-
1 μαριεύς
μαριεύςa stone that takes fire when water is poured on it: masc nom sg -
2 μαριεύς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μαριεύς
-
3 μαριεύς
μαριεύς, - έωςGrammatical information: m.Meaning: `stone, that burns in contact with water' (Arist. Mir. 833 a 27; v.l. μαριθάν [acc.]); in H. μαριζεύς λίθος τις, ὅς ἐπισταζομένου ὕδατος καίεται; also μαριθήν (nom.) without indication of meaning in Hdn. 1, 16, 7.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Correct form uncertain; connected with μαρμαίρω (s.v.)?; so prop. "der Funkler, Strahler". See μαρίλη.Page in Frisk: 2,175Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μαριεύς
-
4 μαριέων
μαριεύςa stone that takes fire when water is poured on it: masc gen plμαριέω̆ν, μαριεύςa stone that takes fire when water is poured on it: masc gen pl -
5 μαριέως
μαριέω̆ς, μαριεύςa stone that takes fire when water is poured on it: masc gen sgμαριεύςa stone that takes fire when water is poured on it: masc nom sg (epic ionic) -
6 μαριέα
μαριέᾱ, μαριεύςa stone that takes fire when water is poured on it: masc acc sg -
7 μαρμαίρω
Grammatical information: v.Meaning: `flash, sparkle, gleam' (Il., late also prose); only presentCompounds: Rarely with ἀνα-, παρα-, περι-, ὑπο-. πυρι-, περι-μάρμαρος `sparkling (of fire)' (Man., Hymn. Is.)Derivatives: Besides μαρμάρεος `gleaming, flashing, sparkling' (Il.) with μαρμαρίζω = μαρμαίρω (Pi., D. S.); μαρμαρυγή f. `flashing, sparkling', a. o. of rapid movements (cf. on 1. ἀργός; IA., since θ 265), after ἀμαρυγή (Debrunner IF 21, 243 f., Porzig Satzinhalte 229) with μαρμαρυγώδης `flashing-like' (Hp.), μαρμαρύσσω (: ἀμαρύσσω) = μαρμαίρω (Them., Jul.); with μαρμάρυγμα (Cael. Aur.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: On μάρμαρος s. v. The reduplicated intensive yot-present μαρμαίρω (\< *μαρ-μαρ-ι̯ω) stands beside μαρμάρεος like δαιδάλλω beside δαιδάλεος (cf. Schulze Kl. Schr. 118 n. 3; on - εος Schmid - εος u. - ειος 34). As simplex μαρ- is found in Μαῖρα f. "the sparkling"(?), name of the Sirius (Call., Eratosth., as PN in Hom.; Scherer Gestirnnamen 114f.); in μαρ-αυγέω, ἀ-μαρ-ύσσω, prob. also in μαρίλη and μαριεύς (s. vv.); further perhaps the PN Άμφί-μαρος, son of Poseidon (Paus. 9, 29, 6; Lesky RhM 93, 54ff.; \< *Άμφι-μάρ-μαρος?). -- As certain cognate outside Greek was considered Skt. márīci- f. (m.) `beam of light, (air)mirage' (cf. μαρί̄-λη, *μαρι̯α \> μαῖρα?). Though accepted by Mayrhofer ( KEWA 2, 589, EWAia 2, 321), the connection must be rejected, as Greek μαρ- cannot be explained in this comparison (it is an old comparison, from the time when *a was not a problem; Pok. 733 writes simply * mer-). Further suppositions (Lat. merus `unmixed, pure', also mare `sea' ?, OE ā-merian `purify, taste', Russ. mar `ardour of the sun' etc.), cf. WP. 2, 273f., Pok. 733, W.-Hofmann s. merus, Vasmer s. mar are also most doubtful. - The reduplication μαρ-μαρ- is hardly IE. ᾽Αμαρυγή has a prothetic vowel, which is typical of Pre-Greek (as is the suffix - υγ-). So the word is no doubst Pre-Greek.Page in Frisk: 2,176Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μαρμαίρω
См. также в других словарях:
μαριεύς — μαριεύς, έως, ὁ (Α) λίθος ο οποίος αναφλέγεται όταν στάξει κανείς νερό πάνω στην επιφάνειά του. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με μαρίλη*] … Dictionary of Greek
μαριεύς — a stone that takes fire when water is poured on it masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαριέων — μαριεύς a stone that takes fire when water is poured on it masc gen pl μαριέω̆ν , μαριεύς a stone that takes fire when water is poured on it masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαριέως — μαριέω̆ς , μαριεύς a stone that takes fire when water is poured on it masc gen sg μαριεύς a stone that takes fire when water is poured on it masc nom sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαρίλη — η (Α μαρίλη και μαρίλα) 1. τέφρα, στάχτη η οποία παράγεται από κάρβουνα που καίγονται 2. λεπτή σκόνη από κάρβουνο, καρβουνόσκονη νεοελλ. λεπτή σκόνη από ξυλάνθρακες που χρησιμοποιείται για την παρασκευή πυρίτιδας αρχ. διάπυρη τέφρα, χόβολη.… … Dictionary of Greek
μαρμαίρω — (Α μαρμαίρω) 1. λάμπω, λαμποκοπώ, ακτινοβολώ, αστράφτω 2. (για φως) τρεμολάμπω, τρέμω, λαμπυρίζω («νύκτα... ἄστροισι μαρμαίρουσαν», Βακχυλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο ενεστ. μαρμαίρω (< *μαρμαρ jω), με επένθεση τού ζ και διπλασιασμό, καθώς και το επίθ.… … Dictionary of Greek
μαριέα — μαριέᾱ , μαριεύς a stone that takes fire when water is poured on it masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
