-
1 μολούω
μολούω, = μολεύω, w. m. s.
-
2 μολούω
-
3 μολεύω
-
4 μολεύω
A cut off and transplant the suckers or shoots of trees ( αὐτομολίαι, stolones), Lex [dialect] Att. ap. Poll.7.146; cf. μολούω, μωλύω. -
5 μολεύω
Grammatical information: v.Meaning: `cut off and transplant the suckers or shoots of trees' (Lex. Att. ap. Poll. 7, 146); μολούειν ἐγκόπτειν τὰς παραφυάδας H.Origin: IE [Indo-European]X [probably] [721] * mel-\/ mol-? `come up, appear'. Or PGX [probably a word of Pre-Greek origin]Etymology: Prob. from *μόλος or *μολεύς `runner', to μολεῖν `go, come, run', s. βλώσκω; μολούειν after κολούειν, cf. H. Petersson Et. Miszellen 18. Here also μόλουρος m. `kind of snake', μολουρίς, - ίδος f. `locust' (Nic.)? I wonder whether the variation is a fact of Greek, and not rather a Pre-Greek phenomenon. (I do not believe with Fur. 388 in a variation μολούω\/ κολούω.)Page in Frisk: 2,250Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μολεύω
-
6 μῶλυς
μῶλυς, - υοςGrammatical information: adj.Meaning: `enervated (also mentally); dull, feeble, weak' (S. Fr. 963. Nic., Demetr. Lac.);Other forms: also μῶλυξ (cod. - δ-; cf. v. Blumenthal Hesychst. 42f.) ἀπαίδευτος, μώλυκα τὸν ἀπαίδευτον. Ζακύνθιοι H.; μωλυρόν νωθρόν, βραδύ H.Derivatives: μωλύω, - ύνω, - ύνομαι, aor. pass. μωλυ(ν)θῆναι, perf. med. μεμώλυσμαι, rarely with ἀπο-, κατα-, δια, `boil imperfectly, scald, simmer', med.-pass. `become powerless, fade away', esp. of wounds `fail to come to a head' (Hp., Arist.); μωλύεται γηράσκει, μεμωλυσμένη παρειμένη H. With the verbal nouns μώλ-υσις (- υνσις) f. `spoil' (opposite ἕψησις; Arist., Thphr.), - υτης ἐπέων meaning uncertain (Timo).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: With μωλύω (to which μωλύ-ν-ω; cf. Schwyzer 728) cf. κωλύω; the much more rare μῶλυς may be a backformation. With a velar μῶλυξ like κόρυξ νεανίσκος H. (s. κόρη); μωλυ-ρός like ἐχυρός, καπυρός a.o. (hardly with Benveniste Origines 36 to μωλύνω with ρ: ν -change), if not dissimilated from - υλός (cf. Leumann Glotta 32, 223 A. 2 = Kl. Schr. 249 n. 3). -- Because of the not very clear meaning and the unclear formation etymologically hard to asses. By Fick 23, 189, Bq a.o. connected with μέλεος (acc. to Bechtel Lex, 224f. and Specht KZ 59, 93 also ἀμβλύς); rejected by WP. 2, 285. After Prellwitz BB 26, 310 (accepted by WP. 2, 301 and Pok. 746) however to μῶλος. Diff. again H. Petersson Et. Miszellen 18: μωλύω to μολούω (s. μολεύω) as κωλύω to κολούω. -- Everything hypothetic. - The suffix - υκ- looks Pre-Greek.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῶλυς
См. также в других словарях:
μολούω — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «μολούειν ἐγκόπτειν τὰς παραφυάδας». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για μεταπλασμένο τ. τού μολεύω (ΙΙ)*, πιθ. κατ αναλογία προς το κολούω] … Dictionary of Greek
μόλουρος — μόλουρος, ὁ (Α) είδος φιδιού. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η σύνδεση με τα μολεύω (II), μολούω δεν φαίνεται πιθανή] … Dictionary of Greek
μώλυς — μῶλυς, υ, γεν. υος (Α) 1. εξαντλημένος, ασθενής, βραδύς, νωχελής, νωθρός 2. μτφ. αδύνατος ως προς τον νου, ανόητος 3. φρ. «μῶλυς ῥίζα» μώλυ * 4. (κατά τον Ησύχ.) «μῶλυς ὁ ἀμαθής μωλύτερον ἀμβλύτερον». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για υποχωρητικό παρ.… … Dictionary of Greek
