-
1 μαστιχ-έλαιον
μαστιχ-έλαιον, τό, Mastixöl, Diosc.
-
2 μαστιχέλαιον
μαστῐχ-έλαιον, τό,A mastich-oil, Dsc.1.42 (in lemmate).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαστιχέλαιον
-
3 μαστίχη
μαστῐχ-η, ἡ,A mastich,μ. τρώγειν Com.Adesp.338
; obtained from σχῖνος, mastich, Pistacia Lentiscus, or from ἰξίνη, pine-thistle, Atractylis gummifera, Thphr.HP9.1.2, cf. Dsc.1.70; the latter distd. asἡ ἀκανθική Thphr.HP6.4.9
; used as a cosmetic, Luc.Ind.23, Alex. 21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαστίχη
-
4 μαστιχηρά
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαστιχηρά
-
5 μαστίχινος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαστίχινος
-
6 μαστιχέλαιον
μαστιχ-έλαιον, τό, Mastixöl -
7 μάσταξ
μάσταξ, - ακοςGrammatical information: f.Meaning: `mouth, mouthfull, morsel' (I 324), also metaph. `locust' (S. Fr. 716, Nic.; after Clitarch. ap. EM 216, 9 Ambraciotic), because of its voracity (cf. Strömberg Wortstudien 17 f.).Derivatives: μαστάζω `chew' (Nic. Th. 918), συμ μάσταξ ( Hippiatr.), with expressive byforms: 1. μασταρύζω (v. l. - ίζω) `chew fervently, without uttering a word' (of an old man, Ar. Ach. 689); cf. μασταρίζειν μαστιχᾶσθαι. καὶ τρέμειν. η σφοδρῶς η κακῶς μασᾶσθαι H., μαστηρύζειν τὸ κακῶς μασᾶσθαι Phot.; formation like κελαρύζω, βατταρίζω etc. 2. μαστιχάω, only ptc. dat. sg. μαστιχόωντι (Hes. Sc. c389, verse-end) `from anger chew violently' = `grind the teeth, foam' (of a boar), μαστιχᾶσθαι H. s. μασταρίζειν (s. above; example ?); backformation μαστίχη f. `the resin of the mastixtree' (Com. Adesp., Thphr.) with μαστίχ-ινος (Dsc.), - ηρά f. `plaster from mastich' (Aet.; after ἐλαιηρός etc.; Chantraine Form. 232 f.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Both μάσταξ and μαστάζω, which must not belong to each other directly, go back on a τ-derivation beside the yot-present μασάομαι (from *μαθ-ι̯-?), μασ-τ- (from *μαθ-τ-?), of which the function remains unknown. With μαστάζω cf. βαστάζω, κλαστάζω (: κλά[σ]-ω) a. o. (Schwyzer 706); with the popular μάσταξ e.g. πόρταξ (: πόρτις), μύλαξ (: μύλος); on this Chantraine Form. 377ff. The in the vowel deviating μέστακα την μεμασημένην τροφήν H. has certainly no (IE) old full grade * menth-to- (since Froehde BB 7, 330), but is just folketymologically re-shaped after μεστός ('mouthfull'). So if we start from μαθ-, the word is prob. of Pre-Greek origin.See also: -- Weiteres s. μασάομαι.Page in Frisk: 2,182Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάσταξ
См. также в других словарях:
μαστίχα — Ελαιορητινούχος ουσία που παράγεται από τον αειθαλή θάμνο Pistacia lentiscus (κοινώς σχίνος) της οικογένειας των ανακαρδιιδών (δικοτυλήδονα). Κύριο μαστιχοπαραγωγό φυτό αποτελεί η ποικιλία Pistacia lentiscus var. Chia ή μαστιχοφόρος σχίνος της… … Dictionary of Greek
ζαχαρένιος — α, ο 1. κατασκευασμένος από ζάχαρη, ζαχαράτος 2. μτφ. γοητευτικός, ευχάριστος, γλυκός. επίρρ... ζαχαρένια με γλυκό τρόπο, γλυκά. [ΕΤΥΜΟΛ. < ζάχαρη + κατάλ. ένιος (πρβλ. μαστιχ ένιος, σοκολατ ένιος)] … Dictionary of Greek
χαμαιμήλινος — ίνη, ον, ΜΑ παρασκευασμένος από χαμόμηλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαμαίμηλον + κατάλ. ινος (πρβλ. μαστίχ ινος)] … Dictionary of Greek
χαμαιμηλάτον — τὸ, Α κρασί με άρωμα χαμόμηλου. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαμαίμηλον + κατάλ. ᾶτον (< λατ. κατάλ. atum), πρβλ. μαστιχ ᾶτον] … Dictionary of Greek
χαμαιπιτύϊνος — ΐνη, ον, Α (για κρασί) παρασκευασμένος από το φυτό χαμαίπιτυς*. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαμαίπιτυς + κατάλ. ινος (πρβλ. μαστίχ ινος)] … Dictionary of Greek
χαμαισύκινος — ίνη, ον, μα αυτός που παρασκευάζεται από καρπούς τού φυτού χαμαισύκη*. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαμαισύκη + κατάλ. ινος (πρβλ. μαστίχ ινος)] … Dictionary of Greek
