-
1 μελλόνυμφος
μελλό-νυμφος, ον,A about to be betrothed or wedded, esp. of females, S.Ant. 633, D.C.58.7, Epigr.Gr. 364.3 ([place name] Cotiaeum); rarely of the male, Phryn.Com.78 (prob. for - νύμφιος), Lyc.174: in S.Tr. 207 (lyr.), ἀνολολυξάτω (- ύξετε codd.) δόμοις.. ὁ μελλόνυμφος, we shd. read either δόμος.. ὁ μ. the maidens of the household or δόμοις.. ἁ (sc. κλαγγά ) the shout of the maidens.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μελλόνυμφος
-
2 νύμφη
Grammatical information: f.Meaning: `bride, young lady', also appellation of a goddess of lower rank, `nymphe' (Il.) (Nilsson Gr. Rel. I 244ff.); metaph., e.g. `insect-pupa' (Arist.; Gil Fernández Nombres de insectos 208 ff.).Other forms: Dor. -ᾱ (-ᾰ voc. Il. 3, 130 Chantr. Gr. hom. 200); AP 14, 43; Solmsen Wortforsch. 266)Compounds: Compp., e.g. νυμφό-ληπτος `seized by the nymphs, raptured, delirious' (Pl., Arist.), μελλό-νυμφος `becoming bride', also `betrothed' in gen. (S., Lyc., D. C.).Derivatives: A. Nouns. 1. νύμφιος `bridal' (Pi.), with accentchange νυμφίος m. `bridegroom' (II.; on νύμφη, νυμφίος Chantraine REGr. 59--60, 228 ff.); 2. νυμφ-ίδιος `bridal, wedding-' (E., Ar.; after κουρίδιος, s. on κόρη); 3. - ικός `id.' (trag., Pl. Lg.); 4. - εῖος, ep. -ήϊος `bridal, belonging to the bride' (Simon, Pi., S., Call.; as κουρήϊος, γυναικεῖος, -ήϊος etc.; Chantraine Forrn. 52); 5. - αῖος `belonging to the nymphs, sacred to the n.' (E., inscr.), - αία f. name of a water-lily (Thphr.); 6. f. νυμφάς, - άδος `belonging to the n.' ( πύλαι; Paus.); 7. νυμφίδες ὑποδήματα γυναικεῖα νυμφικά H. ; 8. νυμφών, - ῶνος m. `bridechamber' (LXX, Ev. Matth.); 9. νυμφάσματα n. pl. `bride's ornaments' (Orac.; prob. after ὑφάσματα freely formed; hardly with Thomas [s. Kretschmer Glotta 6, 307] haplological from *νυμφ-υφάσματα) ; 10. Νυμφασία f. Arcad. source, s. Krahe Beitr. z. Namenforsch. 2, 237 a. 3, 162 (cf. below against Kretschmer). -- B. Verbs 1. νυμφεύω `give in marriage, marry', pass. `be wedded' (Pi., S., E.) with νυμφεύματα n. pl. `marriage' (S., E.), sg. personified `bride' (S.; Chantraine Form. 186), νύμφευσις f. `marriage' (LXX); νυμφευ-τής m. `bridegroom' (E.) `groomsman' (Poll.), - τήρ `bridegroom, husband' (Opp.; Fraenkel Nom. ag. 1, 135), f. - τρια `bridesmaid' (Ar., Plu.), - τήριος `bridal', τὰ ν. `marriage' (E.). -- 2. νυμφ-ιάω `be in a frenzy', of a mare (Arist.; after the verbs of disease in - ιάω, Schwyzer 732).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unexplained. After Kretschmer Glotta 1, 325 ff. as `beloved, lover(ess)' to Lat. nūbō `marry' (prop. of the woman), OCS snubiti `love, court', IE * sneubh-. Also Meringer WuS 5, 167 ff. connects νύμφη with nūbō etc., but as `cover', as he takes, with Wiedemann, Wackernagel a. o., nūbō as `cover oneself' (cf. ob-nūbō); rejected by Kretschmer Glotta 7, 354. The inner nasal in νύμφη is then unexplained; failed attempts with mechanical root-analysis by Specht Ursprung 268 a. 282. Glottogonic speculations without interest are also mentioned by W.-Hofmann s. nūbō. For protidg.-pelasg. origin from the name of a source Νυμφασία Kretschmer Glotta 28, 273 (against this Krahe, s.a.). - Clearly a Pre-Greek word (not in Fur.). So prob. wrong Pok. 978. The nasal could be prenasalization. The voc. in -α may be the old nom. (Beekes, Pre-Greek endings).Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > νύμφη
См. также в других словарях:
θεόνυμφος — θεόνυμφος, ή (AM) (για τη θεοτόκο) η νύμφη τού θεού. [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. μελλό νυμφος, νεό νυμφος] … Dictionary of Greek
κακόνυμφος — κακόνυμφος, ον (Α) 1. αυτός που έκανε κακό, άτυχο γάμο, κακόγαμος («κακονυμφοτάτα ὄνασις» επιβλαβέστατος, εντελώς ανωφελής γάμος, Ευρ.) 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ κακόνυμφος κακός ή άτυχος γαμπρός, σύζυγος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + νυμφος (< νύμφη) … Dictionary of Greek
καλόνυμφος — καλόνυμφος, ον (Μ) το θηλ. ως ουσ. η καλόνυμφος καλή, ωραία νύφη. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο) * + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. μελλό νυμφος, νεό νυμφος] … Dictionary of Greek
κλεψίνυμφος — κλεψίνυμφος, ον (Α) κλεψίγαμος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κλεψι + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. μελλό νυμφος, νεό νυμφος. Σύνθ. τού τύπου τερψί μβροτος] … Dictionary of Greek
λαθρόνυμφος — λαθρόνυμφος, ὁ, ἡ (Α) λαθρόγαμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λαθρ(ο) * + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. εύ νυμφος, μελλό νυμφος] … Dictionary of Greek
μητρόνυμφος — μητρόνυμφος, ἡ (ΑΜ) (για την Παρθένο) αυτή που είναι αρραβωνιασμένη και, συγχρόνως, είναι και μητέρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μήτηρ, μητρός + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. μελλό νυμφος] … Dictionary of Greek
μισόνυμφος — μισόνυμφος, ον (Α) αυτός που απεχθάνεται τον γάμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < μισῶ* + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. μελλό νυμφος] … Dictionary of Greek
μονόνυμφος — μονόνυμφος, ον (Α) (συν. στο θηλ.) αυτή που παντρεύτηκε μόνο μία φορά. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + νυμφος (< νύμφη), πρβλ, μελλό νυμφος] … Dictionary of Greek
νεόνυμφος — η, ο, θηλ. και νιόνυφη (ΑΜ νεόνυμφος, ον, Μ και νεόνυφος, ον, Μ θηλ. και νεόνυμφη και νεόνυφη) αυτός που μόλις έχει συζευχθεί νεοελλ. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι νεόνυμφοι νιόπαντρο ζευγάρι μσν. το θηλ. ως ουσ. ἡ νεόνυμφη α) νιόπαντρη κοπέλα, η… … Dictionary of Greek
πρωτόνυμφος — ον, Μ πρωτονύμφευτος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο) * + νυμφος (< νύμφη), πρβλ. μελλό νυμφος] … Dictionary of Greek
