κεύω `consider as individual' (Steph. in Rh., Eust.); μερόεν μεριστικόν H.; μέρεια or - εία in ἐν τᾶι μερείᾱι (Tab. Heracl.; cf. Schwyzer 469). -- Denomin. (first from μέρος, but also from μερίς): μερίζω, Dor. - ίσδω, also mith prefix as ἐπι-, δια-, κατα-, `distribute', midd. `dictribute among one another, drive apart' (IA., Theoc., Bion) with ( ἐπι-, κατα-) μερισμός `dictribution' (Pl., Arist.), μέρισμα `part' (Orph.), κατα-, ἀνα-μέρισις `distribution' (Epicur.), ( συμ-)μεριστής `distributor' resp. `fellow-heir' (Ev. Luc., pap.), f. - ίστρια (sch.).Etymology: Verbal noun to μείρομαι `take one's share' (s. v.), perf. ἔμμορε `participate'; a supposition on νέμος (connected with νέμω `distribute') as example by Porzig Satzinhalte 264; the neutral σ-stems with ε-vowel were in general very productive (Schwyzer 512).Page in Frisk: 2,212Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μέρος
-
19 λεπτομερεια
ἥ расчлененность на мелкие частицы(τοῦ πυρός Plat.; τῆς τῶν εἰδώλων φύσεως Plut.)
-
20 μικρομερεια
См. также в других словарях:
μέρεια — μέρεια, ἡ (Α) 1. μερίδα 2. (κατά τον Ησύχ.) «φυλῆς μέρος ἐκ δέκα τρι(ακ)άδων συνεστός». [ΕΤΥΜΟΛ. Κατ απόσπαση από συνθ. σε μέρεια (πρβλ. πολυμερής > πολυμέρεια)] … Dictionary of Greek
μερεία — μερείᾱ , μέρεια fem nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ολιγομέρεια — η (Α ὀλιγομέρεια) νεοελλ. το να αποτελείται κάτι από λίγα μέρη αρχ. μικρή έκταση. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀλιγ(ο) (βλ. λ. λιγο ) + μέρεια (< μερής < μέρος), πρβλ. πολυ μέρεια] … Dictionary of Greek
μέρος — το (ΑM μέρος) 1. τμήμα ενός όλου, τεμάχιο, κομμάτι (α. «γκρεμίστηκε ένα μέρος τού τοίχου» β. «κίνησις γὰρ αὕτη δὴ μεγίστη τοῑς Ἕλλησιν ἐγένετο καὶ μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων», Θουκ.) 2. αυτό που αναλογεί στον καθένα, μερίδιο, μέρισμα, μερτικό («πήρε … Dictionary of Greek
