-
1 μέμφομαι
μέμφομαι, tadeln, schelten, vorwerfen; τί, Hes. O. 168; Theogn. 795; μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων, Pind. P. 11, 53; οὐκ ἐμέμφϑη χεῖρα φωτός, I. 2, 20; οὐ μέμψεταί με, N. 7, 64; u. so auch Tragg., μέμφεσϑαι τοὺς γᾶς νέρϑεν Aesch. Ch. 39, τὴν τύχην Eum. 566, ἄγγελον δ' οὐ μέμψεται πόλις Suppl. 755, ὀργὴν ἐμέμψω τὴν ἐμήν, Soph. O. R. 337; u. in Prosa, μεμφόμενος τὴν γνώμην, Her. 1, 207, μεμφϑεὶς τῶν στρατηγῶν τὴν γνώμην, 7, 146, neben μὴ μέμψασϑαι τὴν ἐσομένην δίκην, 8, 106; Thuc. 7, 77; τὸ βραδύ, ὃ μέμφονται μάλιστα ἡμῶν 1, 84; auch Sp., μέμφομαί σου τὸν βίον Luc. merc. cond. 12; διότι μέμφει τὴν τοιαύτην δύναμιν Plat. Gorg. 470 a, τὴν φιλοσοφίαν Euthyd. 305 b, u. sonst. – Auch μεμφϑεὶς κατὰ τὸ πλῆϑος τὸ ἑαυτοῦ στράτευμα, Her. 1, 77, indem er auf sein Heer schalt in Beziehung auf die Menge, d. i. über die geringe Anzahl klagte; u. eben so mit dem gen., τιμῆς ἐμέμφϑη, über die Ehre, Vernachlässigung derselben, Eur. Hipp. 1402; μηδεὶς μεμφϑῇ, keiner tadele es, Thuc. 4, 85. – Τινί τι, Etwas an Einem tadeln, ihm vorwerfen, ihm Etwas zum Vorwurf machen, μεμφόμενός τι Ἀμάσι, Her. 3, 4, μεμφόμενος αὐτοῖς τὴν ἑαυτοῦ ἐξέλασιν, 6, 88; auch μεμφόμενοι αὐτοῖς ὅτι, 6, 92; vgl. Aesch. πλὴν τοῦδ' ἂν οὐδεὶς ἐνδίκως μέμψαιτό μοι, Prom. 63; Spt. 542; Soph. Trach. 470; μέμφομαι πόσει σῷ, Eur. I. A. 899; Med. 215; μέμψιν μέμφεσϑαι τῷ Λοξίᾳ, Ar. Plut. 10; μή μοι μέμφηται, ὅτι, daß er mir nicht vorwerfe, daß, Plat. Conv. 213 e (vgl. Men. fr. inc. 186); τοῖς μὴ ἐρῶσιν οὐδεὶς πώποτε ἐμέμψατο ὡς, Phaedr. 234 b; τοσοῦτον ἀμφοτέροις μεμψαίμην, Is. 1, 9; Xen. An. 7, 6, 39, der auch sagt ἐς φιλίαν αὐτοὺς ἐμέμψατο, in Beziehung auf Freundschaft, 2, 6, 30, u. μέμφεσϑαί τινα πρὸς τοὺς φίλους, bei den Freunden anklagen, Oec. 11, 23. – Bei D. L. 6, 47 ist μεμφομένου πρὸς πάντων pass.
-
2 μέμφομαι
Aἐμέμφετο Batr.70
: [tense] fut. , etc.: [tense] aor.ἐμέμφθην Hdt.1.77
, 3.13, Pi.N.11.30 ( κατα-), E.Hipp. 1402, al., Th.4.85 (in pass. sense, Ph.1.301, A.D.Synt.67.22): but in [dialect] Att. and Trag. commonly ἐμεμψάμην, as A.Pr. 1073 (anap.), And.4.3, Th.1.143, also in Mimn.14.5, Hdt.2.24: [tense] pres. in pass. sense, D.L.6.47, Asp. in EN133.14: [tense] fut. μεμφθήσομαι Ps.-Men. in Meineke Fragm.Com.Gr.iv p.337:—blame, censure, first in Hes. (though ἐπιμέμφομαι occurs in Hom.):1 c. acc. pers.,μέμψονται δ' ἄρα τούς Hes.Op. 186
, cf. Thgn.797, Pi.N.7.64, S.El. 384, etc.;μ. τύχην A. Pr. 1073
(anap.);μ. τὸν θέντα τὸν νόμον And.4.3
; κατὰ τὸ μαντήϊον οὐκ ὀρθῶς ὁ Κροῖσος μέμφεται (sc. τὸν Λοξίαν) Hdt.1.91;μ. τινὰ πρὸς τοὺς φίλους X.Oec.11.23
;μ. τινὰ εἴς τι Id.An.2.6.30
.b c.acc. rei,οἶνε, τὰ μέν σ' αἰνῶ, τὰ δὲ μέμφομαι Thgn.873
; μ. τὴν γνώμην, τὰ δῶρα, Hdt.1.207, 3.13;μ. τὴν φιλοσοφίαν Pl.Euthd. 305b
;ἄλλο οὐδὲν μ. X. An.7.6.39
; ;ταῦτα.. προτ' ἐμὸν θυμὸν ἐμεμψάμαν Theoc.30.24
.2 c. dat. pers. et acc. rei, impute as blameworthy, cast in one's teeth, Sapph.Supp. 14.7 (prob.), Hdt.3.4,4.180, Ar.Nu. 525, Av. 137, Th.1.143, etc.: also c. acc. cogn.,τῷ Λοξίᾳ μέμψιν μ. Ar.Pl.10
, etc.; μ. τινὶ ὅτι .. Hdt.9.6, cf. 6.92; οὕνεκα .. E.Hel.31; εἰ .. Th.4.85: c. dat. pers. et gen. rei, : c. gen. pers. et acc. rei, ὃ μάλιστα μέμφονται ἡμῶν which is the chief complaint they make against us, Th.1.84.3 c. dat. pers. only, to be dissatisfied with, find fault with, A.Th. 560, Pr.63, S.Tr. 470, E.Or. 285, IA 899 (troch.), X.Mem.3.5.20, Ep.Hebr.8.8: with part.added,μ. ἡμῖν λογισαμένοις Luc.Charid.20
;ὡς κακῶς βουλευομένοις Pl.Phdr. 234b
, cf. Cri. 50d.4 c. gen. rei only, complain of,οὐ μάχης.. μέμψει A. Fr.199.3
;εἴ τι μέμφῃ τῆς ἐμῆς ἀπουσίας E.Hec. 962
; τιμῆς ἐμέμφθη of her [neglected] honour (cf.εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται Il.1.93
), E.Hipp. 1402;μ. τῶν γεγενημένων Th.8.109
.6 abs., find fault, complain, A.Supp. 137 (lyr.); . in Law, οἱ μεμφόμενοι the plaintiffs, GDI 4998 ([place name] Gortyn).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μέμφομαι
-
3 μέμφομαι
Grammatical information: v.Meaning: `reprove, reproach, be discontent, deplore' (Il.), `accuse' (Gortyn; Bechtel Dial. 1, 391).Compounds: Also with prefix, esp. ἐπι-, κατα-. As 1. member in governing comp. μεμψί-μοιρος `reproving fate' (Isoc., Arist.).Derivatives: 1. ( ἐπί-, κατά-)μέμψις `reproof, reproach, objection (Att. since A.; Holt Les noms d'action en - σις 125 n. 3). 2. ( ἐπι-)μομφή `id.' (poet. since Pi., Ep. Col. 3, 13), μόμφος m. `id.' (E. Fr. 633, Mantinea Va); ἐπί-, κατά-μομφος `subject to reproaches, reproachable, reproaching' (A., E.), hypostases from ἐπὶ, κατὰ μομφῆς or Bahuvrihi; also ἐπιμεμφ-ής `reproachable' (Nic., AP), ἰμμεμφ-ής `subject to complaints' (Mantinea Va), from ἐπι-, ἐμ-μέμφομαι transmitted to the σ-stems (Schwyzer 513), opposite ἄ-μομφος (A.), ἀ-μεμφής (Pi., A.) with ἀμεμφ-ία (A., S., cf. Schwyzer 469). -- 3. μέμφειρα f. = μέμψις Telecl. Con... 62), prob. personified after πρέσβειρα, κτεάτειρα a. o. (Schwyzer 474 n. 3). 4. μεμφωλή = μέμψις (H., Suid.).Origin: IE [Indo-European]X [probably]Etymology: A remarkable similarity shows the isolated Goth. verb bi-mampjan `mock, insult' (Ev. Luc. 16, 14) with deviating p (quite uncertain explanation by Specht Ursprung 261 n. 2); one adduces also (Stokes, Fick) some Celtic words for `contumely, infamy', which however miss the inner nasal, e.g. OIr. mebul `shame'. Well founded doubts a.o. in WP. 2, 261 f., Feist Vgl. Wb. d. got. Spr. s. v.Page in Frisk: 2,207Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μέμφομαι
-
4 μεμφομαι
(aor. pass. со знач. act. ἐμέμφθην) порицать, бранить, упрекатьμ. τί τινος Thuc. etc., τι Pind. etc. или τινός τινι Aesch., Xen. etc., τινα εἴς τι Xen., τινί τι Her., Thuc. etc. — порицать за что-л. или упрекать в чем-л. кого-л.;
μ. τινα πρός τινα Xen. — жаловаться на кого-л. кому-л.;μ. τινι μέμψιν δικαίαν Arph. — заслуженно упрекать кого-л.;μεμφθεὴς κατὰ τὸ πλῆθος τὸ στράτευμα Her. — жалуясь на (мало)численность войска -
5 μέμφομαι
μέμφομαι (τίνι) порицать, хулить кого -
6 μέμφομαι
μέμφομαιblame: pres ind mp 1st sg -
7 μέμφομαι
1 censure c. acc.τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων P. 11.53
λέλογχε δὲ μεμφομένοις ἐσλοὺς ὕδωρ καπνῷ φέρειν ἀντίον against those that criticize him N. 1.24ἐὼν δ' ἐγγὺς οὐ μέμψεταί μ ἀνὴρ Ἰονίας ὑπὲρ ἀλὸς οἰκέων N. 7.64
οὐκ ἐμέμφθη ῥυσίδιφρον χεῖρα πλαξίπποιο φωτός had cause to thank Fennel. I. 2.20 -
8 μέμφομαι
μέμφομαι, tadeln, schelten, vorwerfen. Auch μεμφϑεὶς κατὰ τὸ πλῆϑος τὸ ἑαυτοῦ στράτευμα, indem er auf sein Heer schalt in Beziehung auf die Menge, d. i. über die geringe Anzahl klagte; τιμῆς ἐμέμφϑη, über die Ehre, Vernachlässigung derselben; μηδεὶς μεμφϑῇ, keiner tadele es. Τινί τι, etwas an einem tadeln, ihm vorwerfen, ihm etwas zum Vorwurf machen; μή μοι μέμφηται, ὅτι, daß er mir nicht vorwerfe, daß; ἐς φιλίαν αὐτοὺς ἐμέμψατο, in Beziehung auf Freundschaft; μέμφεσϑαί τινα πρὸς τοὺς φίλους, bei den Freunden anklagen -
9 μέμφομαι
μέμφομαι fut. 3 sg. μέμψεται Sir 41, 7; 1 aor. ἐμεμψάμην (cp. next entry; Hes. et al.; ins, pap, LXX; TestJob 42:2; Just.) find fault with, blame w. acc. τινά someone (Hes. et al.; PFay 111, 3 [95/96 A.D.]; POxy 1481, 5; PRyl 239, 13; TestJob, Philo; Jos., Ant. 13, 109; SibOr 5, 237) and τὶ someth. (Pind. et al.), or w. dat. τινί someone (Aeschyl. et al.; Alex. Polyhistor [I B.C.]: 273 Fgm. 46 Jac.; Jos., C. Ap. 1, 142; Sir 41:7; 2 Macc 2:7.—B-D-F §152, 1; Rob. 473; RSchekira, De imperatoris Marci Aurelii Ant. librorum τὰ εἰς ἑαυτόν sermone, diss. Greifswald 1919, 147) μεμφόμενος αὐτοὺς λέγει he finds fault with them when he says Hb 8:8 (v.l. αὐτοῖς; JWolmarans, ZNW 75, ’84, 139–44). οὐκ ἔχει ἡμῶν οὐδὲν μέμψασθαι he will have nothing to blame us for Hs 9, 10, 4, γνῶσιν Dg 12:5. Abs. (Sir 11:7) Mk 7:2 v.l.; Hs 10, 3, 3 Lat. (=Ox 404 recto, Fgm. c, 13–15 twice).—τί ἔτι μέμφεται; (Aristippus in Diog. L. 2, 77: τί οὖν ἐμέμφου; Ael. Aristid. 32 p. 604 D.: τί μέμφονται;) why does he still find fault? or what fault can he still find? Ro 9:19 (Appian, Maced. 11 §5 εἴ τι μέμφονται=if they have any fault to find.— Complain is also poss., as Jos., Ant. 2, 63; Ps.-Pla., Axioch. 7, 368a. For the subject matter cp. Oenomaus in Eus., PE 6, 7, 36: ὁ Ζεὺς οὗτος, under whose control everything is found, τί ἡμᾶς τίνυται [punish]; … τί δὲ καὶ ἀπειλεῖ ἡμῖν;).—DELG. M-M. TW. Sv. -
10 μέμφομαι
{гл., 3}обвинять, порицать, укорять, упрекать, бранить.Ссылки: Мк. 7:2; Рим. 9:19; Евр. 8:8.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μέμφομαι
-
11 μέμφομαι
{гл., 3}обвинять, порицать, укорять, упрекать, бранить.Ссылки: Мк. 7:2; Рим. 9:19; Евр. 8:8.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μέμφομαι
-
12 μέμφομαι
(αόρ. εμέμφθην) μετ.1) упрекать, укорять; порицать; 2) жаловаться (на кого-л.) -
13 μέμφομαι
обвинять, порицать, укорять, упрекать, бранить.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > μέμφομαι
-
14 μέμφομαι
-
15 μέμφομαι
+ V 0-0-0-0-3=3 2 Mc 2,7; Sir 11,7; 41,7to blame [τινι] Sir 41,7; id. [abs.] Sir 11,7 Cf. HELBING 1928, 21; →NIDNTT; TWNT(→ἀπομέμφομαι,,) -
16 μέμφομαι
[мэмфомэ] ρ укорять, упрекать. -
17 μέμφομαι
1) animadvert2) reprehend3) vituperateΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > μέμφομαι
-
18 κατα-μέμφομαι
κατα-μέμφομαι, tadeln, schelten, beschuldigen; καταμεμφϑέντα (wie sonst aor. med.) ἰσχύν Pind. N, 11, 30; σφᾶς αὐτούς Thuc. 8, 106; ἐμαυτόν, ὡς οὐκ εἰδώς Plat. Meno 71 b; τὴν ὴλικίαν τὴν ἑαυτοῦ Is. 7, 14; Dem. 29, 1 u. A.; τὸν Ἀντίοχον ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις Pol. 5, 87, 4; τινὰ ταῖς ξυμφοραῖς, um des Unglücks willen, Thuc. 7, 77; τινά τινος, Plut. Dion. 8; ἑαυτὸν ὡς ἡμαρτηκότα D. Sic. 17, 30. – Sp. auch τινί, z. B. ἰδίῃ κατεμέμφετο χειρί Agath. 26 (XI, 57); Long. 2, 21; τινός Nicomach.
-
19 δια-μέμφομαι
δια-μέμφομαι, hart radeln; τινά, Isocr. 3, 1; τὰ πράγματα Thuc. 8, 89; Arist. u. Folgde, wie Dio Cass. 46, 51, τινὰ ἐπί τινι.
-
20 ἀπο-μέμφομαι
ἀπο-μέμφομαι, ganzu. gar tadeln, τινὶ ἐπί τινι, Jem. um etwas, Plut. apophth. Lac. Lys. (p. 227).
См. также в других словарях:
μέμφομαι — μέμφομαι, μέμφθηκα βλ. πίν. 14 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
μέμφομαι — blame pres ind mp 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέμφομαι — (ΑM μέμφομαι, Μ και μέφομαι και μέμφω) 1. κατηγορώ, κακολογώ, κατακρίνω, καταφέρομαι εναντίον κάποιου («μεμψομένους τοῑσι Λακεδαιμονίοισι ὅτι περιεῑδον ἐσβαλόντα τὸν βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικήν», Ηρόδ.) 2. μεμψιμοιρώ, έχω παράπονα με τη μοίρα μου 3.… … Dictionary of Greek
μέμφομαι — κατηγορώ, ψέγω, κατακρίνω: Τον μέμφεται για την ανευθυνότητά του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μέμφεσθε — μέμφομαι blame pres imperat mp 2nd pl μέμφομαι blame pres ind mp 2nd pl μέμφομαι blame imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμφθέντα — μέμφομαι blame aor part pass neut nom/voc/acc pl μέμφομαι blame aor part pass masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμφομένων — μέμφομαι blame pres part mp fem gen pl μέμφομαι blame pres part mp masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμφόμεθα — μέμφομαι blame pres ind mp 1st pl μέμφομαι blame imperf ind mp 1st pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμφόμενον — μέμφομαι blame pres part mp masc acc sg μέμφομαι blame pres part mp neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμφόμεσθα — μέμφομαι blame pres ind mp 1st pl μέμφομαι blame imperf ind mp 1st pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμψαμένων — μέμφομαι blame aor part mid fem gen pl μέμφομαι blame aor part mid masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
